ေျပာျပန္ရင္လည္း ဖြားကိ လြန္ရာက်မယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာခ်င္လြန္းလို ့ ေျပာလိုက္မိျပန္တယ္ ။ ထံုးစံအတိုင္း သူတို့အေၾကာင္းေတြ မပါရင္မျပီးသမို ့ မတီးပဲနဲ့ ျမည္မွာေလမွာလား လို ့ရယ္ေပါ့ ။ မတန္မရာေတြ မႏွိဳင္းေကာင္း ႏွိဳင္းေကာင္းေတြ နွဳိင္းၾကည့္ ေနခ်င္လာတာ မို ့လည္း ၊ ႏွိဳင္းလို ့ယွဥ္ကာ ဆိုလိုက္မိပါတယ္ ။ “ကူညီပါရေစ”၊ ကူညီပါရေစ လို ့ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြ ေတြ့ေနရတဲ့ ေနရာမွာ ဘယ္လိုကူညီေနတာပါလည္း ။ ဒါမွမဟုတ္ အကူအညီေတာင္းရမွန္း မသိၾကေသးလို့လား ၊ အကူအညီ ေတာင္းေစလိုလို ့ ေရးထားၾကတာလား ။ တခုခုေတာ့ တခုခုပါပဲ။
ဒီေန ့ တီဗီသတင္း တခု ၾကည့္မိလို ့ ျပန္ဖြခ်င္တာပါ ။ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေခါင္းၾကီးပိုင္းသတင္းစဥ္ ထဲ မပါဝင္တဲ့ မထူးဆန္းတဲ့ ရိုးရိုးသတင္း တပုဒ္ပါ ။ထိုင္ေပျမိဳ ့နဲ့ မနီးမေဝး ရွင္းကၽြမ္း (新莊區 ) ဆုိတဲ့ ျမိဳ ့နယ္တခု က ေရေခ်ာင္း ထဲမွာ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ပုတ္ပြေနတဲ့ လူေသအေလာင္း တခု ကို ဒီလဆန္းပိုင္းက ေတြ ့ရွိ ခဲ့ပါ သတဲ့ ။ လူေသအေလာင္းေတြ ့တာမ်ား ဆန္းသလားေပါ့ ။ ေန့ တိုင္း လူေသမွဴ လူသတ္မွဴ ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ နိုင္ငံတခုမွာ ဒီသတင္းက ဘာမွ မထူးဆန္းပါဘူး ။ ျပီးေတာ့ ဒီနိုင္ငံမွာ ေရေခ်ာင္း ေရေျမာင္း ပင္လယ္ထဲစီးဝင္တဲ့ ျမစ္ေခ်ာင္းငယ္ေတြ ကၽြန္းေလးေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ တေနရာရာ မွာ ေရကူး ေရနစ္ရင္း ေျမာလာတဲ့ သက္မဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း မၾကာခဏေပၚထြက္ေလ့ ရွိတယ္ေလ။ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေပၚလာရင္ သက္ဆိုင္ရာနယ္က ရဲ အပိုင္ စား ေတြ ေခါင္းစား ရတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ။ တရုပ္တို့ ရဲ ့ ထံုးစံအရလည္း သက္မဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသရတဲ့ ကိစၥမ်ားစြာ ရွိေနေသးေတာ့ ဒီအယူအတိုင္း သြားလမ္းေျဖာင့္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကမဲ့ အိမ္သား ေဆြမ်ိဳးေတြ သိဖို ့၊ တိုင္တည္ရွစ္ခိုးဖို ့လိုအပ္တယ္ ။ ဒီေတာ့ သူ ့အိမ္သူျပန္ေရာက္ဖို ့ အေရးၾကီးတယ္ တဲ့ ။
ခုကိစၥ မွာ မေပၚသင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ေပၚလာေတာ့ သူ ့ အိမ္အျပန္လမ္းကို ေတြ ့ေအာင္ရွာေပးရေတာ့မယ္ ။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရစိမ္ေနရတဲ့ အဆိုပါ ရုပ္ဆင္းမေပၚပဲ တကိုယ္လံုး ပုတ္ပြ ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္ ရဲ့ ျမင္ရသေလာက္ အျပင္ပန္းကိုၾကည့္ျပီး ခန့္မွန္းေျခ အသက္ လူလတ္ပိုင္း အမ်ိဳးသား တေယာက္ ဆိုတာက လြဲ ရင္ တျခား သက္ေသအေထာက္အထား၊( မွတ္ပံုတင္တို့ ၊လိုင္စင္တို ့၊ခရက္ဒစ္ ကဒ္တို ့ ၊ ဟန္းဖံုးတို ့ ) ဘာမွ ရွာမေတြ ့ဘူး ဆို ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ျမိဳ ့နယ္ ရဲသား ၾကီး ငယ္ ေတြ ကိြဳင္တက္ ျပီေပါ့ ။ဘယ္ကေန ဘယ္လို ဘဲဥ အစရွာရမလည္း။
ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ ရဲ့ ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲမွာ ေသာ့တံ၃ေခ်ာင္းပါတဲ့ ေသာ့တြဲတစ္တြဲရွာေတြ့သတဲ့ ။ ဒါနဲ့ပဲ ဒီေသာ့တြဲကိုပဲ သဲလြန္စထားျပီး ေနရပ္ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ၾကပါသတဲ့ ။ ေသာ့တြဲမွာ ေရးထားတဲ့ ေသာ့လုပ္တဲ့ဆိုင္ရဲ့ နာမည္ေၾကာ္ျငာ အရ ေသာ့ဆိုင္ရွိတဲ့ ျမိဳ့နယ္ အပိုင္ က ရဲေတြကို အေၾကာင္းၾကားျပီး ပူးေပါင္း ရွာေဖြၾကတယ္တဲ့ ။ ျမိဳ ့နယ္ တခုအတြင္းမွာ အိမ္ေျခေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီေနေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း ။ ရဲစခန္းမွာ လူေပ်ာက္တုိင္ခ်က္ဖြင့္ထားတဲ့ အေယာက္ ၂၀၀ ေက်ာ္ခန္ ့သူေတြနဲ့နီးတဲ့ အိမ္ေတြကေန စျပီး ေျခရာခံၾက တယ္ ။ အိမ္တိုင္းရဲ ့ တခန္းဝင္ တခန္းထြက္ တံခါးမၾကီးေတြ ကို ၊ ရွိတဲ့ ေသာ့ ၃ ေခ်ာင္း နဲ့ လိုက္ ဖြင့္ၾကည့္ၾကတယ္ ။ သူမ်ားအိမ္ေပါက္ လိုက္ဖြင့္ေနရေတာ့ သူခိုးဂ်ပိုးထင္မွာလည္းစိုးရေသးေတာ့ ဆိုင္ရာ ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြ ကိုလည္း အေၾကာင္းၾကားထားရတာေပါ့ ။ဒီလိုနဲ ့ရွိသမွ် အခန္းေတြကို ဇြဲမေလွ်ာ့ပဲရွာလာလိုက္တာ ၈ ရက္တိတိၾကာတဲ့ ေန ့မွာ ကြန္ဒို တိုက္ၾကီးအခန္းတခုရဲ့ သံတခါးမၾကီး ကို ဖြင့္လို့ ရသြားတယ္တဲ့ ။ အဲ့ဒီ တံခါး တခ်ပ္ ပြင့္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရဲသားေလး 王閔男 Wang က အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာ သြားပါသတဲ့ ။ဒါေပမဲ့ အိမ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္အိမ္သားေတြမွ ရွိ မေနပါဘူး ။ ေနာက္မွ သိရတာက အဆိုပါပုဂၢိဳလ္ က တျခားျမိဳ ့ကေန ေျပာင္းေရႊ ့ျပီးေနထိုင္တဲ့ အိမ္ငွားတေယာက္ျဖစ္တယ္လို့ အိမ္ပိုင္ရွင္ ကဆိုပါတယ္။မိဘေတြ မသိေအာင္ မိန္းမတေယာက္ယူထားျပီး လင္မယား ၂ေယာက္ပဲေနၾကတယ္တဲ့ ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ့ရဲ့ မိဘေမာင္ႏွမေတြကို အေၾကာင္းၾကား ျပီး DNA စစ္ေဆးခ်က္ လုပ္ကာ အတည္ျပဳေပးလိုက္နိူင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္ ။ေသဆံုးသူ ရဲ ့အိမ္ကိုရွာေတြ ့ရံုနဲ့ သူတို ့ အလုပ္တာဝန္ေတြ မျပီးေသးပါဘူး ။ ဒီအမွဳဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသတဲ့ ရိုးရိုးလူေသမွဳလား၊ လူသတ္မွဳလားဆိုတာလည္း ဆက္ျပီး ေရဆံုးေျမဆံုးလိုက္ၾကအံုးမွာပါ ။
( ဒီအေၾကာင္းေလးရဲ့ မူလသတင္းကို ဒီေနရာမွာ ၾကည့္နိုင္ပါတယ္ )။ သူတို့ရဲေတြ က ဘာမွန္းမသိတဲ့ သာမာန္ ရုပ္အေလာင္းတခုအတြက္ ဘာလို ့မ်ား ေရဆံုးေျမဆံုး လိုက္လံရွာေဖြေနၾကတာလည္း ။တာဝန္ သိတယ္လို့ပဲ ေျပာရမလား။
-------------------------------------------------------------------------
ဪ.. “သူ ့ဆန္စား ရဲမွ” ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကို ေနာက္တမ်ိဳး ထပ္ဖြင့္ခ်င္မိသြားတယ္။ သူ ့ဆန္စားတဲ့ ရဲေတြမွ၊ တကယ့္ရဲေတြပါလား.. လို့ ေပါ့ ။ ရဲသားၾကီးက ကိုလွေရႊ လူဆိုးဖမ္းဖို့ တာဝန္ေၾက ဆိုတဲ့ ငယ္စဥ္က သင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ စာပုဒ္ေလး တပိုဒ္ ကိုလည္း အမွတ္တမဲ့ သတိရလိုက္မိျပန္တယ္ ။ဒါေၾကာင့္ သူ ့ဆန္စားျပီး မရဲတဲ့ ရဲေတြ အေၾကာင္းကို ျပန္ျပီး အမွတ္ရ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ခ်င္လာမိတယ္ ။ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန တရုပ္တန္းေစ်းက တကယ့္ အျဖစ္ေလး လို ့ ေျပာလို့ရတဲ့ ကိုယ္ေတြ ့ဇာတ္လမ္းေလးတခုေပါ့ ။ ဒီလို ..ဒီလို....
ဖြားကိ တုိ့ ငယ္စဥ္အခါကတည္းက ေနလာခဲ့တဲ့ ရပ္ကြက္ကေလးတခု ။ နာမယ္နဲ့ မလိုက္ေအာင္ အမည္ေပးထားတာလား၊ နာမည္ စီး ေနတာေၾကာင့္မ်ားလား ေတာ့ မသိ ၊ ရန္မကင္း တဲ့ “ရန္ကင္း” ပါတဲ့ ။ သူခိုးကေတာ့ အင္မတန္ေပါတာပဲ ။သူခိုးေတြကလည္း ေန့တိုင္းညတိုင္း နားရက္ မယူ အိုဗာတိုင္ေတာင္ ဆင္းလို ့ ရတဲ့ ရပ္ကြက္မို့ ထစ္ကနဲဆို ဟိုအိမ္က ပါသြား၊ ဒီအိမ္က ပါသြားေပါ့ ။သူခိုးခမ်ာလည္း သူ ့ဝမ္းပူစာ မေနသာလို ့ သူမ်ား လို အိပ္ေကာင္းျခင္း မအိပ္ရပဲ လူေတြ အိပ္ေနခ်ိန္မွာမွ ထျပီး ခိုးရရွာသကိုး ။ လူေရွ ့ သူေရွ ့ ဟိတ္ဟန္တလံုးနဲ့ မ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ေလး ခိုးစားလို ့ရတဲ့ ေခတ္သစ္ ေစာရသူခိုးေတြကို သူတို့ လည္း အားက်ရွာမွာပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးပံုျခင္း မတူၾကေလေတာ့ ေရနံ၊ဂက္စ္၊ကၽြန္းသစ္၊ေက်ာက္မ်က္၊လယ္ယာ ေတြ ခိုးဖို့ အေၾကာင္းကံ မလွမပ မို့ ထမိန္စုတ္၊ဖိနပ္စုတ္၊ အိုးခြက္ပန္းကန္ အပဲ့အရြဲ ့ေလးေတြပဲ ရသေလာက္ သယ္ရရွာတာေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ့ ဖြားကိ တို ့ အိမ္ လည္း ဒီမြဲခ်ာခ်ာ သူခိုးေလးေတြ ရဲ့ လက္က ဘယ္လြတ္ေပလိမ့္မတံုး ။ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြသာ မဲႏွိဳက္လို ့မေပါက္ ပဲ ရွိရင္ ရွိမယ္ ။ သူခိုး ျပစ္ကြင္း မဲလိပ္ထဲမေတာ့ အျမဲပါ တတ္တယ္ ။ အိမ္မွာ သြယ္ထားတဲ့ ေရပိုက္ တို ့၊ ကားပစၥည္းတို ့၊ ျခံထဲ လွန္းထားျပီး ညက် မရုတ္မိတဲ့ အဝတ္တို့၊ အျပင္ မွာ ထားမိတဲ့ ဖိနပ္တို့ ဆိုတာ ေပ်ာက္ေနၾကပဲ ။ တရက္က်ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက အရဲစြန့္ျပီး အိမ္ထဲ ဝင္ဖို့ထိ ၾကိဳးစားလာပါေလေရာ ။အိမ္တံခါးကို မကၽြမ္းက်င္စြာ ကလိျပီးဖြင့္ေနေတာ့ အသံပလံေတြ ထြက္ေရာ ။ ဒီေတာ့ အအိပ္ဆပ္တဲ့ အေဖနဲ့ အေမတို့ က အရင္နိုးတယ္ ။ ျပီးေတာ့ တအိမ္သားလံုးနိုးလာၾကတယ္၊ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ အဲဒီ သူခိုးေလးကို အရွင္လတ္လတ္ ဖမ္းမိပါေလေရာ ။ ဒါနဲ့ပဲ သူခိုးကို ထြက္မေျပးေအာင္ ဝိုင္းထားျပီးအေဖက ရဲစခန္းကို ဖံုးဆက္ အေၾကာင္းၾကားတယ္ ။ ျခံအမွတ္ ဘယ္ေလာက္မွာ သူခိုး မိထားပါတယ္ ၊ လာ ဖမ္း ပါ ေပါ့ ။
ဒါေပမဲ့ ဟိုဘက္က ျပန္ေျပာတဲ့ “ ဟုတ္ကဲ့ ၊ အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္တို့မွာ လာစရာ ကားမရွိလို့ လူၾကီးမင္းတို့ ပဲ ရဲစခန္းထိ လာပို့ ေပးပါ ခမ်ာ ”ဆို တဲ့ . စကားတခြန္းေၾကာင့္ ဖံုးဆက္ အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အေဖ့ခမ်ာ ငိုရမလို ရယ္ရမလို ျဖစ္သြားရပါတယ္ ။တခုုျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိတာကေတာ့ အဲဒီေခတ္အခါတံုးက “ကူညီပါရေစ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလး မရွိေသးတာေၾကာင့္လည္း ဒီရဲေတြမွာ ကူညီရမဲ့ အသိစိတ္ မရွိေသးတာ ျဖစ္ရမယ္ ။ ဒါနဲ့ အေဖလည္း ဒီသူခိုးကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း ၊ သူတို့ ေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ကို ကားေပၚတင္ျပီး ၊ ဆိုင္းမတီး ဗံုမတီး ပဲနဲ့ ရဲစခန္းဆီသို ့ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားပို ့ေပးလိုက္ရတယ္ ။ ဒါက ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ သူခိုးဖမ္းပြဲေပါ့ ။
ေနာက္ေတာ့ သိပ္မၾကာဘူး ။ ၂ လ ေလာက္ပဲ ျခားမယ္ ၊ မိျပန္ျပီ သူခိုး တေယာက္၊ ဒီတခါလည္း အိမ္က ေယာက်ာၤးသားမ်ားနဲ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြအကူအညီနဲ့ ဝိုင္းဖမ္းလိုက္ၾကတာေပါ့ ။ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ အေဖက သူခိုးမ်က္ႏွာေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး ေျပာပါေတာ့တယ္ ။ “ဟာ ..ဒီ ေခြးသူခိုး ။အရင္တခါလည္း မင္းပဲ မဟုတ္လား ” ဆိုျပီး ေအာ္ေတာ့တာေပါ့။သူခိုးခမ်ာ လူမိေတာ့မွ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ့ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးအန္ကယ္ရယ္၊ ဘာညာသရကာ သနားစဖြယ္ ေတာင္းပန္ေပါ့ ။ဇာတ္လမ္းေမးၾကည့္တဲ့အခါ ပထမတခါ က သူ့ကုိ ရဲစခန္းမွာ တညထားျပီး ဘာမွမလုပ္ပဲ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းသိရတယ္ ။ ဒီေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလည္း ၊ အိမ္က အကိုေတြေရာ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ပါ တခါထဲ ဝိုင္းျပီး သမ လိုက္ၾကတာ ၊ သူခိုးခမ်ာ ဖူးေယာင္လို့ ေပါ့ ။ အေမကေတာ့ မိန္းမသားဆိုေတာ့ ေျခလြန္လက္လြန္ျဖစ္မွာ စိုးရိမ္တယ္ ။ ေဘးကေန မလုပ္ၾကနဲ့ ဘာညာ ေအာ္ ေပါ့၊ ရဲစခန္းပဲ သြားပို ့လိုက္ၾကပါ လို ့ေျပာတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အေဖက လံုးဝ မတားဘူး၊ ေအးေဆး ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္ ။ အိမ္က ေယာက်ာၤးသားမ်ား ဆြမ္းၾကီးေလာင္းလို ့ အားရ ၊ အဲ..ေျခကုန္လက္ပန္းက်ျပီး ေမာကုန္ၾကေတာ့မွ သမဝါယမပြဲၾကီး လက္စသပ္ေတာ့တယ္ ။ျပီးေတာ့မွ အေဖက သူခိုးကိုေျပာတယ္ ။မင္း ေနာက္တခါထပ္လာရင္ဒီထက္နာမယ္ ၊တဲ့ ။ ဒါပဲေျပာျပီး သူခိုးကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီညကမ်ား လိုက္ဗ္ရွိဳးၾကည့္ေနရသလိုပဲ .. ေကာင္းမွေကာင္း။ သူခိုးျပန္ထြက္သြားေတာ့မွ အေဖ့ကိုေမးၾကည့္တယ္ ။ ဘာလို ့ရဲစခန္းသြားမပို ့တာလည္း ဆိုေတာ့ ၊ သြားပို ့လို ့ေရာ ဘာထူးမွာလည္း သမီးရယ္ ၊ အေဖ့ကား ဓါတ္ဆီကုန္ျပီး အလုပ္ရွဴပ္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္ ၊ ဟိုေရာက္ေတာ့လည္း ျပန္လႊတ္ေပးမဲ့ အတူတူ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမလိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္.. တဲ့။ ဪ ။အဲလိုအခ်ိန္မွာေတာင္မွ အေဖက ေစ်းေကာင္းေနတဲ့ ဓါတ္ဆီအလဟသျဖစ္မဲ့ အေရး ထဲ့တြက္ေနလိုက္ေသးသကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဒီနည္းက အေတာ္ေလး အသံုးဝင္သြားတယ္ ။ဘာလို ့လည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အဆိုပါ သူခိုးေလးကို ထပ္မေတြ ့ရေတာ့ဘူးေလ ။
ဒါေပမဲ့ တခါတေလ ေတာ့ သူခိုးကပ္ တယ္။လစ္ရင္ တံခ်ဳတံနဲ့ ဆြဲဖို ့ အစီအစဥ္ရွိတယ္နဲ့တူပါတယ္ ။ ျခံထဲထိေတာ့ မဝင္ရဲေတာ့ဘူး၊ ေခြးလည္းေမြးထားတယ္ ။ သူခိုးမ်က္စိက်မဲ့ ပစၥည္းေတြဆိုလည္း လက္လြတ္စပယ္ ပစ္မထားေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ သူလည္း တြက္ေျခ မကိုက္ေတာ့လို ့ မလာတာပဲ ျဖစ္မယ္ ။တျခား ျခံေတြ လွည့္ပတ္ခိုးတဲ့သတင္းေတာ့ ၾကားရတယ္ ။ငယ္ငယ္တံုးက သူခိုးဖမ္းပြဲေလးကို ျပန္ျပီး အမွတ္တရ ေရးလိုက္ရင္း ဆက္စပ္မိတာ ေလးပါ ။ဒါဟာလည္း သူခိုးရန္ကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကာကြယ္ျခင္း နဲ့ ေျဖရွင္းျခင္းနည္း တမ်ိဳးေပပဲေပါ့ ။ ခိုးမွဳ အေသးအဖြဲေလးမ်ားေတာ့ ရဲစခန္းထိသြားအပ္မေနနဲ့ ။ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ အဲလိုေျဖရွင္းလို ့ရတယ္ ။
---------------------------------------------------------------------
ခုေခတ္၊ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေနျပီဆိုတဲ့ သန့္ရွင္းတဲ့ နိုင္ငံေတာ္ၾကီး ထူေထာင္ေနျပီေျပာၾကတဲ့ အခါသမယ မွာေတာ့ ကူညီပါရေစ ..ေတြလည္း ေျပာင္းလဲ ေနေလာက္ျပီလို့ ထင္ပါတယ္ ။ ကားနဲ့ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚသြားတဲ့ ရုပ္ရွင္ဆန္ဆန္ လူသတ္ပြဲေတြ ။ဒါးတဝင့္ဝင့္ နဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူသတ္သမားေတြ ကိုေတာင္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဖမ္းမိေနျပီ ဆိုေတာ့ တိုးတက္လာတဲ့သေဘာပဲေပါ့ ။ ဒါဆိုရင္ အရင္ေခတ္ကတည္းကခုေခတ္ထိ လက္သည္မေပၚေသးတဲ့ ပေဟဠိ ဆန္ဆန္ ေဒၚလာမ်ားစြာ ရတနာမ်ားစြာ အတြက္ နဲ့ ငါးေလာင္းျပိဳင္ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲ လူသတ္မွဳၾကီးလည္း လက္သည္ေပၚဖို့ ရာ ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေလး ထားလို ့ရေနေသးတယ္ ေပါ့ ။ ဟို အေပၚဆံုးကဇာတ္လမ္းထဲကလို သဲလြန္စ ေသာ့တြဲတတြဲေလာက္မ်ား ရွိရင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ ရဲသားေလး Wang လို စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးရွိေနၾကရင္၊ ေရဆံုး ေျမဆံုး လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ..“ မတရားမွဳ ဟူသည္ ဆိတ္ကြယ္ရာမရွိ ”ဆိုတဲ့စကားကို အမွန္တကယ္ လက္ခံမိမွာပါ ။
7 comments:
အင္းးး အဲ .. အိမ္း ... :D
ဘယ္လိုေျပာရမလဲ
ဒါကေပါ့ေလ ဒီလိုရွိတယ္ေပါ့ .. :P
ဖြားကိေရ
မယ ရဲေတြလည္း ရန္ကင္းသားေတြနဲ႕ေတြ႕ရင္ ကြၽတ္တန္းဝင္တာပါပဲ...
ေရႊလက္စြပ္အတုေပးျပီး ရဲလက္ထဲက ဘိန္းကိုေတာင္ ရေအာင္ယူတဲ့သူေတြ တပုံၾကီး...
ျပီးေတာ့မွ လက္စြပ္က အတုျဖစ္ေနလို႕ ရဲကသြားေျပာေတာ့
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေအးေအးေဆးေဆးျပန္ေျပာတာက
ကြၽန္ေတာ္တို႕က ေရႊလက္စြပ္လို႕ပဲ ေျပာခဲ့တာ
ေရႊအစစ္လို႕ေျပာတာမဟုတ္ဘူး
မေက်နပ္ရင္ တရားစြဲႏိုင္ပါတယ္တဲ့
ဟိုရဲက ကြၽန္ေတာ့ဆီကဘိန္းကို ေရႊလက္စြပ္အတုေပးျပီးဝယ္ပါတယ္ဆိုျပီး အမႈမွဖြင့္လို႕ရမတာ :P
အဲတာေတြ နဲ႕ ပတ္သတ္ရင္ စဥ္းစားရမွာေတာင္ လန္႕လိုု႕....
သင့္ရဲ႕
ထိုင္ဝမ္ရဲေတြ အေတာ္တာဝန္ေက်တာဘဲေနာ္..
ရက္ဒီေလာက္ၾကာေအာင္ ဇြဲမေလ်ာ႕ဘဲ ရွာၾကတယ္.. ေကာင္းလိုက္တာ.. အဲဒီငါးေလာင္းျပိဳင္ၾကီးက ေျပာျပန္ျပီ..
သူမ်ားက တမင္ မဖမ္းတာပါဆိုမွာ သူက ထည္႕ထည္႕ေျပာေနတယ္..
သူခိုး၊ ဓားျပ ေသးေသးဆိုဖမ္းမိတယ္..
ၾကီးၾကီးဆို မဖမ္းဘူး ။ မဖမ္းရဲဘူးတဲ႔ :)
မကီေျပာသလို သူခိုးကို ရဲစခန္းလိုက္ပို႔ရတဲ႕အျဖစ္မ်ိဳးဆို အိမ္မွာ ဓားျပေတြ ဝင္တိုက္လို႕ ရဲစခန္းကို ဖုန္းဆက္ရင္ သူတို႕က လာစရာကားမရွိလို႕ ဓားျပေတြေတာင္းတာေပးလိုက္ပါေတာ႕လို႕မ်ား ျပန္ေျပာမလားမသိဘူးေနာ္..
ငယ္ငယ္တုန္းက အိမ္ထဲက လက္ပတ္နာရီ တစ္လံုးကို တံခ်ဳေလးနဲ ့ ဆြဲယူၿပီး ခိုးေနတဲ့ သူခိုးကို ျမင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဘာမွ ရမသြားရွာပါဘူး။ အေျပးေကာင္းလုိ ့ လြတ္သြားရွာပါတယ္။ ငါးေလာင္းျပိဳင္ လူသတ္မႈကေတာ့ ဟဲဟဲ။ ေပၚခ်င္တဲ့ခါ ေပၚလာမွာေပါ့ မမကိရယ္။ စိတ္ေလ်ာ့ပါ။
သူခိုးဖမ္းတာေလး သေဘာက်တယ္...
တို႔ရဲေတြလုပ္လို႔ သူခိုးခမ်ာ ေဆာ္လဘန္ေတခံရတာ...။ :)
က်ေနာ္တို႔ ဆီမွာ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာ ေရထဲမွာ ေတြ႔တဲ့အေလာင္းကို သေဘၤာဘုတ္နဲ႔ သြားေနရင္း ေတြ႔တဲ့ သင္တန္းဆင္းကာစ ရဲအရာရွိေလးက ျမိဳ့နယ္အဆင့္ အရာရွိၾကီးကို အေလာင္းေတြ႔တဲ့ အေၾကာင္း သတင္းပို႔ေတာ့ အရာရွိၾကီးက ဒါဆို မင္းပဲ သယ္ခဲ့ကြာ တဲ့..ငါေတာ့ မေတြ႔မိပါဘူး..လို႔ ေျပာလိုက္ေသးတယ္ တသေဘၤာထဲ အတူ စီးလာသူျခင္း ေဘးဘီၾကည့္တာခ်င္းအတူတူ သူေတာ့ေတြ႔ျပီး အရာရွိၾကီးက မေတြ႔တာကိုလဲ အရာရွိငယ္ေလးက မယံုဘူးတဲ့ ေနာက္ေတာ့ အဲ့ဒီအေလာင္းကို သယ္ေတာ့မွပဲ..သိသြားစ တယ္..တဲ့
သယ္ဖို႔ ေလွ သေဘၤာ ျမိဳ့ေပၚထမ္းတင္ရတာ ကအစ အစစ ပင္ပန္းလိုက္တာ ဆိုပဲ..ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆို သူလဲ ေနာက္ဆို အရာရွိၾကီးလို မေတြ႔ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေဆာင္သြားေတာ့တာပဲတဲ့..
ကူညီပါရေစ အရာရွိငယ္တေယာက္က ျပန္ေျပာျပတာပါ။ အားလံုးက ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေခတ္ၾကီးကိုး...ေဒၚကိရယ္..
Post a Comment