တိတိက်က် ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခု ခ်မွတ္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ တကယ္ေရာက္လာေတာ့လည္း သူ ေတြေဝေနမိပါျပီ ။တေန ့ေန ့ ့တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ေမြးရပ္ေျမသို ့ ျပန္ရေပမည္ လို ့ အေစာၾကီးကတည္းက နားလည္ထားေပမဲ ့ ဒီေလာက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၾကီး ေရာက္လာလိမ့္မည္ ဟု မထင္ထားမိခဲ့ ။ ခုေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ မျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လို့ လာရေပေတာ့မည္ ။ သူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် မွ ျဖစ္ေတာ့မည္ေလ ။သိစိတ္ နွင့္ မသိစိတ္ ၊ ညွာ လိုစိတ္ နွင့္ ညာ လိ္ုစိတ္ တို ့ လြန္ဆြဲ လို ့ေနၾကေပျပီ ။ဘယ္ဘက္တိမ္းလို ့ ယိမ္းရပါေတာ့မလည္း လို ့ သူ ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေမးခြန္းထုတ္မိ ေနသည္မွာလည္း အၾကိမ္ေပါင္းတသိန္းမက ေတာ့ ။ ဘယ္အရာမွ တိတိက်က် မဆံုးျဖတ္တတ္၍ မိမိကိုယ္ မိမိ ဆက္ျပီးညာ ေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ခ်ိဳ ့အညာ တခုျဖစ္ေနရျပီပဲ ။
ေတြေဝ လမ္းခြဲ အစ။ ။ …
သူ ဆိုတာ လူ ့ဘဝထဲ ေရာက္မလာခင္ အေမ့ဗိုက္ထဲ ေနရစဥ္တည္းက ေတြေဝေနခဲ့တတ္သူ ။ သူေရာက္ေနျပီဆိုတဲ ့အေၾကာင္း အေမမသိေစေအာင္ တိတ္တဆိတ္ နဲ့ေခ်ာင္ကပ္ ေနခဲ့တာ ၊ အေဖတာဝန္အရ ေရျခားေျမျခားမွာ ႏွစ္ရွည္ေနဖို ့ အခ်ိန္ မသြားခင္ေလးမွာ ၊ ဧည့္သည္သစ္ေလး တေယာက္ အေမ့ဆီေရာက္ေနေၾကာင္း ေျပာရေကာင္းနိုး မေျပာရေကာင္းနိုး ၊ဇေဝဇဝါျဖစ္ေအာင္ သူလုပ္ခဲ့တယ္ ။ ခုေခတ္မွာလို အလြယ္တကူစစ္ေဆးဖို ့ ကရိယာလည္း မရွိေတာ့ ၄လေက်ာ္မွ တိတ္တခိုး ဧည့္သည္ေရာက္ေနေၾကာင္း အေဖ့ဆီ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ရတယ္ တဲ ့ ။အေမ့ကို ဒုကၡေပးဖို ့မ်ားလားေတာ့မသိ ၊ အေမ့ဗိုက္ထဲမွာလဲ ေကာင္းျပီ ေကာင္းရဲ့ နဲ ့ေကာင္းေကာင္းမေန ၊မေမြးခင္ ပံုမွန္စစ္ေဆးေနတံုးကေတာ့ ပံုမွန္ အေနအထား တဲ့ ၊ ေမြးခါနီးက်မွ ေဇာက္ထိုး မေနခ်င္လို ့ ကန့္လန့္ ေျပာင္းေနေသးတယ္ ။ ျပီးေတာ့က် ေျခေထာက္နဲ့ ထြက္အံုးမတဲ့ေလ ။အိုဂ်ီချမာလည္း ဟိုလွည့္ ဒီလွည့္ ။ဘယ္လိုမွ လွည့္မရတဲ့ အဆံုး ရုန္းရင္းကန္ရင္း ေျခနဲ့ပဲ ဘြားခဲ့ရတယ္ ။ ေမြးကာစ ေပါင္မျပည့္လို ့ ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ထဲ ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ ေနခဲ့ရေသးသတဲ့ ။ေတာ္ေသးတာေပါ့ေလ ။ သမားေကာင္းနဲ ့ေတြ ့ခဲ့ရလို ့ အာရုံေၾကာေတြ မထိခိုက္ပဲ လူလားေျမာက္ခဲ့ရတယ္။ သူမ်ားနဲ့ ယွဥ္လိုက္ရင္ လူေကာင္က ခပ္ေသးေသး ပိစိေကြးေပါ့ ။
သူ ့ငယ္စဥ္ဘဝကို သာမာန္လိုပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္ ။ပတ္ဝန္းက်င္နဲ့ လိုက္ေလ်ာညီေထြ မေနတတ္ေပမဲ ့ သိပ္ေတာ့ အခက္္အခဲ မရွိလွပါဘူး ။ ေက်ာင္းသားဘဝ ေက်ာင္းတက္ စာက်က္ ၊ နည္းေပမဲ့ သူ ့အေပၚေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ ့အတူတူ ၾကီးျပင္း ၊ အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဆယ္တန္းဆိုတဲ့ အတန္းေက်ာင္းကိုေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ ။ဒီအခ်ိန္မွာ ေတြေဝစရာတခု ၾကံဳခဲ ့ရျပန္တယ္ ။ အဲ့ဒီေခတ္ က ဆယ္တန္းကို အမွတ္ေကာင္းေကာင္း နဲ ့ေအာင္ျမင္သူေတြ ေရြးခ်ယ္ၾကတာက ေဆးေက်ာင္း တဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ သူ ဝါသနာ မပါလွ ။ စက္ပစၥည္း ကရိယာေတြကို ပိုျပီးစိတ္ဝင္စားတဲ့ သူတေယာက္ အမွန္တကယ္ ေရြးခ်ယ္သင့္တာ စက္မွဳပညာ နဲ့ သက္ဆိုင္တဲ့ ဘာသာရပ္သာ ျဖစ္သင့္တယ္ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ဘာ ျဖစ္ခ်င္တယ္ရယ္လို ့ေသခ်ာ တိက်တဲ့ ဦးတည္ခ်က္က မရွိေသး ။ ေတြေဝေလ့ရွိတဲ့ သူတေယာက္ ျပတ္ျပတ္သားသား မဆံုးျဖတ္ဝံ့ ။ေတြေဝလမ္းခြဲ မွာ ဘယ္လမ္းေရြးရမလည္း သူ မသိ ။ အရာရာမွာ မိဘအားကိုးတတ္သူတို ့ရဲ ့ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ့ ကိုယ္မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ ။
ဒီလိုနဲ ့ပဲ ဘယ္အရာမဆို ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မရွိသူတေယာက္ အေနနဲ ့ သူ ့အေမေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့တဲ့ ေဆးေက်ာင္းဆိုတာၾကီးကို ဦးတည္ခ်က္ကင္းမဲ့စြာ နဲ့ တက္ေရာက္ခဲ့တယ္ ၊ သူ ့တာဝန္ေတာ့ သူေက်ေအာင္ တႏွစ္ တတန္း မွန္မွန္ေအာင္ ဖို ့ ကလြဲရင္ ရည္မွန္းခ်က္ ၾကီးၾကီးမားမား မရွိခဲ့ ။ သူမ်ားေယာင္လို ့ ေယာင္ရတယ္ အေမာင္ ေတာင္မွန္း ေျမာက္မွန္းမသိတဲ ့ ေဝေလေလ အခ်ိန္ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ ့ရျပန္ပါတယ္ ။ ဝါသနာ အရ မဟုတ္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားမွဳ အထိုက္အေလွ်ာက္ ေလ်ာ့ပါးခဲ့လို ့ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ ျဖစ္မလာေပမဲ့လည္း အခ်ိန္တန္ေတာ့ ဘြဲ ့တခု ရမယ္ ဆိုတာေလာက္ ပဲခံယူခဲ့တယ္ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မတိုင္မီမွာ တိုင္းျပည္ၾကီးလည္း ကေမာက္ကမ ျဖစ္ျပီးရင္း ျဖစ္နဲ့ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ရပ္တည္ဖို ့ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ဖို ့ လမ္းခြဲေတြ အမ်ားၾကီး ေတြ ့ၾကံဳလာရျပန္တယ္ ။ ဒီတခါ ေတြေဝလမ္းခြဲ ဘယ္လမ္းေရြးမလည္း ။သူ သတၱိ နည္းခဲ့ ျပန္တယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ ့ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ တိုးဝင္သြားခဲ့တဲ့ ခရီးလမ္းၾကမ္းဆီ သူမေလွ်ာက္ရဲ ခဲ့ဘူး ။အတၱစိတ္ေတြ ၾကီးစိုးေနမိတဲ့အခ်ိန္ အမ်ားအတြက္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မစဥ္းစား မိခဲ့ ။ကံစီမံရာလို ့ပဲ ၊ မျမင္ရတဲ့ ကံၾကမၼာဆိုတာၾကီးကို အျပစ္ပံုခ် ေျဖသိမ့္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။
ေတြေဝလမ္းခြဲ အလယ္ ။ ။...
ေနာက္ေတာ့ ဘြဲ ့လက္မွတ္ဆိုတာၾကီး ရျပီး တန္ဘိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ကေမာက္ကမျဖစ္စြာနဲ့ပဲ အမ်ားနည္းတူ အလဟသ ကုန္ဆံုးေစခဲ့ရတယ္ ။ ပညာရွာတဲ့ ပထမအရြယ္ကုန္ဆံုးခဲ့ျပီ ဆိုေတာ့ ဥစၥာရွာတဲ ့ ဒုတိယ အရြယ္ ေရာက္ခဲ့ျပီေပါ့။ ဒီေတာ့ ေရွ ့မွုာ ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္းႏွစ္သြယ္ ေတြ ့ရျပန္တယ္ ။ အျပင္ နဲ ့ အတြင္း ဘယ္လမ္းေလွ်ာက္မလည္း ဆိုတာ ေရြးခ်ယ္္ဖို ့ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ ထိ ေတြေဝေနခဲ့ ျပန္ပါတယ္ ။ဒီတခါေတာ့ အေမက ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို့ ေလာက္သာ ေျပာဆိုေတာ့မွ သူ အေမ့ကို သတိျပဳမိခဲ့တာ အေမအသက္ၾကီးလာျပီ ဆိုတာကိုပါပဲ ။အလုပ္မွာ အားမာန္အျပည့္ နဲ့ လုပ္နုိင္ေသးေပမဲ့ စိတ္ဒါဏ္ရာ ဖိစီးမွဳခံေနရတဲ့အသြင္အျပင္ေတြ တေန ့တျခား ပိုမ်ားလာေနျပီလို ့သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခု သူခ်ရေတာ့မယ္ ။ စီးပြားေရး တိုက္ခိုက္မွုဳၾကီး ေအာက္မွာ ရုိးရုိးကုပ္ကုပ္ေနသူေတြရဲ ့ ရလာဒ္ ျဖစ္တဲ့ ယိုင္နဲ့ က်ဆင္းမွဳတခု ဒီေလာက္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၾကီး သူတို ့ မိသားစုဆီ ေရာက္လာမယ္လို ့မထင္မိခဲ့။ အေမႏွဳတ္က ဖြင့္မေျပာေပမဲ ့ မွဳံရီေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစံုက အဓိပၸါယ္ကို သူနားလည္မိလိုက္ေတာ့ ၊ ဆရာၾကီး မင္းသုဝဏ္ရဲ ့“သာသည့္ေျမသို ”့ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလး အခါခါၾကားေယာင္ရင္းနဲ ့ပဲ သူေလွ်ာက္ဖို ့ လမ္းတသြယ္ကို ပထမဦးဆံုးေသာ သ့ူ့ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ ့ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ ။ ေဆြမရွိ မ်ိဳးမရွိ ၊ ေရျခား ေျမျခား တိုင္းတပါးမွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ထြင္ျပီး ေလွ်ာက္ၾကရတဲ ့ လမ္းတိုင္းဟာ မေခ်ာေမြ ့ပဲ အထစ္အေငါ့ေတြမ်ားစြာ ေတြ ့ရတတ္တဲ့ သဘာဝကို သူတေျဖးေျဖး နားလည္ သေဘာေပါက္တဲ ့ အခ်ိန္ ၊ ေနာက္ျပန္ ဆုတ္ဖို ့လည္း မျဖစ္နုိင္ေတာ့ အံၾကိတ္ျပီး ေရွ ့ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဘဝဆိုတာ အျမဲတမ္းလည္း ေမွာင္မိုက္ မေနပါဘူး ။ လျပည့္ လကြယ္ ညမ်ားမွာ ေပ်ာ္လိုက္ ရွဳိက္လိုက္ နဲ့ ရာသီစက္ဝန္းၾကီးလည္း တပတ္ျပီးတပတ္ လည္ရင္းနဲ့ ့ ဒုတိယ အရြယ္မွာ သူရုန္းကန္ေနရဆဲပါ ။
အေနၾကာလာတဲ ့ ဒီအျပင္လမ္းမွာ မ်ားျပားလွတဲ့ အေပ်ာ္ေတြ ေတြ ့ရွိခံစားေနရခ်ိန္မေတာ့ အရာအားလံုးလိုလိုကို ေမ့ေနခဲ့သလို ၊ အခ်ိန္တန္လို ့ ေငြေၾကးအသင့္အတင့္ ျပန္ျပီးေထာက္ပံ့ေနလိုက္ရင္ သူ ့တာဝန္ေက်ျပီ ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ ၾကီးစိုးေနခဲ့တယ္ ။အိမ္ကို အဆက္အသြယ္ မလုပ္ပဲ လအနည္းငယ္ေနမိတဲ့ အခါဆို အေမဟာ သူ မာေၾကာင္းသာေၾကာင္း အဆင္ေျပေၾကာင္း သတင္းေတြကို မရမက ခက္ခက္ ခဲခဲ စံုစမ္းတတ္တယ္ ။ လူၾကံဳ နဲ့တဆင့္ သူၾကိဳက္တဲ့ အစားအေသာက္ေလးေတြ ပို ့ေပးလာတတ္တယ္။ အရင္က ညီညာလွပခဲ့တဲ့ အေမ့ရဲ ့ လက္ေရးေတြကို တုန္ခ်ိ တြန္ ့လိန္ေနတဲ့ စာလံုးမ်ား အျဖစ္ အစားထိုး ျပီး ဖတ္လိုက္ရတဲ့ ဆံုးမ စာေၾကာင္းေတြ ကို အေလးထားျပီး မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ တခါတရံ အခက္အခဲေတြ မေျဖရွင္းတတ္ေအာင္ ၾကံဳေတြ ့လာတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့ွ သူ အေမ့ကို တမ္းတမိတယ္ ။ မိဘအရိပ္ ဘယ္ေလာက္ ေအးခ်မ္းသလည္း ဆိုတာ ေနပူထဲမွာ မလွဳပ္ရွားနုိင္ေလာက္ေအာင္ခ်ိနဲ ့စြာ ရပ္ေနရခါမွ နားလည္မိတယ္ ။ခလုပ္ထိမွ အမိတ မိတဲ့ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေမသူ ့အနားမွာ အျမဲရွိေနသလို ခံစားရျပီး အားအင္ေတြ ျပန္ျပည့္လာတတ္တယ္ ။
“အေမ ေနမေကာင္းဘူး ။ အေျခအေနအေတာ္ဆိုးေနတယ္ ။ နင့္ကို ေတြ ့ခ်င္တယ္ လို ့ ေျပာတယ္ ” ဆိုတဲ့ လူၾကံဳနဲ့ ထဲ့ေပးလိုက္တဲ့ စာတိုေလး တေၾကာင္း သူ ့ အစ္မဆီမွ ဖတ္လိုက္ရျပီးတဲ့ ေန့ ။မိသားစု ကို အဆက္ျဖတ္ထားတဲ့သူ ၊စိုးရိမ္ ထိတ္လန္ ့စြာ နဲ့ ဖံုးမဆက္တာ ၾကာတဲ့ အိမ္ကို ဆက္သြယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ ခါတိုင္း သူ ့ဆီက ဖံုးလာတိုင္း အေျပးအလႊား စကားလာေျပာတတ္တဲ့ အေမ ၊ အားမာန္အျပည့္ တက္ၾကြတဲ့ေလသံနဲ ့ အေမ ၊ ဖံုးကိုင္ဖို ့ ေတာင္အင္အားမရွိ ၊ ေဘးက အိမ္သား အကူအညီ နဲ ့ ေမာပန္းတုန္ရီစြာ အားစိုက္စကားေျပာသံ ၾကားလိုက္ရေတာ့မွ ဝမ္းနည္း ဝမ္းသာ ျဖစ္မိတဲ့ သူတေယာက္ အသိိတရား ဝင္လာမိတယ္ ။ အေမက ေျပာရွာတယ္ အေမ ဘာမွ အၾကီးအက်ယ္ မနာမက်န္း မျဖစ္တဲ ့အေၾကာင္း ၊ သာမာန္ ႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုးေလာက္သာ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ။ အလုပ္အပ်က္ခံျပီး ျပန္လာ ရန္ မလိုေသးေၾကာင္း ၊ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ဖို ့၊ ဘုရားတရား မေမ့ဖို ့ အေၾကာင္း စသျဖင့္ ေပါ့ ။ အေမ့ အဆံုးအမေတြကို နာခံရင္း သူေတြေဝ ေနမိ္ျပန္တယ္ ။
ျပီးမွ သူ ့ အမ ကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေမးျမန္းမိတဲ ့ အခါမွ တေရွာင္ေရွာင္ျဖစ္ေနတာ ႏွစ္ဝက္ေလာက္ရွိျပီ ျဖစ္မွန္းသိရျပီး အစ္မ နဲ့ အိမ္သားေတြကို မဆီမဆိုင္ အျပစ္တင္မိေသးတယ္ ။
“ ေအးေလ ။နင္က နိုင္ငံျခားမွာ ေနျပီး ပိုက္ဆံပို ့ေပးရုံနဲ့ မိဘေက်းဇူးဆပ္တယ္ လို ့ ထင္ေနရင္ေတာ့ မတတ္နုိင္ဘူး ။ ငါတို ့ကေတာ့ နင့္လို မေပးနုိင္ေပမဲ့ အတတ္နုိင္ဆံုး ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပဳစုေပးေနတာ ၊ အလုပ္ေတာင္ မသြားနို္င္ ။ ပ်က္ရက္ေတြ မ်ားလို ့ ရွိစုမဲ့စု အလုပ္လည္း ျပဳတ္ျပီ ။ ဒါေပမဲ့ ေနာင္တ မရပါဘူး ။ နင္ ျပန္လာမယ္ ၊ မျပန္လာဘူးဆိုတာ လည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဆံုးျဖတ္ေပါ့ ။ ေနာက္မွ ေနာင္တရေနလည္း အလကားပဲ” ၊
သူကိုယ္တိုင္က အနီးမွာ ရွိမေနပဲ အနီးကပ္္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ျပဳစုေနတဲ့ သူေတြကို အျပစ္ရွာ ေနမိတဲ ့ သူ ့ကို အမျဖစ္သူ ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ စကား တခြန္း ေၾကာင့္ အေတာ္တုန္လွဳပ္သြားမိတယ္ ။
ေတြေဝလမ္းခြဲ အဆံုး ။ ။...
ေတြေဝ ျပီးရင္း ေတြေဝေနတတ္တဲ ့သူတေယာက္ အခ်ိန္မဆြဲပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တခုကို ခ်ရေတာ့မည္ ။ ျပန္မလား ၊ ဆက္ေနမလား။ ဆိုတဲ့ လမ္းႏွစ္ခြ မွာ ဘယ္လမ္းေရြးေလွ်ာက္ရမလည္း ။ အခြင့္အေရးတခုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွစ္ခါျပန္ မလာတတ္ဘူးရယ္လို ့ သူ နားလည္ထားသည္ပဲေပါ့ ။ ဒီအရပ္ကိုေရာက္ခါစ အခ်ိန္က ေရျခား ေျမျခား ေနသားမက် ေသးတာမို ့ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးအလြမ္းေတြျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ေစခဲ့ရတယ္ ။ စကားမေပါက္ စာမေပါက္တာမို ့ ထူးထူးျခားျခား ခင္မင္ရင္းႏွီးရေသာ အေဖၚ သူငယ္ခ်င္းရယ္လို ့ မရွိခဲ့ပဲ စာဖတ္ရင္း စာက်က္ရင္းျဖင့္သာ အားလပ္ခ်ိန္မ်ားကို ကုန္လြန္ေစခဲ ့ရတယ္ေလ ။ ျပီးေတာ့ သမုဒၵရာ ဝမ္းတထြာအတြက္ ရရာအလုပ္လုပ္ျပီး ဘဝတက္လမ္းအတြက္ ၾကိဳးပန္းခဲ့ ရတာေတြဟာ ၊ ခုလို သင့္တင့္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ အဆင့္အတန္း နဲ့ ဝင္ေငြ တို ့နဲ ့ အဆင္ေျပ ေနျပီဆိုေတာ့ လည္း ဒီတေျမျခားကို ေရာက္ခါစအခ်ိန္က ခါးစင္း ခံခဲ့ရေသာ ဒုကၡမ်ား မွာ ဘာမွ မည္မည္ရရ မဟုတ္ေတာ့ လို ့ ထင္ေယာင္မိလာရတယ္ ။ဆယ္စုနွစ္တခုဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာကမွာ ေမွ်ာ္ရစဥ္က ၾကာလွခ်ည္လားလို ့ ဆိုနုိင္ေပမဲ့ ျပီးဆံုးခဲ့တဲ့ ဆယ္စုႏွစ္မွာ ေတာ့ ဒီေလာက္ၾကာခဲ့သည္ဟု မထင္လိုက္ရ ။ မေန ့တေန ့တုန္းကလို ဟုသာ စိတ္မွာ ထင္မွတ္မိလိုက္တာက လူ ့စိတ္သေဘာပဲလို ့ယူဆရမလား ။
ဒီေန ့ ေဆးရုံမွာ အသည္းအသန္လူနာတေယာက္ ေၾကာင့္ အလုပ္ အတန္ငယ္ရွဳပ္သြားခဲ့တယ္ ။အလုပ္ရွဳပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းမေျပာခင္မွာ သူ့ အလုပ္ နဲ့ ပါတ္ဝန္းက်င္ အေၾကာင္း အနည္းငယ္ ေျပာျပရပါအံုးမယ္ ။ သူတာဝန္က်ေနတဲ့ လူနာေဆာင္မွာ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးေနတဲ့ လူနာ မ်ားကို ေက်ာက္ကပ္ေဆးျခင္း ( Hemodialysis ) ျပဳလုပ္ေပးရတဲ့ အေဆာင္ျဖစ္ျပီး ၊ လူနာမ်ားက တပါတ္မွာ ၃ၾကိမ္ ၊ တၾကိ္မ္မွာ ၄ နာရီၾကာ ေက်ာက္ကပ္ေဆးတာကို ခံယူၾကရပါတယ္ ။မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ျပင္ပလူနာ အေနနဲ့ပဲ ေက်ာက္ကပ္ေဆးျပီး အိမ္ျပန္ၾကရတယ္ ။ တျခား အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ေဆးရုံတက္ဖို ့ လို မွပဲ အတြင္းလူနာ အေနနဲ ့ ေက်ာက္ကပ္ေဆးၾကရတယ္ ။ဒီေတာ့ တပါတ္ ၃ ၾကိမ္ ပံုမွန္လာေနရ တဲ ့လူနာမ်ားနဲ ့ ေဆြမ်ိဳးရင္းျခာလို ရင္းႏွီး ေနျပီျဖစ္တယ္ ။လူနာ အမ်ားစုဟာ သူတို ့ မိသားစု ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြ ကို ရင္ဖြင့္ တိုင္ပင္ၾကတဲ့အထိ ရင္းႏွီးေနၾကတယ္ေပါ့ ။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ထိေရာက္ေနတဲ့ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ ( End Stage Renal Disease ) မွာ လူနာ ေတြဟာ က်န္ရွိေနတဲ့ ဘဝတသက္တာမွာ ေက်ာက္ကပ္ကို အခ်ိန္မွန္မွန္ေဆးျခင္းနဲ့ သာ အသက္ဆက္ေနရတာျဖစ္တယ္ ။ ဒီၾကားထဲ ကံေကာင္းေထာက္မလို ့ ေက်ာက္ကပ္ အလွဴရွင္နဲ့ ေတြ ့ၾကံဳရပါမွ ေက်ာက္ကပ္အစားထိုး ခြဲစိပ္ကုသမွဳရယူျပီး ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရတဲ့ ဒုကၡမွ ကင္းေဝးနုိင္ေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို အဆင္ေျပေျပ နဲ ့ ကုသမွဳခံယူနိုင္သူတဲ့ အေရအတြက္မွာ နည္းပါးလွပါတယ္ ။ တခ်ိဳ ့လည္း အသက္အရြယ္ၾကီးလို ့၊ တျခားေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳးဝင္လို ့ ၊ အစားထိုးခြဲစိတ္ ကုသမွဳ မယူနိုင္မွာတင္ပဲ လူ ့ေလာကၾကီးမွ စြန္ ့ခြာ သြားခဲ့ရသူေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါပဲ ။
အဲ့ဒီလို ရင္းႏွီးေနတဲ့လူနာေတြထဲမွာ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အမ်ိဳးသမီးလူနာတေယာက္ရဲ ့ အျဖစ္ကိုၾကည့္ျပီးမွ သူေတြေဝေနတဲ့ လမ္းကို ဘယ္လိုဆက္ေလွ်ာက္ရမလည္းလို့ ဆံုးျဖတ္လိုက္ခဲ့မိတယ္ ။ အႏွစ္ ၂၀ နီးပါး ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရတဲ့ ဒီအဖြားလူနာမွာ သားတစ္ေယာက၊္ သမီးတစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ။သားၾကီးက အိမ္ေထာင္က်ျပီး တိုင္းတပါးမွာ အေျခခ်ေနထိုင္တာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ ။ သမီးငယ္ ကေတာ့ အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္ေနေပမဲ့ အိမ္ေထာင္မျပဳေသးပဲ မိခင္အိုၾကီးကို ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနခဲ့တယ္ ။ တရုပ္လူမ်ိဳးမ်ား ထံုးစံက သားၾကီး ၾသရသမွ အခ်စ္ပိုၾကေလသလား မေျပာတတ္ ။ သမီးျဖစ္သူ သူ ့အေပၚဘယ္ေလာက္ ျပဳစုေနေပမဲ့ အေဝးေရာက္သားၾကီးကိုပဲ တမ္းတ ေနတတ္တယ္ ။ဒီလိုနဲ ့ လူနာအဖြားလည္း အသက္ၾကီး ၊ကင္ဆာျဖစ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ကပ္ နဲ ့ သားအိမ္ ထုတ္အျပီး ၂ ႏွစ္ေလာက္အၾကာ အသည္းကင္ဆာပါ ျဖစ္လာေတာ့ အေျခအေနက တေျဖးေျဖး ဆိုးဝါးလာေတာ့တယ္ ။ႏွလံုးေရာဂါအခံကလည္းရွိေနေတာ့ အေမာကလည္း မၾကာခဏ ေဖါက္တတ္ေသးတယ္ေလ ။ သမီးျဖစ္သူက သူ ့အကို ကို ျပန္လာဖို ့ ေခၚေတာ့ အေရးၾကီးတဲ ့ အလုပ္္မအားေသးလို ့ ေန ့ေရႊ ့ ညေရႊ ့နဲ့ ေပါ့ ။
ဒီကေန ့မနက္ လူနာအဖြား စိတ္လိုလက္ရ စကားေတြ ေျပာလိုက္ ျပံဳးလိုက္နဲ ့ မို ့ လူနာေဆာင္ထဲက ဆရာမမ်ား နဲ့ သူပါ တအံ့တၾသ ရွိေနရတယ္ ။ သမီးျဖစ္သူကို ေမးၾကည့္ေတာ့ မွ ဒီေန ့လည္မွာ အကိုျဖစ္သူ ျပန္ေရာက္မဲ့ အေၾကာင္း သိလိုက္ရေတာ့ အဖြားလူနာနဲ့အတူ သူတို ့တေတြ ေပ်ာ္လိုက္မိၾကပါေသးတယ္ ။ လူနာအဖြားရဲ ့ စကားသံေလးေတြက ခါတိုင္းနဲ့မတူပဲ အားမာန္အျပည့္ နဲ ့ေလ ။ သူ ့သားၾကီး ေတာ္ေၾကာင္း လိမၼာေၾကာင္းေတြ ကို အနားမွာရွိတဲ့ သူနဲ ့ ဆရာမေလးေတြကို မေမာမပန္း တတြတ္တြတ္ ေျပာျပေနလို ့သူလည္း ေရာေယာင္ျပီး အေပ်ာ္ဓါတ္ေလးေတြ ကူးစက္ခံစားမိလိုက္ပါတယ္ ။
ဒီလိုနဲ ့ ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရင္း ႏွစ္နာရီေက်ာ္ေလာက္အၾကာမွာ လူနာအဖြား နွလံုးခုန္ရပ္သြားခဲ့တယ္ ။ အေရးေပၚ အသက္ကယ္ျပဳစုတာေတြ လုပ္ေပးရတယ္ ။ တစ္နာရီ ေက်ာ္တဲ့အထိ အဖြားရဲ ့ အသက္ကို လုယူခဲ့ၾကေပမဲ့ မရေတာ့ပါဘူး ။ ႏွလံုးခုန္ရပ္ အသက္ရွဳရပ္လို ့ ေသဆံုးျခင္းဆိုတဲ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို သတ္မွတ္ေပးလိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။ လူနာအဖြား ရဲ့ ပြင့္ေနေသးတဲ့ မ်က္ဝန္းတစ္စံုမွာ မ်က္ရည္စေလးေတြ ယိုဆင္းေနတာ မေျခာက္ေသးေတာ့ သူ အဖြားကို ေနာက္ဆံုးႏွဳတ္ဆက္တဲ့ အေနနဲ့ မ်က္ရည္စေတြ သုတ္ေပးေနမိတဲ့ အခ်ိန္မွာ ပဲ ေနာက္ဖက္က ငိုသံရွည္ၾကီး ရုတ္တရက္ၾကားလိုက္မိေတာ့မွ အသိျပန္ဝင္လာမိေတာ့တယ္။
“ အေမ ။ အေမေရ ။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာျပီေလ အေမရဲ ့။ အေမ့ရဲ ့ သား ျပန္လာျပီေလ ။ သားကို ဘာလို ့မေစာင့္ေနတာလဲ အေမရယ္ ။ ”
“ဪ ၊ အကိုျပန္ေရာက္လာျပီကိုး ၊ အကို လိုခ်င္တဲ့ အေျဖက ဒါပဲမဟုတ္လား ။ အေမ ကေတာ့ အကို ့ကို ေမွ်ာ္ေနခဲ ့ပါေသးတယ္ ။ ဒါေပမဲ ့ သူ ့ဆႏၵမျပည့္ဝ သြားခဲ ့ရဘူး ။ အကို ့ဆီက သူေမွ်ာ္လင့္ေနတာက ေငြေၾကးဥစၥာေတြ မဟုတ္ဘူး ၊ အကို သူ ့ေဘးနားမွာ ရွိေနေစခ်င္တာေလးတခုတည္းပါ ၊ခုေတာ့ …..”
ညီမျဖစ္သူရဲ ့ အဆံုးမသတ္ျဖစ္လိုက္တဲ ့ စကားကို အကိုလုပ္သူ က ငိုယံုမွ လြဲျပီး တျခားဘာမွ်ျပန္မေခ်ပ နုိင္ေတာ့ ။
ေနာက္ေတာ့ အဖြားလူနာအား ေနာက္ဆံုး ကန္ေတာ့ျခင္း နဲ့ ရုိးရာအတိုင္းစီစဥ္တာေတြ ျပဳလုပ္အျပီးမွာေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ေရခဲတိုက္ကို ေခၚေဆာင္သြားၾကပါေတာ့တယ္ ။
ဒီျမင္ကြင္းက ေဆးရုံတရုံမွာ ေသဆံုးသူလူနာေတြအတြက္ လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ ေတြပဲမို ့ ဘာမွထူးထူးျခားျခားေတာ့ မရွိ္လွပါဘူး ။ ဒါေပမဲ ့ သူ အေမ့ကို ျမင္ေယာင္လာမိတယ္ ။ တကယ္လို ့ သူသာ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳးနဲ ့ ေတြ ့ဆံုရမယ္ ဆိုရင္ ေျဖသိမ့္နုိင္ပါ့မလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ကို ထပ္ခါ တလည္းလည္း ေမးေနမိတယ္ ။ ဒီတခါေတာ့ ေတြေဝမွဳေတြ မရွိ္ေတာ့ပါဘူး ။ အေမ့ဆီ အခ်ိန္မွီျပန္ဖို ့ အခြင့္အေရး ရွိေနေသးတယ္ မဟုတ္လား ။ အခြင့္အေရးဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ႏွစ္ခါျပန္မလာတတ္ပါဘူး ။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ပိုင္တဲ ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခု အခ်ိန္မွီခ်လိုက္ပါျပီ ။သူ ့ဘဝရဲ ့ အေရးအၾကီးဆံုး အရာ အတြက္ ေနာင္တေတြ တေလွၾကီး သူမရခ်င္ ေတာ့ပါ ။
ျပန္လာေတာ့မယ္ အေမ.. အေမ့ ဆီ သမီးမိုက္ ျပန္လာျပီး အေမ့ရဲ ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေလးေတြမွာ အေမအလိုခ်င္ဆံုး ဆႏၵေလးတခု ျဖည့္ေပးဖို ့ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါျပီ ။ သိပ္မၾကာေတာ့တဲ ့ ရက္ကေလး အနည္းငယ္ကို သည္းခံျပီး ေစာင့္ေနေပးပါ အေမ …. ။
ဒီေန ့ မတ္လ ၁၆ ရက္ေန ့ ေမြးေန ့ မွာ ကၽြနု္ပ္အား ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ ့ ေက်းဇူးရွင္ မိခင္ အတြက္ အမွတ္တရ ေရးသားပါတယ္ ။
ပံုမ်ားကိုေတာ့ Fotosearch မွ ရယူပါသည္။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
39 comments:
္first... hee hee
စာဖတ္လိုက္ဦးမယ္
အစ္မႀကီး ကိကိ ေမြးေန ့မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစခင္ဗ်ာ..
လိုအင္ဆႏၵမ်ားလဲ ျပည့္ဝနိုင္ပါေစ..
ေမးစရာတစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္ဗ်..ကၽြန္ေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာက္ကပ္ေဆးေနရတာ ၁၀ ခါေလာက္ရွိၿပီ အသက္ ၂၅ ပဲရွိေသးတယ္ အစားထိုးမကုရင္ မေပ်ာက္ေတာ့ဘူးလားဗ် ..ေက်းဇူးျပဳ၍ေျဖထားေပးပါဦးေနာ္ ..
အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ ...။
အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကိကိေရ.... ေမေမနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနနိုင္မယ့္ အခ်ိန္ေတြကို ဆြဲဆန္႔ နိုင္ပါေစလို႔ လွိဳက္လွဳိက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းပါတယ္... သူငယ္ခ်င္းလဲ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ေမြးေန႕ေလးျဖစ္ျပီး အခ်စ္မ်ားစြာကို ပိုင္ဆိုင္ရရွိနုိင္ပါေစေနာ္....
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း... ျခင္
ဟက္ပီဘာ့သ္ေဒးပါ မမကိကိ..
မမကိကိေမေမနဲ႔ အျမန္ဆံုးျပန္ေတြ႔ႏိုင္ပါေစ...
ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအထိ မမခ်စ္တဲ့ ေမေမနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ...
ႏွင္း
မမကိကိေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစေနာ္....
ေမေမနဲ႔ အျမန္ဆံုးျပန္ဆံုဆည္းခြင့္ရပါေစ...
ႏွင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေမြးေန ့ေလးၿဖစ္ပါေစဗ်ာ...
ေမြးေန႕မွသည္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂၀ တုိင္ေအာင္ ရွည္ေစေသာ္ဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝ္ (အသက္ေျပာပါတယ္ ဟဲဟဲ)
ေနဦး စာဖတ္အူးမယ္ ဘယ္ႏွႏွစ္ျပည္႕လဲ ထည္႕မေျပာဘူး ဟြင္းးးးးးးးးး ဟိဟိ
ေဒၚကိရယ္ စာဖတ္ျပီး ဘီလုိက ေန ဘီလုိဖစ္တယ္ မသိပါဘူးကြယ္ မက္ရည္ေတြ က်လာတယ္ သာမီးလဲ အိမ္ကုိ ျပန္ခ်င္တယ္
မေန႕ကေတာင္ အိမ္ကုိဖံုးဆက္တာ ေမေမတုိ႕ က ေပ်ာ္လို႕ သမီးလဲ အျမဲတမ္းဖံုးဆက္ခ်င္ပါရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဆက္ရတာ သိတဲ႕အတုိင္း ေစ်းသိပ္ၾကီးထွာာ ဟင္႕ ႏုိခ်င္တယ္ ျဗဲျဗဲ ရႊတ္ ဖတ္
အဲဒါပဲ ႏွပ္ေတြ မက္ရည္ေတြ ထားခဲ႕ျပီ ဘုိင္ တာ႕တာ
မမကိကီ
ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႔ေပါင္းမ်ားစြာကို
ခ်စ္ေသာေမေမနဲ့ အမ်ားၾကီးဆင္ႏြဲႏိုင္ပါေစေနာ္..မမ
ခ်စ္တဲ့
ရံုေလး
happy birthday!
Momingyi
မမကိကိေရ...စာဖတ္ၿပီး တကယ္မ်က္ရည္၀ဲသြားရတယ္...ခါတုိင္းလုိ မေနာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး...မမကိိကိရဲ႕ ဆႏၵေတြ အၿမန္ဆုံးၿပည့္၀ႏုိင္ပါေစလုိ႕ေနာ္...မမၿခင္ေလးဆီမွာလည္း ဆုေတြေတာင္းေပးခဲ့တယ္ေနာ္...
ခ်စ္ညေလး
ကိြကိြစ္ေရ.......
ေမြးေန႔မွာေပ်ာ္ပါေစလို႔ အရင္ဆုေတာင္းေပးတယ္ဗ်ာ....
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ စာေလးဖတ္ၿပီးစိတ္မေကာင္းဘူးျဖစ္ရမိတယ္....။
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကိြကိြစ္ေမေမ့နားကို ျမန္ျမန္သာျပန္ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးစားပါေနာ္ဗ်.....။ ဟုတ္တယ္.........
တစ္ကယ္တမ္းေတြးၾကည့္တတ္ရင္ အေနာ္လည္း ေတြေ၀ေနတာေတြ မ်ားေနသလိုပဲ....။
ေမြးေန႔အလြန္ရက္မ်ားမွာလည္း...ခ်စ္တဲ့ေမေမနဲ႔ က်န္းက်န္းမာမာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ြင္ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစေနာ္ဗ်ာ....။
တစ္ကယ္ဆုေတာင္းေပးတယ္.......။
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
အလို...မယ္ကိေတာင္အသက္တႏွစ္ၾကီးသြားျပန္ျပီ..
မၾကာမွီ..ဖြားဖြားကိျဖစ္ေတာ့မွာပါလား..
ဘာမွ မေျပာတတ္ေတာ႕ ဘဲ စာဖတ္ျပီး ျပန္သြားပါတယ္ အစ္ မ ေမြးေန႕ ဆုေတာင္းေလးေတြထားခဲ႕တယ္ေနာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ရာသက္ပန္.....
မကိေရ..
စာေတြထဲမွာ အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနတတ္တဲ့ မကိ..၊ ပိုစ္တိုင္းကို ဟာသႏြယ္ျပီး တင္ျပရင္း ေပ်ာ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနခဲ့တယ္ေနာ္။ မကိ..ေရ..ဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းဘူး....
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္..
မကိေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုလည္း မွန္ကန္စြာ ခ်နိုင္ပါေစ..
မကိေမေမလည္း က်န္းမာပါေစ..လို႔
......ေမြးေနဆုေတာင္းကို ရင္ထဲက လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေတာင္းသြားေပးပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ ႔ ဖြယ္ ေမြးေန႔ ေလး ျဖစ္ပါေစ ...
mie nge
Happy Birthday.. kiki
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ၊ ဗဟုသုတ ျဖစ္ဖြယ္ စာေတြ အမ်ားၾကီး ဆကိေရးႏိုင္ပါေစ
တကယ္ေတာ့ ကိကိ က ရသဆန္တဲ့စာေတြလဲ ေရးႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ဒီပို႕္ေလးနဲ႕ သိရတယ္
က်န္းမာပါေစ
လိုရဆႏၵ ျပည့္၀ပါေစ
မမ ထက္ ၁ ရက္ ငယ္တယ္.. ႏွစ္ေတာ့မသိဘူး ရွင့္.
ခ်စ္တဲ့ မမသီရိ
ေမြးေန႔ မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ ေမေမနဲ႔ တူတူ ျမန္ျမန္ေနနိုင္ပါေစ။
မအယ္
ကိကိေရ ေမြးေန႔ တရာတိုင္ေအာင္ က်န္းမာေပ်ာ္ရြႊင္စြာ ျဖတ္သန္းရပါေစ။ ကိကိ အေမက်န္း က်န္းမာေရး ျပန္ေကာင္းလာၿပီး မိခင္နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ဆံုေတြ႔ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ဘယ္လိုေၿပာရမလဲ.. ဖတ္ၿပီးစိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ၊
ၿပီးေတာ ့ ဝမ္းနဲ မိတယ္၊
ေၿပာခ်င္တာက လူေတြက ကိုယ္ဝိုင္းမိတဲ ့အဝိုင္း ၾကီး
အတိုင္း ကိုယ္ ့ဖာကိုယ္ပဲ ေမာပန္းၾကီးစြာ ပတ္ေၿပးေနရတယ္တဲ ့။
အဝိုင္းပမာန ၾကီးရင္ ၾကီးသေလာက္ ေၿပးေနရေတာ ့တာ တဲ ့။
အစား ထိုးမရေတာ ့တဲ ့ အရိပ္နားကို အၿမန္ဆံုးပဲ
ေရာက္ရွိပါေစေတာ ့ဗ်ာ...။
ဒီပို ့စ္ ေလးဖတ္မိေတာ ့ရင္ထဲမွာ ဟာသြားတယ္ မကိေရးခဲ ့သမွ်ေတြထဲက အေကာင္းဆံုးလို ့ ေျပာရင္ရတယ္ ဘာလို ့ဒီေလာက္ေတာင္ေကာင္းေနတာလဲ ျပန္သံုးသပ္မိတဲ့ ့အခါ ဘ၀နဲ ့ရင္းျပီးေရးထးတဲ ့ဒီပို စ္ ျပည္ ့စံုတဲ ့ ဘ၀တခုကိုေရာက္ဘို ့ ခါးသီးျခင္းေတြရင္းနွီးခဲ ့ရတာအတုယူေလးစားစရာေတြက ျပည္ ့နွက္ေနတာေလ
ဒီတခါမကိေရြးတဲ ့လမ္းက မွန္ကန္တဲ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္လမ္း ေတြေ၀လမ္းခြဲမဟုတ္ေတာ ့ဘူး အားေပးတယ္မကိေရ ရဲရဲသာေလ်ွာက္ အေမ ့ အိမ္ကိုျပန္တဲ ့လမ္း အေမ့ ရင္ခြင္ဆီေလ်ွာက္တဲ ့ေျခလွမ္း အဲဒါတကယ္ ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္တဲ ့လမ္းအဲဒီလမ္းကမကိဘ၀တေလ်ွာက္လံုး စိတ္ခ်မ္းသာမဲ ့လမ္း "သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိေနတဲ ့ဘုရားလို ့" တင္စားလို ့ရတဲ့ "အေမ့ " ဆီျပန္မွာ ဘယ္ေတာ ့မွမမွားဘူး မကိရဲ ့ ယေန ့က်ေရာက္ေသာေမြးေန ့မွစ၍ မကိတို ့မိသားစု အားလံုး စိတ္ေရာကိုယ္ပါ က်မၼာ ခ်မ္းသာစြာ ျဖင္ ့လိုအင္ဆနၵေတြျပည္ ့၀ပါေစ အျမဲဆုေတာင္းေပးပါတယ္ သုေျဒၷ
!!!!HaPpY B'Day!!!!
ေမြးေန႕မွတည္ မနက္ျဖန္မ်ားစြာတိုင္တိုင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ႕ပါေစ.. :)
ZaunG
ယခုေမြးေန႔မွ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ ေပ်ာ္႐ြင္စြာနဲ႔ ဘဝကိုေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစ မကိေရ ... အခုတေလာ စာလာမဖတ္ျဖစ္တာၾကာသြားတယ္ စာအေရးအသားေတြကေတာ့ ေကာင္းေနစဲပဲဗ်ာ မကိရဲ႕ ေမြးမိခင္နဲ႔လည္း အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ဆံုစည္းပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ
ဘြားေရ ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ. ေမြးေန႔မွစ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာျပီး အေမ႔ခ်စ္သမီးအျဖစ္ အေမ႔ကို ပိုပို လုပ္ကိုင္ေကၽြးႏုိင္ပါေစေနာ့။ အေမနဲ႔ အျမန္ဆံုဆည္းၾကရအာင္လား
အစားထိုးမရတဲ့ အရာအတြက္ မေတြေဝနဲ႔ အမ သိပ္ခ်မ္းသာလည္း ၂ ႏွပ္ပဲ စားၾကရတာပါပဲ။
ေနာင္တ ဆိုတာ ျပဳသင့္သည္ကို မျပဳမိ မျပဳသင့္သည္ကို ျပဳမိသည့္အတြက္ အခ်ိန္လြန္မွ ပူပန္ျခင္း လို႔ ခက္ဆစ္ မွာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔လို အေဝးေရာက္ေနတဲ့သူေတြ ေနာင္တ မရေစခ်င္ဘူး။
ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရႊင္သလို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ မ်ားစြာနဲ႔ ၾကံဳရပါေစ။
အမေမေမနဲ႔လည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အတူတူေနနိင္ပါေစေနာ္။
(ေမြးေန႔ကေတာ့ ဒီလို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ျပီးလို႔ ဘယ္ရပါ့မလဲ။)
အစ္မေရ
Happy Birthday ပါေနာ္.. ညမွေရာက္လာေတာ႕
ေနာက္ေတာင္က်သြားျပီထင္ပါတယ္..
ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပ သာယာစြာနဲ႕ မိဘရင္ခြင္ကို အျမန္ဆံုခိုလႈံႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္
ယေန႕မွစ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ေက်ာ္တိုင္ ခ်စ္သူခင္သူမ်ားနဲ႕ အတူတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ႏိုင္ပါေစလို႕
ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္
ခင္မင္စြာျဖင္႕
ေခ်ာ
ခုေတာ့ ဆံုးျဖတ္ၿပီးလို႔အထုတ္ျပင္ေနၿပီမဟုတ္လား။ း))
မွန္ကန္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္အမ။ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
မကိေရ
အခုမွ ဖတ္ျဖစ္လိုက္တယ္.. မကိ ရဲ႕ ေမေမ နဲ႔ အျမန္ဆံုး ဆံုေတြ႕ႏိုင္ပါေစ.. မကိ ရဲ႕ ေမေမ က်မ္းမာ ခ်မ္းသာဖို႕ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္.. တခါတေလ မွာ ေငြ ဟာ လိုအပ္ေပမဲ႔ တခါတေလ မွာေတာ႔ ေမတၱာဟာ လိုအပ္ေနျပန္ေရာ..ဘယ္အရာ အတြက္မွ ေနာင္တ မရေစခ်င္ပါ..
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္ဦး
ကိကိေလး
belated happy birthday ပါေနာ္။
ကိခ်စ္တဲ့ေမေမနဲ႕ ေနႏုိင္ဖုိ႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္။
ေႏြးေထြးလွတဲ့အေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာ အျမဲထာ၀ရ ေနခြင့္ရပါေစေနာ္။
ထာ၀ရေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္
လုလု
ဘ၀မွာ မွန္ကန္ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏိုင္ပါေစ... အစားထိုးမရေသာ မာတာမို ့အခ်ိန္႐ွိတုန္း ျပဳစုလိုက္ပါ...ေငြ႐ွိမွလဲ ေဆးကုႏိုင္မွာလို ့မကိကိရဲ ့အစ္မကို ေျပာလိုက္ပါ...ျမန္မာမွာ ေငြမ႐ွိရင္ ေသဖို ့ပဲ ေစာင့္ေနရမွာေလ...ေမြးေန ့မွာ ထာ၀ရ အေပ်ာ္ေတြ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေစ..
မမကိကိ
ဖတ္ျပီး ၀မ္းနည္းသြားတယ္
ကိုယ္သာဆိုရင္ဆိုျပီၚ စဥ္းစားမိတယ္
ေရျခားေျမျခားမွာ ေနေနရတာ မိဘနဲ႕ အေ၀းမွာ
တစံုတခုသာ ၾကံဳရမယ္ဆိုရင္ ... မေတြးရဲဘူး .. း((
အေျခအေနေပးလို႕ ျပန္ခြင့္ရတုိင္း ျပန္ေပးပါ မမကိကိရယ္
ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႕ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ေနာ္ .. း))
ဝမ္းနည္းသြားတယ္မကိေရ က်ေနာ္လည္း ေတြေဝလမ္းခြဲေရာက္ေနျပီ။ ဒီပုိစ့္က အေတြးေတြအမ်ားၾကီးေပးသြားတယ္။ မၾကီးကိေရာ အေမေရာ က်န္းမာေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္
အင္းးးးးးးး ေတြေဝလမ္းခြဲေရာက္ေနႀကတာႀကီးပဲလားဟင္။
စိတ္မေကာင္းစရာေတြ။
မယ္ကီ့ေရ... အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
ေမေမလည္း က်န္းမာရႊင္လန္းပါေစေနာ္။
ေမြးေန႔မွသည္ အသက္ရာေက်ာ္ က်မ္းက်မ္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ စာေတြ ဆက္ေရးႏူိင္ပါေစဗ်ာ..ဒီေန႔မွပဲ အားလို႔ဖတ္ျဖစ္ေတာ့တယ္.ေဒၚကိ..
က်ေနာ္ကေတာ့ အိမ္ျပန္ခြင့္ မရ အေမ့ကိုလည္းမေခၚထားႏူိင္..ၾသ..ေဒၚကိက စာအရဆို လူက ေသးေသးေပါ့..
ေဒၚမယ္ကိ
ၾကီးျပန္ပလား တႏွစ္ ဒီလိုနဲ႕
ေတြေ၀ခဲ့ေပါင္းမ်ားလွေပါ့
အေဖာ္ေတြတေလွၾကီးရွိေသးတာဘဲ ေတြေ၀ေဖာ္ ေတြေ၀ဖက္ ( ေတေလမဟုတ္ပါ )
အေမ့ဆီ အခ်ိန္မွီျပန္ဖို ့ အခြင့္အေရး ရွိေနေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အခြင့္ရွိရင္ ျပန္ေပါ့ေလ.... အေမဆီ သမီးမိုက္ျပန္လာျပီ (မမိုက္ပါဘူး)လိမၼာလို႔ဘဲ အိမ္ျပန္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်နိုင္တာေပါ့ ေငြဆိုတာ လူကဖန္တီးတာပါ အခ်ိန္မေရြးျပန္ရွာလို႔ရပါတယ္ အေမကေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲရွိတာေလေနာ...
ခင္မင္ရင္းႏွီးစြာျဖင့္
ကိကိ ...ဒီလိုစာေတြမဖတ္ခ်င္ဘူး
၀မ္းနည္းတတ္လို႔
ရယ္စရာေလးေတြပဲ ဖတ္ခ်င္တယ္
ဒီႏွစ္ ေမြးေန႔ပိုစ့္မေတြ႕ဘူးေနာ္၊ ေမြးေန႔ေက်ာ္သြားမွ ေရာက္လာေပမယ့္
16-မတ္လ-2011 ေန႔မွစ၍ သတၱဝါတို႔၏ က်န္းမာေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ကူညီေနေသာ ျမန္မာေဆးပညာရွင္ အမ်ိဳးသမီးကေလး ေကာင္းက်ိဳးလုိရာဆႏၵမ်ားျပည့္ဝပါေစရွင္။
Post a Comment