အာေရာဂ်ံ ပရမံလာဘံ .. က်န္းမာျခင္းသည္ လာဒ္ၾကီးတပါး လို့ ေျပာၾကတယ္ ။ မိဘစံုလင္ ေျခလက္ ကိုယ္အဂၤါ စံုလင္ ၊ ဦးေႏွာက္ ပံုမွန္ ျဖင့္ က်န္းမာ သန္စြမ္း ေနၾကရသူ ေတြ အဖို ့၊ ဒီလို ျပည့္စံုေနၾကရျခင္းရဲ ့အက်ိဳးတရား မ်ားကို သတိထားမိၾကပါမလား ။ မျပည့္ မစံု ေနထိုင္ အသက္ရွင္ေနရသူမ်ားရဲ့ ဘဝေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာ တတ္ၾကပါ့မလား ။ သူတို့့ေလးေတြ ဘဝကို ကိုယ္တိုင္ ေတြ ့ျမင္ရတဲ့အခါမွာ ဒီလို အသိတရားေတြ ဝင္လာ မိလို့ ၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ေလးထဲမွ ခ်ိဳ့တဲ့ စြာ အသက္ဆက္ေနထိုင္ၾကရသူေတြ မ်ားစြာ ထဲမွ ၊ လက္လွမ္းမွီသေလာက္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္ ....
>
၂၀၁၀ ၊ ဇြန္လ ၈ ရက္ေန ့ မနက္ ၊ မိုးတြင္းကာလမို ့ ရာသီဥတုက အံု့ဆိုင္း ညိဳမွဳိင္းေနတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မိုး မရြာ လို ့ ၊ ပူေလာင္ အိုက္စပ္ေနတဲ့ ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ ၾကီးရဲ ့ တေနရာ ၊ အတိအက် ဆိုရရင္ေတာ့ အမွတ္ (၆၅ ) က်ိဳက္ဝိုင္းဘုရားလမ္း ၊ မရမ္းကုန္းျမိဳ ့နယ္ ရွိ မသန္စြမ္း ကေလးမ်ား ျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္ေရးေဂဟာ ။လူမွဳဝန္ထမ္းဦးစီးဌာန ။ တည္ေနရာက ျမိဳ ့ျပင္ေတာ့ သိပ္မက် ၊ 
ဒါေပမဲ့ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေနရာ တခုဆိုေတာ့ ဝန္းျခံအက်ယ္ၾကီးထဲမွာ စမ္းတဝါးဝါး နဲ့ ၃-၄ ေနရာ မွ် ေမးျပီးေတာ့ မွ အေဆာက္အဦးၾကီး ၂ ခု အၾကား ဂိတ္ဝမွ ေနာက္ဖက္ျခံေသးေသးေလးသို ့ ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ျခံဝင္းတံခါး ကို သံၾကိဳး ရစ္ပတ္ျပီးေသာ့ခတ္ထားေတာ့ ၊ အထဲ ဘယ္လိုဝင္ရပါ့လိ္ု ့ ေတြးရင္း နဲ့ပဲ အနားကပ္သြားၾကည့္မိေတာ့ ကေလးတသိုက္ ရဲ့ “ကမာၻမေၾက” သီခ်င္းသံကိုၾကားလိုက္မိတယ္ ။“ဒါတို ့ေျပ ၊ဒါတို ့ေျမ တို ့ပိုင္တဲ့ေျမ ...” ....ဪ ... တကယ္ပဲ တို ့ပိုင္တဲ့ေျမမွ ဟုတ္ပါ့မလား ... ဘယ္သူပိုင္တဲ့ ေျမေတြ ျဖစ္ေနျပီလည္း ၊ အေတြးမွ မဆံုးေသး ၊“ ဘယ္သူနဲ့ ေတြ ့ခ်င္ပါလည္းခင္ဗ်ာ” ၊ တထပ္ေက်ာင္းေဆာင္ထဲမွ လူလတ္ပိုင္း တေယာက္ ထြက္လာျပီး ေမးသံၾကားေတာ့မွ လာရင္းကိစၥေျပာေတာ့ အထဲမွ ေက်ာင္းသားတေယာက္ရဲ ့ အမည္ ကို ေအာ္ေခၚရင္းတံခါးေသာ့ဖြင့္ခိုင္းပါတယ္ ။ အေျပးတပိုင္းနဲ ့ထြက္လာသူကို ျမင္ ျမင္ခ်င္း ေဒါင္း ( Down's Syndrome ) ေလး တေယာက္ မွန္း သိလိုက္ရတယ္ ။ ဒီေဒါင္းေလးက အေျခအေနမဆိုးလွ ၊ ေသာ့တံကို လက္ျပန္ထိုးလဲွ ့ျပီး တံခါးဖြင့္ေပးတတ္တယ္ ။ ျပန္ပိတ္တတ္တယ္ ။ တံခါးေသာ့ကို အခ်ိန္ျပည့္ ခတ္ထားရျခင္းမွာ အေၾကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။
ေဒါင္းကေလး ဦးေဆာင္သြားရာေနာက္လိုက္ေလွ်ာက္သြားေတာ့ ဘုရားစင္ ရယ္ ၊ အလုပ္စားပြဲ ၂လံုးရယ္ ရွိေနတဲ ့ ရံုးခန္း သို ့ေရာက္ျပီး တာဝန္ခံ ဆရာမၾကီးမွ ေဂဟာ နဲ့ ပတ္သက္ေသာ လုပ္ငန္း လည္ပါတ္ ေဆာင္ရြက္ပံုမ်ားကို ရွင္းျပပါတယ္ ။ ျမိဳ ့နဲ့ သိပ္မေဝးလွေပမဲ့ လာေရာက္ လွဴဒါန္းသူ နဲပါးတဲ့ အတြက္ ေက်ာင္းေဂဟာ ကေလးမွာ အတန္ငယ္ ခ်ိဳ့တဲ့ေနဆဲပါ ။ လူမွဳဝန္ထမ္းဦးစီးဌာန လက္ေအာက္မွာ ခ်င္းအတူတူ ၊ အမ်ိဳးသမီးေစာင့္ေရွာက္ေရးေက်ာင္း၊ မ်က္မျမင္ေက်ာင္း အစရွိတာေတြ မွာ ရန္ပံုေငြ မ်ားျပားလွတဲ့အတြက္ အဆင္ေျပေၾကာင္း သိရပါတယ္ ။ ဒီ မသန္စြမ္း ကေလးမ်ား ျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္ေရးေဂဟာ ကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာ ၄ ႏွစ္ရွိေပမဲ့ ရန္ပံုေငြ မွာ မဆိုစေလာက္သာ ရွိေနေသးတဲ့အတြက္ ဒီကေလး ေတြ စားဝတ္ေနေရး အခက္အခဲ ရွိေနၾကပါတယ္ ။ အစိုးရ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အသံုးစရိတ္မွာ ကေလးတေယာက္ အတြက္ တေန ့စာ ( မနက္၊ ေန ့လည္၊ ညစာ ) မွာ ၂၃၅ က်ပ္တိတိသာ ရွိပါတယ္ ။ အင္း .. ဒီေခတ္ၾကီးထဲ မွာ က်ပ္ေငြ ၂၃၅ က်ပ္ နဲ့ တေန ့ စာ ဘယ္လို ေနထိုင္စားေသာက္ၾကမလည္း လို ့ မေတြးရဲပါ ။ လဖက္ရည္ တခြက္စာ ၊ မုန့္ဟင္းခါး တပြဲ စာ ေတာင္ မရွိ တာမို ့တာဝန္ခံ ဆရာမ ကို တအံ့တၾသၾကည့္မိတဲ့ အခါ ၊ အျပံဳးယဲ့ယဲ့ နဲ့ ဒီလိုပဲ ရွိတာေလးနဲ့ ျဖစ္သလို စားေနၾကရေၾကာင္း ၊ ဒါေၾကာင့္ ေစတနာရွင္ ေတြ လာလွဴ ၾကတဲ့ အခါ ဝမ္းသာၾကရေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္ ။
အလွဴေငြ ထဲ့အျပီး ကေလးေတြကို လိုက္ၾကည့္မိတယ္ ၊ မနက္ပိုင္း နံနက္စာ စားအျပီး မိုးမရြာေသးခ်ိန္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နိုင္တဲ့ ကေလးတခ်ိဳ ့ ဝင္းထဲ မွာ ေဆာ ့ ေနတာ ေတြ ့ရတယ္ ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေျခမသန္တဲ့ ကေလးမ ေလး က ေဆာ့ေနတဲ့ မသန္စြမ္းေလးေတြကို ေခၚျပီး ကာယ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေစပါတယ္ ။ သူက အေရွ ့မွ ဆိုေပးျပီး ေျခလက္ အေနအထား လုပ္ျပတာကို လိုက္လုပ္တဲ့ ကေလးေတြေရာ ၊ မလုပ္တတ္ လို့ ေပါက္ကရ လိုက္လွဳပ္ေနတဲ့ ကေလးေတြေရာ ၾကည့္ရတာ ရယ္စရာလည္း ေကာင္းပါရဲ ့ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းပါရဲ ့ ၊ ဘာလို့ ဆိုေတာ့ ေရွ ့ကေန ဦးေဆာင္ျပေပးသူ ကိုယ္တိုင္က ေျခ ႏွစ္ဖက္ေပၚ မရပ္နိုင္ လို ့ ေအာက္မွာ ထိုင္ခ်ျပီး ပါးစပ္ကေန ရြတ္ေပးတာ က ဘယ္ေျခေျမွာက္ ၊ ညာေျခေျမွာက္ ၊ဘယ္ညာ ဘယ္ညာ တဲ့ ေလ ။ မတ္တပ္ရပ္ ၊ ခါးညြတ္ ၊ လက္ေျမွာက္ ၊ ေျခေျမွာက္ နဲ ့ ေအာ္ေနတာ အားရ ပါးရ ေပါ့ ။ 
ဒါကေတာ့ ကေလးတစု မညီမညာ တတ္သလို လွဳပ္နိုင္သလို လိုက္လွဳပ္ေနၾကတဲ့ ျမင္ကြင္း ေလး တခု ။
ဒီကေလးေတြ ထဲမွာ ေဒါင္းကေလးေတြ အျပင္ ၊ စီပီ လို ့ေခၚတဲ့ Cerebral Palsy ေလးေတြ ၊ ပိုလီယို အေၾကာေသ ေရာဂါသည္ ေလးေတြ ၊ သူငယ္နာ အေၾကာဆြဲ နဲ့ အျခား ဦးေႏွာက္ အာရုံေၾကာ ေရာဂါ ခံစားေနရသူေလးေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ ၊ ခုေလာေလာဆယ္ မွာေတာ့ အေယာက္ ၃၀ ခန္ ့ရွိေနပါတယ္ ။ ေနာင္မၾကာမီ အခ်ိန္မွာ အေယာက္ ၁၀၀ ထိ လက္ခံ ျပဳစုေပး ဖို ့ စီမံခ်က္ရွိေနပါတယ္ ။
ခုခ်ိန္ထိေတာ့ အစိုးရရဲ့ ေထာက္ပံ့မွဳ မလံုေလာက္တာမို ့ စားစရိတ္က အစ ၊ က်န္းမာေရး ၊ ေနထိုင္မေကာင္း တဲ့အခါ ေဆးဝါးကုသ စရိတ္ ။ အာရုံေၾကာ ေျခလက္မသန္စြမ္းသူေတြ အတြက္ ေလ့က်င့္ခန္း Physiotherapy အတြက္ စရိတ္ အစရွိတာေတြ အတြက္ ေလာေလာဆယ္မွာ အီတလီ NGO အဖြဲ့တခုရဲ့ ေထာက္ပံ့မွဳ တခ်ိဳ ့ နဲ့ တဦးခ်င္း ေစတနာရွင္ အလွဴရွင္ မ်ားကို အားထားေနရပါတယ္ ။ ဒါ့အျပင္ ဦးေႏွာက္အာရုံေၾကာ အထူးကု ဆရာဝန္ၾကီး ေဒါက္တာ ေဒၚမိမိခ်ိဳ နဲ့ အရိုး အေၾကာ အထူးကု ဆရာဝန္ၾကီး ေဒါက္တာ ဦးဥာဏ္ထြန္း တို့မွ လည္း တပါတ္မွာ ၂ ၾကိမ္ ၊ စမ္းသပ္ စစ္ေဆး ကုသေပးလွ်က္ ရွိပါတယ္ ။ တခါတရံ မွာ ေဆးရုံတက္ ကုသဖို ့လိုအပ္လာရင္ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ အဆင့္ဆင့္ တင္ျပျပီး ေဆးကုသမွဳ ခံယူၾကရပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ကုန္က် စရိတ္အတြက္ တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးမဲ့သူ မရွိတာမို ့ ၊ စရိတ္မွ်ေပး က်န္းမာေရး မူ အရ ၊ တဝက္ေပးစနစ္ နဲ့ ေျဖရွင္းေနရတာ မို ့ ေဂဟာမွ ဆရာမမ်ားခမ်ာ အေတာ္ေလး ဗ်ာမ်ား ၾကရျပန္ပါတယ္ ။
ဒါကေတာ့ NGO အဖြဲ ့ရဲ ့ ေထာက္ပံ့မွဳ နဲ့ တပါတ္မွာ ၂ ရက္ ေလ့က်င့္ခန္းသင္တန္းေပးေနတဲ့ ဆရာမေလးပါ ။ 
သူတို ့ေလးေတြ ရဲ့ သနားစရာ ပံုရိပ္မ်ား ၊
ဒီကေလးမေလးကေတာ့ ရထားၾကိတ္ခံရလို ့ ေပါင္ရင္းမွျပတ္သြားရသူ ၊ မိဘႏွစ္ပါးလည္းမရွိေတာ့ျပီမို ့ ရပ္ေဆြရပ္မ်ိဳးမ်ားက ေဆးရံုမွတဆင့္ ဒီသင္တန္းေက်ာင္းကို လာပို့ထားတာပါ ။
ပိုလီယို အေၾကာေသေရာဂါခံစားေနရတဲ့ ကေလးငယ္ ၂ေယာက္ ။ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္လို ့သိပ္မရေသးေတာ့ ေျခေထာက္သန္ေအာင္ အရင္ ေလ့က်င့္ေပးေနပါတယ္ ။
ကေလးေတြကို ဆရာမက စာသင္ေပးတယ္ ။ လက္၂ ေခ်ာင္းေထာင္ ဆိုေပမဲ့လည္း ေထာင္ခ်င္သလို ေထာင္ေနၾကတာ ။ တမင္တကာ လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ ။ သူတို ့ေတြရဲ ့ ဦးေႏွာက္က သာမန္လူေတြလို မဖြံ ့ျဖိဳးေတာ့ အၾကား၊ အျမင္၊အာရံုေတြကို ဦးေႏွာက္က ပံုမေဖၚနိူင္ ၊ အာရံုေၾကာက ဦးေႏွာက္ေစခိုင္းသလို လိုက္မလုပ္နိုင္ၾကတာပါ ။
.. မထနိုင္ မရပ္နိုင္ ၊ သူငယ္နာ အေၾကာဆြဲ ေရာဂါသည္ေလး ၂ေယာက္ ။ တေယာက္က ေရာဂါပိုျပင္းထန္လို ့ ဆီးဝမ္းပါ မထိန္းနိုင္ ၊ ဒီ သားေရ ေမြ ့ယာ ေပၚမွာပဲ ေနရရွာတယ္ ။ ( သား.. ဘာစားခ်င္သလည္း ေမးၾကည့္ေတာ့ ကိတ္မုန္ ့ ..တဲ့ ၊ ဒါေၾကာင့္ အနားမွာ ရွိတဲ့ Junction8 မွာ စားစရာ နဲ့ အသံုး အေဆာင္တခ်ိဳ ့ သြားဝယ္ျပီး ျပန္လာေပးေတာ့ ကေလးေတြ အေတာ္ဝမ္းသာၾကတယ္ ။
တာဝန္ခံ ဆရာမၾကီး တစ္ေယာက္ နဲ့ ဆရာမ ၂ ေယာက္ ၊ အလုပ္တက္ခ်ိန္ ဆင္းခ်ိန္ မရွိ ၊ တေန ့မွာ ၂၄ နာရီ အလုပ္ခ်ိန္ ၊ေန ့ေရာ ည ပါ ကေလးေတြ ခ်ီးေသး က အစ ၊ သန္ ့ရွင္းေရး ၊ က်န္းမာေရးအတြက္ အစစ တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးေနၾကတာ ေတာ္ရုံေစတနာ နဲ့ မလုပ္ေဆာင္နိုင္ၾကပါဘူး ။ တလ မွာ ၂ ရက္ သာ အလွည့္က် နားရက္ ရွိပါတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဒီကေလးေတြကို တကယ့္ ေဆြမ်ိဳးရင္းျခာ ေတြလို ျပဳစုေပးေနၾကတာ ၊ ဧည့္သည္ လာလို ့ ေရွ ့မွာ ဟန္ျပ လုပ္ေနၾကတာ မဟုတ္မွန္း အကဲခပ္မိပါတယ္ ။
မိန္းကေလး နဲ့ ေယာက္က်ာၤးေလး ေဆာင္ဆိုျပီး ၂ ေဆာင္ခြဲျခားထားပါတယ္ ။ ထမင္းစား ေဆာင္ကေတာ့ မိန္းကေလးေဆာင္ဖက္္မွာ ရွိပါတယ္ ။ ဒီလို ခြဲျခားထားရတာကလည္း ဦးေႏွာက္ မျပည့္ျဖိဳး ေပမဲ့ အခ်ိန္တန္ အရြယ္ေရာက္လာၾကတဲ့ ဒီကေလးေတြမွာ လည္း ေသြးသားေျပာင္းလဲမွဳ ေတြ ျဖစ္လာတတ္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ အိုးခ်င္းထားမိ ထိမိရင္ ျဖစ္လာနိုင္တဲ့ ျပသနာေတြ ကို ၾကိဳတင္ ကာကြယ္ေပးရတဲ့အေၾကာင္း ရွင္းျပပါတယ္ ။ တခ်ိဳ့ ကေလးေတြမွာ လွဳပ္ရွားသြားလာ နိုင္ၾကေတာ့ ၊အျပင္ကို လွ်စ္ကနဲ ထြက္သြားျပီး လမ္းမမွတ္မိ တာမို့၊ အလွဴရွင္ ဧည့္သည္မ်ား ဝင္ထြက္ခ်ိန္မွ လြဲျပီး ၂၄ နာရီလံုး ၊ ျခံဝင္းတံခါး ေသာ့ ခတ္ ပိတ္ထားျခင္းျဖင့္ လူေပ်ာက္မွဳ ကိုၾကိဳတင္ကာကြယ္ထားရေၾကာင္းလည္း ေျပာျပပါေသးတယ္ ။
ဒီကေလးေတြရဲ ့ ဘဝ ေရွ ့ေရးက ဘယ္လို ရွိမလည္း ။
အသက္ရွင္ေနရက္နဲ့ ဘဝ ေတြ ေသေနၾကရသလို ၊ သူတပါးအေပၚ လံုးဝ မွီခိုအားထား ေနၾကတဲ့ ဒီမသန္မစြမ္းကေလးေတြ ဘဝ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို ့ရာ လိုအပ္ခ်က္ေတြမ်ားစြာ ထဲ မွ ကိုယ္တတ္နိူင္သေလာက္ လွဴဒါန္းပါဝင္တဲ့သူမ်ား တေယာက္တေလ တိုးလာ ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ .... ဒီစာစုေလး ေရးတင္ေပးလိုက္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္တခု ျဖစ္ေျမာက္လာမွာ မို ့ လွိဳက္လွဲစြာ ေက်းဇူးတင္ မိမွာပါ ။
ဒီ မသန္မစြမ္း ကေလးမ်ား ျပဳစုေစာင့္ ေရွာက္ေရးေဂဟာ ကို တိုက္ရိုက္ ဖံုးျဖင့္ ဆက္သြယ္လိုပါက ..၆၆၃၃၉၂ သို ့ ဆက္သြယ္ လွဴဒါန္းနိူင္ပါတယ္ ။ ဆန္ ဆီ ဆား ျငဳပ္ ၾကက္သြန္ စတဲ့ အေျခခံ စားေသာက္ကုန္မ်ား မွ အစ ၊ အဝတ္ အထည္ ၊ အသံုး အေဆာင္ ၊ စာေရးကရိယာ ၊အဆံုး ေစတနာ ထက္သန္သလို နဲမ်ားမဆို လွဴဒါန္းနိူင္ပါေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္ ။
( အလွဴခံျခင္း သက္သက္ မဟုတ္ပါ ။ တို ့ျပည္ တို ့ေျမ မွာ ရွိေနၾကတဲ့ ၊ ဒုကၡပင္လယ္ေဝေနၾကတဲ့ သန္းေပါင္းမ်ားစြာလူသားမ်ား ထဲမွ တစိတ္တေဒသ ျမင္ေတြ ့လိုက္ရပံုမ်ားကို မွ်ေဝ ခံစား နိုင္ၾကေစဖို ့လည္း ရည္ရြယ္ပါတယ္ ၊ ဒီလို ေစာင့္ေရွာက္မွဳကို ခံယူနိုင္ၾကတဲ့ ဒီလို ကေလးေတြ အျပင္ ဘယ္သူ ့ ေစာင့္ေရွာက္ ယုယမွဳ ေတြ ကိုမွ မခံစားေနၾကရတဲ့ ၊ ဒီထက္ အေျခအေန ပို ဆိုးရြားတဲ့ ကေလးမ်ား ကိုလည္း ၊ ကိုယ္တတ္နိုင္သေလာက္ ေပးကမ္း လွဴဒါန္းၾကနိုင္ေစဖို ့လည္း ရည္ရြယ္ပါတယ္ ။)
မွတ္ခ်က္။ ။ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္စဥ္က ေတြ ့ရွိ ခံစား ေရးမွတ္ထားခ်က္မ်ားကို ခုမွ တင္ျဖစ္တာပါ ။ ထံုးစံအတိုင္း အင္တာနက္ နဲ့ ကြန္နက္ရွင္တို ့ကိုပဲ အျပစ္ပံုခ်လိုက္ပါတယ္ ။ နားလည္ေပးေတာ္မူၾကပါ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
ဦးေႏွာက္ဥာဏ္ရည္ မဖြင့္ျဖဳိးေပမယ့္လုိ ့ သူတို ့မွာ ခ်စ္တတ္ႀကိဳက္တတ္ပါတယ္... အဲ့ဒါဟာ အဓိကျပႆနာ (အရြယ္ေရာက္လာရင္) ပါ။ မကိ ေရးျပလုိ ့ က်ေနာ့လုိ စာလာဖတ္သူေတြ အတြက္ ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ လမ္းျပေပးရာေရာက္ပါတယ္..
တျခားလူေတြလဲ ဒီလုိပဲျမင္ၾကမယ္ထင္တယ္... ေကာင္းေသာႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီ...
ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၍...
ကိုယ့္ေျခကိုယ့္လက္သံုး၍...
ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စထုတ္သံုး၍...
ကိုယ့္ဘ၀ကိုခ်နင္း၍...
ကိုယ္ပိုင္ပေဒသာပင္စိုက္ထူ၍...
ကိုယ္ပိုင္ေငြေၾကးစိုက္ထုတ္၍....
ကိုယ့္အား“ပိုင္သာပိုင္ၿပီး ဆိုင္မည္မဟုတ္ေလေသာ” အစုိးရသစ္အား ကူညီေဖးမေပးၾကပါစို့ဗ်ား....
တကယ္ကို ဂရုဏာသက္စရာပါ။
လြယ္လြယ္နဲ႔ ထူေထာင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔ ဘဝေတြမို႔ ဟိုဟာေတြကို စပြန္ဆာ လုပ္မဲ႔ အစား ဒီလို လူေတြကို စပြန္ဆာ လုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေကာင္းလိုက္မလဲဗ်ာ။ အခုေတာ႔ စပြန္ဆာေတြက . . . . . . . .
ကိေရ..
ဖတ္ရင္းေတာင္ သိတ္မခ်မ္းသာဘူး..
ဗမာျပည္က တိုင္ကြန္းၾကီးေတြ တိုင္းျပည္ကအရင္းအျမစ္ေတြ စားျပီး..ဒါေတြမသိၾကဘူးထင္ပါရဲ့
ျမန္မာနိုင္ငံကေတာ႕ ေျပာမေနနဲ႕ မကိ တျခား အေနာက္ႏိုင္ငံေတြေတာ႕ ဘုိလဲ မေျပာတတ္
ဒီမွာကေတာ႕ မသန္မစြမ္းေမြးလာရင္ အစုိးရက ေထာက္ပံ႕ေၾကးပိုေပးတယ္
ကိုယ္ဝန္ရွိကတည္းက ေမြးလာမယ္႕ကေလးက ေဒါင္းလား မေဒါင္းလား မသန္စြမ္းလား သိရလို႕ ဖ်က္ခ်ခ်င္လဲ ဖ်က္ခ်ခြင္႕ေပးတယ္
အိမ္းးး အိမ္းးး ေရႊျပည္ၾကီးကေတာ႕ ေျပာမေနနဲ႕ မကိေရ.....
မ်ား ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ လုပ္ရမွာေတြ အမ်ားၾကီးပဲေတာ႕ ပိုက္ဆံစုေနတယ္ေတာ္ေရ... လွဴဖုိ႕ လွဴဖုိ႕ ခစ္ခစ္
အဟုတ္တကယ္ေျပာတာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ မေတြ႕ေတာ႕ဘူး ေတြ႕ရင္ ပုိက္ဆံကုန္မွာ ဒီေတာ႕ လွဴတာပဲ နားေအးတယ္ ဟိဟိ
ကေလးေတြၾကည္႔ျပီး သနားမိသလို စိတ္မေကာင္းလဲျဖစ္မိတယ္..
ဘယ္လိုမ်ား ေရရွည္ စခန္းသြားၾကမလဲမသိဘူးေနာ္..
ကူညီမဲ႔သူ ေထာက္ပံ႔မဲ႔သူေတြ အမ်ားၾကီးေပၚလာပါေစ။
ကိုယ္တိုင္လည္း လွဴႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ အစ္မကီေရ။
ဟူး .. ဖတ္ရတာ စိတ္ထဲ မေကာင္းလုိက္တာ .. ေရွ႕ကို ဆက္ေတာင္ မေတြးရဲဘူး သူတို႕အစား ..
လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲေနာ္ .. း((
မကိပို႕စ္ကို ညီမ ကူးပါရေစေနာ္ ..
ရင္ထဲမေကာင္းလိုက္တာ
ဒီလိုတကယ္လိုအပ္ေနရာေတြသိခြင့္ရလုိ ့ေက်းဇူးပါမမကိ။
ဒီလိုလိုအပ္ေနတဲ့ေနရာေတြလည္းမ်ားၾကီးေနမွာေနာ္ ဟူးးးးးးး
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး
အမေရ..
ဗမာၿပည္မွာေတာ ့ မသန္မစြမ္းသူေတြမေၿပာနဲ ့
သန္စြမ္းေနသူေတြေတာင္မွ ကိုယ့္ဖာကိုယ္ လမ္းစေတြ
ရွာၿပီးနည္းမ်ိဳးစံုနဲ ့ ေၿဖရွင္းေနတဲ ့ၾကားထဲက ဟိုဟာ
ပိတ္ ၊ဒီဟာ ပိတ္နဲ ့ အင္း မေၿပာခ်င္ေတာ ့ပါဘူးဗ်ာ..။
တေန႔လံုးစာက ၂၀၀ေက်ာ္ ဆိုေတာ႔ ထမင္းခ်ည္းသက္သက္ ေတာင္ ဝေအာင္စားၾကရပါ႔မလား... း(
မကိေရ
စိတ္မေကာင္းစြာဖတ္သြားပါတယ္
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
မကိေရ ...
ဖတ္ၿပီး ရင္ထဲမေကာင္းလိုက္တာ ...
ေနရာေလးကို မွတ္ထားလိုက္ပါတယ္ အစ္မ ... လႈခ်င္သူမ်ားရွိရင္လဲ ညြန္ရေအာင္ .. ကိုယ္တိုင္လႈခ်င္ရင္လဲသြားလႈရေအာင္ပါ ...
Post a Comment