ခုတေလာ ေခြးေအာင္နက္တေကာင္ တငိုင္ငိုင္ တမွိဳင္မွိဳင္နဲ ့ ၊ အစာလည္း ေကာင္းေကာင္းမစား ၊ ယိုင္နဲ ့နဲ ့ ေခြးကတက္မွာ မိုးလင္း မိုးခ်ဳပ္ ေခြကာသာ ေနလာတာ ၾကာျပီေပါ့ ။ သားေရး သမီးေရးလည္း စိတ္မဝင္စား ၊ မယားအေရး သၾကားအေရးလည္း စိတ္မွာ မထား ၊ ဘုရား တရား အေတြးဆို ပိုလို ့ေတာင္ ေဝးေသးေပါ့ ။ အိတ္ထဲမွာ ငါးျပားေတာင္ မရွိလို ့ ဝါးတားေတာင္ မေသာက္နုိင္ ၊ ေမွာက္လိုက္ လွန္လိုက္ ခါးဆန္ ့လိုက္ျဖင့္ ေသခ်င္တယ္ ေသခ်င္တယ္ ရယ္လို့ ့တအီအီသာ ညီးေနပါေတာ့သည္ ။ ၾကင္ယာဘက္ မေဟသီ မယ္ဂုတ္က်ား ချမာ မေတာ့ ၊ လက္ေက်ာမတင္း ကိုလူပ်င္း ..အဲ့ေလ.. ေခြးငပ်င္း ေအာင္နက္ ရဲ ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီး မပီသမွဳေၾကာင့္ ၊ ရွိရွိသမွ် ေခြးမွဳ ဒုကၡ အဝဝ နွင့္ တမိသားစုလံုးရဲ ့ စားဝတ္ေနေရးကို ဒိုင္ခံ ေျဖရွင္းေပးေနရေလသည္ ။
လွတာမက္ေတာ့ ညစာခက္ပါေပါ့ လို့ ခုမွ သူမ ေတြးမိသည္ ။ ေခြးပ်ိဳ ဘဝတံုးက စတိုင္ အျပည့္ ၊အေမႊးအေရာင္ ေတာက္ေျပာင္စြာ နဲ ့ အားမာန္အျပည့္ နဲ ့ ၊ ေတာ္သလင္းလ ေခြးဗိုလ္ လုပြဲတိုင္းမွာ အနုိင္ရခဲ့ေသာ ေအာင္နက္၊ အျမီးတေထာင္ေထာင္ ဟိုေဟာင္လိုက္ ဒီေဟာင္လိုက္ မာန္စြယ္ၾကီး ျဖဲလို ့ ၊ သရဲလဲ မေၾကာက္ ၊ဂဲလဲ မေၾကာက္ ၊ဝဲလဲ မေပါက္ ၊ရပ္ကြက္ထဲ ေခြးပ်ိဳမေတြ နဲ ့ တကဲကဲ လုပ္ ၊ ဟန္ပန္ေတြထုတ္ လို ့ ပ်ိဳတိုင္းၾကိဳက္တဲ ့ ႏွင္းဆီခိုင္ လို ့ ဆိုနုိင္ေလာက္တဲ ့ ဒီေအာင္နက္ ။ စကားခ်ိဳခ်ိဳ အၾကြားပိုပို မို ့ ၊ နဂိုလ္ေရ မစိုေျပ ၊ ညိုတိုတို ပံုတံုးၾကီး မယ္ဂုတ္က်ား ခမ်ာ ႏွလံုးပီတိ ဂြမ္းဆီထိ သလို ဘဝင္ခိုက္ ပါလို ့ အရူးအမူးၾကိဳက္ကာ ခပ္မိုက္မိုက္ပဲ ပံုအပ္မိေပေလေတာ့ ကိုယ့္ထိုက္နဲ ့ ကိုယ့္ကံ လို ့သာ သေဘာထားလိုက္ရေတာ့သည္ေပါ့ ။
ညားကာစမွာေတာ့ မိုးမျမင္ ေလမျမင္ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္လို ့ ၊ အမွိဳက္ပံုတကာ တိုးေဝွ ့ကာ ရွာစားရတာေတာင္ နတ္သုဒၵါ တမွ် ထင္လွပါသည္ ။ အိမ္ေထာင္သက္ကေလး ရလာေတာ့ ၊ သားတြဲေလာင္း သမီးတြဲေလာင္း ေပမဲ ့ ခင္ပြန္းေကာင္း မပီသတဲ ့ ကိုေအာင္နက္ မွာ အက်င့္ေဟာင္းကို မေဖ်ာက္ဖ်က္ ။ အရက္ကေလးပါ စြက္လိုက္ေသး မို ့ လင္ဆိုးမယား တဖါးဖါး ဆိုတာ ဂုတ္က်ားမ အတြက္ ဆိုကာပင္ ထားေလသလားလို ့ ပင္ သူ ့ကိုယ္သူ ထင္မွတ္လိုက္ပါေတာ့သည္ ။
အခုလည္း ၾကည့္ေလ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုေအာင္နက္ ၊ မိွဳင္ေတြေတြ ငိုင္ေပေပ နဲ ့ ေခြးကတက္ က မဆင္းေတာ့ ။
“ကိုေအာင္နက္ေရ .. ထပါအံုးေတာ့ ။ ရွင့္မလည္း တေန ့ တေန ့ ၊ ေခြးကတက္မွာ အခန့္သား ဆန္ ့လို ့ ၊ဒါေၾကာင့္မို ့လဲ ၊ ေခြးမ ထမီနား ခိုစား ေနတယ္ လို ့ အေျပာခံ ေနရတာ ” ဂုတ္က်ားမ က မထိ တထိ ရိလိုက္သည္။
“ဟ..ေသခ်င္တယ္.... မင္းကလည္း .. ခုေခတ္ မွာ ထမီနား ခိုစားတယ္ လို ့ ေျပာလို ့မရေတာ့ဘူး ကြ ”
“ဘာလို ့လည္း ။ ရွင္က ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ပဲ ပ်င္းေနတာ ဒီလို မေျပာလို ့ ဘယ္လို ေျပာရအံုးမွာလည္း ”
“ ခု ငါတို ့ ေရႊျပည္ၾကီးမွာ မင္းတို ့ မိန္းမေတြ ။အဲ ့ေလ ။ ေခြးမေတြ ထမီမွ မဝတ္ၾကေတာ့ တာေလ ။ ဒီေတာ့ ငါ့ကို ထမီနား ခိုစားတယ္ ေျပာလို ့ ဘယ္ရ မလဲကြ ”
“ ထားပါေတာ့ ရွင္နဲ ့ စကားနုိင္လုမေျပာခ်င္ဘူး ။ စားဖို ့ေသာက္ဖို ့က လုပ္ရ အံုးမယ္ ။ မီးကလဲ မလာ ။ ေရကလဲ ပ်က္ နဲ ့ အိမ္အလုပ္ကေလးမ်ား ဝိ္ုင္းလုပ္ပါအံုးလား ”
“ ေသခ်င္တယ္ ကြာ ၊ ဒီအလုပ္ေတြ က မင္းတို ့ အိမ္ရွင္ မေတြ လုပ္ရမဲ ့ အလုပ္ပဲ ဟာ ”
“ဘာေသခ်င္တာလဲ ။ ရွင့္လို သာ ထိုင္ညီး တိုင္း ၊ လုပ္စရာ အလုပ္ေတြ ျပီးသြားမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္က ရွင့္ထက္ ညီးတတ္ေသးတယ္ ေတာ့ ။ တေန ့ တေန ့ ၊ ေစ်းဝယ္ .. အဲ့ေလ အမွိဳက္ပံု သြားဆြဲ ။ ထမင္း ဟင္းခ်က္ ။ တံမ်က္စည္းလွည္း၊ အိမ္ရွင္း ။ အဝတ္ေလွ်ာ္ ။ မီးပူတိုက္ ၊ တခုျပီး တခု ဇယ္ဆက္သလို လုပ္ေနရတာ ”
“ ေအးေလ ။ ဒါေတြက ငါ နဲ ့မွ မဆိုင္တာ ။ ေသခ်င္တယ္ ။ ဘာေတြ လာေျပာေနမွန္းမသိ ။ေသာက္စရာ မရွိလို ့ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့ အထဲ ကြာ..”
“ ေအာ္ ။ အလုပ္ မလုပ္ ပဲ ဘယ္က ပိုက္ဆံရ လို ့ ဘာနဲ့ေသာက္ရ မွာတံုး ၊ ေသခ်င္လဲ လြယ္ပါတယ္ ။ အဆိပ္နဲ ့မျခားတဲ ့ ခ်က္ အရက္ေတြ ၊ အင္ အရက္ေတြ မ်ား . ပံု လို ့ ”
ဂုတ္က်ားမ တကယ္ စိတ္ဆိုးေနမွန္း သိလို ့ ေအာင္နက္ၾကီး က စကားနဲ ရန္စဲ သေဘာနဲ့ ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ ။ လက္ထဲရွိ ေရဒီယို အေဟာင္းေလးတလံုး ကို ဟိုလွည္ ့ ဒီလွည့္ နဲ ့ အာရုံေျပာင္းလိုက္သည္ ။ ေဘာပြဲ နားေထာင္လိုက္ ၊ ခ်ဲ လိုင္း ဖြင့္လိုက္ နဲ ့ ဂနာ မျငိမ္ ျဖစ္ေနေသာ ေအာင္နက္တေကာင္ ရုတ္တရက္ ထ အူ လိုက္သျဖင့္ ဂုတ္က်ားမ ခမ်ာ လန့္သြားရျပန္သည္။
“ေသခ်င္တယ္ ကြာ.. ေသခ်င္တယ္ ”
“ ဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ ကိုေအာင္နက္ရယ္ ”
“ ဟ . ငါေလာင္းထားတဲ့ ေဘာပြဲေလကြာ ၊ နာမယ္ၾကီး နုိင္ငံျခားနည္းျပေတြ ခန့္ထားတဲ့ အသင္း ၊ အဲ့သဟာ ေလ။ သူ့ဖက္က ထပ္ေလာင္းထားတာ ။ခုေတာ့... ေသခ်င္တယ္ ။ သံုးလံုးထီ လဲ ကပ္လြဲ ေလးကြာ .. ေတာက္ ”
ေအာင္နက္ၾကီး ေတာက္တေခါက္ေခါက္ျဖင့္ မခ်င့္မရဲ ရွိေနေတာ့ ဂုတ္က်ားမ က အကြက္ေကာင္း ရတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ့
“ အဲ့ဒါေျပာတာေပါ့ ။ ေဘာလံုး ဆိုမွ လံုး ေနတာေပါ့ရွင့္ ။ အျမဲနုိင္ ေနရမယ္ လို့ ဘယ္သူေဟာထားလို့္လဲ ။ ခုတေလာ ေဘာပြဲေတြ ခ်ဲထီေတြ တရားဝင္ထီေတြ လွဳိင္လွိဳင္ လုပ္ေပးေနတာနဲ့ ေက်နပ္ေနၾကတာကိုး ။ နဲေတာင္ နဲေသး ။
ေရႊ ရြာသားတို့ မ်ား ပြဲလမ္းသဘင္ေလး ။ ေလာင္းကစားေလး ေတြ ့လိုက္တာနဲ့ ၊ ဘုရားေမ့ တရားေမ့ ။ အကုန္ေမ့ေတာ့တာ ပဲ ။ ဒီၾကားထဲ ေခြးမဒန္းေလးေတြ ရွိတဲ ့ အနွိပ္ခန္း နဲ ့ ကာရာအိုေက နဲ့ စိုေျပေအာင္ လုပ္ထားေပးၾကေသးသေတာ့္။ ”
“ ဘာဆိုင္လဲ ကြ ”
“ ဆိုင္ပါေသာ္ေကာလား ။ ၂၀၁၀ ေရာက္ ေနျပီ ရွင့္ ။ ခုထိ နုိးနိုးၾကားၾကားမရွိေသးဘူး ။ ကိုယ့္ရြာ အေရးလည္း ကိုယ္ၾကည့္လုပ္ၾကအံုး မွေပါ့ ။ကားပါမစ္ေတြ ခ်ေပးမယ္ ၊ဆိုတာနဲ့ တကတည္း က်ဳပ္တို့ တျပည္လံုး သာယာစိုေျပသြားမွာ က်ေနတာပဲ ။ ဖံုးခ၊ မီးခေတြလည္း တက္ ၊ အခြန္အတုတ္ေတြကလည္း တိုးေကာက္အံုးမတဲ့ ၊ အဆိုေတာ္ေတြဆီက ေတာင္ အခြန္ေတြ ေကာက္ေနျပီဆိုလား... ”
“ ေသခ်င္တယ္ ဆိုမွ ကြာ ။ ငါ့တေကာင္ထဲ နဲ ့ ဆီ မထြက္ပါဘူး ။ အဲ့ေလ ႏွမ္းတလံုး နဲ ့ ဆီမထြက္ ပါဘူး ”
“ ကဲ ..ေသခ်င္တာ ထားအံုး ေနာက္မွ ။ ခုေလာေလာဆယ္ ရွင္ ေအာင္ လုပ္ဖို ့သတိရအံုး ။ ဒီေန ့ ေန့လည္ မီးပ်က္မယ္။”
“ မီးပ်က္တာမ်ား အဆန္းလုပ္လို ့ ေျပာေနရေသးလား ။ မီးမလာရင္ ေရလဲ မလာ ။ ဒီေတာ့ အဝတ္ကေလးေလွ်ာ္ ၊ ေရေလးခပ္ ။ ေသာက္ေရေလးျဖည့္ ။အိမ္ေလး ဘာေလးရွင္း လို့ ေျပာအံုးမွာ မဟုတ္လား ၊ မင္းတို ့ မိန္းမေတြ မ်ားကြာ၊ ေသခ်င္တယ္ ”
“ သိရင္လည္း က်ဳပ္ မေျပာရခင္ ကိုယ့္ အသိနဲ ့ ကိုယ္လုပ္ပါလား ေတာ့္ ”
ေအာင္နက္ၾကီး မထခ်င္ ထခ်င္ျဖင့္ ပ်င္းရိစြာ တလွမ္းခ်င္းေလွ်ာက္၍ အိမ္ေနာက္ သို ့ လာျပီး မီးစက္ အဖြင့္ ..
“ ေသခ်င္တယ္ ကြာ ။ ဒီ ေမာ္တာ ကလည္း ပ်က္ရျပန္ျပီ ။ အလကား အသံုးမက် တဲ့ တရုပ္စက္ ၊ တရက္စုတ္ ပဲ ။ျပင္ျပီးလဲ တရက္ နဲ ့တင္ ျပန္စုတ္ပါေရာလား ။”
“ ကဲ ..ရွင္လဲ ဒီလို နဲ့ တရားအားထုတ္ တရုပ္အားထား မေနနဲ ့ ။ လက္မွဳ ပညာ ေတြ တတ္ထားတာ ဘာလုပ္ဖို ့တံုး ။ ေရခပ္တာမ်ား လက္နဲ ့ ဆြဲတင္ေပါ့ ေတာ့္ ။ မီတာ ေတာင္ အကုန္ သက္သာေသး ။ မီတာခ ေတြလည္း တက္ျပီးရင္း တက္ နဲ ့ က်ဳပ္လဲ ေသခ်င္ လာျပီ ”
“ ဟ.. ငါ့စကားက မင့္ပါးစပ္ဖ်ားထိ ဓါတ္ကူးသြားပါေရာလား ၊ မီးမလာ တဲ့ ည ေစာေစာအိပ္ရတယ္ လို ့ အေကာင္းဘက္ကလွည့္ေတြးပါလား ကြ ၊ မီးပ်က္ေတာ့ မင္း ..သား နဲ့ သမီး အင္တာနက္လည္း ဝင္မေဆာ့ျဖစ္ၾကေတာ့ မ်က္စိပ်က္ သက္သာတယ္ကြာ ။ ပိုက္ဆံ ကုန္ သက္သာတယ္ကြာ .. ”
“က်ဳပ္က စကားအရ သာျငီး မိတာပါေတာ္ ။ က်ဳပ္တကယ္ေသလို့ မျဖစ္ေသးပါဘူး ။ က်ဳပ္မရွိရင္ ရွင့္လက္ထဲမွာ က်ဳပ္သားနဲ ့ သမီး ေသာင္ျပင္လႊတ္တဲ ့ ေခြးစစ္စစ္ျဖစ္ေတာ့မွာ ျမင္ေယာင္ေနမိလို ့ မေသနုိင္ေသးဘူး ။ျပီးေတာ့ မရွိရတဲ့ အထဲ မသာစရိတ္လည္း ေတြကလည္း တက္အံုးမတဲ့ေတာ္ ။”
“ ေဟ .. ဘယ္လိုတုံးကြ ရွင္းစမ္းပါအံုး ၊ ငါထင္ေနတာက ခုတေလာ ျပည္သူပိုင္ေတြကို ဟို ပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ားပိုင္ အျဖစ္ အလွ်င္အျမန္ေျပာင္းပစ္ေနတဲ့ အထဲ ၊ ဒီ မသာလုပ္ငန္းကိုပါ သူ အပိုင္လုပ္ခ်င္ ေနျပီ မွတ္တာ ။”
“ေတာ္ကလည္း လမ္းထိပ္လဖက္ရည္ဆိုင္မွာ တေနကုန္ အေလလိုက္ေနျပီး ဒါေလးေတာင္ မသိဘုူးလား ၊ကဲေရာ့ ၊ က်ဳပ္ေကာက္လာတဲ့ သတင္းစာ အပိုင္းအစ ၊ ဒီမွာ ဖတ္ၾကည့္ ပါလား”
“ဂိန္ ကိန္ ကိန္ . .. ေအာင္မေလး .. ေနရၾကပ္ စားရၾကပ္လို့ ေသခ်င္ပါတယ္ ဆိုကာမွ ခုေတာ့ ေသဖို ့ေတာင္ ခပ္ၾကပ္ၾကပ္ပါပဲလား ရွင္မေရ ၊ ငါေသရင္ ဂဂၤါျမစ္ .. အဲေလ.. လွိဳင္ျမစ္ထဲသာ ပစ္ခ်လိုက္ပါေတာ့ကြာ ။ ေခြးျဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡဗ်ာ ။ ”
“ေအးေလ ေတာ္ က်ဳပ္လည္း ေနာင္ဘဝဆက္တိုင္း ဒီလို နူရာဝဲစြဲ တဲ ့ အိမ္သာေဘးရွင္း ေခြးမ်ိဳး မျဖစ္ပါရေစ နဲ ့လို ့ ဆုေတာင္း ေနတယ္ ကိုေအာင္နက္ေရ ..အာဝူးးးးး ”
ဒီေနရာမွ ရေသာ သတင္းတပုဒ္ပါ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
23 comments:
ေသစရိတ္ႀကီးတယ္ ေမြးစရိတ္ႀကီးတယ္ ရွင္စရိတ္ႀကီးတယ္ မယ္ကိေရ ရင္ေမာတယ္။
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ ၀င္ေငြနည္းျပီး စရိတ္ၾကီးတယ္ေလ။
မယ္ကိေရ...
ွဆီေဈးၾကီးလို႔ကြယ္..ဒါ့ေၾကာင့္ ေဈးသက္သာတဲ့ေရပဲသုံးရေအာင္..နိုင္ငံေတာ္ရဲ့ေစတနာအမွန္ပါကြယ္..ေသရင္ေရထဲသာပစ္ခ်ၾကပါကြယ္
ဂိန္ ဂိန္ ဂိန္ လို႕သာ သံုးခါ ေအာ္သြားေတာ႕တယ္ ေနာ္ မကိေရ အားးးးးးးးးဝု
ေဒၚကိေရ.အေနၾကပ္ အေသၾကပ္ ၾကပ္ခ်င္သေလာက္သာၾကပ္ ေရႊေရႊ အမ်ိဳးေတြမပါဘူး
ဘယ္သူမႈိင္မႈိင္ မမႈိင္မႈိင္ ႀကိဳင္ႀကိဳင္အမ်ိဳးေတြ မငိုင္ဘူး
အားလံုး ကိုယ့္ဘာသာထူ ကိုယ့္ဘာသာထ ေပါ့..
ကိုခ်စ္ေဖ ေျပာတာဟုတ္တယ္ဗ်ိဳးး
ဘယ္သူေတေတ ေရႊႀကိဳင္မ်ိဳးေတြက ...
ကိကိ ေရ ေရးတတ္လိုက္တာ စစခ်င္း ဖတ္မိေတာ့ မႈိင္ေနတယ္၊ ငယ္တုန္းက ပ်ိဳတိုင္းႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ပါေနေတာ့ AIDS ပညာေပး ေရးမယ္ထင္ေနတာ ေနာက္ဆံုးက်မွ ေသစရိတ္ႀကီးတဲ့အေၾကာင္းကို ဦးတည္ေရးထားတာ ျဖစ္ေနတယ္။ ပိုက္ဆံက ရွာလို႔ ရစရာဘယ္ေနရာမွ မရွိဘဲနဲ႔ စာရိတ္ေတြ ႀကီးလာေပမဲ့ ႀကီးလာတဲ့ စာရိတ္နဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ တရားေသာနည္း၊ မတရားေသာနည္း ရတဲ့နည္းနဲ႔ ရွာၾကံရပ္တည္ ေနႏိုင္လို႔သာ စစ္အုပ္စုက ထိန္းထားႏိုင္တာပါ။ အမွန္က ဖိႏွိပ္တယ္ဆိုတာ ဖိႏွိပ္ခံေနလို႔သာ ဖိႏွိပ္သူက ဖိႏွိပ္နိုင္တာ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မက တခါတခါ မ်က္စိငရဲ နားငရဲေတြကို ၾကားရျမင္ရရင္ မိမိလည္း ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ ေတြးၿပီး ေျဖသိမ့္လိုက္တယ္။
ေျသာ္
မကိတို႕မ်ား လုပ္လိုက္ရင္ ငိုရခက္ ရီရခက္
:D
ကိရယ္.. ေခြးျဖစ္ရတဲ့ဘ၀လဲ တကယ္မနိပ္ပါလား :'(
ဒုတိယအေပၚဆံုးက ေခြးေလး (နံရံကို တြယ္ရပ္ေနေပးပံုေလး) ၾကည့္ျပီး ရယ္မိျပံဳးမိတယ္
''ဂိန္'' လုိ႕ေတာင္ မေအာ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး မမကိကိေရ... :(((
သူမ်ား ထက္ထူးေအာင္ ကိန္.... လို ့ ေအာ္မယ္ဗ်ာ..။
တစ္ခြန္း ထဲ ေအာ္မွာ ႏွစ္ခြန္း မေရာက္ခင္ ထြက္ သြားလို ့
အသက္.. ေလ ။
ပဲ ့နင္း ဦးေထာင္ ဦးနင္းပဲ ့ေထာင္ ေမ်ာက္ ဆပ္က ကသလို
ၿၿၿဖစ္ေနတာေလ ၊
အမွန္က ဖိႏွိပ္တယ္ဆိုတာ ဖိႏွိပ္ခံေနလို႔သာ ဖိႏွိပ္သူက ဖိႏွိပ္နိုင္တာ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မက တခါတခါ မ်က္စိငရဲ နားငရဲေတြကို ၾကားရျမင္ရရင္ မိမိလည္း ဘာမွမလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ ဒီနည္းနဲ႔ပဲ ေတြးၿပီး ေျဖသိမ့္လိုက္တယ္။'
ဒီစာကိုပဲထပ္ခါတလဲလဲဖတ္.မိတယ္ဗ်ာ. က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္ထဲက လူသားေတြမလဲ ..အစိုးရကဖိလို႔တမ်ိဳး အျပင္ေလာကက လူေတြအျပစ္ေျပာလို႔တဖံု.. အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ ဟိုဘက္မွာေနလဲမရ.. ခံေနရတာပါပဲလားဆိုပီးပဲ ကိုယ္ခ်င္းစာမိတယ္။ တဖက္က ေထာင္ဆိုတဲ့လက္နက္နဲ့ဖိ ဒါမွမဟုတ္ မိုးေပၚေထာင္မပစ္တဲ့ ေသနတ္ေတြနဲ့ပစ္တာထိ တဖက္က ေလေသနတ္နဲ့ဖိ။ ၂ဖက္ၾကားက ဆန္းဒ၀စ္ေလးလိုျဖစ္ေနၾကရရွာတာ.. ေတြးေတြးပီး...
အထဲကျပည္သူေတြကိုပဲ သနားတယ္။
မိုးမင္းၾကီး
ဖြားကိေရ..ျမန္မာျပည္လဲ..ၾကားရ..ၾကားရ..နား၀မသက္သာပဲ..။
ဘာမွလဲလုပ္ေပးလို႔မရ။..
လုပ္ႏိုင္တာပဲလုပ္ေတာ့မယ္။
ဘာပျျဖစ္ျဖစ္ ဒီလိုသတင္းေလးေတြေဖာ္ျပေပးတာေက်းဇူး။
သရုပ္ေဖာ္ပံုကလည္းေကာင္းလြန္းေတာ့... ကိကိကို အဲတာေလးေတြၾကိဳက္တာ..။
မ်ားမ်ားေရးပါ။ အေမာကို ရီစရာလုပ္ပစ္ေတာ့..ဖတ္ရသူရင္ေမာေပမဲ့ .. ရီေမာရတယ္။ သတင္းကို ေဖာ့ေဖာ့ေလးနဲ့တင္ျပတတ္တဲ့ကိကိရဲ့ ေရးဟန္ကိုၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ႔
မိုးမင္းၾကီး
အဟီး... အိမ္သာေလးကို ေဘးပဲရွင္းခိုင္းတယ္.... ေတာ္ေသး... ခိြခိြ
ဂ်ီးေဒၚကိေရ
ေရႊျပည္မွာ ဘာစရိတ္ေတြတက္တက္ မိုးေပၚေရာက္ေရာက္ အေရထူေနပါျပီဗ်ာ နာေရးလည္းကိစၥမရွိဘူးဗ် အရပ္ေကာင္းေတာ့အေလာင္းလွသတဲ့ဗ် (ေျဖေတြးေလးပါ) နာေရးကူညီမႈအသင္းေတြ ေပၚလာေတာ့ နဲနဲေတာ့ခံသာၾကေသးတာေပါ့ အပုတ္ေကာင္ၾကီးေသမွေတာ့ တန္ဖိုးမရွိမဲ့အတူတူ က်န္ရစ္တဲ့သူေတြကိုလည္း ဒုကၡေပးရာ မေရာက္တဲ့နည္း ေဆးရံုကို လွဴထားလိုက္ရင္ ေအးျပီေလဗ်ာ ဟုတ္ဘူးလားေနာ(ဒါက က်ေနာ့္ အေတြးပါ)ေရြျပည္မွာေတာ့ ဒီလိုဘဲ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေတြးျပီး ေနမွပါဘဲ..........
ခင္တဲ့
SEESEIN
ဟယ္.....
တိန္ရမလား ဂိန္ရမလား မယ္မယ္ကီ့ရယ္။ ခစ္ခစ္
ေရးတတ္လြန္း ေတြးတတ္လြန္းတဲ ့မကိေရ ေရးဟန္ေတြကေကာင္းလြန္းလွပါလား ေခြး၀ဲစား ေအာင္နက္ကိုမ်ား နုပ်ိဳငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀ ေလးေရးထားပံုက ေအာ္စကာရမဲ ့ မင္းသားကို ညွြန္းထားတာက်ေနတာဘဲ ေရးသားတင္ျပပံု ေကာင္းလြန္းေတာ ့ မန္ ့ဘို ့ေတာင္ မရဲေတာ ့ဘူး ဒါေျကာင္ ့ စီဘံုးမွာေအာ္သလို ေရာက္စ္စ္စ္စ္ ေပါ ့ဗ်ာ ခင္တဲ ့သုေျဒၷ
ၾကပ္တာေတာ့ အကုန္ၾကပ္တယ္။
ေနာက္ဆံုး စိတ္ပါမြန္းၾကပ္လာတယ္။
အသက္ရွဳမ၀ဘူးးးးးးးးးးးး
ကိြကိြစ္ေရ.......
အားလံုးေစ်းႀကီးေနတာပါပဲေလ....း((
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
အင္း မကိ ေရ
ေသစရာရွိရင္ေတာ႔ ေသရမွာဘဲ ဘယ္ေလာက္ေစ်းႀကီးႀကီး
မတတ္ႏိုင္လို႕ မေသခ်င္ေသးပါဘူး လို႕ေျပာလို႕ရရင္ ေကာင္းမွာဘဲေနာ္
ခင္တဲ႔
ေရႊစင္
kiki
nice post
don't worry, Ko kyaw thu is there for that.
(i can't type myanmar right now .. :(
ေကာင္းလိုက္တဲ႕ သေရာ္စာ
ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိပါတယ္ အစ္မေရ..
လက္ရွိအေျခအေနကို ထင္ဟပ္ေစတဲ႕ စာေလးတစ္ပုဒ္ပါ..
ေစ်းၾကီးလြန္းလို႕ ေသရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနတဲ႕ ဘ၀ပါလားေနာ္....
ေက်ာ္သူရွိတယ္၊ လုပ္ခြင့္ရေနေသးတယ္၊ အင္း…. ေ-ြး ပါမပါမသိဘူး၊
Post a Comment