17 com
ဪ .. ေႏြေရာက္ျပီေလ ေႏြအပူ ေလအပူ ေနရခက္လွပါေပသမို ့ အီေဖစကိုယ္ မွာ ေအးရာေအးေၾကာင္း ရွာမိပါတယ္ ။
အသြားမေတာ္ တလွမ္း ၊ ကိုယ့္ မွာေတာ့ အေလွ်ာမေတာ္ တခ်က္နဲ ့တင္ အသက္ထြက္ရပါေလျပီ။
( ေျမြတေကာင္၏ ေနာက္ဆံုး တမ္းျခင္း )
ခုတေလာ ရာသီဥတု ကလည္း ပူသထက္ ပူျပင္း ၊ ပထဝီ ကမာၻ ေျမၾကီး ကလည္း အစြမ္းကုန္ အပူေငြ ့ေတြ တင္း ၊လူသားေတြတင္ ေနရခက္ျခင္း မဟုတ္ ။ ကိုေရႊ ေျမြ ေလးချမာ လည္း ေနရခက္လွ ေပသမို ့ ေအးရာ ေအးေၾကာင္း ရွာမိပါတယ္ ေလ ။
ထိုင္ဝမ္ ကၽြန္းနုိင္ငံေလးရဲ ့နယ္ေျမ အပိုင္ ဖုန္ဟူ ျမိဳ ့ေလး က ပိုျပီး ရာသီဥတု ျပင္းထန္တတ္တယ္ ။ ပင္မကၽြန္းၾကီးထက္ ပူရင္ ပိုပူ ၊ ေအးရင္ ပိုေအးတယ္ေပါ့ ေနာ္။
ဒီေန ့မနက္ က သတင္းတပုဒ္ ၾကည္ ့လိုက္ရေတာ့ အူေတြ အသည္းေတြ ရွိရွိသမွ် ယားသြားလို့ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြေမာင္ႏွမ မ်ားပါ ေအးအတူ ပူအမွ် အတူတကြ ခံစား နုိင္ရေလေအာင္ မွ်ေဝေပးလိုက္ ပါတယ္ ။
ဖုန္ဟူျမိဳ ့ အရံ ရဲ တပ္ဖြဲ ့မွ ဒု ရဲမွဴး မစၥတာ ခ်ိဳက္ ဆိုသူ ဟာ တေန ့ည ပိုင္း အလုပ္ဆင္း အိမ္ျပန္လမ္းမွာ သူ့ ့အေရွ ့လမ္း မေပၚမွာ ေျမြတေကာင္ ျဖတ္သြား တာကို အမွတ္ တမဲ ့လွ်စ္ကနဲ ျမင္လိုက္လို ့ ရပ္လိုက္စဥ္ မွာ ဒီေျမြဟာ လန့္ျပီး သူ ့ဆိုင္ကယ္ဘီးေအာက္ ျဖတ္တက္တာ သိလိုက္တယ္ေပါ့ ။ ေနာက္ေတာ့ ဒီေျမြ ကဘီးမွတဆင့္ ဆိုင္ကယ္ေရွ ့ဖံုးထဲ ဝင္သြားတာေလ ။ သူ ့အထင္ေတာ့ ဆက္ ေမာင္းလိုက္ရင္ ဒီအျမီးရွည္ ေကာင္ ျပဳတ္က် က်န္ ခဲ ့မယ္ ထင္ျပီး ဘာမွ ဆက္မလုပ္ေတာ့ဘဲ အိမ္ အျပန္ ခရီး ဆက္လာပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ မွ သူ ့လက္မွာ ေအးစက္စက္ အထိအေတြ ့ ခံစားလိုက္ရမွ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္ဘက္ လက္ကိုင္ ဘရိတ္ တန္းမွာ သေကာင့္သား က ေခါင္းျပဴ ထြက္ ေနတာေတြ ့ရတယ္ ။
( အံမေလး ကိုယ္သာဆို ေနရာတင္ မွာ မူးေမ့သြားေလာက္တယ္ ။ ေျမြဆိ္ု ရြံေၾကာက္ၾကီးေလ ၊ဒီေလာက္ အနီးကပ္ၾကီး ရုတ္တရက္ ျမင္လိုက္ရတာ ဆိုေတာ့ ..) ။
ဒီလူ ကေတာ့ ရဲ မို ့လို ့လား မသိ ၊ သတိၱ ရွိ စြာ နဲ ့ေပါ့ ( ဒီနုိင္ငံ မွရဲ စိတ္ ျပည့္ ဝေသာ ရဲမ်ားကို ဆိုလိုပါတယ္ ေနာ္ ) ။ အိမ္ထိဆက္စီးလာလိုက္ေသးတယ္တဲ ့ ။ သူ ့ဟာသူ သြားပါ ေစ ဆို ျပီး ေမတၱာ ထားတာ လည္း ပါ မွာေပါ့ ။
ေနာက္တေန ့မနက္ မိုးလင္းေတာ့ သူ ့ဆိုင္ကယ္ ဆီ ျပန္လာ အၾကည္ ့ မွာ ေတြ ့ရတာ က အျမွီးရွည္ေကာင္ မ်က္ျဖဴ ဆိုက္ေနျပီ ေလ ။ ဆြဲထုတ္လို့ ကလည္း မရတာ နဲ ့ ဆိုင္ကယ္ျပင္တဲ ့ဆိုင္ကို သြား ျပီး ေရွ ့ ဖံုးကို တစ စီ ဆြဲ ျဖဳတ္ ျပီး မွ ၾကည့္ေတာ့ သနားစရာ ကို ေျမြေလး အသက္ မရွိ ေတာ့ပါဘုူး ။ အလာေကာင္း ေပမဲ ့အခါေႏွာင္း သြားတယ္ ေပါ့ကြယ္ ။
ပံုမွာ ျပထားတဲ ့အတိုင္း ဒီ အျမွီးရွည္ေကာင္ က လူတရပ္စာ မက ရွည္ပါတယ္ ။စက္ၾကားထဲ ။ ဘီးၾကားထဲ ညွပ္ျပီး အသက္ ထြက္ရ ရွာတာပါ ။
သတၱဝါ တခု ၊ ကံ တခု ေပ ပဲ ေပါ့ ။
သို ့ေပေသာ္လည္း ကိုယ္ ့မွာေတာ့ အခု ဆိုင္ကယ္ ေမာင္းေတာ့မယ္ဆို ဒီပံု ထဲ က အရိပ္က ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ လိုက္ေျခာက္ ေနမယ္မွန္း မသိေသးလို ့ ။ ။ ။ အေမေရ ကယ္ပါအံုး ။။။
သတင္းေဖၚျပခ်က္အရ ဒီေျမြဟာ Elaphe carinata အမ်ိဳးစုဝင္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ၂၆၅ စင္တီမီတာ ရွည္ပါသတဲ့ ။ သူမ်ားကို တိုက္ခိုက္တဲ ့ အခ်ိန္မွာ အျမီးပိုင္းမွ အလြန္ဆိုးဝါးေသာ အနံ ့တမ်ိဳး ထြက္ေစပါတယ္တဲ့ ..တျခားသတၱဝါေတြ နဲ ့သူတို ့ အခ်င္းခ်င္း ကို ျမိဳ နူိင္ ပါသတဲ ့ .. စပါးၾကီးေျမြ ေပါ့ ေနာ္..
ဟိဟိ အေသးစိတ္ေတာ ့ မေရးတတ္ေတာ့ဘုူး။ စိတ္ဝင္စားရင္ ဒီေနရာ မွာ ဆက္ဖတ္ပါေနာ္ .. .
စိတ္ေတြ ရႈပ္ေနလိ္ု ့ ငယ္ငယ္တည္းကၾကိဳက္ခဲ့တဲ ့ သမိန္ေပါသြပ္ ကာတြန္းေလးေတြ ျပန္ရွာဖတ္ျဖစ္တယ္ ။
ရွင္းရွင္း ေလး နဲ ့အူတက္ေအာင္ ရယ္ရတဲ ့ကာတြန္းပံုေလးေတြ ၾကည္ ့ရတာ စိတ္ ရႈပ္ သက္သာသြားတယ္ ။
အေတြးတခ်ိဳ ့ေတာ့ က်န္ခဲ ့တယ္ေပါ့ ။ ျဗဲ ၊။ း((
အဲလို လူမ်ိဳး ၊ ရမ္းကု ၾကီးနဲ ့တကယ္ ေတြ ့ခဲ ့ဖူးတာ ျပန္ အမွတ္ရမိပါတယ္ ။
ဒီကို ေရာက္ခါစ မအူ မလည္ ေခၚ ရမလား ၊အူေၾကာင္ေၾကာင္ ဆို ရမလား ၊ ဟို မေရာက္ ဒီမေရာက္ ၾကားကာလ တခု
မွာေပါ့ေနာ္။ ျမန္မာျပည္က လာတဲ ့စီနီယာ ေနာင္ေတာ္ၾကီး မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ေဆးရုံတခု ၊ နယ္ျမိဳ ့ေလးတေနရာ က
ကိုယ္ပိုင္ေဆးရုံ တရုံမွာ အလုပ္သြားေလွ်ာက္ ၊ အင္တာျဗဴး ျပီးတာ နဲ ့ခ်က္ခ်င္းအလုပ္ တက္နုိင္မလားတဲ ့ ။
ဪ ငါေတာ့ ေရကန္ အသင့္ ၾကာအသင့္ ပါလားလို ့ အထင္တခြဲသား နဲ ့ေနာက္ တရက္ က စျပီး
အလုပ္စလုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ေဆးရုံက ၆ ထပ္ ရွိေပမဲ ့လူနာ လည္း သိပ္ မရွိလွပါဘူး ။အဲဒီ ေဆးရုံအုပ္ေခၚရမလား ။
သူေဌးေခၚရမလား ။သူကိုယ္တိုင္က ဆရာဝန္ ပါဘဲ ။ အသက္ ၇၀ ေလာက္ ရွိျပီ ။ ဒါေပမဲ့ သူေရးတဲ့ ေဆးစာေတြ
ကိုယ္လဲ တလံုးမွ မဖတ္တတ္ ၊ စာလံုးေတြ က ရုတ္တရက္ၾကည့္ ရင္ေတာ့ အင္းဂလိပ္စာလံုးေတြ လို ပါဘဲ ။
ေနာက္မွ သိတာ ဂ်ာမန္ စာေတြ တဲ ့ေလ ။
( ဟဲ ဟဲ .. ခု ဒီစာကို ဖတ္ေနတဲ ့သူ ေတြထဲ ဂ်ာမန္စာ တတ္တဲ ့ ခ်စ္မမ ၾကီး တေယာက္ ျပံဳး မေနနဲ ့အုံး ေနာ္ ) ။
ေနာက္မွာေရာ အေပၚမွာေရာ ဝတ္စ၂လံုး ေပါက္ ပါတာေတြလည္း ရွိပ ။ အဲဒါမွ ျပသနာ ၊ လူနာ မွတ္တမ္းေတြ
ဖတ္ရတာလည္း နားမလည္ ။ေဆးနာမယ္ေတြ ေရးတာလည္း တမ်ိဳးၾကီးေတြ ။( အဲဒီအခ်ိန္က ခုေနလို ေနရာတကာမွာ
ကြန္ပူတာ ေတြ မသံုးၾကေသးပါဘူး ။ )
ဒါနဲ ့သူ ့အထာ ကို သိေအာင္ ေဆးရုံမွာ သံုးသမွ် ေဆးေတြ အားလံုး လိုက္ၾကည္ ့ ၊ ေရး ၊ မွတ္ ရတာေပါ့ေနာ္ ။
ဒီေလာက္ က အေၾကာင္းမဟုတ္ပါ ။တပါတ္ေလာက္ နဲ ့အိုေကသြားတာ။ဂ်ာမန္ စာၾကီးတတ္သြားတာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ဘယ္လိုေရးထားရင္ ဘာေဆးလည္း ဆို တာေလာက္ ေလး သိသြားရုံပါ ။
ေနာက္ တပါတ္ေက်ာ္ေတာ့ ခြဲခန္း စဝင္ ခိုင္းတယ္ေလ ။ ခြဲစိပ္ အကူေပါ့ ။ ခြဲခန္း သီေရတာ ထဲေရာက္ေတာ့
အသားညိဳညိဳ ၊ နွာေခါင္းေမြး ထူလျပစ္ နဲ ့ဆရာဝန္ တေယာက္ ေတြ ့တယ္၊
( အျပင္မွာေတြ ့ရင္ ဘယ္သူမွ ဆရာဝန္ ထင္မယ္ မဟုတ္။ လူၾကမ္းမင္းသား ပံုစံမ်ိဳးၾကီးေလ ) ။
သူ ့ကို ကူညီရမယ္ေပါ့ ။ ဒီေတာ့လည္း ထံုးစံအတိုင္း လက္ကို စင္ေအာင္ ေဆးရည္အထပ္ထပ္နဲ ့
ပြတ္တိုက္ေဆးေၾကာ သန္ ့စင္ရတာေပါ့ေနာ္ ။ ျပီးေတာ့ ပိုးသတ္ထားတဲ ့ဝတ္ရုံၾကီးစြပ္ ။ ေခါင္း ၊ မ်က္နွာ။လက္
စြပ္စရာ ရွိတာ စြပ္ေပါ့ ။အဲဒီ ဆရာဝန္ ဆိုတဲ ့လူၾကီးကေတာ့ လက္လည္းေသခ်ာေဆးတာ မေတြ ့ပါဘူး ။
ကဲ ေလ ထားပါေတာ့ ။ သူ ့လက္က သန္ ့ ျပီး သားလို ့ထင္ေနပံု ရပါတယ္ ။သူလည္း ဝတ္ျပီး စြပ္ ျပီးေတာ့
ခြဲစိတ္ခံုမွာ လဲေလွာင္း မွိန္းေနတဲ ့လူနာရဲ ့ ညာဘက္မွာေနရာယူေတာ့ ။ အကူရဲ ့ထံုးစံ အတိုင္း ကိုယ္က သူ ့ရဲ
့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မွာရပ္ေပါ့ ။ စျပီးခြဲ ပါျပီ ။ လူနာက မွတ္မွတ္ရရ အမ်ိဳးသမီး လူလတ္ပိုင္း ။ အူအတက္ေယာင္တယ္
ဆိုျပီး ခြဲ ခံရတယ္ေပါ့ ။ ခြဲ တာ အဆင့္ဆင့္ေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ အတိုခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း
အကိုင္အတြယ္ေတြနဲ ့ခြဲစိတ္မႈ ျပီးဆံုး သြားပါတယ္ ။ ထူးျခားခ်က္ က ခြဲခန္းထဲ မွာ ေမ့ေဆးဆရာ မေတြ ့ပါဘူး ။
လူနာကလည္း မွိန္းသာေနတာ ၊ တခ်က္ တခ်က္ နာရင္ ညီးသံထြက္လာတယ္ ၊ ဗိုက္ထဲက အူေခြေလး တခ်ိဳ ့
ေဖါင္းကား ျပီး ရွိတဲ့ ့အေပါက္ေလးကေန ျပဴတစ္ျပဴတစ္လုပ္ျပတာကလည္း မၾကာခဏ ။
အဲဒါကို လိုက္ဖိ ေနရတာ က အလုပ္တခု ။အူအတက္ကို ဖြင့္တဲ ့ခြဲရာက ၄ လက္မ စာေလာက္ၾကီးရွိတာကိုး ။
ဒီလိုနဲ့ ဘဲ ရုန္း၍ ကန္၍ ရင္ဆိုင္၍ တပြဲ ျပီးခဲ ့ရတယ္ ။ ေနာက္မွ သိရတာ သူက လူနာကို ေမ့ေဆး ကိုယ္တိုင္ထိုးျပီး
ခြဲတာ တဲ့ ေလ ။ ဒီလို ေက့စ္မ်ိဳးကို G.A( တကိုယ္လံုး ေမ့ေဆး ) ၊ ဒါမွ မဟုတ္ S.A( ခါးရုိး ကေန ထံုေဆး သြင္းျခင္း)
နဲ့လုပ္သင့္တာေပါ့ ။ ကဲ ေလ ထားလိုက္ပါေတာ့ ။ သူ ့အရပ္ နဲ ့သူ ့ထံုးစံ ၊ ကိုယ္နဲ ့ဘာဆိုင္တာ မွတ္လို ့ ။
ဒါေပမဲ ့ လူနာ က ညီးလိုက္ ၊ အူက ျပဴတစ္ လိုက္နဲ ့စိတ္မခ်မ္းသာ ပါဘူး ။ဒီလူနာ ၂ရက္ေက်ာ္ျပီး ေလမလည္ေသးလို့
ေဆးေတာင့္ အကူအညီနဲ့ မွ လည္ရတာေလ ။ကံမေကာင္းတာ ကေတာ့ ေနာက္ ၃ရက္ေျမာက္မွာ အနာရင္း ပါေလေရာ ။
ဖ်ားတယ္ ။ဒီေတာ့မွ ဒီဆရာ နဲ ့ သူေဌး ေခါင္းခ်င္းရုိက္ ကိုယ္ နားမလည္တဲ့ စကားေတြနဲ ့ အေခ်အတင္
ေျပာၾက ျပီး ပဋိဇီဝ ပိုးသတ္ေဆးေတြ ဘံုးေဘာ လေအာ သံုး ရေတာ့တာဘဲ ။ ေတာ္ေသးတာေပါ့
လူနာ အသက္ မထြက္သြားတာ ။
ျပီးေတာ့ ဒီလူၾကီးက အိုပီဒီ လည္း ထိုင္တယ္ေပါ့ ။ ဝတ္ထားတာကလည္း စမတ္ က်က် ။ စကားကလည္း
အေျပာေကာင္းနဲ ့သူ ့လူနာေတြ မနည္းလွ ပါဘူး ။
ဒီလိုနဲ့ ၂ ပါတ္ အတြင္း ခြဲခန္းထဲမွာ ၃ၾကိမ္ ဆံုျဖစ္တယ္ ေနာက္ ၂ခု ကေတာ့ အရုိးက်ိဳးလို ့ စတီးေခ်ာင္းထည့္
တာေတြပါ ။အရုိး ဆိုေတာ့ ၾကမ္းခ်က္က ပို တာေပါ့ေလ ။
ေနာက္ေတာ့ သံသယ နဲနဲ ျဖစ္လာတာ သူက ဘယ္ေတာ့ မွ လူနာ မွတ္တမ္းထဲ မွာ မေရးဘူး ။ ပါးစပ္နဲ ့ဘဲ ေျပာတယ္ ။
သူ ့အေၾကာင္းသိတဲ ့ဆရာမေလးေတြ ကေတာ့ သူ ့ကို ျပန္ ခံေျပာၾကတာလည္း သတိထားမိတယ္ ။
ေနာက္ဆံုး မေနနုိင္ေတာ့ မွ နဲနဲေလး ရင္းႏွီးစ ျပဳလာတဲ ့ဆရာမေလးကို တိုးတိုးတိတ္ိတ္ ေမးမိပါတယ္ ။
ေနာက္ ၂ ရက္ ေနေတာ့ ကိုယ္လည္း အဲဒီ ေဆးရုံကေန အလုပ္ထြက္စာ တင္ျပီး ထြက္လာ ျဖစ္ခဲ ့ပါတယ္ ။
အက်ိဳးအေၾကာင္း သိခ်င္ရင္ ေျပာျပပါမယ္ ။ ဆက္ဖတ္ ပါ ။ မသိခ်င္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ဤ ေနရာတြင္ ဇာတ္လမ္း တပုဒ္
ျပီးပါျပီေပါ့ေနာ္ ။
ဖတ္မဲ ့သူေတြ က စိတ္ထဲ က်ိန္ဆဲ ခ်င္က်ိန္ဆဲေနၾကမယ္ ။ေျပာမဲ့ဟာ မေျပာဘုူး ၊ ေလရွည္ေနေသးတယ္ လို ့ေလ ။
ဒီလို ကြဲ ့ ဒီလို ။
အဲဒီ ဆရာဝန္ ဆိုတဲ ့လူၾကီးက ဘယ္ ေဆးတကၠသိုလ္ မွာမွ ေဆးပညာ ကို အမွန္တကယ္ သင္ယူခဲ့ဖူးတဲ ့သူ
မဟုတ္ပါဘူးတဲ ့ ။ ေဆးရုံေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူနာ ေဆးထဲ ့ ၊ ခြဲခန္းထဲ လိုတာ ဝင္ကူျပီး
ျမင္ထားတာမွတ္သမွ် ကို တတ္ေယာင္ကားနဲ ့လုပ္ရင္း ၾကာေတာ့ တကယ့္ ဆရာဝန္ၾကီးသဖြယ္ လုပ္စား ေနတာတဲ ့ေလ ။
ဒါေၾကာင္ ့အင္းဂလိပ္လိုေဆးစာေတြ ေဆးမွတ္ တမ္းေတြ သူ မေရးတတ္ေတာ့ ပါးစပ္ ေအာ္ဒါ ပဲ ေပးပါသတဲ ့။
အင္း သူ လို ရမ္းကုၾကီး ခိုင္းတာ လုပ္ခဲ ့ရတဲ ့ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ စိတ္ထဲ အေတာ္ ကသိကေအာင့္
ျဖစ္မိလိုက္ေသး ။ သူ ကံေကာင္းေနေသးလို ့ ဘာမွ မျဖစ္ေသးတာ ၊ ကိုယ္ ကံမေကာင္းတဲ ့အခ်ိန္
ကိုယ့္အေပၚမွာ အမႈပတ္မွာ ေတြးမိလို ့၊ ကံသိပ္ မဆိုးေသးမီ အျမန္ေျပးခဲ ့ရေၾကာင္းပါ ။
ဒီက ဥပေဒ အရ လိုင္စင္မရွိဘဲ ေဆးကုရင္ ေထာင္ ၇ ႏွစ္ထိ ခ်နုိင္ပါေၾကာင္း ။အဲလို ရမ္းကုလိုက္လို ့ လူနာ
ေသသြားရင္ေတာ့ လူေသမႈနဲ ့အျပစ္ပိုၾကီးမယ္ေပါ့။
ခုဆိုရင္လူနာ ေစာင့္လုပ္မဲ ့သူေတာင္ သင္တန္းတက္ျပီး လက္မွတ္ရွိမွ လူနာေစာင့္ အလုပ္ကို တရားဝင္
လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရွိပါသတဲ ေလ ။
ဪ ... ရမ္းကု ရမ္းကု
အရာရာ အတုေတြ မ်ားေနတဲ ့ေခတ္ၾကီးထဲ ေဆးတု ရယ္ ။ ဆရာဝန္တုရယ္ ေတြ ့ရင္ ထြက္မဲ ့ အသက္ ကေတာ့
အတုမဟုတ္နုိင္ပါဘူး ။ အသက္ စစ္စစ္ၾကီး က အမွန္တကယ္ ထြက္ရ ရွာမွာ ပါ။
ေနာက္ထပ္ရမ္းကု ဇာတ္ လမ္း တပုဒ္ ရွိပါေသး တယ္ ။ဒါကေတာ့ သတင္းေတြထဲမွာ ေတြ ့မိ ဖတ္မိတာပါ။
သူ ့ေၾကာင့္ ခု ေနာက္ပိုင္းမွာ ၾသစေၾတးလ် နုိင္ငံမွာ သြားေရာက္ အလုပ္ လုပ္လိုသူ ဆရာဝန္ ေတြကို အစိုးရ က
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ စစ္ေဆး ၊ စာေမးပြဲ အဆင့္ဆင့္ေျဖဆို ေအာင္ျမင္ ျပီးမွ သာ တရားဝင္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ေပးပါ
ေတာ့တယ္ ။
ၾသေၾတးလ် နုိင္ငံ ကြင္းစ္လန္း ျပည္နယ္ ရွိ Bundaberg ေခၚတဲ ့ ေဆးရုံ မွာ ၂၀၀၃ မွ ၂၀၀၅ ခုနွစ္အတြင္း
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တဲ ့ ဆရာဝန္ Dr Jayant Patel ဆိုသူ ဟာ ေတာ့ ေသမင္းဆရာဝန္ ( Doctor Death )
လို ့ နာမယ္ၾကီးခဲ့သူ တေယာက္ပါ ။ သူ အဲဒီ မွာ ရွိေနစဥ္ ခြဲစိတ္ လူနာ ၁၂၀၂ ဦးမွာ ၈၇ ဦး ေသဆံုးခဲ ့ပါတယ္ ။
ေနာက္မွ တာဝန္က် ဆရာမ တဦး က သင္ကာမကင္း ျဖစ္ ၊ စံုစမ္းမွ သူ ့ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇဝင္ ေသခ်ာ
သိခဲ ့ၾကပါတယ္တဲ ့ သူဟာ အိႏၵိယ နုိင္ငံမွာ ေဆးပညာ သင္ၾကားခဲ ့ျပီး ၁၉၈၄ မွာ အေမရိကန္ နုိင္ငံ
နယူးေယာက္ျမိဳ ့သို ့ ေျပာင္းေရႊ ့ အေျခခ်ခဲ ့ပါတယ္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ေအာ္ရီဂြန္( Oregon) ျမိဳ ့ မွာ အလုပ္ လုပ္ေနစဥ္ ခြဲစိတ္ လူနာ ၄ ေယာက္မွာ ၃ ေယာက္ ေသဆံုး
ခဲ ့ရတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အဲဒီ ႏွစ္နယ္ စလံုး မွာ သူ ့ရဲ ့အလုပ္လုပ္ခြင့္ ဆရာဝန္ လိုင္စင္ကို အစိုးရက
ပိတ္ပင္ ခဲ ့ရပါတယ္ ။
ေနာက္ေတာ့ သူ့ကို ျပစ္မႈက်ဴးလြန္တာထင္ရွားတဲ့အတြက္ တရားရုံး ကေထာင္ဒါဏ္ ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္ ။
အေသးစိတ္ သိခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီ ေနရာ ေတြ ၁ ၂ ြ မွာ ဆက္လက္ ၾကည့္ ရႈ နုိင္ပါတယ္။
အတၱ ၊ မာန ယွဥ္ျပိဳင္စိတ္နဲ ့
အိပ္မရတဲ ့ စိတၱဇည ေတြ
ငါ ့အၾကည့္ ေဝေဝက
ၾကယ္စင္ေတြ ဆီမွာေပါ့ ။
တနယ္ တေျမက ခ်စ္သူေရ
ငါမင္းကို လြမ္းေနပါလို ့
ၾကယ္စင္စံု ညတည
ရင္ခုန္သံ တမ္းတတာမို ့
အေဝးက မွန္းဆရတာ
အဓိပၸါယ္ ေသခ်ာ ရွာမေတြ ့ပါဘူး။
ေပ်ာ္လာသလို စိုးထိတ္ သလို
ေဆြးစိတ္လွ်ိဳ ေမွးမွိတ္ခ်င္လာခိုက္
ၾကယ္ေၾကြခ်ိန္ ရင္ေမာလိုက္တာ
ပင့္သက္ရႈိက္လို ့ ဆုေခၽြခဲ့
ညေတြမွာ ၾကယ္မေၾကြပါေစနဲ ့
ငါ့ရင္မွာ ေနေစခ်င္ပါရဲ ့။
(ေမာင္ေလး ၾကယ္ေရာင္လင္းရဲ ့ ခံစားခ်က္ေလးမ်ား ကို ျဖည့္စြက္ ခံစား ေရးသား ပါတယ္ ။
ေဝဒနာ တူ ညီေနၾက တာမို ့ အမွတ္ တရေလး အျဖစ္ပါ )
ေဆးထိုးဖို ့ ဆို လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားေၾကာက္တတ္ၾကပါတယ္ ။ ေဆးထိုးအပ္ ဘယ္ေလာက္ ေသးေသး အပ္ျမင္ရုံနဲ ့လန္ ့ေနတတ္ၾကတဲ ့သူေတြ မနည္းပါဘူး ။ ( ေဆးထိုးမွ ေရာဂါေပ်ာက္တယ္ ထင္တတ္ၾကတဲ ့တခ်ိဳ ့သူေတြကလြဲ ရင္ေပါ့ေလ ၊)တခ်ိဳ ့ကေလးငယ္မ်ားဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား လည္သလည္းဆိုေတာ့ ေဆးရုံထဲ ဝင္လိုက္တာနဲ ့ ။ ဂ်ဴတီကုတ္ ျဖဴျဖဴ ဆရာဝန္ ေရွ့ေရာက္တာနဲ ့ကိ္ု ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ငိုတတ္ၾကတာ ရီရမလို ။သနားရမလိုနဲ ့ေလ ။ကေလးငယ္မ်ားအတြက္ သူ ့အသက္အရြယ္အလိုက္ သတ္မွတ္ထားတဲ ့ ကာကြယ္ေဆး မ်ိဳးစံု ရွိၾကတယ္ ။မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဘီစီဂ်ီ ေခၚတဲ ့ တီဘီ ကာကြယ္ေဆး ။ အသည္းေရာင္ အသားဝါ ဘီပိုးကာကြယ္ေဆး ၊ ဒီပီတီ ေခၚ ဆံုဆို ့နာ၊ၾကက္ညွာ၊ ေမးခိုင္ကာကြယ္ေဆး ။ ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ အေျမွးေရာင္ ကာကြယ္ေဆး ၊ နမိုးနီးယား အဆုပ္ေယာင္ ကာကြယ္ေဆး အစရွိတဲ ့ကာကြယ္ေဆးေတြကို နုိင္ငံအလိုက္ ။ အသက္ရြယ္ အလိုက္ မျဖစ္ မေန ထိုးၾကရပါတယ္ ။ အစိုးရ က်န္းမာေရးဌာန ေတြက တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးေလ့ ရွိၾကတဲ ့ အေျခခံ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ တခုထဲမွာ အပါအဝင္ေပါ့ ေနာ္ ။ပိုလီယို အေၾကာေသေရာဂါ ကာကြယ္ေဆး မွာ အစက္ခ် ေဆးရည္ တိုက္ရတာက လြဲရင္ က်န္တဲ ့ေဆးေတြက အသားေဆး အျဖစ္ထိုး ၾကရတာေလ ။ေဆးထိုးအပ္နဲ့ ထိုး တယ္ ဆိုေတာ့ အနည္းနဲ ့ အမ်ား နာၾကတာခ်ည္းပါဘဲ ။တျခားျဖစ္တတ္တာကေတာ့ အထိုးခံရတဲ ့ေနရာ မွာ အဆင္မသင့္ရင္ ေယာင္ရမ္းတယ္ ။ အၾကိတ္ အခဲ ျဖစ္တယ္ ။ ပိုးဝင္တတ္တယ္ေပါ့ ။ခုဆိုရင္ ကမာၻ ့ပထမ ဦးဆံုး အေနနဲ ့တီထြင္မႈ တမ်ိ္ဳးကို ထိုင္ဝမ္နုိင္ငံ ပစိဖိတ္ အိုးရွင္း တကၠသိုလ္မွ တြဲဘက္ ပေရာ္ဖက္ဆာ ဝူက်န္းက်ယ္ (海大副教授吳彰哲 ) ဆိုသူက ျပဳလုပ္နုိင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေဆးထိုးအပ္နဲ ့ေဆးထိုးစရာမလိုဘဲ ပလာစတာေလး ကပ္ရုံ နဲ့တင္ ၊ မနာမက်င္ နဲ ့တူညီတဲ ့အာနိသင္ ကို ရရွိေစတဲ ့ ကပ္ေဆး ကာကြယ္ေဆး တမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္ ။ေလာေလာဆယ္ ေဖၚထုတ္ ျပဳလုပ္ထားတာ ကေတာ့ ဂ်ပန္ ဦးေႏွာက္ အေျမွးေရာင္ ( Japanese Encephalitis - J.E ) အတြက္ ကာကြယ္ေဆး တမ်ိဳးပါ ။အဲဒီေဆးကို ထိုးဖို ့မလိုဘဲ အျဖဴေရာင္ ေလးေထာင့္ပလာစတာ ေလးကို သန္ ့စင္တဲ့ အေရျပား ေပၚမွာ ၂ နာရီၾကာမွ် ကပ္ထားရုံပါဘဲ။ဒီေဆးထဲ က DNA ဓါတ္ တမ်ိဳးဟာ အေရျပားထဲ စိမ့္ဝင္သြားျပီး ပရုိတင္း ဓါတ္ တခု အေနနဲ ့ကိုယ္ခႏၶာရဲ ့ခုခံအား Antibody ထြက္ရွိေစျပီးေနာက္ ေဘလံုးနဲ ့ သားငံၾကိတ္ တို ့မွာ ကာကြယ္ခုခံမႈေတြ ဆက္ျဖစ္ေစပါတယ္ ။အဲဒီ ေဆးပလာစတာ ေလးကို ေနာက္ ထပ္ ၃ ပါတ္ အၾကာမွာ တၾကိမ္ ထပ္ကပ္ ေပးျခင္း အားျဖင့္ ၊ ကာကြယ္ေဆး ၄ ၾကိမ္ ထိုးေပးရတဲ ့ ခုခံစြမ္းအားမ်ိဳးနဲ ့တူညီတဲ ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရရွိ ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီ ပလာစတာ ကပ္ေဆးေလးေတြ ကို အခန္းအပူ ခ်ိန္မွာ ဘဲ ထိန္းသိမ္း ထားရွိနုိင္တဲ့အတြက္ ေရခဲ သို ့မဟုတ္ အေအးဓါတ္နဲ ့ေဆးသိုေလွာင္ရတဲ ့ အပို အလုပ္ရႈပ္တာေတြလည္း နဲသြားပါမယ္။( မီးမမွန္ ၊ မီးမရွိတဲ ့ ေရႊျပည္ၾကီးအတြက္ အသင့္ေလွ်ာ္ဆံုးေပါ့ေနာ္ ) ။ ျပီးေတာ့ ေဆးထုတ္လုပ္တဲ ့ ကုန္က် စရိတ္ဟာလည္း ထိုးေဆးထက္ တဝက္မွ် သက္သာ ပါတယ္ တဲ ့ ။ ေနာက္ေနာင္ဆိုရင္ တျခားေရာဂါ ကာကြယ္ေဆးမ်ား ဆက္ထုတ္ဖို ့ၾကိဳးစားလွ်က္ ရွိပါတဲ ့အေၾကာင္း သတင္းေကာင္း ပါးအပ္ ပါတယ္။ေနာက္ဆို မနာ မက်င္ ကာကြယ္ေဆးေတြ ေပၚလာေတာ့မွာမို ့ လူသားေတြ အတြက္ အက်ိဳးျပဳတဲ ့ တီထြင္မႈေလးပါ ။ (ကိုယ္တို ့ေရႊျပည္ၾကီးက မ်ားစြာေသာ ကေလးမ်ားအတြက္ ဒီလို တီထြင္မႈေလးေတြ လွ်င္ျမန္ မ်ားျပားစြာ ျပဳလုပ္ေပးနုိင္မဲ ့ ျပည္တြင္းျဖစ္ အတတ္ပညာ ရွင္မ်ား ေပၚထြန္းနုိင္ပါေစ လို ့ .... )တရုပ္လို ဖတ္လိုသူမ်ားအတြက္ ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ ေလးက ဒီေအာက္ မွာပါ။ :)TVBS 更新日期:"2009/06/24 22:55" 張嘉男說到了打針，可能很多人都有過恐怖的經驗，不過想要不生病，疫苗這東西卻又是非打不可，現在海洋大學的吳彰哲副教授，為大家解除了這種煩惱，他研發了全球首見的疫苗貼布，這種疫苗就像OK蹦一樣，只要貼在皮膚上就能跟打針有同樣的效果。講到了打針，別說小嬰孩會怕到嚎啕大哭，就連大人也不免眉頭一皺，只是誰說接種疫苗就一定得打針，現在用貼的也能搞定。海大副教授吳彰哲：「這樣就可以跟疫苗同樣功效，對，就是直接貼上去。」這塊四方型的小白布，就是全世界首見的疫苗貼布，先用果酸去除角質層，再把貼布貼在皮膚上2個小時，就能跟打針有一樣的效果。吳彰哲：「DNA進到我們皮膚裡面去，在這邊表現蛋白質，我們抗原呈現細胞把他捕捉以後，帶到淋巴結或是脾臟，引起我們的免疫反應。」以目前進行動物實驗中的日本腦炎疫苗來說，貼布不僅不需要扎針筒，可以減少感染的機會，同時它在室溫下就能保存，並且隔3個禮拜後再貼1張，2張貼布就能跟注射4劑疫苗有著同樣的功效，而且每張貼布的價格還比疫苗便宜一半。吳彰哲：「我們的做法就是，這是雙面的，把DNA的微脂體點上去。」 ေဆးလိပ္ ျဖတ္လိုသူမ်ားအတြက္ အလားတူ ပလာစတာ ကပ္ေဆး မ်ား ကေတာ့ အသံုး ျပဳေနၾကတာ ၾကာ ပါ ျပီ ။သိလိုသူမ်ား စံုစမ္းနုိင္ပါတယ္ ။ :)
ျပည္သူ႕ သေဘာထား ရန္ကုန္ က ေဆာက္ လက္စ အေဆာက္ အဦ တစ္ခု ေပၚမွ အုတ္ခဲ တစ္လံုး လမ္းသြား တစ္ဦး. ေခါင္းေပၚသို႕ တည့္တည့္ က်သည္၊ ဒဏ္ရာ ျပင္း၍ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသဆုံး သြားသည္၊ လူအုပ္ၾကီး ၀ိုင္းလာ ကာ တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ မေက်မနပ္ေျပာၾကသည္၊ “လမ္းေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္လို႕မရေတာ့ဘူး ” “တာ၀န္ရွိသူေတြက ဒီအတိုင္း ၾကည့္ေနေတာ့ မွာလား။” “ျပည္သူေတြ အတြက္လည္း စဥ္းစားၾကပါအံုး၊” ထိုသို႕ ေျပာဆိုေနစဥ္ လူအုပ္ၾကားမွ လူတစ္ေယာက္က “သူ႕ကိုက်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္ဗ်။ ဒီလူ ႀကံ႕ခိုင္ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးအသင္းက လူတစ္ေယာက္ဘဲ။” လူအုပ္ႀကီးထဲမွ မေက်နပ္သံမ်ား ပို၍က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္လာေတာ့သည္၊ “အဲဒီႀကံ ့ဖြတ္ေတြ လြန္ကို လြန္လြန္းတယ္။ ဘယ္သြားသြား သူတိုခ်ည္းပဲ။ အခုၾကည့္ေလ အုတ္ခဲေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ က်ဖို႕ေနရာ မရွိဘူး၊”ဦးေႏွာက္ဟင္း 
+ သတင္း ေထာက္ တေယာက္ ေဆာင္းပါး ေရးရန္ လမ္းျပ ႏွင့္ အတူ လူ သားစား လူရိုင္း မ်ား ေနထိုင္ ရာ ေဒသ ကို ေရာက္လာ သည္၊၊လမ္းျပ က ေျပာလိုက္ သည္။ “ေရွ႕မွာ ထမင္း ဆိုင္ ရွိတယ္။ ထူးထူး ဆန္းဆန္း ဟင္း ေတြ ရ တတ္တယ္၊” သတင္းေထာက္ဆိုင္ထဲ၀င္လိုက္သည္၊ ေကာင္တာေရွ႕တြင္ ေၾကာ္ညာသင္ပုန္းတခ်ပ္ ေထာင္ထားသည္။ ယေန႕အထူးဟင္းလ်ာဦးေႏွာက္ဟင္းမ်ား> ဆရာ၀န္ဦးေႏွာက္ ၅၀ သား -------------------၅၀၀၀ က်ပ္> ေရွ႕ေနဦးေႏွာက္ ၅၀ သား ---------------------၆၀၀၀ က်ပ္> ေက်ာင္းဆရာဦးေႏွာက္ ၅၀ သား --------------၇၀၀၀ က်ပ္> ႀကံ႕+ ဖြတ္ ဦးေႏွာက္ ၅၀ သား-----------------------၄၀၀၀၀ က်ပ္ သတင္းေထာက္က တအံ့တၾသေမးမိသည္။ “ႀကံ႕+ဖြတ္ဦးေႏွာက္က ေတာ္ေတာ္စားေကာင္းသလား။” ျမန္မာစကားတတ္ေသာ ဆိုင္ရွင္က ၀င္ေျဖလိုက္သည္။ “မဟုတ္ပါဘူး၊ ၅၀ သားျပည့္ဖို႕ ႀကံ႕ဖြတ္ ေတြ အမ်ားႀကီး သတ္ရလို႕ပါ၊”စာေရးရမွာ အနည္းငယ္ ပ်င္းရိ ေနပါ၍ forward mail ေလး တခု ထဲမွ ရယ္စရာ ဟာသေလး ကိုဆား+ ငပိ + ငံျပာရည္ ေရာ ျပီး မက်က္ တက်က္ ခ်က္ ထားပါသည္ ။ေသြးတိုး ရွိသူမ်ား ႏွင့္ အလာဂ်ီ ရွိသူ မ်ား ေရွာင္ ကြင္း ၍ သြားၾကေစလို ပါသည္။
တေန ့က သီတင္းစာထဲ ေတြ ့တဲ ့သတင္းေလးတပုဒ္ဖတ္ျပီး စိတ္ထဲ အေတာ္ေလး ပီတိျဖစ္မိပါတယ္ ။
မ်ားေသာ အားျဖင္ ့ ေန ့တိုင္းလိုလို အနိဌာရုံ ေတြ ။ အ မဂၤလာ သတင္းေတြဘဲ ျမင္ေနရ ရာ မွ ဒီသတင္းေလးၾကည့္ျပီးလူတေယာက္ နဲ ့တေယာက္ အျမဲ ဒီလိုခ်စ္ခင္ ျမတ္နုိး နုိင္ၾကရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ားေကာင္းလိုက္ေလမလည္းလို ့စဥ္းစား မိပါတယ္။ လင္နဲ ့မယား လွ်ာနဲ့သြား ဆိုသလို အစဥ္မသင့္တဲ ့တခါတေလ မွာ ကိုက္မိ ..အဲ ..ကေတာက္ကဆ ေလးမ်ား ျဖစ္ေလ ့ရွိတာလည္း သဘာဝ ပါဘဲ ။
ဒါေပမဲ ့ တေယာက္နဲ ့တေယာက္ ခ်စ္ခင္ ျမတ္နုိးၾကမယ္ ၊ နားလည္ ခြင့္လႊတ္ တတ္ၾကမယ္ ၊ အေပးအယူ မွ်တၾကမယ္ဆိုရင္ ဒီ အိမ္ေထာင္ တခုဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ ့စရာ ေတြနဲ ့ ရည္ရွည္ တည္တံ့ နုိင္မွာပါ ၊။
ဒီဇာတ္လမ္းမွ မင္းသား နာမယ္က ခ်န္လုန္ထုန္ ၄၈ ႏွစ္ ။ သူ ့ မိန္းမ က ၅၂ ႏွစ္ ပါ ။ ခုဆို အိမ္ေထာင္သက္ ၁၄ ႏွစ္ ။ သားသမီး မထြန္းကား ေသးပါဘူး ။ေယာက်ၤားက စီးပြားေရး ကုမၸဏီၾကီးတခုမွာ တာဝန္ယူရတယ္ ၊၊ မိန္းမ ကေတာ့ အစိုးရ ေဆးရုံၾကီး တခုမွ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္း တဦးပါ ။
( ညာဘက္ အေပၚပံုေလးကေတာ့ လင္မယားႏွစ္ဦး အေမရိကန္ျပည္သို ့ အလည္ခရီးထြက္ခဲ့စဥ္အခါက ။
၂၀၀၇ ခုနွစ္မွာ ေသြးအန္ျပီးေဆးရုံတက္ရာမွ သူမ ဟာ အသည္းမာကၽြတ္ျခင္းေရာဂါ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ဆရာဝန္ၾကီးေတြကေျပာခဲ ့ပါတယ္။ အစားအေသာက္ကို လည္း အစာေခ်ဖ်က္လြယ္ျပီး အဟာရ ျဖစ္မဲ ့အရာေတြသာ စားသံုးဖို ့ အၾကံျပဳတာေၾကာင့္ မစၥတာ ခ်န္ဟာ အဲဒီ အခ်ိန္မွ စျပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ တာ ကို အထူးၾကိဳးစားသင္ယူျပီး သူ ့မိန္းမ ကို ေန ့တိုင္း ဂရုတစိုက္ ခ်က္ျပဳတ္ေက်ြးေမြး ျပီး ျပဳစုခဲ ့ပါတယ္ ။
၂၀၀၈ ခုနွစ္ ေမလ မွာ ေရာဂါပိုးဝင္ ေသြးဆိပ္တက္ျပီး သူမရဲ ့ အသည္းဟာ လံုးဝ နီးပါး ပ်က္စီးခဲ့ရပါတယ္ ။ အသည္း ကို အေရးတၾကီး အစားထိုးလဲလွယ္ မႈ မျပဳလုပ္နုိင္ဘူး ဆိုရင္ သူမဟာ ၂ နွစ္ထက္ ပို ျပီး အသက္မရွည္ နုိင္ေတာ့ဘုူးလို ့ ဆရာဝန္ ေတြက ေျပာပါတယ္ ။
( ပထမ အၾကိမ္ မွာ သူ ့ရဲ ့ဘယ္ဘက္ေက်ာက္ကပ္ ကို သူ ့မိန္းမ အတြက္ ေပးခဲ့ ပံု နွင့္ ဒုတိယ အၾကိမ္ မွာ သူ ့အသည္း ရဲ ့ ၆၀ ရာခိုင္နဳန္း ကို သူ ့မိန္းမ အတြက္ အစားထိုး ေပးခဲ ့တဲ ့ ပံု )
၂၀၀၉ ခုနွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ မွာ သူတို ့လင္မယား နွစ္ဦးစလံုး က်န္းမာစြာ ေဆးရုံ ဆင္းၾကရျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ရာ တူႏွစ္ကိုယ္ တိုင္းျပည္ေလးကို စိတ္တူကိုယ္တူ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ ေနထိုင္ ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဪ .. ဒီလို ခ်စ္ေမတၱာ တရားနဲ ့အခ်စ္ၾကီးတဲ ့သူ ...ဤကမာၻၾကီးမွာ ရွိေတာ့ ရွိေနၾကပါေသးသည္ ။ သို ့ေသာ္ ရွားပါသည္ ။
ခ်စ္ေသာ ဘေလာဂါ မမ ၊ ညီမ ၊ တူမ ၊ ေျမးမ ေလး မ်ား လည္း ဤသို ့ေသာ ရွားရွားပါးပါး အေဖၚမြန္ ေလးမ်ား ေတြ ့ နုိင္ၾကပါေစ ဟု ဆုေတာင္း ေပးပါသည္ ။
( အျမဲတမ္း ေယာက်ၤား မေကာင္းသတင္းမ်ား တင္ျပေန ၍ အကၽြႏု္ပ္ အား အထင္ အျမင္ေစာင္းေနသူမ်ား ျပန္လည္ တည့္မတ္စြာ ျမင္နုိင္ပါေစရန္ လည္း ရည္ရြယ္ပါသည္ ။ မွန္တာေျပာ လင္ေကာင္း သားေကာင္း ရ ပါ ေစ လို ့ ။ း))
အဲလိုမွ မဟုတ္ၾကဘူး ။ တေယာက္နဲ့ တေယာက္ ျမတ္နုိး ယံုၾကည္မႈ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္ ၾကာေလ ျပသနာေတြ ၊ မေက်နပ္မႈေတြ နဲ့အ စိုင္ အခဲ ၾကီးမားလာျပီး ေနာက္ဆံုး အိမ္ေထာင္ေရး ပ်က္စီးျခင္းမ်ား ျဖစ္လာတတ္တာ ေလ ။
အခု ေျပာျပခ်င္တဲ ့ အိမ္ေထာင္ေလးတခု မွာ လင္ နဲ ့မယား တို ့ အသက္ ေပး ခ်စ္ခင္ ၾကပံုေလးေတြ ေတြ ့ၾကရမွာပါ ။
ဒီတခါ ကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ ပံုျပင္ေလး မဟုတ္ပါဘူး ။ တကဲ ့အျဖစ္အပ်က္ ၊ ရွိေတာ့ ရွိတယ္ ၊ ရွားတယ္ ဆိုတဲ့ အထဲ ကေပါ့ ။
အခု ေျပာျပခ်င္တဲ ့ အိမ္ေထာင္ေလးတခု မွာ လင္ နဲ ့မယား တို ့ အသက္ ေပး ခ်စ္ခင္ ၾကပံုေလးေတြ ေတြ ့ၾကရမွာပါ ။
ဒီတခါ ကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ ပံုျပင္ေလး မဟုတ္ပါဘူး ။ တကဲ ့အျဖစ္အပ်က္ ၊ ရွိေတာ့ ရွိတယ္ ၊ ရွားတယ္ ဆိုတဲ့ အထဲ ကေပါ့ ။
ဒီဇာတ္လမ္းမွ မင္းသား နာမယ္က ခ်န္လုန္ထုန္ ၄၈ ႏွစ္ ။ သူ ့ မိန္းမ က ၅၂ ႏွစ္ ပါ ။ ခုဆို အိမ္ေထာင္သက္ ၁၄ ႏွစ္ ။ သားသမီး မထြန္းကား ေသးပါဘူး ။ေယာက်ၤားက စီးပြားေရး ကုမၸဏီၾကီးတခုမွာ တာဝန္ယူရတယ္ ၊၊ မိန္းမ ကေတာ့ အစိုးရ ေဆးရုံၾကီး တခုမွ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပိုင္းဆိုင္ရာ ဝန္ထမ္း တဦးပါ ။
၁၉၉၃ ခုနွစ္မွာ သူတို ့ႏွစ္ဦး ေတာင္တက္ အဖြဲ ့တခု မွာ ပါဝင္ရင္းနဲ ့ စတင္ သိကၽြမ္းခဲ့ၾကတယ္တဲ့။
ေနာက္ ၂ ႏွစ္ အၾကာ ၁၉၉၅ ခုနွစ္မွာ လက္ထပ္ခဲ ့ၾကတယ္ ။လက္ထပ္ျပီး ေနာက္ တႏွစ္အၾကာမွာဘဲ မိန္းမမွာ ေက်ာက္ကပ္ေယာင္တာ အရင္းခံျပီး ေသြးတိုးေရာဂါ စတင္ ခံစား ရပါတယ္ ။
ေနာက္ ၂ ႏွစ္ အၾကာ ၁၉၉၅ ခုနွစ္မွာ လက္ထပ္ခဲ ့ၾကတယ္ ။လက္ထပ္ျပီး ေနာက္ တႏွစ္အၾကာမွာဘဲ မိန္းမမွာ ေက်ာက္ကပ္ေယာင္တာ အရင္းခံျပီး ေသြးတိုးေရာဂါ စတင္ ခံစား ရပါတယ္ ။
ေနာက္္ထပ္ ၄ ႏွစ္အၾကာ မွာေတာ့ ၊ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာ မိန္းမ ဟာ ေသြးတိုးေရာဂါ ေၾကာင့္ ဦးေနွာက္မွာေသြးထြက္ျပီး ေလျဖတ္တယ္ ။ ေက်ာက္ကပ္လည္း တစ တစ ပို ပ်က္စီးလာခဲ ့ပါတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၁ ခုနွစ္မွာ မစၥတာ ခ်န္ ဟာ သူ ့ရဲ ့ ဘယ္ဖက္ ေက်ာက္ကပ္ကို သူ ့မိန္းမ အသက္ဆက္ရွင္ နူိင္ေအာင္ ေပးလွဴ ခဲ့ ့ပါတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ၂၀၀၁ ခုနွစ္မွာ မစၥတာ ခ်န္ ဟာ သူ ့ရဲ ့ ဘယ္ဖက္ ေက်ာက္ကပ္ကို သူ ့မိန္းမ အသက္ဆက္ရွင္ နူိင္ေအာင္ ေပးလွဴ ခဲ့ ့ပါတယ္ ။
( ညာဘက္ အေပၚပံုေလးကေတာ့ လင္မယားႏွစ္ဦး အေမရိကန္ျပည္သို ့ အလည္ခရီးထြက္ခဲ့စဥ္အခါက ။ေအာက္ဘက္ ဘယ္ ပံုေလးကေတာ့ သူ ့ မိန္းမ အတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ေပးေနတဲ ့ပံုေလးပါ )
၂၀၀၇ ခုနွစ္မွာ ေသြးအန္ျပီးေဆးရုံတက္ရာမွ သူမ ဟာ အသည္းမာကၽြတ္ျခင္းေရာဂါ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ဆရာဝန္ၾကီးေတြကေျပာခဲ ့ပါတယ္။ အစားအေသာက္ကို လည္း အစာေခ်ဖ်က္လြယ္ျပီး အဟာရ ျဖစ္မဲ ့အရာေတြသာ စားသံုးဖို ့ အၾကံျပဳတာေၾကာင့္ မစၥတာ ခ်န္ဟာ အဲဒီ အခ်ိန္မွ စျပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ တာ ကို အထူးၾကိဳးစားသင္ယူျပီး သူ ့မိန္းမ ကို ေန ့တိုင္း ဂရုတစိုက္ ခ်က္ျပဳတ္ေက်ြးေမြး ျပီး ျပဳစုခဲ ့ပါတယ္ ။
၂၀၀၈ ခုနွစ္ ေမလ မွာ ေရာဂါပိုးဝင္ ေသြးဆိပ္တက္ျပီး သူမရဲ ့ အသည္းဟာ လံုးဝ နီးပါး ပ်က္စီးခဲ့ရပါတယ္ ။ အသည္း ကို အေရးတၾကီး အစားထိုးလဲလွယ္ မႈ မျပဳလုပ္နုိင္ဘူး ဆိုရင္ သူမဟာ ၂ နွစ္ထက္ ပို ျပီး အသက္မရွည္ နုိင္ေတာ့ဘုူးလို ့ ဆရာဝန္ ေတြက ေျပာပါတယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ ့ မစၥတာ ခ်န္ ဟာ သူ ့ခ်စ္ဇနီး ရဲ ့အသက္ကို ကယ္ဖို ့အတြက္ သူ ့ခႏၶာကိုယ္ ထဲ က ေကာင္းမြန္တဲ ့အသည္းရဲ ့ ၆၀% ကို ေပးဆပ္ခဲ ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ၾကီးမားတဲ ့အခ်စ္သက္ေသ အတြက္ ဒုတိယ အၾကိမ္ ခြဲစိပ္ျခင္းကို ၂၀၀၈ ခု နွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန ့ ခရစ္စမတ္ အၾကိဳ ေန ့မွာ ျပဳလုပ္ခဲ ့ပါတယ္။
( ပထမ အၾကိမ္ မွာ သူ ့ရဲ ့ဘယ္ဘက္ေက်ာက္ကပ္ ကို သူ ့မိန္းမ အတြက္ ေပးခဲ့ ပံု နွင့္ ဒုတိယ အၾကိမ္ မွာ သူ ့အသည္း ရဲ ့ ၆၀ ရာခိုင္နဳန္း ကို သူ ့မိန္းမ အတြက္ အစားထိုး ေပးခဲ ့တဲ ့ ပံု )၂၀၀၉ ခုနွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ မွာ သူတို ့လင္မယား နွစ္ဦးစလံုး က်န္းမာစြာ ေဆးရုံ ဆင္းၾကရျပီး
ေပ်ာ္ရႊင္ဘြယ္ရာ တူႏွစ္ကိုယ္ တိုင္းျပည္ေလးကို စိတ္တူကိုယ္တူ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ ေနထိုင္ ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဪ .. ဒီလို ခ်စ္ေမတၱာ တရားနဲ ့အခ်စ္ၾကီးတဲ ့သူ ...ဤကမာၻၾကီးမွာ ရွိေတာ့ ရွိေနၾကပါေသးသည္ ။ သို ့ေသာ္ ရွားပါသည္ ။
ခ်စ္ေသာ ဘေလာဂါ မမ ၊ ညီမ ၊ တူမ ၊ ေျမးမ ေလး မ်ား လည္း ဤသို ့ေသာ ရွားရွားပါးပါး အေဖၚမြန္ ေလးမ်ား ေတြ ့ နုိင္ၾကပါေစ ဟု ဆုေတာင္း ေပးပါသည္ ။
( အျမဲတမ္း ေယာက်ၤား မေကာင္းသတင္းမ်ား တင္ျပေန ၍ အကၽြႏု္ပ္ အား အထင္ အျမင္ေစာင္းေနသူမ်ား ျပန္လည္ တည့္မတ္စြာ ျမင္နုိင္ပါေစရန္ လည္း ရည္ရြယ္ပါသည္ ။ မွန္တာေျပာ လင္ေကာင္း သားေကာင္း ရ ပါ ေစ လို ့ ။ း))
တနယ္စီျခား ေနေသာ ခ်စ္သူ စံုတြဲမ်ား အတြက္ ရည္ရြယ္ ထားသည့္ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္း တမ်ိဳးကို ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွ ပညာရွင္မ်ား က ရွာရွာေဖြေဖြ ဖန္တီး ထုတ္လုပ္ လိုက္သည္။
Kiss p့့့hone ဟု အမည္ ေပးထားသည့္ အဆိုပါ မိုဘိုင္းလ္ ဖုန္း တြင္ လူ႔ ႏႈတ္ခမ္း သ႑န္ စုပ္ခြက္ ႀကီးတစ္ခု ပါရွိၿပီး ထို စုပ္ခြက္ မွ တဆင့္ အနမ္းေျခြ လိုက္ပါက တစ္ဖက္ မွ ခ်စ္သူထံသို႔ ထိုအနမ္းကို လက္ဆင့္ကမ္း သယ္ေဆာင္ ေပးႏိုင္ေၾကာင္း သိရွိရသည္။
ထို႔အတြက္ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦးလံုး တြင္ Kissphone တစ္လံုးစီ ရွိေနရန္ေတာ့ လိုအပ္သည္။ ထိုႏႈတ္ခမ္းပံု စုပ္ခြက္ႀကီးမ်ားသည္ အာရံုခံစနစ္ တပ္ဆင္ထားၿပီး တစ္ဖက္မွ နမ္းလိုက္ သည့္ အနမ္း ၏ စုပ္ယူအား၊ အပူခ်ိန္ပမာဏ၊ သက္ေရာက္ေသာ ဖိအား တို႔ကို စနစ္တက် မွတ္တမ္း တင္ကာ တစ္ဖက္ တြင္ ထို အနမ္း အတိုင္း ပို႔ေဆာင္ ေပးေၾကာင္း သိရသည္။
အေနေ၀း ေနသည့္ ခ်စ္သူခ်င္း ရုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ ခ်စ္ခင္ ထိေတြ႕မႈရရွိ ေစလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖင့္ ယခု ဖုန္းကို ဖန္တီး ခဲ့ေၾကာင္း ထိုဖုန္း ကို တီထြင္သူ ေဂ်ာ္ဂ်က္ကူဆိုေရာ က ရွင္းလင္း ေျပာဆိုသြားၿပီး ထိုဖုန္း ကို အသံုးျပဳပါက ဖုန္းနံပါတ္ မွားမေခၚမိရန္ သတိထားသင့္ေၾကာင္း အရႊမ္းေဖာက္ ေျပာၾကား ခဲ့သည္။
( သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ပို ့ေပးေသာ ေမးလ္မွ ျပန္လည္ ေဖၚျပထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ေပါက္ေပါက္နွင့္ ငပိခ်က္ပါသည္။ )
ဟဲ ဟဲ ။။ အလိုရွိသူမ်ား မွာၾကားနုိင္ပါသည္။ Wii ထက္ ပို၍ အသံုးတည့္ ပါသည္ ။
မေမတၱာေရာင္ျပန္ အတြက္ အထူးေလွ်ာ့ေစ်း S $ 1500 ျဖင့္ ေပးပါမည္။
ပတ္ခၽြဲ ႏွပ္ခၽြဲ ေမ်ာက္မူးလဲ ေမာင္ဖိုးစိန္ အတြက္ အထူး တက္ေစ်း( တခ်ိန္တည္း တြင္ မိန္းကေလး အေယာက္ ၅၀ ကို တျပိဳင္တည္း ခၽြဲ နုိင္ရန္ central remote system ျဖင့္ အထူး စီမံ ၍ ကုမၸဏီ မွ ေဂ်ာက္ဂ်က္ကူဆိုေရာ က ဦးေဏွာက္စားခံ ထုတ္လုပ္ထားရ ပါသျဖင့္ ) ေဒၚလာ ၁သိန္းခြဲ က်မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ခ်စ္သူကို အရမ္းၾကီးခ်စ္တတ္ ၾက သူ ညီမေလး ေမေလး နင္ ့ အေကးရွား အတြက္ ေမတၱာလက္ေဆာင္ေပးပါမည္ ။ သို ့ေသာ္ ထိုသူ တိ္ု ့သည္ ဤဖံုး ျဖင္ ့ သူမ တို ့ ၏ ခ်စ္သူအား တေန ့လွ်င္ အၾကိမ္ ၂၀၀၀၀ အာဘြားေပးပါမည္ ဟု ဂတိေပးရမည္ .
ရန္ျဖစ္ေနၾက ခ်စ္သူ စံုတြဲ မ်ား အတြက္ ... ပါးရုိက္+ ႏွႈတ္ခမ္းရုိက္ လုပ္နုိင္ပါသည္ ၊
2 in 1 ေစ်း ႏႈန္း မွာ အနည္းငယ္ ပို ပါသည္ ။ 1500+ , ပါးတခါခ် 2$ + , နွႈတ္ခမ္း တခါခ် 3$ ကို လေပး
ဖံုးေၾကး အေပၚ ထပ္ဆင့္ ေပးရမည္ ု ျဖစ္ပါသည္။
မခ်စ္ရ ဆိုသူ မ်ား နွင္ ့ မသက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ ဤ ဖံုး ကို အသံုး ျပဳခြင့္ မရွိပါ ။
ကိုယ္စားလွယ္ ယူလိုသူမ်ား အျမန္ ဆက္သြယ္ နုိင္ပါသည္။ ၂၀၀၉ လိပ္တက္ ေမာဒယ္ ျဖစ္ပါသည္။
အမွန္အကန္ သံုးစြဲ သူမ်ားအတြက္သာ ေရာင္းခ် ေပးမည္ ုျဖစ္ျပီး အက်င့္ စာရိတၱ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ လို အပ္ ပါသည္ ။ အၾကံအဖန္ လုပ္လိုသူ မ်ား သံုးစြဲ ပါက ကစ္စ္ မရဘဲ ပါးရြဲ ့ သြားနုိင္ေၾကာင္း ၾကိဳတင္ သတိေပး အပ္ပါသည္ ။
ဟိုဟာ စားဖို ့မသင့္ ဒီဟာ မစားရ ။ဒီပစၥည္း အႏၱရာယ္ ျဖစ္တယ္ ။ ဟို ပစၥည္း အဆိပ္ ပါတယ္ .......အမိ ျမန္မာျပည္ မွ ၅၅ သန္း နွီးပါးမွ် လူသားေတြ ထဲက ၅ သိန္း မွ်ေသာ လူလည္မသားေတြ ကို ႏႈတ္လိုက္ျပီးက်န္ေနေသာ လူမ်ာ း ဘာေတြစားလို ့ ဘယ္လို အသက္ရွင္ေနရပါဦးမလည္း ။ေရွာင္လင္သိုင္းတတ္ သူမ်ားက ေရွာင္ရွားနုိင္ၾကေပမဲ ့လူတိုင္းဟာ သိုင္းပညာရွင္ေတြ မဟုတ္ၾကတာမို ့မင္းတို ့ထိုက္နဲ ့မင္းတို ့ကံ ( ဟဲ ဟဲ သူ ့ကို သူ လူမင္း နတ္မင္း ထင္ေနၾကသူမ်ား) လို ့ဘဲ မ်က္စိမိွတ္ နားပိတ္ ေနလိုက္ၾကရေတာ့မွာလား ။မေကာင္းသူထိပ္ ၊ ေကာင္းသူထိပ္ ။ သတိေလးနဲ ့ ေနၾက စားၾက ရေအာင္လို ့ ဖတ္မိတာေလး ျပန္ ေဖါက္သည္ခ် ေပးလိုက္ပါတယ္ ။ဒီလိုပါ ...ဒီတခါေတာ့ စားသံုးဆီ အေၾကာင္း ။။။ျပည္ပက စာအုန္းဆီကို ဦးပိုင္က တင္သြင္းတယ္၊ ေရာင္းတဲ့သူေတြကလည္း ဆီမခဲေအာင္ ဆပ္ျပာမွဳန္ ့ေရာႀကတယ္။စားအုန္းဆီထဲတြင္ ဆပ္ျပာမွႈန္႕ေတြေရာကာ မခဲေအာင္လုပ္ျပီး ေရာင္းခ်ေနေႀကာင္း သိရွိရပါတယ္။ အီလန္ဆပ္ျပာမွႈန္႕က ေစ်းေပါေတာ့ စားအုန္းဆီ တစ္ပီပါ (၄၂) ဂါလံကို အီလန္တစ္ထုပ္ (၂၀၀ ဂရမ္) ထည့္တယ္လို႕ ၾကားရပါတယ္။“ဆီကို ေရခ်ိဳး ေဆးရိုး မီးလွႈံ ေကာက္ရိုးေတာင္လိုပုံ” ဆိုတဲ့ စကားပုံကို အျမတ္တႏိုး ရြတ္တတ္တဲ့ ဗမာလူမ်ိဳးဟာ ဆီစားႀကတာ ၾကမ္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းမွာ ဆီေပါလို႕လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မေပါေတာ့တာ ၾကာလွပါၿပီ။ ဒီစကားပုံက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျဖစ္သြားပါၿပီ။ျမန္မာတိုင္းမ္ရဲ႕ အဆိုအရ ဗမာတေယာက္ဟာ တႏွစ္ကို စားသုံးဆီ (၅) ပိႆာနဲ႕ (၄၉) က်ပ္သား စားသုံးပါတယ္။ လူဦးေရ (၅၂) သန္းနဲ႕ တြက္မယ္ဆို တႏွစ္ကို ပိႆာေပါင္း (၂၈၅) သန္း၊ တန္အားျဖင့္ (၄) သိန္း စားသုံးပါတယ္။ဆီအျဖစ္ ပဲဆီ၊ ႏွမ္းဆီ၊ စားအုန္းဆီတို႕ကို အဓိက အသုံးျပဳရာမွာ ျပည္တြင္းမွာ စားဆီ ၅၀%ေလာက္ပဲ ထြက္ၿပီး က်န္တဲ့တ၀က္ကို ျပည္ပက တင္သြင္းရပါတယ္။အဓိက တင္သြင္းတဲ့ ႏိုင္ငံက မေလးရွားျဖစ္ၿပီး သြင္းတဲ့ဆီအမ်ိဳးအစားက စားအုန္းဆီ ျဖစ္ပါတယ္။ တႏွစ္ကို တန္ခ်ိန္ (၂) သိန္း တင္သြင္းပါတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ တနသၤာရီတိုင္းမွာ ဧက (၂) သိန္းေလာက္ စိုက္ဖို႕ လ်ာထားတာ (၁) သိန္းေလာက္ပဲ စိုက္ႏိုင္ေသးတယ္လို႕ ဆင္ဟြာသတင္းဌာနက ၿပီးခဲ့တဲ့လက ေရးပါတယ္။ဒါေပမယ့္ ျမန္မာတိုင္းမ္က ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ဧက (၇) ေသာင္းေလာက္ပဲ စိုက္ႏိုင္ေသးတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ျမန္မာတိုင္းမ္အဆိုက အမွန္နဲ႕ ပိုနီးစပ္ပါတယ္။ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ (၁) ဧကကို (၂.၅) တန္ထြက္ရင္ ဧက (၇) ေသာင္းကို တန္ခ်ိန္ (၁) သိန္း (၇) ေသာင္းခြဲ ထြက္ပါတယ္။ မေလးရွားက တႏွစ္ကို စားအုန္းဆီ တန္ (၂) သိန္း တင္သြင္းတယ္ဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ စားအုန္းဆီ ႏွစ္စဥ္ တန္ေပါင္း (၃) သိန္း (၇) ေသာင္းခြဲ စားေနပါတယ္။ ဆင္ဟြာက ေျပာတာယူရင္ ႏွစ္စဥ္စားတဲ့ဆီက စားအုန္းဆီခ်ည္းပဲ တန္ (၄) သိန္းခြဲ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။တႏွစ္ကို စားအုန္းဆီ တန္ (၃) သိန္း (၇) ေသာင္းခဲြ စားတယ္ဆိုေတာ့ လိုတဲ့ တန္ (၂) ေသာင္းခြဲက ပဲဆီနဲ႕ ႏွမ္းဆီျဖစ္ဖို႕မ်ားပါတယ္။ ေနၾကာဆီ နည္းနည္းပါႏိုင္ပါတယ္။ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ စားအုန္းဆီေတြ ျပည္တြင္းမွာ လွႈိင္ေဘာလယ္ေနပါတယ္။ တန္ (၃) သိန္း (၇) ေသာင္းခြဲကို လူဦးေရ (၅၂) သန္းနဲ႕စားရင္ လူတေယာက္ဟာ တႏွစ္ကို စားအုန္းဆီ (၅) ပိႆာနဲ႕ (၁၅) က်ပ္သား စားသုံးပါတယ္။စားအုန္းဆီက ဒီတိုင္းထားရင္း ခဲတယ္ ဆိုတာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အခဲျဖစ္တဲ့ အပူခ်ိန္က ျမင့္ပါတယ္။ (၃၁) နဲ႕ (၄၁) ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ၾကားမွာ အခဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာျပည္မွာ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာနဲ႕ အညာမွာ တႏွစ္လုံး ပ်မ္းမွ်အပူခ်ိန္က (၃၀) ဒီဂရီနဲ႕ အထက္မွာ ရွိတာဆိုေတာ့ စားအုန္းဆီခဲဖို႕ လြယ္တဲ့ေနရာပါ။စားအုန္းဆီခဲရင္ ေပ်ာ္သြားေအာင္ တေန႕ကို နည္းနည္းခ်င္းစီ အပူေပးရပါတယ္။ အပူသိပ္ျပင္းရင္ ဆီထဲက အဆီေတြပ်က္သြားလို႕ အနံ႕ဆိုးသြားပါတယ္။ ဒီေတာ့ စားအုန္းဆီကို ထိန္းသိမ္းရတာ ခက္ပါတယ္။အဲဒီေတာ့ ေရာင္းတဲ့လူေတြက အလြယ္လိုက္ၿပီး အဆီေတြေပ်ာ္ေအာင္ ဆပ္ျပာမွႈန္႕ေရာလိုက္ပုံ ရပါတယ္။ဆပ္ျပာမွႈန္႕ေသြးလမ္းေၾကာင္းထဲေရာက္သြားရင္ ေသြးထဲမွာ အက္ဆစ္ပမာဏမ်ားလာတာ၊ အစာလမ္းေၾကာင္းေပါက္ကုန္တာ၊ အသက္ရွႈက်ပ္တာ၊ ေသြးဖိအားက်တာ၊ လည္ေခ်ာင္းေယာင္လာတာ၊ ခႏၶာကိုယ္တြင္းက အဂၤါေတြပ်က္စီးတာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။(၂၀၀၉) ခုႏွစ္ ဇြန္လ ကမၻာ့စားအုန္းဆီေပါက္ေစ်းနဲ႕ တြက္မယ္ဆိုရင္ စားအုန္းဆီ တစ္တန္ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ (၇၁၄) ေဒၚလာ ေပါက္ပါတယ္။ ပိႆာနဲ႕ျပန္တြက္မယ္ဆို တစ္ပိႆာကို (၉၉) ဆင့္ပဲ က်ပါတယ္။ တစ္ေဒၚလာပဲ ထားပါေတာ့။ ဗမာေငြနဲ႕ဆို က်ပ္ (၁၁၀၀) မျပည့္ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္မွာ စားအုန္းဆီ တပိႆာ က်ပ္ (၂၁၀၀) ၊ မႏၱေလးမွာ က်ပ္ (၁၉၁၀) ၊ ေတာင္ႀကီးမွာ က်ပ္ (၂၁၀၀) နဲ႕ စစ္ေတြမွာ က်ပ္ (၂၂၀၀) ေပါက္ပါတယ္။ စစ္ေတြက လူေတြက စားအုန္းဆီကို ကမၻာ့ေပါက္ေစ်းထက္ ၂ဆပိုေပးၿပီး စားရပါတယ္။စားအုန္းဆီကို မေလးရွားက သြင္းေနတာ ဦးပိုင္ကပါ။ လက္ကား၊ လက္လီအဆင့္ဆင့္ျဖတ္ၿပီး တကယ္စားတဲ့လူဆီေရာက္ေတာ့ သြင္းေစ်းရဲ႕ ႏွစ္ဆျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ေစ်းႀကီးတာက ထားေတာ့။ လူေတြ အဆိပ္သင့္ေအာင္ ဘာျဖစ္လို႕ ဆပ္ျပာမွႈန္႕ေတြ ေရာရတာပါလည္း။စားသုံးသူက ဘာအခြင့္အေရးမွ မရွိတာ ၾကာေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အသက္ကို အႏၱရာယ္ျပဳေနတဲ့လူေတြကို တရားစြဲလို႕ရတဲ့ ဥပေဒရွိတာကို သုံးရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ တရုတ္ျပည္မွာေတာင္ ႏို႕မွႈန္႕ထဲ မယ္လမင္းေရာတဲ့လူေတြကို ေသဒဏ္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ဗမာျပည္မွာ စားသုံးသူေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ေတာင္းဆိုတဲ့ အဖြဲ႕ေတြရွိဖို႕ လုိေနပါၿပီ။ ဥပေဒပညာရွင္ေတြ၊ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းေတြ၊ စားသုံးသူေတြကုိယ္တိုင္ပါ၀င္ၿပီး အစားအစာေတြကို အဆိပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနတဲ့ လူေတြကို တရားစြဲရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ တႏွစ္ကို အဆိပ္ရည္ (၅) ပိႆာ သိသိႀကီးနဲ႕ တိုက္ေနတာကို ခ်က္ခ်င္းရပ္သင့္ပါၿပီ။ကိုယ့္အသိတရားေလးေတြ နဲ ့ကိုယ္ အသက္ကို ဥာဏ္ေစာင့္နုိင္ၾကပါေစ ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
