လူ ့မေနာ ေျပာ ရရင္လည္း ကိုယ့္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းသလိုပါပဲ ။ လူ ့စိတ္က အေတာ္ခက္ ။ “ ရတာ မလို ၊ လိုတာ မရ ” ဆို ျပီးေျပာၾကတယ္ ။ ျပီးေတာ့လည္း “ ရေလ လိုေလ၊ အိုတေစ ၦ” ဆိုျပီး သူ ့ဟာသူ ေနတဲ့ တေစ ၦ ကိုပါ ဆြဲထဲ့ျပီး ေျပာၾကေသးတယ္ ။ တေစ ၦ က မေတာ္ ေလာဘ ရွိေနတာမို ့လို ့လား ။ လူေတြကသာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟ မီး ေတြ မျငိမ္းသတ္ နိုင္ၾကေသးတာပါပဲေလ ။
သူမ်ားအေၾကာင္း ေျပာရင္ အတင္းျဖစ္ေနမစိုးလို ့ ကိုယ့္အေၾကာင္း အရင္ေျပာရပါအံုးမယ္ ။ ေလာဘစိတ္ နဲ့ ပတ္သက္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ စမ္းစစ္ၾကည့္မိတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ ။
ခုတေလာ မယ္ကိ ဘံုေပ်ာက္ေနတာ ။ တကဲ့ကို ေနစရာ အိမ္မရွိေတာ့ တာ ပါပဲ ။ ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္ ဆိုတာ ခုမွ ယံုမိတယ္ ။ အေၾကာင္း ေၾကာင္း ေၾကာင့္ ခုေလာေလာဆယ္ ေန ့ေရာ ညပါ တရက္မွာ ၂၄ နာရီ ၊ တပါတ္မွာ ၇ ရက္ လံုးလံုး အလုပ္ထဲမွာ ပဲ ေန ေနရ၊ အိပ္ရ ပါတယ္ ။ စေန ေန ့ညေန အလုပ္ဆင္း ျပီးရင္ အားေနျပီ ။တနဂၤေႏြလည္း အလုပ္နားေတာ့ ဘယ္သြားရမွန္းမသိ ။ တေန ့က စေနေန ့ည ၊ ညေနစာ စားျပီး ေယာင္လည္လည္မို ့ အီလက္ထေရာနစ္ ပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆိုင္ သြားပတ္မိတယ္ ။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ Sale ခ်လို ့ ၊ ဆိုင္က ေကာင္မေလး တေယာက္က ဖံုးဆက္ အသိေပးတာ နဲ့ အေညာင္းေျပလမ္းေလွ်ာက္ရင္း အဲ့ဒီဆိုင္ ေရာက္သြားတယ္ေပါ့ ။ ထံုးစံအတိုင္း သူတို ့ဆိုင္မွာ မင္ဘာကဒ္လုပ္ထားတဲ့သူ မွန္သမွ် Sale ခ်တဲ့ အခ်ိန္ဆိုင္ထဲလာရင္ လက္ေဆာင္ တခုခု ေပးပါတယ္။( ဒါေၾကာင့္လည္း တမင္ ေရာက္သြားတာ ပဲ လို့ စိတ္ထဲ ထင္လိုက္ပါတယ္။ အလကား ရမွာကိုး၊ ကိုယ့္မွာလည္း ရွိေနျပီးသား ၊ ဘာမွ လည္း အသံုး မလိုေပမဲ့လည္း ၊ အလကားရ လို ့ လာယူၾကသူေတြ ခ်ည္းပါပဲ ၊ )။
ဒီလိုနဲ့ ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္ ။ ဘာဝယ္ရင္ေကာင္းမလည္းေပါ့ ၊ေလွ်ာ့ေစ်း ဆိုေတာ့လည္း ေစ်းကသက္သာေနေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း လက္ယား စိတ္ယားေပါ့ ။ ( လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ တမ်ိဳးပါပဲ ) ။ကိုယ့္အၾကိဳက္ Musical Instrument ေတြ ေရာင္းတဲ့ ေနရာေလးမွာ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ဟိုစမ္း ဒီစမ္း( သီခ်င္း အစမ္း နားေထာင္တာ ပါ ) နဲ့ sound box တစံုေတြ ့တယ္ ။ ကိုယ့္မွာ ရွိျပီးသား ၃ ၊ ၄ မ်ိဳး ရွိေနေပမဲ့ ဒီဇိုင္းသစ္ေလး ေတြ ့ေတာ့ လိုခ်င္မိျပန္ေရာ ။ ဒီၤလို နဲ့ ear phone ေတြ ေရာင္းတဲ့ ေနရာမွာ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေျပာေနတဲ့ စကား ကို ၾကားမိလိုက္တယ္။ သားက ၁၂ ႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ ရွိမယ္ ။
“အေဖ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီ ear phone တခု ဝယ္ေပးပါ ”
“ မင္း ကို ဟိုတေလာက ပဲတခု ဝယ္ထားေပးျပီးသားေလ ။ ဘာလည္း ပ်က္သြား ျပီလား ”
“ မပ်က္ပါဘူး အေဖရ ။ အဲ့ဒါ က MP3 နားေထာင္ တာေလ ။ ဟို အရင္ တခု က ဖံုး မွာ တပ္ထားတာ ။ ခု ကၽြန္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာမွာ တပ္ျပီး နားေထာင္ခ်င္လို့ ပါ ”
“ ဟေကာင္ရ ငါ့လခ်ီးမွ ပဲ ။ မင္းမွာ နား က ဘယ္ႏွစ္ခုေတာင္ ရွိလို ့ ဒီေလာက္ နားၾကပ္ေတြ အမ်ားၾကီး လိုေနရတာ လည္းကြ ၊ ေျပာစမ္းပါအံုး ” တဲ့ ။
အေဖၾကီး ေျပာတဲ့စကား က ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရတာ နဲနဲ ရုိင္းသလို ျဖစ္ေနေတာ့ သူ ့ကို အမွတ္တမဲ့ လွမ္းၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ သူကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပါပဲ ။ သူ ့သားကို ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးရင္း ဆိုင္အျပင္ ထြက္သြား ပါေလေရာ ၊
ဒီေတာ့ မွ လိုခ်င္တပ္မက္တဲ့ ေလာဘေၾကာင့္ ။ ဆိုတဲ့ အသိတရား ဝင္လာ မိလို့ ၊ အဲ့ဒီေန ့က ပိုက္ဆံတျပားမွ မထြက္ပဲ တပ္ေခါက္ လာမိ ပါေတာ့တယ္ ။ သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ေနတာပဲေလ ။ ဒီရုပ္ဝတၳဳ ပစၥည္း ဆိုတာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္လွတဲ့ အရာ တခု မွမဟုတ္တာ ၊ ေရာင့္ရဲ စိတ္ကေလး ထားတတ္ရင္ မလိုလားစရာ အပူမီးေတြ ေလာင္ၾကြမ္းနို္င္ မယ္ မထင္ပါ ။
အရင္ကဆို ေတြ ့သမွ် အဆန္းေတြ အသစ္ေတြ ေတြ ့တာ နဲ့ လိုခ်င္စိတ္ ေပါက္မိတယ္ ။ အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ ပစၥည္းဆို ဘာမွ သိပ္ မစဥ္းစား ပဲ ဝယ္ျဖစ္တယ္ ။ ၾကာလာေတာ့လည္း ရိုးသြား အီသြားတဲ့ သေဘာပဲ နဲ ့တူပါတယ္ ။ ဒီေလာက္ၾကီး ခေရးဇီး မျဖစ္မိေတာ့ဘူး ၊ အသစ္ေတြ က ေန့စဥ္ နဲ့ အမွ် ေပၚထြက္ေနၾကတဲ့ ရုပ္ဝထၴဳ ၾကီးစိုး တဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ ထြက္သမွ် အသစ္ေပၚသမွ်သာ လိုက္ဝယ္ေနရရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုးသပ္နိုင္မယ္မထင္ ။ကိုယ့္အိုး ကိုယ့္ဆန္ တန္သေလာက္ သာ ဝယ္ျခမ္းသံုးစြဲ မွသာ အေၾကြးမတင္ ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းရွင္းနဲ့ စိတ္ေအးခ်မ္းသာ ရေနနိုင္မွာပါ ။
အေၾကြးဝယ္ယူခြင့္ ရတဲ့ ခရက္ဒစ္ ကဒ္ ေတြ ဆိုတာ လည္း ေရႊျပည္ၾကီးက လြဲရင္ ကမာၻ အ နွံ ့ ေနရာတိုင္း နိုင္ငံတိုင္းမွာ အလြယ္တကူ သံုးစြဲ လို ့ရေနေတာ့ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရွိသလို မေကာင္းက်ိဳးေတြပါ ျဖစ္တတ္ၾကတယ္ ။ခရက္ဒစ္ကဒ္ကို ရႊစ္ကနဲ ဆြဲျပီး ပစၥည္းတခုကို လြယ္လြယ္ကူကူ ရလိုက္ခ်ိန္မွာ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္အိတ္ထဲက ေငြစကၠဴေလးေတြ မထြက္သြားေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီးလိုလို ပဲ ။အလကားရတာ က်ေနတာပဲေလ ေပ်ာ္လို ့ ျပံဳးလို ့ေပါ့ ။ ေနာက္တစ္လ ေနလို ့ ေငြေတာင္းတဲ့ ဘီလ္ စာရြက္ လာေတာ့ မွသာ မ်က္လံုး ေရာ မ်က္ဆန္ပါ ျပဴးၾကတယ္ ။ ဟိုက္ ...ငါ ဘယ္တံုးကမ်ား ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီး သံုးမိပါလိမ့္ ၊ ဘာေတြမ်ား ဝယ္မိပါလိမ့္ လို့ စဥ္းစားရင္း ၊ ဟဲ့ ငါ့ကဒ္ကို ဘယ္ သူမ်ား သံုးသြားပါလိမ့္ လို့ ဇေဝဇဝါ ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ ျဖစ္တတ္ပါေသးရဲ ့ ။ တခ်ိဳ ့မ်ားဆို လူတေယာက္ထဲ နဲ့ အေၾကြးဝယ္ခြင့္ ကဒ္ေတြ အခု ေလးငါးဆယ္ လုပ္ထားျပီး ဂုဏ္ယူဝ့ံၾကြားစြာ ဝယ္ဟယ္ သံုးဟယ္ နဲ ့ ေၾကြးစာရင္း လာေတာ့ မွ အခ်ိန္မီ မဆပ္နိုင္ ၊ အတိုးေတြ တက္ ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသ တဲ့ ထိေတာင္ အေျခအေန ဆိုးဝါးသြားၾကတာေတြလည္း ေတြ ့ရ ၾကားရတာ မၾကာခဏပါပဲ ။ ဒါက ရေလ လိုေလ ။ မခ်ိန္ဆပဲ ျဖံဳးမိလို ့ ျဖစ္ၾကရတဲ့ အျဖစ္ ေတြပါ ။ အသံုး နဲ ့ အျဖံဳးကို ခြဲျခား နားလည္ ဖို ့ အေရးၾကီးတာေပါ့ ။
တခ်ိဳ့ မ်ားဆို ရေလ လိုေလ က ပိုဆိုးေသး ။ ကိုယ္တိုင္ဘာမွ အားစိုက္ မလုပ္ရပဲ မလုပ္ခ်င္ပဲ အလကား ရေနတာကို ေတာင္ မတင္းတိမ္နိုင္ေသး ။ ရျပီးရင္း ရခ်င္ေနေတာ့တာေလ ။ ရွာရတဲ့သူက ေမာေမာပန္းပန္း ရွာျပီး ေပးရ တာကို သေဘာမေပါက္ ၊ ဝါဇီ ေငြလုပ္စက္ ၾကီးတခု အပိုင္ရထားသလား မွတ္တယ္ ၊တခုခုဆို ရီမုတ္ကြန္ထရုိး စက္ခလုပ္ႏွိပ္လိုက္ရုံနဲ့ လိုတာ ရတယ္ ထင္ေနေတာ့ ႏွိပ္ျပီးရင္းႏွိပ္ ေပါ့။ ေပးသူ ယူသူ လြန္ၾကည္ျဖဴ ေနၾကတဲ့ အခိုက္ အတန့္ ့ေလး မွာ ေလာကၾကီး သာယာလိုက္တာေလ ၊ အဆင္မေျပၾကတဲ့ အခါမ်ား မေတာ့ ခက္ကုန္ၾကျပီ ။ ေတာင္းသေလာက္ မေပးရ ေကာင္းလားဆိုျပီး ရန္သူသဖြယ္ သေဘာထားတာေတြ ျဖစ္လာတယ္ ။ ဒီမွာ မၾကာခဏ ၾကားရတဲ့ သတင္းေတြကေတာ့ အရက္သမား ။ ဘိန္းစား ။ ေလာင္းကစား သမား သား သမီး ၊ ေတြက မိအို ဖအိုၾကီးေတြ ဆီ လက္ျဖန္ ့ေတာင္းတာ မရ တဲ့ အခါ ရိုက္လား ၊ သတ္လား ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ ။ လင္မယား ေတြလည္း ထိုနည္း ၄င္း ေပါ့ ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ။ ကိုယ့္အပူ မဟုတ္ ပူေနမိေသးတယ္ ။
ဒီေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ပဲ ကိုယ္နိုင္ေအာင္ အရင္ ထိန္းဖို ့ လိုေနသမို ့ အသံုး နဲ ့ အျဖံဳး ကို ေသခ်ာ ခြဲျခား စမ္းစစ္မိတယ္ ။ ေလာဘစိတ္ကို ထိန္းနိုင္ရင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္လာမဲ့ ေဒါသ ေတြ ေမာဟေတြလည္း နည္းပါးသြားမွာပါ ။ဒီေလာက္ေလး ေတြးမိျပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အဟုတ္ၾကီး ထင္မိျပန္တယ္ ။ ဒီေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း ဆ.. ဆရာၾကီး လုပ္ခ်င္မိျပန္ေရာ ။ တျခားသူေတြ ကို ေျပာ မရမဲ့ အတူတူ ကိုယ္ နိုင္ တဲ့ သူ ကိုပဲ ေျပာရမယ္ လို ့ ပစ္မွတ္ ရွာ ၾကည့္ ေနတံုး ေတြ ့ လိုက္ ေတာ့ အေတာ္ပဲ လို့ဝမ္းသာ အားရ နဲ့ ..
“ ငလံုးေရ ၊ အိမ္သားေတြ ေနေကာင္းၾကလား၊ စာၾကိဳးစား ေနာ္ ။ အပိုေတြ မျဖံဳး နဲ ့ ”လို ့ဂ်ီေတာ့မွာ ခဏေတြ ့လိုက္ရတဲ့ တူေတာ္ေမာင္ကို ဆရာလုပ္ျပီး ေျပာလိုက္ မိပါတယ္ ။မီးစိမ္းေလးက ျဖတ္ကနဲ ေပ်ာက္သြား ပါေလေရာလား၊ အင္းေလ ။ ေရႊျပည္ၾကီးက လိုင္းေတြဆိုတာ လူေတြလိုပဲ ဂဏွာ မွ မျငိမ္တာ ၊ တက္လိုက္ က်လိုက္ ျဖစ္တာ ေနမွာ ပဲ လို ့ စိတ္ထဲ ထင္မိေသး ၊ ဒီေတာ့လည္း ေမ့ေမ့ေလ်ာေလ်ာ့ ပဲ ေနလိုက္ တာေပါ့ ။ ေနာက္ေန ့ ကုိယ့္ ဂ်ီေတာ့ ျပန္ အဖြင့္မွာ ျမင္လိုက္ရတာ က ....
“ ေဒၚကိ ေရ ..သား Wii က ရီမုတ္ကြန္ထရိုး အေကာက္တံေလး တေခ်ာင္း ထပ္လို ေနေသးတယ္ ၊ ၂ စံု ျပည့္မွ သူငယ္ခ်င္း ေတြ နဲ ့ ကစားလို ့ေကာင္းမွာ ဗ် ” လို ့ ဂ်ီေတာ့မက္ေဆ့ ခ်္ေလး တခု ခ်န္ထားခဲ့တာ ေတြ ့လိုက္ရေတာ့ .... ဪ ... ငါ့ႏွယ္ ၊ မေျပာမိ အေကာင္းသား ရယ္၊ အင္းေလ ၊ဟုတ္ပါရဲ ့ ငါ့ကိုယ္က လိုပါတယ္၊ အစတည္းက တစံု နဲ ့ တေခ်ာင္းပဲ ဝယ္ေပးလိုက္မိတာကိုး .. လို ့ သူ ့ဖက္ကို ေဖါ့ေတြးေတြးျပီး တေယာက္ထဲ ျငီးတြား ေနရပါေတာ့တယ္ ။
ကိုယ့္ တူ၊ တူမေလး ေတြေတာင္ ေျပာမရေတာ့ ၊ အင္း ေလ ။ ဘယ္သူ ့မွ လည္း မေျပာခ်င္ေတာ့ ပါဘူး ။ ဟို“ ရေလ . ၊လိုေလ ” ၾကီးေတြ ဆို ပိုခက္ အံုး မွာ ... ခုေတာင္ ေဘာင္းဘီစိမ္းၾကီးေတြ ခၽြတ္ ျပီး “ ပုဆိုး နဲ့ တိုက္ ပံု ဝတ္လာ ပါ ” လို ့ ေဒၚ ႏြဲ့ ့ယဥ္ဝင္း ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ သီခ်င္း ေလးကို သေဘာက် လို ့ သရုပ္ေဖၚ ၾက ဦး မတဲ ့ ။သီခ်င္း ထဲကထက္ ပိုသာတာက “ ေဘာင္းေတာ္စ ” ပါ တဆင္စာ ပါေသးသတဲ့ေလ ။
အဲ... ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီဘူတာပဲ ဆိုက္ျပန္တာပါပဲလား ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
22 comments:
တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ရေလလိုေလ ျဖစ္ေနၾကေတာ့လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီဘူတာပဲ ဆိုက္မွာေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာ သူမပါရင္ ဘာမွမၿပီးဘူးေလ။
အင္း...အလုိေလာဘ အလုိေလာဘ ဆင္ၿခင္ဦးမွ :)))
ဂ်င္ဂ်င္း
ေတြ႕ရင္ေတာ့ လိုခ်င္ေနတာပဲ
ဒီေတာ့ မေတြ႕ေအာင္ေနလုိက္တယ္ . :P
ရေလ လိုေလ . . မကိ တေစၦ. . ဟိဟိ . .
မွ်ေဝလို႔ ေက်းဇူး..
သိသာသိျပီး မဆင္ျခင္နိင္ေသးတာ ေလာဘ
ခုဆို လက္ေတာ့ အသစ္ေလးလည္း ထပ္လိုခ်င္ေသးဗ်
ဟုတ္ပါ႕ေနာ္ ဟိုဟာေလးလိုခ်င္ ဒါေလးလိုခ်င္
နဲ႕ လစာေလးကိုေလာက္ကိုမေလာက္ႏုိင္ေတာ႕ဘူး
တခ်ိဳ့ မ်ားဆို ရေလ လိုေလ က ပိုဆိုးေသး ။ ကိုယ္တိုင္ဘာမွ အားစိုက္ မလုပ္ရပဲ မလုပ္ခ်င္ပဲ အလကား ရေနတာကို ေတာင္ မတင္းတိမ္နိုင္ေသး ။ ရျပီးရင္း ရခ်င္ေနေတာ့တာေလ ။ ရွာရတဲ့သူက ေမာေမာပန္းပန္း ရွာျပီး ေပးရ တာကို သေဘာမေပါက္ ၊ ဝါဇီ ေငြလုပ္စက္ ၾကီးတခု အပိုင္ရထားသလား မွတ္တယ္ ၊တခုခုဆို ရီမုတ္ကြန္ထရုိး စက္ခလုပ္ႏွိပ္လိုက္ရုံနဲ့ လိုတာ ရတယ္ ထင္ေနေတာ့ ႏွိပ္ျပီးရင္းႏွိပ္ ေပါ့။
ဒီစာေလးက ညီမကိုေစာင္းျပီး ေျပာေနတာနဲ႕တူတယ္..
တည္႕တည္႕ေျပာလဲရပါတယ္ေနာ္.. ရီမုတ္ကြန္ထရိုးႏွိပ္လို႕ရမယ္ဆို ႏွိပ္ၾကည္႕ခ်င္လိုက္တာေနာ္..
၀ယ္ခ်င္တာေတြက အမ်ားၾကီးဘဲ..
သူမ်ားေတြလို လက္ညိဳးေလး ထိုးလိုက္ရံုနဲ႕ ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲ.. ခိခိ..
အင္း ေလာဘ ေလာဘ
ကိုယ္တိုင္ကလဲ ေလာဘႏြံထဲ နစ္ေနတုန္းအစ္မေရ..
ဒီဘူတာဆိုက္ျပီးဆက္သြားမယ့္ခရီးက ျပန္လမ္းမရွိေနာ္...
းဝ)
က်ေနာ္ၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းေလး အမနဲ႔ေတြ႔မွ ဆင္ဆာမလြတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္။
စိတ္ ~~~~ စိတ္ ပါ ကြယ္ ~~~~
ဒီဘူတာပဲဆိုက္ရတာေပါ့မကိေရ..
ဒီဘူတာကလူမိုက္ႀကီးေတြကလည္းေလာဘကိုအေတာ
မသတ္ႏိုင္ၾကတာကိုးးးးးး။
ခင္တဲ့
သဒၶါ
ေလာဘစိတ္ ေသခါမွေပ်ာက္ .....P
ဟုတ္ပ..
ရေလ လိုေလပါပဲ မကိရာ..
ရေလလိုေလ လိုသေလာက္ရေအာင္ရွာေပးနိုင္ရင္ အရာရာအစဥ္ေျပမယ္ျပသနာမရွိဘူးေပါ ့ ခုဟာက ရသေလာက္ေပးေနတာကိုမေက်နပ္နိင္ ျဖစ္ေနျကေတာ ့ခက္ရခ်ည့္ရဲ ့ ျပည္သူေက်ာမြဲေတြက ေနပူပူမွာ ေသာက္စရာ ေရေတာင္မရွိျဖစ္ေနတာ ေရမီတာတလံုးတသိန္းခြဲ ေပးထားျပီးေတာ ့ ရတဲ ့မီတာက ျပတိုက္ပို ့ရမဲ ့ အေျခေနေရာက္ေနျပီ ေသာက္စရာေရမရွိလို ့ ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ေနတာ ရေလလိုေလေတြက လက္ပိုက္ျကည္ ့ေနျကတယ္မယ္ကိေရ
မီးမီးလည္း ဟုိဟာေလးလိုခ်င္ဒယ္ . က်ံလာရင္၀ယ္ေပးးးးးးေနာ္. ေနာ္လို႔ း)))
ဒီ ဘူ တာကလဲ ဆုိက္ ဆုိက္ႏိုင္လြန္းတယ္ေနာ္ ဟက္
မကိလဲ နီးေနျပီေနာ္ ဟိဟိ
ဘာလဲေတာ႕ အသိဘူးရယ္ ဟဲဟဲ
မကိေရွ႔မွာ ဘူတာေတြရွိေသးတယ္.တဲ့..အဘဦး၀င္းတင္လို အျပာနုနု၀မ္းဆက္ေလး၀တ္သာထား..အဲ့ဒါလွတယ္..
အစ္မကိကိေရ...ရေလလိုေလေပမဲ့ ရသမွ် အသာခ်ထားၿပီး ဘာမွ ယူေဆာင္မသြားႏိုင္တဲ့လမ္းကို မျမင္ေသးသေရြ ့ေတာ့ မိုက္ၿပီးရင္း မိုက္ေနမွာ...အေပၚယံ အလႊာေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေျပာင္း အဓိက စိတ္မေျပာင္းရင္လဲ အလကားပါပဲေနာ္...တရားက်တယ္... :P
ကိေရ..
ျမန္မာျပည္အတြက္ အပူဒဏ္ကာကြယ္ဖို႔ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္မ်ား ေရးမေပးခ်င္ဘူးလားဟင္။
ျမတ္ႏိုး
မကိ
ဆိုက္စရာ က ဒီဘူတာ ဘဲ ရွိတာကိုးဗ် လုပ္စမ္း ပါအုန္း ဘူတာသစ္ကေလး ဘာေလး
ေျပာရတဲ႔ သူလည္း ေမာတာဘဲ အဖတ္တင္ေတာ႔တယ္ေနာ္
ကိ ကေတာ႔ တကိထဲ ဒါေပမဲ႔ ကိ ဘဲ
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္
မကိ
ျမတ္ႏိုး ေျပာသလို ေရးေပးပါအုန္း က်ေနာ္လည္း မကိေရးေပးရင္ မိတဴၱကူးၿပီး ျဖန္႔ေပးမယ္ေနာ္
အခု မန္းေလး မွာ မေန႔က တရက္ထဲ အပူလြန္လို႕ ေဆးရုံ ေရာက္တာ ရာေက်ာ္တယ္လို႕ေျပာတယ္
လူေတြလည္း အမ်ားႀကီးေသတယ္
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္
ဒီဘူတာပဲဆုိက္မွာေပ့ါအစ္မရဲ႕ ဒီဘူတာက သာစည္လိုျဖစ္ေနတာကို။ ဘ၀ဆုိတာ ခဏေလးပါဗ်ာ။ ခဏေလးမွာကို လိုခ်င္တာေတြက တစ္ဘ၀စာမကဘူးေလ။ လိုခ်င္ျခင္းေလာဘကို ကုစားနုိင္တာ ေပးကမ္းျခင္းအေလာဘေလးေပါ့။ မိမိက အသစ္အဆန္းေလးတစ္ခုလိုခ်င္တယ္ဆုိရင္ အေဟာင္းေလးမေကာင္းမကမ္းေလးေတာ့ လက္လွမ္းျပီးေပးသင့္တာေပါ့ေနာ့္။ ဒါမွလဲ လိုခ်င္မႈနည္းေသာ စြန္႔ပစ္မႈေလး ပါ၀င္နုိင္မွာေပါ့။ အစ္မေရ.. မဂၤလာပါေနာ္။
''၇ေလ လိုေလ အိုတေစ'' လို.စာလံုးေပါင္း၇တယ္ထင္တယ္..တေစဆိုတာ''အျမဲ''နဲ.တူတူပဲ...
Post a Comment