လူ ့ေဘာင္ေလာက အသင္းအဖြဲ ့ေတြ မေျပာနဲ ့၊ သတၱဝါေတြ မွာေတာင္မွ အအံုအဖြဲ ့ နဲ ့ေနၾကသူေတြမွာ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ရွိရတယ္ ။ ေနာက္လိုက္ေတြကလည္း စည္းကမ္းတက် နဲ့ စည္းလံုးၾကရင္ အလုပ္တခု ဟာ လွ်င္ျမန္စြာ ေအာင္ျမင္မယ္၊ ျပီးဆံုးမယ္ ။ ပ်ားအဖြဲ ့ ပ်ားအံု မွာ ပ်ားဘုရင္မၾကီး ရွိျပီး ပ်ားလုပ္သားေတြ အားၾကိဳးမာန္တက္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္၊ တပင္မွ တပင္ လူးလာဆန္ခတ္ ကူးခပ္ပ်ံသန္းရင္း ဝတ္ရည္ စုေဆာင္းၾကတယ္ ။ပ်ားအံု ထဲမွာ သိုမွီးထားၾကတယ္ ။ ပုရြက္ဆိတ္ အဖြဲ ့လည္း အတူတူပါပဲ ၊ပုရြက္ဆိတ္ အၾကီးအကဲ နဲ ့ ေရွ ့ေျပးအဖြဲ ့ေတြ ၊ ဆက္သြယ္ေရး အဖြဲ ့ေတြ နဲ ့ အစာရွိရာ ကို ရွာေတြ ့တယ္ ။ သူတို ့ခႏၶာကိုယ္ထက္ အဆေပါင္း မ်ားစြာ ၾကီးမား လွတဲ ့ အစာေတြကို ခရီးေဝးဆီ သယ္ေဆာင္ယူနုိင္တယ္ ။ အစာ ဖူလံုေအာင္ သိုေလွာင္ထားနုိင္ၾကတယ္ ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ သူ တို ့ထက္ ညာဏ္ရည္ ထြန္းကားတဲ ့ လူေတြ မွာ ၊ ဒီထက္ ပိုတိုးတက္ေကာင္းမြန္တဲ ့ လူ ့ အဖြဲ ့ အစည္းတခု ၊နုိင္ငံ တခု ျဖစ္ဖို ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ ၊ ေစတနာ မွန္ကန္တဲ့၊ ရဲရင့္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းနဲ ့ စည္းကမ္းရွိတဲ့၊ ညီညာတဲ့၊ သတၱိရွိတဲ့ ေနာက္လိုက္ ေတြ ရွိဖို ့ ပိုျပီး လိုတယ္ ဆိုရင္ မွားမယ္ မထင္ပါ ။
လင္းယုန္ဌက္ဟာ သူ႕ရဲ႕မ်ိဳးရင္းထဲက စြန္ဌက္၊ သိမ္းဌက္စတဲ့ ဌက္မ်ိဳးေတြထဲမွာ အသက္အရွည္ဆံုး ေနထိုင္ ရွင္သန္ႏိုင္တဲ့ သတၱ၀ါ ျဖစ္ျပီး အႏွစ္ ၇၀ အထိ အသက္ရွည္ ေနႏိုင္တယ္။ဒါေပမဲ့ သည္လို အသက္ရွည္ရွည္ေနႏိုင္ဖို႕ လင္းယုန္ဌက္ဟာ အလြန္ခက္ခဲတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ရပ္ကို မျဖစ္မေန ခ်မွတ္ရပါတယ္။
သူ႕အသက္အႏွစ္ ၄၀ ကို ေရာက္တဲ့အခါ သူ႕ရဲ႕အသက္အရြယ္အလိုက္ ရွည္လွ်ားေပ်ာ့ေပ်ာင္းလာတဲ့ ေျခသည္း ေကာက္ေကာက္ေတြဟာ သူ႕ရဲ႕အစာျဖစ္တဲ့ သားေကာင္ေတြကို မဖမ္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕တခ်ိန္က ရွည္လ်ား ခၽြန္ထက္ခဲ့တဲ့ ႏႈတ္သီးေတြဟာလည္း ခုေတာ့ သားေကာင္ကို မစားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကြးညြတ္လာခဲ့တယ္။
သူ႕ရဲ႕ အိုမင္းလာတဲ့ အသက္အရြယ္အလိုက္ ေတာင္ပံတစ္စံုေပၚက ဌက္ေမြးေတြဟာလည္း ပိုမိုထူထပ္လာတဲ့အတြက္ ေလးလံလာၿပီး ေတာင္ပံအစံုကို မၿဖန္႕ကားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရင္အုပ္မွာကပ္ေနရတယ္ ။
ဒါေႀကာင့္အရင္လို ပ်ံသန္းႏိုင္ဖို႕ေတာ္ေတာ္ကိုခက္ခဲလာေနပါၿပီ။ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕အတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္လမ္းသာ ရွိပါေတာ့တယ္။ ပထမ တစ္လမ္းက အေသခံမလား ၊။ ဒါမွမဟုတ္ ရက္ေပါင္း ၁၅၀ ၾကာမဲ့ နာက်င္မႈေတြနဲ႕ ျပည္႕ႏွက္ေနမဲ့ ေၿပာင္းလဲၿခင္းၿဖစ္စဥ္ထဲကို ၀င္ေရာက္ၿဖတ္သန္းမလား ဆိုတာပါပဲ။
သည္ေၿပာင္းလဲၿခင္း ၿဖစ္စဥ္မွာ လင္းယုန္ဟာ ေတာင္ထိပ္ကိုေရာက္ေအာင္ပ်ံသန္းၿပီး ေတာင္ထိပ္က သူရဲ႕အသိုက္ထဲမွာ ေနထိုင္ ေနဖို႕လိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူႏွဳတ္သီး ၿပဳတ္ထြက္သြားတဲ့အထိ ေက်ာက္တံုးကို ႏွဳွုတ္သီးနဲ႕ေခါက္ေနဖို႕ လိုပါတယ္။ ႏွုဳတ္သီးအေဟာင္း ၿပဳတ္ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွဳတ္သီး သစ္ ၿပန္ေပါက္တဲ့အထိ လင္းယုန္ဟာ သူ႕ရဲ့အသိုက္ထဲမွာ ေနရပါတယ္။
ႏွဳတ္သီးအသစ္ ေပါက္လာတဲ့အခါမွာ လင္းယုန္ဟာ သူ႕ရဲ့ေၿခသည္းေဟာင္း ေတြကို သူ႕ႏွဳတ္သီးသစ္နဲ႕ၿဖဳတ္ထုတ္ ရပါတယ္။ ေၿခသည္းသစ္ေတြ ၿပန္ေပါက္လာ တဲ့အခါမွာ သူ႕ေတာင္ပံတစ္စံုေပၚက ငွက္ေမြးေတြကို သူ႕ႏွဳတ္သီး သစ္ နဲ႕ ဆြဲႏွဳတ္ ပစ္ရပါတယ္။
သည္လိုနဲ႕ငါးလႀကာတဲ့အခါမွာ လင္းယုန္ဟာ သူရဲ့ေက်ာ္ႀကားလွတဲ့ ၿပန္လည္ေမြးဖြားၿခင္း ၿပီးေနာက္ ပ်ံသန္းၿခင္း ကိုစတင္ပါေတာ့တယ္။ဒီလိုမွသာ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္၃၀ ဆက္၍ အသက္ရွည္ႏိုင္ မွာျဖစ္တယ္။
ဘာေႀကာင့္ေၿပာင္းလဲၿခင္းကို လိုအပ္ႀကသလဲ။
အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရုန္းကန္ႀကရတဲ့ေနရာမွာ လူသားေတြဟာ သည္လို ေၿပာင္းလဲၿခင္း ၿဖစ္စဥ္ေတြကို အႀကိမ္ မ်ားစြာ ေတြ ့ၾကံဳ ၿဖတ္သန္းႀကရပါတယ္။ တခါတရံ..လိုအပ္လာတဲ့အခါမွာ အက်င့္ အေဟာင္းေတြ နဲ႕ထံုးတမ္းစဥ္လာ အေဟာင္းေတြကို ေျပာင္းလဲ ဖယ္ရွားပစ္ဖို႔လိုပါတယ္ ။ေဟာင္းႏြမ္းျပီး အက်ိဳးမရွိတဲ့ အတိတ္ရဲ့ ၀န္ထုတ္၀န္ပိုးေတြကို ဖယ္ရွား လြတ္ေၿမာက္ ႏိုင္မွသာ ပစၥဳပၸန္ရဲ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ အသီးအပြင့္ေတြကို ခံစားႏိုင္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။
Birth of the Eagle
ဒီေတာ့ အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ိန္ ေရာက္လာတဲ ့အခါ ဘာမွ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ျခင္း မျပဳပဲ ဒီအတိုင္း အေသခံ မလား ?၊
အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္မွဳ အတြက္ခဏတာ နာက်င္မွဳ အခိ်န္ပိုင္းကို သည္းခံ ေက်ာ္ၿဖတ္ႀကမလား? ။
သင္တို ့တေတြေရာ လင္းယုန္ ငွက္တစ္ေကာင္လို ရဲရင့္ႏိုင္ႀက မလား ?
လင္းယုန္ငွက္ရဲ ့ အသက္ရွင္သန္မွဳ ဘဝ အေၾကာင္း ကို ဒီေနရာမွ ရယူပါတယ္ ။
နာက်င္မွဳေတြ ျပည့္ႏွက္ ေနခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း ေလးဆယ္ေက်ာ္ကို ေတာင္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရျပီးျပီပဲ ။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ အတြက္ ေနာင္ လာမဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ေလးဆယ္ ေတြ ဘယ္ႏွစ္ျပန္ေလာက္ နာက်င္ ေနရအံုးမွာလည္း ။ ဒီအတြက္ ခု အခ်ိန္မွာ မွန္ကန္တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ၊ ထူးခၽြန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းရဲ ့ ဦးေဆာင္မွဳ နဲ ့ ကိုယ္တို ့တေတြဟာ ဒီလို ရက္ ၁၅၀ ၾကာ နာက်င္မွဳ အေသးအဖြဲေလးေတြ ကို ဘာေၾကာင့္ မေပးဆပ္ နုိင္ရမွာလည္း ။ ရဲရင့္ နုိင္ၾကရမယ္ မဟုတ္လား ။
ကိုယ့္ဘဝ အတြက္ ၊ ကို္ယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အတြက္ မွန္ကန္တဲ့ အျမင္နဲ ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ ျပီး သင့္ေတာ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တဦး ရဲ ့ ဦးေဆာင္မွဳ ေအာက္မွာ စည္းလံုး ညီညြတ္ နိုင္ၾကပါေစ ။အမိျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္သာယာ ပါေစ ။ တိုးတက္ေဝျဖာလာတဲ့ အသီးအပြင့္မ်ားကို ျပည္သူအမ်ား ခံစား နုိင္ၾကပါေစ လို ့ ဆႏၵျပဳပါတယ္ ။
ဝန္ခံခ်က္။ ။ forward mail တခုထဲမွ လင္းယုန္ငွက္ရဲ ့ဘဝအေၾကာင္း ကို မွီျငမ္းျဖည့္စြက္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
16 comments:
ရၿပန္ၿပီ တစ္ေလ၊ၿမန္မာၿပည္သားဆိုေတာ ့အက်င္ ့ပါေနၿပီ
အင္း ဟုတ္ပါတယ္ ဖြားကီေရ လင္းယုန္ငွက္ေတြလုိ အသက္ရွည္ေနႏုိင္ဖုိ႕ နာက်င္မူေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာပါပဲ က်ေနာ္တုိ႕လူေတြလဲ ဒီလုိမ်ိဳး စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ဖုိ႕ လုိအပ္တာ အမွန္ပါပဲ
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
မကီေရ ... ဒီစာဖတ္ၿပီး အေတြးပြားသြားတယ္ ...
စား၀တ္ေနေရးေတြနဲ႔ပဲ ေတာင္ထိပ္ကုိေရာက္ေအာင္ျပန္ၿပီး အသစ္တဖန္ေမြးဖြားဖုိ႔ေမ႔ေနခဲ႔တယ္ ...တကယ္လို႔ဒီလိုဆံုးျဖတ္ဖို႔ ႀကံဳလာခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမ်ားဆံုးျဖတ္မိမလဲလို႔ စဥ္းစားၾကည္႔မိတယ္ ...
သစ္တပင္ေကာင္းငွက္တေသာင္းနားနိုင္ဆိုသလိုေပါ ့ဗ်ာ ေကာင္းမြန္စစ္မွန္တဲ ့အေတြးေခါ္ ္ရွိေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတေယာက္ရဲ ့ဦးေဆာငိ္မွုလိုအပ္တာေပါ ့ဒါမွေနာင္လာမဲ ့အနာဂတ္လွပလာမွာေျမျကီးလက္ခက္မလြဲ ေတာ္ပါျပီဒီေလာက္ဘဲေျပာပါရေစေတာ ့ ဓါးထက္ထက္
သစ္တစ္ပင္ေကာင္းရင္ ငွက္တစ္ေသာင္း နားႏိူင္တယ္ဆိုေပမဲ ့
အဲ ့ဒီ သစ္တစ္ပင္ မေကာင္းရင္ေတာ ့ ငွက္ေပါင္း သိန္း
သန္းမကေအာင္ မ်ိဳးဆက္အလိုက္ပဲ ခိုကိုးရာမဲ ့စြာ ပ်က္စီး
တတ္ပါတယ္။ မွန္တဲ ့ေခါင္းေဆာင္ မွန္တဲ ့ေနရာကို ေရာက္
လာဖို ့လိုပါတယ္လို ့။ အေရးၾကီးလြန္းေသာ လမ္းဆံု လမ္းခြ
ေရာက္ေနၿပီမို ့ အားလံုးဝိုင္းဝန္းၾကဘို ့လိုပါမယ္။
ရဲရင္ ့မွ အရာထင္ေတာ ့မွာ လို ့လဲထင္ပါတယ္။
အဲ မကိေရ အဲဒီအေၾကာင္းမသိရဘူးေတာ႕
မွ်ေဝ ေပးတာ ေက်းဇူးးးေနာ္
အလုိေလး သိန္းငွက္ေတြက အသက္ ၇၀ ေလာက္ထိ ေနႏိုင္တယ္ မသိဘူး မသိဘူး သမီးက ဘာမွကုိမသိတာ ဟဟဟ
အမား ေကာင္းလိုက္တဲ့စာလံုးေလးေတြ
ႏိုင္းျပသြားတာ ေကာင္းမွေကာင္း
မၾကာခင္မွာ အားမာန္အျပည့္နဲ ့ဆက္ပ်ံသန္းေတာ့မွာပါ
ၾကိဳက္ပါတယ္ အမားရယ္ စကားလံုးတုိင္းကို
ကၽြန္ေတာ္လဲ ဖတ္ဖူးပါတယ္ ေဖာ္၀ွက္ေမးထဲကေပါ့။ ဒါဆုိ သိမ္းငွက္မွာ အဲလိုမ်ဳိးအသိေတြ ရွိတယ္လို႔ ယူဆရမယ္ေနာ္။ သိပ္ငွက္ေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ေနာ္ အျမင္ပုံကိုေျပာတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အသားစားတဲ့ငွက္မ်ဳိးဆုိေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းျပန္ေရာ။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဒီပုိ႔စ္ေလးက အစ္မၾကီးလိုနုိင္ငံေရးသမားေတြအတြက္ ေရးသင့္တဲ့အခ်ိန္ကာလပဲေလ။ ရွာတတ္ပါေပ့တယ္။
ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ျဖစ္ဖို႔ သိန္းငွက္ရဲ႕ ဘ၀နဲ႔ အသိေပးထားတာေလးကို ဖတ္လိုက္ရလို႔ ၀မ္းသာမိပါ၏
ကိုၾကီးေက်ာက္တို႔ေတာ့စားစရာရွာေနရလို႔ နႈတ္သီးပဲ့ေအာင္လုပ္ခ်ိန္ေတာင္မရွိပါဘူးကြယ္
kiki ေရ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ လင္းယုန္ငွက္အေၾကာင္းကို အခုမွ ၾကားဖူးတယ္။ တကယ္ေက်းဇူးတင္တယ္။ တိရိစာၦန္ထဲမွာ ငွက္ေတြကို စိတ္အ၀င္စားဆံုးပဲ။ ကၽြန္မ ဘေလာ့ကို စဖြင့္တုန္းကလည္း Cockatoo ငွက္အေၾကာင္းနဲ႔ စဖြင့္ပါတယ္။ Cockatoo ငွက္အေၾကာင္းလည္း ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတယ္။
ေတာ္လိုက္တဲ့သူငယ္ခ်င္း... ဂုဏ္ယူလိုက္တာကြာ...
အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ရုန္းကန္ႀကရတဲ့ေနရာမွာ လူသားေတြဟာ သည္လို ေၿပာင္းလဲၿခင္း ၿဖစ္စဥ္ေတြကို အႀကိမ္ မ်ားစြာ ေတြ ့ၾကံဳ ၿဖတ္သန္းႀကရပါတယ္။
ဆိုတာ ၾကိဳဴက္တယ္ အမွန္ေျပာေနတာလား သူငယ္ခ်င္းရာ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္
ေဒၚကိေရ.က်ေနာ္တို႔ လူအဖြဲ႔စည္းကေတာ့ ႏူတ္သီးအသစ္ အေတာင္အသစ္ ေျခသဲလက္သဲအသစ္ေတြ ဘယ္ေတာ့လဲွပါ့မလဲမသိပါဘူး.သူတို႔ဆီမွာ မေျပာင္းလဲတဲ့ သမတ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာလဲ အျမဲတမ္း
၀န္ႀကီးခ်ဴပ္ နဲ႔ပဲ သူတို႔ ဆီမွာမရွိတဲ့ အရာေတြကို သူတို႔ဆီမွာရွိတဲ့အရာေတြကို က်ေနာ္တို႔ဆီက သူတို႔ထက္ပိုၿပီးလုပ္နိုင္လာတဲ့အခါမွပဲ ေျပာင္းမယ္ထင္ပါတယ္.ခုေတာ့ မထင္..
လင္းယုန္လိုေတာ့ အသက္မရွည္ခ်င္ေပါင္။
ခုေတာင္ ဒုကၡ ေတြမ်ားလွၿပီ။ း))
ဟီး အဖြားႀကီးေလသံနဲ႔ေျပာတာ။
အမလည္း အဲေလာက္ထိမေနနဲ႔ေနာ္ း))
(သူမ်ားကိုပါလိုက္ ေျပာတာေလ)
လင္းယုန္ေတြရဲ႕ ေျပာင္းလဲျခင္းျဖစ္စဥ္ကို ခုမွ သိတာ။ ေတာ္ေတာ္ နာက်င္မွာပဲေနာ္။ မွ်ေ၀တာ ေက်းဇူးပါ ဘြားေရ.
Post a Comment