သင္ေသသြားေသာ္ ၊ သင္ဖြားေသာေျမ သင္တို့ေျမသည္ ၊ အေျခတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။ [ေဇာ္ဂ်ီ ]

အနာခံမွ အသာစံရ

27 comments:

ကုိေအာင္ said... | Friday, October 30, 2009 12:33:00 AM

အေတြးက အရမ္းေကာင္းတယ္၊ တုတ္ေထာက္ခုန္ပုံစံနဲ႕
ခုန္လုိက္ရင္ေရာ မရဘူးလားဗ်။

ဝက္ဝံေလး said... | Friday, October 30, 2009 12:45:00 AM

မကိ မေက်နပ္ေပမယ္႕ ဒီေန႕က ၁ ႏွစ္ေျမာက္ေန႕ဆုိလို႕ မန္႕လိုက္ပါတယ္ေနာ္ ဟြန္႕ ဟြန္႕

ဝက္ဝံေလး said... | Friday, October 30, 2009 12:46:00 AM

အနာခံမွအသာစံတဲ႕ အင္း ေကာင္းတယ္လို႕မေျပာဘူးေနာ္ ၁ မရလို႕ ဒါျဗဲ ေကာက္တယ္ ေကြးတယ္ ျပန္ကုိမေျဖာင္႔ဘူး ဟြန္႕ ဟြန္႕

Yu Ya said... | Friday, October 30, 2009 12:47:00 AM

idiot ေရ...တဲ့..။ ဘယ္သူ႔ကိုေၿပာတာလဲ တိဘူး.အဟီး။

yu ya

ဝက္ဝံေလး said... | Friday, October 30, 2009 12:49:00 AM

ဘီလူမ မေရာက္ၾကေသးဘူးပဲ ဖြားကိ ေရ ျပန္မယ္ တာ႕တာ ဒုန္းးးးးးးဒုန္းးးးးးးးးး ဒုန္းးးးးးးးးးးဒုန္းးးးးးးး မေက်နပ္၍ ၄ ခ်က္ ဒုန္းးးးးးးးခဲ႕သည္ ဒါျဗဲ ဟုိဟာျဗဲ ျပဲခ်င္တာ ျပဲ တာ႕တာ

ျမစ္က်ဳိးအင္း said... | Friday, October 30, 2009 1:14:00 AM

ဆုတ္ကပ္ထဲကို ေရာက္ေနျပီေလ အနာခံေပမယ့္ အသာစံရတာလည္း နည္းသြားၾကျပီ....။

အနာမခံဘဲ ကပ္ဖားတဲ့ေကာင္ေတြ ေလာေလာဆယ္ ေတာ့ေကာင္းစားေနတာပါပဲ။

တကယ့္ကို ကိုယ္က်ဳိးမစြက္ဘဲ အနာခံေနတဲ့ သူရဲ ေကာင္းေတြ အတြက္က အျမဲတမ္း အသာစံရပါတယ္
သူတို႔ကို က်ေနာ္တို႔ မကီတို႔ စိတ္ထဲမွာ သူရဲေကာင္း ေတြလို႔ သတ္မွတ္ျပီး ေလးစားထားတယ္ေလ
အဲဒါ သူတို႔ျပန္ရတဲ့ အသာစံရမႈပါပဲ

ဒီ့ထက္ ဒီ့ထက္ ပိုျပီး စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ႔ သူတို႔ အသာစံ ၾကရမွာပါ....။
အားလံုးရင္ထဲမွာ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴရိွေနတယ္ေလ။

ဘေလာ့တႏွစ္ျပည့္ အေနနဲ႔ စေနည ၀က္သားတုတ္ထိုး လုပ္ေကြ်းလို႔ရတယ္ ဟဲဟဲ ကိုသုေျႏၵကို ဖုန္းဆက္ လိုက္မယ္....။

Khyl said... | Friday, October 30, 2009 1:33:00 AM

ဟိုလူေတေနာက္က ကပ္မလိုက္ဘူးလား.... :))

thawzin said... | Friday, October 30, 2009 2:50:00 AM

မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ... တန္ဖုိးလဲရွိသလို သင္ခန္းစာေတြလဲ ယူစရာေတြနဲ႕ပါ။ အနာခံမွ အသာစံရမယ္၊ အသာမစံရရင္ေတာင္ အရာေတာ့ က်န္ခဲ့မယ္ထင္တယ္။ အဲဒီလူေတြ ပုခုံးေျပာတာပါ။ :D အသာလဲမစံခ်င္ဘူး အနာလဲ မခံနုိင္ပါဘူး။ အညတရဘ၀ေလးမွာပဲ သာယာပါတယ္။ ႏြားေျခခြက္ထဲမွာ လသာေနတယ္ပဲေျပာေျပာ။ အျမင့္ေရာက္ရင္ ေလတုိက္မခံနုိင္သူေတြအတြက္ေတာ့ အျမင့္ေရာက္သြားေလေလ ျပန္ျပဳတ္က်မွာ ေၾကာက္ရေလေလမုိ႔ အျမင့္ကို မတတ္ပဲ ျပန္ျပဳတ္က်ဖုိ႔ ေတြးမပူရေတာ့မယ့္ စိတ္ခ်မ္းသာမႈေလးနဲ႕ တင္းတိမ္နုိင္ပါတယ္။

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said... | Friday, October 30, 2009 3:11:00 AM

တစ္ႏွစ္ေျမာက္မွသည္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ ဖြားကိရဲ႔ စာေတြ ဖတ္ခ်င္ပါတယ္...
အနာခံထားရသေလာက္ ျပန္စံစားရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
မဆိုးဘူးေနာ္....


ႏွင္း

moemoestar said... | Friday, October 30, 2009 6:44:00 AM

တစ္ႏွစ္သားဘေလာ့မွသည္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ပါေစ...

ေမသစၥာေမာင္ said... | Friday, October 30, 2009 7:43:00 AM

သုတ မ်ိဳးစံုေပးနုိင္တဲ ့မမကိရဲ႕ဘေလာ့ဂ္ေလး တစ္ႏွစ္ေျမာက္မွသည္
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ ဆက္လက္တည္တံ ့ႏိုင္ပါေစ။

လသာည said... | Friday, October 30, 2009 8:14:00 AM

မကိေရ.. တစ္ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္သြားျပီလား။ မကိဘေလာ့ေလးကို စဖတ္မိျပီးကတဲက ၾကိဳက္သြားတာ။ ဗဟုသုတအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခံစားခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေပၚလြင္ေအာင္ သရုပ္ေဖာ္တတ္တာ အရမ္းကိုခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ အားက်မခံျပန္ေျပာရရင္ တို႔လည္း မကိဘေလာ့ကို ၾကိဳက္လို႕ လင္ခ္ထားျပီး လာၾကည့္ေနတာ ဒီေန႕ဆို တစ္လျပည့္ျပီ :D အေတြးအေခၚအားလံုး အကုန္ၾကိဳက္လို႔။ ဒီထက္ပိုျပီးမ်ားမ်ားေရးနိုင္ပါေစလို႔..
တစ္ႏွစ္ျပည့္အမွတ္တရ တစ္လျပည့္ခင္မင္မႈျဖင့္..
လသာည

rose of sharon said... | Friday, October 30, 2009 9:36:00 AM

တစ္ႏွစ္ေတာင္ၿပည္႔သြားၿပီလား.... ထာဝရေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႕ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္.... ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ pain ခဲ႔သမွ်နဲ႔တန္ေအာင္ gain ခဲ႔ပါသလား?

ေတာင္ေပၚသား said... | Friday, October 30, 2009 10:36:00 AM

ဟုတ္ပါ့ က်ေနာ္လဲ ဖတ္ရင္း စဥ္းစားေနတာ ဟုိဘက္ကလူေတြက မေခၚၾကဘူးလား ေမာင္ေခြးကေကာ ေနာက္က ကပ္လုိက္သြားလုိ႕မရဘူးလား အဟီး အဲ့လုိ ေပါက္တတ္ကရ စဥ္းစားတတ္တယ္။

ပုံဆြဲသူ သိေစခ်င္တာက ဘယ္အရာမဆုိ အေခ်ာင္ခုိ၊ အလြယ္လုိက္ရင္ လက္ရွိမဟုတ္ေတာင္ တခ်ိန္မွာ ဒုကၡေရာက္တတ္တယ္ ဆုိတာကုိ ထင္ပါရဲ႕..

တႏွစ္ျပည့္လား ဖြားကီ ထင္ေတာင္ မထင္ရဘူးေနာ့္ း) တနွစ္ဆုိေတာ့ မၾကာမီ အဟီးဟီး (ေမြးေန႕ကိတ္ေလး ေကြ်းမလားလုိ႕ပါ)



ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

စိမ္း... said... | Friday, October 30, 2009 12:47:00 PM

ဟုတ္ပါ့ ဟုတ္ပါ့ စိမး္လည္း ဖတ္ေနရင္း အဲ့လိုေတြးမိတယ္.. ေစာင့္ေခၚသြားရင္ ရရဲ႕သားနဲ႔ သနားပါတယ္..

Nge Naing said... | Friday, October 30, 2009 2:30:00 PM

Happy blog birthday ပါ kiki. ဘာေတြ ဟာရေရးဦးမလဲမသိလို႔ ဆက္ဖတ္လာတာ ဟာဟမဟုတ္ပဲ Serious ျဖစ္ေနပါလား။ ဥပမာေပးထားတာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ စာေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ဆက္လက္ ေရးသားႏိုင္ပါေစ။

Anonymous said... | Friday, October 30, 2009 2:51:00 PM

ပုံဆြဲသူ သိေစခ်င္တာက ဘယ္အရာမဆုိ အေခ်ာင္ခုိ၊ အလြယ္လုိက္ရင္ လက္ရွိမဟုတ္ေတာင္ တခ်ိန္မွာ ဒုကၡေရာက္တတ္တယ္ ဆုိတာကုိ ထင္ပါရဲ႕..

တစ္ႏွစ္ေတာင္ၿပည္႔သြားၿပီလား....


But I like most of ur posts.
:)

Time is so fast.....

Wish u write more posts.
And Wish u got happily blogging.



momingyi

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said... | Friday, October 30, 2009 3:02:00 PM

အျမဲတမ္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေနတတ္..ကူညီတတ္..သေဘာေကာင္း..မေနာေကာင္း..မယ္ကိ..
အခါလည္ ျပီဆိုေတာ့...ကိုၾကီးေက်ာက္ က က်န္းမာပါေစ....ခ်မ္းသာပါေစ..ဆုေတာင္းေပးပါတယ္

မမသီရိ said... | Friday, October 30, 2009 3:16:00 PM

တႏွစ္မွသည္ ေနာင္က်န္းမာ အသက္ရွင္ေနသေရြ႕
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ဘေလာ့ကမၻာမွာ မိတ္ေဆြေတြ အတြက္ သုတ ရသ အျဖာျဖာေတြ ဆက္ျပီး လန္းဆန္းႏိုင္ပါေစ

ခ်စ္ခင္ေသာ
မမသီရိ

သားၾကီး said... | Friday, October 30, 2009 3:38:00 PM

အဲဒီေမးအရင္ကတည္းကရဖူးတယ္
ဘေလာ့မွတင္ျပီးပိုစ္တစ္ခုအေနနဲ႔ခ်ေရးစမ္းဆိုရင္ အခုအစ္မကိေရးသလို က်ေနာ္ေရးႏိုင္မွာ
ေတြးႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး
တစ္ႏွစ္ျပည့္ပိုစ္ေလးကရည္႐ြယ္ခ်က္ေလး
ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုပါေၾကာင္း..။

Anonymous said... | Friday, October 30, 2009 4:38:00 PM

ပံုထဲကတုိင္က ခရစ္ယန္ေတြရဲ့အမွတ္အသား ခေရာ့(စ္)တုိင္ပါ။ အဲဒီဟာက လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီခံစားရတဲ့ ဒုကၡ၊ အခက္အခဲေတြနဲ့ စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္းေတြကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့သေဘာပါ။ ၾကံဳလာတဲ့ဒုကၡအခက္အခဲကုိ အေခ်ာင္ခုိစိတ္၊ ေရွာင္လြွဲလုိစိတ္ေတြနဲ့ေျဖရွင္း၊
စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္းေတြကုိ ၾကံ့ၾကံ့မခံႏုိင္၊ တကယ့္တကယ္ ေခ်ာက္ကမ္းပါးရဲ့တဖက္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ကုိေရာက္ဖုိ့ရာအတြက္ေတာ့ သူဟာမျပည့္စံုႏုိင္တဲ့သူျဖစ္သြားတယ္ဆုိတဲ့သေဘာပါ။ ကုိယ္ျပဳသမွ်ဟာ ကုိယ့္ရဲ့ေရြးခ်ယ္မွု၊ ဆံုးျဖတ္မွု ေတြေၾကာင့္ ကုိယ္စုိက္တဲ့အတုိင္းျပန္ရိတ္ရတယ္လုိ့ဆုိလုိခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အခု မကိေရးသားထားသလုိေတြးေတာ့လဲ ဟုတ္ေနတာပါပဲ။ ဘာသာေရးအရ ေျပာဆုိလုိျခင္းမဟုတ္ပါရွင္။ ကြ်န္မခံယူထားတဲ့အတုိင္းရွင္းျပတာပါ။ ကြဲလြဲမွုေတြလဲရွိေကာင္း ရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မ မေတြးမိတဲ့ ေထာင့္က အေတြးကုိ ေရးျပသြားတဲ့ ဒီပုိစ့္ေလးရဲ့အျမင္ေတြအတြက္ မကိကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မကိေရ စာေတြအမ်ားၾကီးဆက္ေရးႏုိင္ပါေစ။ ကြ်န္မက မကိရဲ့ ပံုမွန္စာဖတ္သူပါ။
ခင္မင္လ်က္
Jeu Jue

မငံု said... | Friday, October 30, 2009 5:34:00 PM

အနာမခံပဲ အသာမစံရတာေလးကို မွတ္သားသြားသလို လူေတြမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ ရွိသင့္တယ္ဆိုတာလဲ မွတ္သြားတယ္ ဘြားေရ။ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ဘြားရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေလး တႏွစ္ျပည္႔အမွတ္တရမွစ ဆက္လက္ျပီး ေဆးပညာေတြ ဗဟုသုတေတြ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေတြ အမ်ားၾကီး ေ၀ငွပါဦးလို႔ေနာ့။ စာေတြအမ်ားၾကီး ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစ။

HRmyanmar said... | Saturday, October 31, 2009 12:58:00 AM

No Pain , No Gain . Accept the PAIN.
က်ေနာ္သာဆိုရင္ေတာ့ ဘဝမွာ အဲ့ဒီလိုရင္ဆိုင္ရမယ္ဆိုရင္
စိတ္တူကိုယ္တူလူေတြစုၿပီး
co-operation နဲ႔သြားခ်င္တယ္။

တစ္ေယာက္တစ္ခု သယ္ေနရင္ အာလံုးမွာ အဲ့ဒါပဲပါလာမွာ အဲဒါႀကီးကို လိုအပ္သေလာက္သယ္ၿပီး အျခား ပစၥည္းပစၥယေတြလည္း ယူသြားခ်င္ေသးသားဗ်ာ .. ဥပမာ ဝါယာလက္စ္ ဆြဲအားေကာင္းတဲ့ ကြန္ျပဴတာ တစ္လံုးျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ဟဲဟဲ းp

တႏွစ္အတြင္းမွာ ရယ္စရာေတြ မွတ္းသားစရာေတြ အမ်ားႀကီး ေရးေပးႏိုင္ခဲ့တာ ေလးစားတယ္. ေက်းဇူးလည္းတယ္တယ္
ရသ Blogေတြထဲမွာ မကိရဲ႕ Blogေလးကိုလည္း က်ေနာ္ Blog မလုပ္ခင္ကတည္းက ဖတ္ျဖစ္တယ္။
အစစအရာရာ ေအာင္ျမင္ပါေစ ...

Anonymous said... | Saturday, October 31, 2009 2:03:00 AM

တစ္ႏွစ္ၿပည္ ့စူပါဘေလာ ့ဂ္ဂါမမႀကီးေရ....

တစ္ႏွစ္မွသည္ ႏွစ္တစ္ရာတုိင္အစဥ္အလာမပ်က္
ႀကင္နာလ်က္ ဘေလာ ့ဂ္နုိင္ပါေစသတည္း...

ကိုလူေထြး said... | Saturday, October 31, 2009 4:00:00 AM

ကိကီဘေလာ့ကို စေတြ႕ကတည္းက အီဒိေရာ့ ဆိုကတည္းက ခင္ေနမိတာပါ...

တႏွစ္ေတာင္ ရွိသြားျပီဆိုေတာ့ တဝါရသြားျပီေပါ့...

ဒါဆို အရင္ကထက္ေရာ သူမ်ားေတြထက္ေရာ ပိုၾကိဳးစားရေတာ့မွာေပါ့...

းဝ)

(ဆရာလုပ္သလိုလိုႏွင့္ ဒူးရင္းသီးႏွင့္ မသြားသည္)

ျဖဴတုတ္ေလး said... | Saturday, October 31, 2009 9:07:00 AM

ျဖဴတုတ္ဆီကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ပို႕ဖူးတယ္။ အဲဒီကတည္းက မမကိလိုပဲ တခ်ားသူေတြက ဘာလို႕မေခၚသြားႏိုင္တာလဲလို႕ ေတြးေနတာ။ ဒါေပမဲ့ ကာတြန္းဆြဲသူက No Pain No Gain ကိုပဲ Focus လုပ္ခ်င္လို႕ ထင္တာပဲ။ Happy One Year Blogging Annivesary မမကိေရ။

သိဂၤါေက်ာ္ said... | Saturday, October 31, 2009 12:08:00 PM

အဲဒါေလး forword ရဖူးတယ္။ အဲဒီကတည္းက ၾကိဳက္ခဲ့တယ္။ ခုလို စာေလးေတြနဲ႕ ဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းသြားတယ္။

ရယ္စရာေျပာရရင္ သူမ်ားေတြကို ခဏေနပါဦး တားျပီး သူမ်ား လက္ဝါးကပ္တိုင္နဲ႕ ကပ္ျပီး ျဖတ္တဲ့ သူမ်ိဳးလည္း ႐ွိခ်င္႐ွိမွာေနာ္...။