0 com
နွစ္သစ္မဂၤလာပါ မိတ္ေဆြအေပါင္းတို ့။
ေနမေကာင္း ၊ နက္မေကာင္းလို ့ လိုင္းမဝင္ရ ၊ ဖဘ အိမ္လည္မထြက္ျဖစ္တာ ၂ရက္ရွိသြားျပီ။
နွစ္ေဟာင္းကုန္ခါနီး ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါနကုသိုလ္ေလးတခုကို ျပန္လည္အမွတ္ရရင္း နွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆို လိုက္ပါတယ္။
၂၉၊၁၁၊၂၀၁၃ မနက္ေစာေစာ ၆နာရီ၁၅မိနစ္... စုရပ္မွာ ဆံုႀက ၊ ျပီးခဲ့တဲ့ ၂ေခါက္ တံုးက ေနမေကာင္းလို ့ မလို္က္ျဖစ္တဲ့ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မွဳနွင့္ ကုသမွဳ အဖြဲ့ နဲ့အတူ လုပ္အားေပး ခရီးတိုေလး ထြက္ျဖစ္တယ္။ စိတ္တူ ဝါသနာတူ ေမာင္ႏွမ တစု ဒီတေခါက္ေတာ့ ဥကၠံျမို့နယ္အတြင္းမွာရွိတ့ဲ ဗ်ာဒ ေရွးဘုရားႀကီးဝိုင္းအတြင္းရွိ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ စုစည္းေရာက္ရွိေနႀကတဲ့ ေက်းရြာသူ ရြာသား မ်ားကို က်န္းမာေရး စစ္ေဆး ကုသေပးခ့ဲႀကတယ္ ။
စာမေရးျဖစ္တာ ၾကာလွေပါ့.... ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အင္တာနက္လိုင္း မရွိတာေၾကာင့္ တေၾကာင္း.. လိုင္း ရွိျပန္ေတာ့ ကြန္နက္ရွင္ မေကာင္းတာကတေၾကာင္း ၊ ေရးခ်င္စိတ္မရွိတာက တေၾကာင္း .. အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွာ ျပီး ကိုယ့္ဘေလာ့ေလးကို ပစ္ထား မိခဲ့ ျပန္ပါတယ္ ။ ခုလည္း စာ ရွည္ရွည္ ေရးဖို ့ အားမရွိျပန္ .. စိတ္မရွိျပန္တာေၾကာင့္ ကိုယ္တတ္နိုင္တဲ့ ဖက္ကေနျပီး မ်က္ႏွာမြဲ ဆင္းရဲ လွတဲ့ ေက်းရြာ လူထု တခ်ိဳ ့ ဆီ ကို သြားေရာက္ျပီး က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မွဳ ေပးေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစု နဲ့ တနိုင္ လုပ္အားေပး ေဆးကုေပးခဲ့ၾကတဲ့ ပံုရိပ္အခ်ိဳ ့ကို ေဖၚျပရင္း အမွတ္တရ ကဗ်ာ မဆန္ စာ မမွန္ စာ ေၾကာင္း တိုေလး နဲ့ ပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါေတာ့မယ္.. (တခ်ိဳ့လူနာ ေတြမ်ား... ခြဲစိတ္ဖို ့လိုအပ္ေနတာ ျမိဳ့ ၾကီး ေဆးရံုဆီ မသြားနိုင္လို ့..ခန္မွန္း ခရီး စရိတ္၊ ခြဲစိတ္ကုသစရိတ္ ပါ လွဴခဲ့ႀကရပါတယ္ ။ ေရမလ်ွံတဲ့ေနရာ မွာ ေရလွဴရတဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးမို ့ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။။)
တတ္သည့္ပညာ မေနသာ၍
ေမတၱာ ဂရုဏာ ေစတနာ ေဆာင္း ၊ လုပ္အားေပါင္းကာ၊
ဆံထံုးလည္းစိုက္ ဆီလည္းစိုက္ၾက
လက္လွမ္းမွီရာ ေက်းရြာမ်ားမွာ
မြဲေတေထြျပား ေရာဂါမ်ားလွ
က်န္းမာေရးခက္ ဝမ္းေရးခက္သည့္
တို ့တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား တြက္
တနိူင္ဝန္ထမ္း တို ့လက္ကမ္းမည္ ၊
ေရရွည္ တည္တံ့ ပါေစသား..
ေမတၱာျဖင့္...
ကိကိ..
ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးတခု.. ဆိုေတာ့ ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ ကို ေဖၚထုတ္ေရးသားမိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးတခုပါပဲ ။ ခံစားခ်က္ျခင္း မတူကြဲျပား ျဖစ္ေနၾကပါလိမ့္မယ္ ။ မတူတဲ့ခံစားခ်က္မ်ားထဲမွ တူညီတဲ့ ဆႏၵေလးတခုေတာ့ ရွိနိုင္မွာပါ ။
ဒီေန ့ ဒီအခ်ိန္ေရာက္လာရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၄ ႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြကို မေန့တေန့ကလိုပဲ တနံု ့နံု ့နဲ့ ခံစားေနမိဆဲပါ ။ အတိတ္ဆိုတာ က်န္ေနခဲ့ျပီ ျဖစ္ေပမဲ့ သမိုင္းစစ္မွန္ ဆိုတာကိုေတာ့ မေမ့စေကာင္း မေဖ်ာက္ဖ်က္စေကာင္း မို ့ ျပန္လည္ ခံစား စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိဆဲပါ ။ ပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့ ေခတ္ၾကီးေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္အခါမွာ အင္တာနက္မ်ား အလြယ္တကူခ်ိတ္ဆက္လာနိုင္တဲ့အခ်ိန္အခါမွာ ဟိုးယခင္ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္မ်ား မ်က္ျမင္မၾကံဳေတြ ့လိုက္ရတဲ့ ေသြးပ်က္ဖြယ္ပံုရိပ္မ်ားကို ၾကည့္မိတဲ့ အခါတိုင္းမွာလည္း ရင္နာခံစားေနမိဆဲပါ ။ တည့္တည့္ပစ္မယ္ ဆိုတဲ့ ခ်ိန္းေျခာက္မိန့္ခြန္းကို ျပန္လည္ နားေထာင္မိလိုက္တိုင္း ေဒါသေတြ ဆူပြက္ေနရဆဲပါ ။ ဒီေတာ့ အတိတ္ဆိုးကို ဘယ္လို ေျဖေဖ်ာက္နိုင္ၾကမလည္း လို ့ စဥ္းစားမိလာတယ္..
ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့ ရာဇဝင္ သမိုင္း 8888 အေၾကာင္းကိုေတာ့ အမ်ားသိျပီးျဖစ္တာမို ့ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ထပ္မေျပာလိုေတာ့ပါ ။ ဒီလို 8888 အျဖစ္ နဲ့ ခပ္ဆင္ဆင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးဟာ ထိုင္ဝမ္နိုင္ငံမွာ လည္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ဖူးတယ္ ။ နွိဳင္းယွဥ္ၾကည့္လို ့ရေအာင္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုပဲ ေျပာျပပါမယ္။ အဲ ဒါကေတာ့ 228 Massacre( 二二八事件 , 二二八大屠殺) လို ့ ေခၚတြင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ ပါ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆၅ ႏွစ္အၾကာ၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၇-၂၈ ေန့ မွာ အာဏာရပါတီ Kuomintang(KMT) မွ ၊ အတိုက္အခံမ်ားအား သူပုန္ လို ့ စြပ္စြဲ ေခ်မွဳန္းမွဳေၾကာင့္ အတိုက္အခံ ျပည္သူအမ်ား လူေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္( တခ်ိဳ ့ စာရင္းအရ သံုးေသာင္းေက်ာ္ ) ေသဆံုးခဲ့ရတယ္ ။ အဲဒီ လူထု အထဲမွာ ပညာတတ္ ဆရာဝန္ ၊ ေရွ ့ေန ့ ၊ ေက်ာင္းသား အမ်ားအျပားလည္း ပါဝင္ ခဲ့တယ္။
ေနာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီ ေဖၚေဆာင္လာ ျပီး တိုင္းျပည္ ေျပာင္းလဲ တိုးတက္ခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဒီအျဖစ္အပ်က္ ကို သူတို ့ ရာဇဝင္မွာ ေဖ်ာက္ဖ်က္မထားခဲ့ဘူး ။ ..သမၼတ Lee Teng-hui လက္ထက္ မွာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ မွ စျပီး အဲဒီ ေန့ကို
Peace Memorial Day ( 和平紀念日) လို ့ ေျပာင္းလဲ ေခၚဆိုခဲ့တယ္။ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း ၊ ႏွစ္ပတ္လည္ေန ့ ေရာက္တိုင္း .. သမၼတ ၾကီး ကိုယ္တိုင္ 228 ပန္းျခံ မွာ က်ဆံုးခဲ့ေသာ နိူင္ငံသား အညၾတ သူရဲေကာင္းမ်ားကို ဦးညႊတ္ အေလးျပဳ ၾကတယ္ ။ တခ်ိန္က ထိုသူေတြကို ေခၚေဝၚခဲ့တဲ့ သူပုန္ ဆိုတဲ့ မွားယြင္းတဲ့ အေခၚအေဝၚကို ပေပ်ာက္ေစခဲ့တယ္ ။ က်န္ရစ္သူ မိသားစုမ်ားကို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ၾကတယ္။က်ဆံုးသြားသူေတြရဲ့ အမည္ စာရင္းမ်ား ျပဳစု ျပီး ၊ သူရဲေကာင္းလက္မွတ္ေတြ ေပးအပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြကို ခုခ်ိန္ထိ ေဆာင္ရြက္ေနၾကရဆဲပါ ။ အဲဒီေန့ေတြမွာ ..က်န္ရစ္သူမိသားစု တခ်ိဳ ့မွ မေက်နပ္မွဳ၊ ေဒါသေပါက္ကြဲ မွဳ ၊ဆဲဆိုမွဳေတြကို ေခါင္းငံု ့ခံ ေတာင္းပန္ေနၾကရတံုးပါပဲ ။ တႏွစ္ကမ်ားဆိုရင္ လက္ရွိသမၼတၾကီး Ma Ying-jeou ကို တံေတြးနဲ့ ဝင္ေထြးတဲ့သူကိုေတာင္ တီဗီသတင္း၊ သတင္းစာ ေတြမွာ ေတြ ့လိုက္ရတယ္ ။ ေဘးက သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြကေတာ့ ဝင္ျပီးထိန္းၾက ဆြဲၾကေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလူကို ဖမ္းခ်ဳပ္မထားပါဘူး ။ အစိုးရက ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးခဲ့ပါတယ္ ။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဒီကိစၥဟာ လက္ရွိသမၼတၾကီး ျပဳခဲ့ က်ဳးလြန္္ခဲ့တဲ့ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ လူသတ္မွဳၾကီးလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး ။ သူ ့အရင္ ၆၅ ႏွစ္တံုးက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တခု ။ ဘာျဖစ္လို ့ ေနာက္ပိုင္းဆက္ခံခဲ့တဲ့ သမၼတေတြ ကိုယ္တိုင္က ခုလို ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ေနရဆဲ ဆိုတာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္ ။ အတိတ္က ေၾကာက္ရြံ ့မွဳ ၊ အေမွာင္ခ်ျခင္းခံခဲ့ရမွဳ ၊ မတရားက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အမွဴေတြေတြအတြက္၊ အမွန္တရားကို ေဖၚထုတ္ဖို့ ဆိုတာဟာ ဒီမိုကေရစီအစိုးရရဲ့ အခ်က္ျပ တာဝန္ျဖစ္ပါတယ္ တဲ့ ။ သမိုင္းဆိုတာ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို ့ မရစေကာင္းပါဘူး လို ့ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ မွားခဲ့တဲ့ ျပစ္မွဳၾကီးအတြက္ ၊ ေတာက္ပတဲ့ အနာဂါတ္ခရီးဆီ ဆက္လက္ ေလွ်ာက္လွမ္းနိုင္ဖို ့ အတြက္ အတိတ္က အေမွာင္ရိပ္ဆိုးၾကီးကို ေခ်ဖ်က္ေပးဖို ့ ေနာင္လာမဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရအဆက္ဆက္ မွာလည္း တာဝန္ရွိပါတယ္ တဲ့ ။ အတိုခ်ဳပ္ဆိုရရင္ေတာ့. .. အတိတ္က အမွားအယြင္းေတြကို သင္ခန္းစာယူျပီး ၊တိုးတက္သာယာတဲ့ အနာဂါတ္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကဖို ့ေျပာၾကားခဲ့တာပါပဲ ။
"We once lived in fear and gloom, but democracy arose like a beacon, to illuminate the dusty pages of the past, expose the truth, and preserve an indelible record of our historical experience." သတင္းအျပည့္ အစံု ေသခ်ာၾကည့္လိုရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ ဆက္ၾကည့္နိုင္ပါတယ္ ။
ဒါကို ၾကည့္ ျပီး ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမ အမိျမန္မာနိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အလားတူ အျဖစ္ဆိုးၾကီးမ်ား ကို အတိတ္ဆီမွာပဲ မွဳန္ဝါးစြာ ခ်န္ရစ္ထားခဲ့ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ၊ နိုင္ငံေတာ္မွ ဦးစီးျပီး အထိမ္းအမွတ္ မ်ိဳး၊ ျပဳလုပ္ေပးနိုင္ဖို ့ ဆႏၵျဖစ္လာမိတယ္ ။ ေငြ ၁၀ သိန္း ေပးယံု နဲ့ သင္ပုန္းေခ်ဖို ့ဆိုတာကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ့မွ ျဖစ္နိူ္င္ဘြယ္ရာ မရွိပါဘူး ။ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ အသက္ ေသြး ေခၽြး ဘဝ ေတြ အတြက္ ထိုက္သင့္တဲ့ ဝန္ခ် ေတာင္းပန္မွဳမ်ား ၊ အထိမ္းအမွတ္ ပြဲမ်ား၊ အညၾတသူရဲေကာင္းဗိမၼာန္ ၊ ပန္းျခံ စသျဖင့္ အခင္းအက်င္းမ်ိဳးမ်ား ေပၚေပါက္ေစခ်င္ပါတယ္ ။ “ လြတ္လပ္မွ အမွ်ေဝပါ” လို ့ ေျပာၾကားရင္း အသက္ေပးသြားခဲ့ၾကသူေတြရဲ ့ ဆႏၵအတိုင္း ..အားလံုးအတြက္ အမွ်ေပးေဝနိုင္ေစခ်င္ပါတယ္ ။
ဒါကေတာ့ 228 အထိမ္းအမွတ္ ပန္းျခံ နဲ့ ေက်ာက္တုိင္ပါ ။ သမၼတ ရံုး နဲ ့ မနီးမေဝး ထိုင္ေပ ျမိဳ ့ထဲ မွာတည္ေဆာက္ေပးထားပါတယ္ ။
၂၀၁၂ /၂/၂၈ တြင္ သမၼတၾကီးကိုယ္တိုင္ ၂၂၈ အထိမ္းအမွတ္ေက်ာက္တိုင္မွာ ပန္းေခြခ် အေလးျပဳေနပံု ။
က်န္ရစ္သူ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားအား တဦးခ်င္း ရင္းႏွီးစြာ ႏွဳတ္ဆက္ေနပံု။
စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီကို အမွန္တကယ္ ေဖၚေဆာင္ေနတယ္ဆိုရင္ျဖင့္ ၊ လက္ရွိ ဖမ္းဆီး အက်ဥ္းခ် ခံေနရဆဲျဖစ္တဲ့ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးကို ခၽြင္းခ်က္ မရွိ အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ေပးသင့္တယ္ ။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအေပၚ ဖိႏွိပ္ တိုက္ခိုက္ေနဆဲ စစ္ပြဲမ်ားကို အျမန္ဆံုး ရပ္စဲေပးသင့္တယ္ ။ ဒါေတြက ခ်က္ခ်င္း ျပဳလုပ္ေပးလို ့ရတဲ့ အရာေတြပါ ။
က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး ၊ စီးပြားေရး၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး စတဲ့ ဘက္ေပါင္းစံု နိုင္ငံ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲေရး ဆိုတာကေတာ့ ခု ေရတြင္းတူး ခုေရၾကည္ေသာက္ခ်င္လို ့ မရဘူး ဆိုသလို .. နတ္ေရကန္ထဲ ပစ္ခ်လိုက္သလို .. ခ်က္ခ်င္းၾကီး ေဖၚေဆာင္နိုင္မဲ့ အရာေတြ မဟုတ္လို ့.. တဆင့္ခ်င္းစီ ..လွမ္းတက္ၾကရမွာ မို ့ ဆႏၵေတြ မေစာေသာ္လည္း .အရွိန္အဟုန္ နဲ့ ေရွ ့သို ့ခ်ီတက္ၾကရပါမယ္ ။
ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးတခု .. ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္လာနိုင္ေစဖို ့ .. ဆုေတာင္းေနရံု နဲ့ေတာ့ ျဖစ္လာမယ္ မဟုတ္ပါဘူး ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရ နဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ခံသူ ျပည္သူ ေတြ အားလံုး ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူလက္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းၾက မွ သာ ၊ အဖက္ဖက္က ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနာက္က်က်န္ေနခဲ့ျပီျဖစ္တဲ့ အမိ ျမန္မာနိုင္ငံၾကီးဟာ ကမာၻ ့အလယ္မွာ ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာနိုင္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
၈၈၈၈ အမွတ္တရ....
ကိုယ့္ဘေလာ့ေလးကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပစ္ထားမိတယ္၊ အေကာင့္နဲ့ ပတ္စ္ေဝါ့ေတြ ဟိုေျပာင္း ဒီေျပာင္းလုပ္ရင္း လမ္းေပ်ာက္သြားတာရယ္ ၊ ေရးခ်င္စိတ္ မရွိတာရယ္၊ အပ်င္းစိတ္ေတြမ်ားေနတာရယ္၊ ေဖ့စ္ဘုတ္ ထဲမွာ အခ်ိန္ေတြကုန္ေနတာရယ္..အေၾကာင္းမ်ိဳးစံုျပျပီး မေရးျဖစ္တာ ၾကာပါျပီ ။ ခုတေလာေတာ့ စိတ္ထဲ မရိုးမရြျဖစ္လာျပန္တာေၾကာင့္ ပါတ္စ္ေဝါ့လဲ ျပန္ရွာေတြ ့တာေၾကာင့္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ လက္ယားေျပ တေရးနိုး ထေရးျဖစ္သြားတယ္ ။ ကိုယ့္အယူအဆနဲ့ ကိုယ္မို ့ အျမင္မေတာ္သူေတြလည္း ထင္ခ်င္သလိုထင္ၾကပါေလ ။ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေခတ္ၾကီးနဲ့ခ်ီၤျပီး ေျပာလိုက္ခ်င္တယ္ ။
အင္တာနက္ေခတ္ေရာက္လာေတာ့ ဆက္သြယ္ေရး၊ သတင္းျဖန့္ျဖဴးေရးအတြက္ အလြန္အဆင္ေျပသေပါ့ ။ ေရွးေခတ္ကလို .. ခိုေလးလည္ပင္းမွာ စာေရးျပီးခ်ိတ္ေပး..ဟိုဘက္ဒီဘက္ ပ်ံသန္းရင္းနဲ့ အခ်ိန္ကုန္ ၊ ပို့တဲ့သတင္းေရာက္မေရာက္ မေသမခ်ာ ျဖစ္ျပီး ၊ေနာက္က်သြားရင္း ၊ လြဲၾကတဲ့ေခတ္(ရိုမီယိုနဲ့ဂ်ဴးလိယက္တို ့ခမ်ာ ဒီလိုေၾကာင့္ေသရရွာတယ္) ၊ စာခၽြန္ေတာ္ ပို့ဖို့ ေျချမန္တပ္သားေတြသံုးျပီး တိုင္းေရးျပည္ေရး စစ္သတင္း ပို့ ရတဲ့ ေခတ္ေတြ ကုန္လြန္ေတာ့ စာတုိက္ နဲ့ ေၾကးနန္း. ..တတီတီရိုက္ျပီး အခ်က္ျပ သေကၤတ သရုပ္ေဖၚ ဘာသာျပန္ရတဲ့ေခတ္ ၊ ေနာက္ေတာ့ ေလယာဥ္စာ နဲ့ ကမာၻတဝွမ္း ပို့ေဆာင္ ဆက္သြယ္ၾကတဲ့ေခတ္ ၊ ခုေတာ့ ခုေတာ့ အင္တာနက္ ေခတ္တဲ့ေလ ။ ေခတ္ၾကီးတိုးတက္လာတာ ေကာင္းတာေပါ့ ။ သတင္းတခု ဆို အခ်ိန္နဲ့ တေျပးထဲ စကၠန္ ့ပိုင္းအတြင္း တကမာၻလံုး ပ်ံ ့ႏွံ ့ေအာင္ ျဖန့္လို ့( ေခတ္စကား အရ ဆို ဖြ လို ့ ) ရေနျပီ ။သတင္းေတြကို စာအေနနဲ့တင္ မဟုတ္ အရုပ္လည္းျမင္ အသံလည္းၾကား .. အိုေက စိုေျပလွေပသေပါ့ ။ ဆင္ဆာတို ့ စီစစ္ေရးတို ့လည္း တင္စရာ မွ မလိုတာ ။ ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ လူအမ်ား စိတ္ဝင္စားေနၾကတဲ့ သတင္းပူ ( Hot News) ေတြမ်ားဆို ေတာမီးေလာင္တာထက္ကို ျမန္ပါ့ .. ဖြၾကတာ.. ဖြၾကတာ ။ ဟိုလူ ဒီလူ ကို ဟိုအဖြဲ ့ ဒီအဖြဲ့က တာဝန္ရွိလို ့ ဓါတ္ပံုလုရိုက္သတဲ့ ၊ တာဝန္ရွိလို ့တားသတဲ့ ၊ ဆြဲလားရမ္းလား လုပ္သတဲ့ ၊ တံေတာင္ နဲ့ တြတ္သတဲ့ ၊ ဦးတဲ့လူက တုိင္သတဲ့ ၊ ျပန္ ေျဖရွင္းသတဲ့ ၊ ဟိုဘက္ ဒီဘက္ အပုတ္ခ်ၾကသတဲ့ ၊ ကဲ ..ကဲ.. အမွိဳက္ကစလို ့ ျပသာဒ္မီးေလာင္ မယ္ဆိုရင္ ေကာင္းၾကပါအံုးမလား ။
ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဘာေကာင္မွ မဟုတ္ေတာ့ ဘာမွလည္း မေျဖရွင္းတတ္ မေျဖရွင္းနိုင္ လက္မွိဳင္ခ်လို ့သာ ထိုင္ၾကည့္ေနရတဲ့ပြဲ ။ ၾကာေတာ့လည္း စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေပါက္နဲ ့ဟိုေတြးဒီေတြး ေတြးမိရင္း ကိုယ့္ အဖြား ကို သတိရမိသြားတယ္ ။ ( ဒီလိုေျပာလိုက္လို ့ စိတ္အခ်ဥ္မေပါက္ရင္ သတိမရ ေမ့ေလွ်ာ့ေနတယ္ လို ့ ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ့ အံုး ၊ ေသေသာသူၾကာရင္ေမ့တယ္လို ့ အဆိုရွိတယ္ မလား ၊ အဖြားဆံုးတာလည္း ၾကာခဲ့ပါျပီ ။ တခါတရံ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ့ သတိရမိ လြမ္းမိတတ္ပါတယ္ ) ။ ဒီေတာ့ သူမ်ားေပါင္ လွန္မေထာင္းရဲတဲ့ ကိုယ္တေယာက္ ကိုယ့္ေပါင္သာ ကိုယ္ျပန္ေထာင္းျပလိုက္ပါမယ္ ။ အဖြား အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္ ။
ကိုယ့္အဖြား သာ အသက္ရွင္လွ်က္ရွိေနမယ္ဆို အသက္ တစ္ရာေလာက္ ရွိေလာက္ျပီ ။ (ေမြးေန့ သကၠရာဇ္အတိအက်မမွတ္မိလို ့ စိတ္မွန္းအရေျပာတာ )။ အဖြားက ရွမ္းလူမ်ိဳးစစ္စစ္ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း မိုးနဲသူ ၊ေနာက္ေတာ့ က်ိဳင္းတံုမွာအေျခခ် ေနထိုင္ခဲ့တယ္။ မိန္းကေလး ဆိုရင္ ေသစာရွင္စာတတ္ရင္ ျပီးေရာေပါ့လို့ ဆိုတဲ့ သူတို့ ေခတ္တံုးက၊ အဖြားခမ်ာ ေသစာရွင္စာတတ္ေအာင္ေတာင္ စာမသင္ခဲ့ရပါဘူး။ အိမ္အလုပ္ေတြဝိုင္းကူ အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္ေတာ့ လူမ်ိဳးတူ ဘာသာတူ ကိုယ့္အဖိုးနဲ့ အိမ္ေထာင္က်တယ္။အဖိုးက ရံုးစာေရး ။ မိဘေပးစားတာတဲ့ ။အဲဒီေခတ္က အိမ္ေထာင္ေရးလည္း အံ့ၾသစရာပဲ ၊ သမီးရည္းစားေတာင္ မျဖစ္လိုက္ရပဲ ၊ အိမ္ေထာင္ခ်ေပးတဲ့ ေန့မွာမွ စေတြ ့ခြင့္ရတဲ့ တစိမ္းျပင္ျပင္တေယာက္ကို လင္ေယာက်ာၤးအျဖစ္ ၊ တသက္လံုး ရိုးေျမက် ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေပါင္းသင္း ေနထိုင္သြားလို ့ရၾကတယ္ ။ ေတာင္ေပၚသူ သေဘာျဖဴ အူစင္း ကိုယ့္အဖြား ၊ စာမတတ္ေပမဲ့ ေထာင္ေတာ့မက်ဘူးပါ ။ ( ခုေခတ္မွာ တခ်ိဳ ့က ေျပာေနၾကတယ္ ။ မ်က္ႏွာစာအုပ္ေပၚမွာ ေဟာင္ဖြာဖြာနဲ့ ေရးၾကတယ္ ၊ စာတတ္ေအာင္ စာဖတ္ေအာင္ ေထာင္က်ဘူးရမယ့္ အေပါက္မ်ိဳး ေလေဖါေနသူေတြကို ၊ ကိုယ့္ အဖြားနဲ့ ေပးေတြ ့ လိုက္ခ်င္တယ္ ။)
ဒီလိုနဲ့ အဖိုး၊ အဖြားတို ့ မွာ သားသမီး ၃ ေယာက္ ရွိလာတယ္ ။ သူတို့ေခတ္ အခါတံုးက ရံုးစာေရးလစာ ဟာ တမိသားစုလံုး ဖူလံုသတဲ့ ( အံ့ၾသစရာေကာင္းလိုက္တာ ) ။ ဒါေပမဲ့ စစ္ၾကီး ျဖစ္လာေတာ့ စစ္ေျပးၾကရတာေပါ့ ၊ အဖြားလည္း သူတတ္တဲ့ အေရာင္းအဝယ္ေလးလုပ္ျပီး တဖက္တလမ္းက ဝင္ေငြရွာတယ္ ။ သူ ့ေျပာစကားအရဆို အဲဒီေခတ္ ေခတ္ပ်က္ၾကီးထဲမွာ ဘိန္းစားေတြ အေတာ္ေပါတယ္ ဆိုပဲ ။ ေနာက္ျပီး စစ္အတြင္းက ဝမ္းကိုက္ ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါေတြလည္း အျဖစ္မ်ားေတာ့ ဘိန္းမဲေတြ စားျပီး ေရာဂါသက္သာေအာင္လုပ္ၾကသတဲ့ ၊ ဒီေတာ့ အဖြားလည္း ဘိန္းမဲ ေရာင္းတဲ့ အလုပ္ လုပ္ကို စစ္ေျပးဘဝေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္တဲ့ ။ ကပ္ေၾကးေလးကို ေရစိမ္ထားျပီးမွ ဘိန္းကို ညွပ္ျပီး ခ်ိန္ခြင္ထဲထဲ့ေရာင္းရတယ္ဆိုပဲ ။ ဘာလို ့လဲဆုိရင္ ေရမဆြတ္ထားတဲ့ ကပ္ေၾကးနဲ့ ညွပ္လိုက္ရင္ ဘိန္းမဲမဲေတြက ကပ္ေၾကးမွာ အထပ္လိုက္ ကပ္ေနတတ္ေတာ့ ၊ ဘိန္းစားေတြက ကပ္ေၾကးကို ေတာင္းျပီး လွ်ာနဲ့ရက္တတ္ၾကလြန္းလို ့တဲ့ေလ ။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြ ပံုေျပာသလို ေျပာျပရင္း မုန့္စိမ္းေပါင္းေရာင္းတဲ့ ေတာင္းၾကီးထဲ မုန့္စိမ္းေပါင္းအပံုၾကီးကို ဘိန္းအမွတ္ ထင္မွတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ငယ္ငယ္က ကေလးအေတြးေလးေတာင္ ျပန္ျမင္ေယာင္ မိပါေသးရဲ့ ) ။ စပ္စုမ ကိုယ္က အျငိမ္မေနနိုင္ ေမးမိတတ္တယ္ ။ “အဖြား..ဘိန္း ေရာင္းတာ အစိုးရ က မဖမ္းဘူးလား” ဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူသူငါငါ ေရာင္းေနၾကတာပဲတဲ ့၊ ဘယ္သူမွ မဖမ္းၾကဘူးတဲ့ ။ ရာဇဝတ္မွဳ မဟုတ္ဖူးတဲ့ ။ ခုပိုျပီး စဥ္းစားတတ္လာေတာ့ မွ ျပန္ေတြးမိတယ္ ၊ အဂၤလိပ္ကၽြန္ ဂ်ပန္ကၽြန္ ဘဝေရာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘိန္း(ဘိန္းမဲ) ကို ေရာင္းခြင့္ သံုးခြင့္ေပးထားရျခင္း အေၾကာင္းထဲမွာ ျမန္မာနိုင္ငံသူနိုင္ငံသားမ်ား အား ဘိန္းစားဘဝ သြပ္သြင္းျပီး ကၽြန္သက္ရွည္ေအာင္ လုပ္တဲ့ နည္းလမ္းတခုျဖစ္မယ္လို ့ ။ ဒါကေတာ့ အဖြားရဲ့တရားစီရင္ခ်က္ထဲ အက်ံဳးမဝင္ပါဘူး ။ အဲဒီ ေခတ္စနစ္ၾကီးမွာ ဘိန္းစားေတြ ေလာင္းကစားဝိုုင္းေတြ မ်ားခဲ့တယ္ လို ့ ေျပာခ်င္တာပါ ။ စကားစပ္လို ့ေျပာရအံုးမယ္ ၊ အဖိုးက ရံုးစာေရးဆိုေပမဲ့ ရသမွ် လခ အကုန္အပ္ျပီးမွ အဖြားဆီက ျပန္ေတာင္းသံုးရတယ္။ ဘုရားပြဲ အခ်ိန္ဆို ရြာမွာ ေလးေကာင္ဂ်င္ဝိုင္းေတြ ရွိတတ္ေတာ့ အဖိုးလည္း သြား ျပီး ကံစမ္းေလ့ရွိသတဲ့ ၊ ေနာက္ေတာ့ မၾကာခဏ ကေန ခဏခဏ ျဖစ္လာေတာ့တာေပါ့ ။ ဒီေတာ့ အဖြားက အရြဲ့တိုက္တယ္ ၊ အိမ္မွာ ဘာမွ မခ်က္ ပဲ ၊ သူလည္း ကစားဝိုင္း ထဲ လိုက္ သြားျပီး ပါလာသမွ် ေျပာင္ေအာင္ ထိုးပလိုက္တယ္ တဲ့ ၊ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အဖိုးခမ်ာ တသက္လံုး ေလာင္းကစားဝိုင္းဖက္ ေျခဦးမလွည့္ရဲေအာင္ ျဖစ္သြားရတယ္ ။( ကိုယ့္ အဖြားရဲ့ ပိုင္ခ်က္.. ၊ အဖိုးကလည္း လူေအးၾကီးမို ့သာ ျဖစ္မွာပါ၊ သူ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေပလို ့ေပါ့ ။ ၂ ေယာက္စလံုးတင္းေနရင္ေတာ့ ဘယ္ထိ ပြဲၾကမ္းသြားမလည္း မေျပာတတ္ပါ )။
အဖြားရဲ့ သားသမီး ၃ ေယာက္လည္း စစ္ အတြင္းမွာ ပဲ ၾကီးျပင္းလာၾကရတယ္ ။ အၾကီးဆံုး နဲ့ အငယ္ဆံုး က သမီး၊ အလတ္ က သား ။ ကိုယ့္ အေမ က အငယ္ဆံုးသမီးေလးေပါ့ ။အဖြားက အတန္းပညာ မသင္ခဲ့ရလို ့ စာ သာ မတတ္တာ ။ အေရာင္းအဝယ္ အတြက္အခ်က္ေတာ့ ေတာ္တယ္ ။ သားသမီးေတြ ကို ဆံုးမတာလည္း ေတာ္တယ္ ။ ၂ႏွစ္ျခား ၃ ႏွစ္ျခား ေမာင္ႏွစ္မသံုးေယာက္ ..ကေလးတို ့ ဘာဝ၊ အတူတူ ေဆာ့ ကစားရင္း ေနာက္ေျပာင္ရင္း ရန္ျဖစ္ေလ့ရွိၾကတာ အဆန္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ တိတ္တိတ္ၾကိတ္ျပီး ရန္ျဖစ္ ၊ဒါဆို အလုပ္မ်ားေနတဲ့ အဖြား မသိလိုက္ဖူး ။ တခါတေလ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ျဖစ္သြားတဲ့ အခါဆိုရင္ေတာ့ ၃ေယာက္စလံုး မလြယ္ဘူး သာ မွတ္ေပေရာ့ ။ တခါတေလ ဆို ၁ေယာက္ မကစားလို ့ မပါပဲ၊ ၂ ေယာက္ထဲ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ျဖစ္တဲ့ အခါဆိုလည္း မေခ်ာင္ဘူး ။ ၃ ေယာက္စလံုး အရို္က္ခံရတယ္ ။ ဘယ္သူ ပါ ပါ မပါပါ၊ ဘယ္သူမွား ဘယ္သူမွန္တယ္ ဆိုတာကို စစ္မေနတတ္တဲ့ အဖြား ၊ ကေလး ၃ေယာက္ စလံုးတန္းစီျပီး လက္စြဲေတာ္ ၾကိမ္လံုးနဲ့ ေဆာ္ေတာ့တာပဲ ။ ကိုယ့္ အေမက အငယ္ဆံုးသမီးဆိုေတာ့ အေဖ့အခ်စ္ဆံုး အဆိုးဆံုး ၊ အကဲဆံုးေလး ။ ဘယ္သူနဲ့ ျဖစ္ျဖစ္ သူမပါရင္ မျပီး ၊မ်ားေသာအားျဖင့္ သူက ပဲ ျပသနာ စရွာတတ္တယ္ ၊ သူမ်ားကို အနိုင္က်င့္ ဗိုလ္က် တတ္တယ္ ၊ ျပီးရင္ သူကပဲ အာျပဲေအာင္ ေအာ္ငိုျပီး သူကပဲ ဦးေအာင္ စ တိုင္တတ္တယ္ ။ သူ ့ အထက္က အကို ဆိုရင္ သူ ့ကို သိပ္ေၾကာက္ ေပါ့ ။ အမၾကီးက အၾကီးဆိုေတာ့ အငယ္ေတြကို ညွာတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့မွ ျပသနာ အရင္စမလုပ္ဖူး ။ ဒါေပမဲ့..ဒါေပမဲ့ ေပါ့ ။ တရားစီရင္ရာမွာ အင္မတန္ေတာ္တဲ့ ကိုယ့္အဖြားရဲ့ မူ အရ .. ၂ေယာက္ ရန္ျဖစ္ရင္လည္း ၃ေယာက္စလံုးရုိက္ခံရတယ္ေပါ့ ။
ဘာလို ့ဒီလို အျပစ္မရွိတဲ့ သူကုိပါ ရိုက္ရတာလည္း လို ့ ေမးၾကည့္ဖူးေတာ့ သူ ့အေျဖက ရိုးရွင္းပါတယ္ ။ သူ ေမြးထားတာ ၃ ေယာက္ ၊ တေသြးထဲ တသားထဲ ရွိေနရမယ္၊ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနရမယ္၊ ျပသနာတခုျဖစ္လာရင္ တခါတေလမွာ ဘယ္သူ မွန္တယ္ မွားတယ္ မကြဲမျပားျဖစ္တတ္တယ္ ၊ ဦးေအာင္တိုင္တိုင္းလဲ မွန္တတ္တာမဟုတ္ဖူး ၊ အသံမထြက္တဲ့ သူတိုင္းလည္း အမွားလုပ္ေနတာ မျဖစ္နိုင္ဘူး ။ ျပသနာမွာ မပါတိုင္းလည္း အျပစ္ကင္းတယ္ ေျပာမရဘူး ။ အၾကီးျဖစ္သူ အထိန္းအေက်ာင္းမေတာ္လို ့ သာ ဒီျပသနာျဖစ္ရတယ္ ။ ဒီေတာ့ ၃ေယာက္စလံုး မွာ အျပစ္ရွိတယ္တဲ့ ။ ကဲ.. ေအးတာ ပဲ ၊ ၃ ေယာက္စလံုး ၾကိမ္စာေကၽြးခံရျပီးရင္ အမၾကီးကလည္း သူ ့ေမာင္ နဲ့ ညီမ ကို ေျပာတယ္ ဆံုးမတယ္။ “နင္တို ့၂ေယာက္ တည့္ေအာင္ေနၾက နို ့မို ့ရင္ ငါပါ ေရာေယာင္ရုိက္ခံရမယ္”ေပါ့ ။ သား အလတ္ ကလည္း ေတြးတယ္ ၊ “ငါမွန္ေပမဲ့လည္း ရိုက္ခံရတယ္ ၊ဒါေပမဲ့ ငါ့မွာ အတူတူကစားေဖၚ ဒီညီမေလးပဲ ရွိတာ ၊ သူ ့အလိုလိုက္မွျဖစ္မယ္ ”။ အငယ္ဆံုးမက တမ်ိဳးေတြးတယ္ ..“ ငါ က စလုပ္ျပီး ဦးေအာင္ ေအာ္ငိုတိုင္တာလဲ အျပစ္မလြတ္နိုင္ဘူး ။ ငါ့ေၾကာင့္ အားလံုးအရုိက္ခံရတယ္ ။ ေနာက္ဆို အဲလို မလုပ္ေတာ့ဘူး ”.. ။ စစခ်င္းေတာ့ ဒီအေတြးမ်ိဳးရွိခ်င္မွ ရွိမွာပါ ။ဒါေပမဲ့ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ခုလိုု စီရင္ခံရေတာ့ ဘယ္လိုေနေန ဘယ္သူလုပ္လုပ္ ျပသနာ တခု ျဖစ္ျပီဆိုတာနဲ့ ၃ေယာက္စလံုးမလြတ္ဖူးဆိုတာ အေတြ ့အၾကံဳ အရ သိလာၾကေတာ့ ေနာက္ဆို သူတို ့ေမာင္ႏွစ္မ ၃ ေယာက္ ဘယ္လိုပဲေဆာ့ေဆာ့ စားစား ရန္မျဖစ္တတ္ၾကေတာ့ပါဘူး ။ အၾကီးကလည္း အငယ္ကို ညွုာတာတယ္ ၊ သြန္သင္တယ္ ၊ အငယ္ ကလည္း အၾကီး ေျပာစကားကို နာခံတယ္ ။ ေလးစားတယ္ ။ အဖြားရဲ့ ထူးထူးျခားျခား စီရင္ခ်က္ေၾကာင့္ ေမာင္ႏွစ္မေတြ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ့ ခုခ်ိန္ထိပါပဲ ။
ဒါက အတြင္းရန္ဝိုင္းကို စီရင္တာ ။ ရွိေသးတယ္ အျပင္ရန္ဝိုင္း ။ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊ ေခြး ကိစၥ ၊ အဖြားက ေခြးခ်စ္တတ္သေလာက္ ေၾကာင္ဆို မုန္းတယ္ ။ ေခြးက သခင္အေပၚ သစၥာရွိလို ့ တဲ့ေလ ။ ေၾကာင္ကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း အိမ္သာရင္ လာ ျပီး အိမ္မသာရင္ ခြာသြားတတ္တာ မဟုတ္လား ။ ကိုယ္တို ့ ငယ္ငယ္တံုးက ျခံထဲမွာ ေခြးေတြ အမ်ားၾကီး ေမြးထားတယ္ ၊ အင္းေခြး၊ ဗမာေခြး ၊ ဘိုေခြး စံုလို့ပါပဲ ။ အဲဒီေခြးေတြ ထဲမွာ သူ အခ်စ္ဆံုး က “ ငျဖဴ ” လို ့ေခၚတဲ့ အင္းဗမာစပ္ နားရြက္ ဖါးဖါး နဲ့ ေခြးကြက္က်ားေလးေပါ့ ။ ဒီေကာင္က လူ စကားလဲ နားလည္တယ္ ။ အရိပ္ သံုး ပါး နားလည္တယ္ လို့ ေတာင္ ေျပာလို ့ရမယ္ ၊ ကေလး ေပါက္စေလး သူ ့နားမွာ ခ်ထားရင္ မခြာပဲ ထိုင္ေစာင့္ေပးတတ္တယ္ ။ သူမ်ားလာရန္လုပ္မွာစိုးလို ့၊ ျခံထဲကို လူစိမ္း ဝင္လာရင္ အရိပ္အကဲ ၾကည့္တတ္တယ္ ။ အိမ္ရွင္ နဲ့ ရယ္လားေမာလား စကားေျပာေနတဲ့သူဆို ၊ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ရွင္က ဟန့္လိုက္ရင္ သူဘာမွ မလုပ္ဖူး၊ ေဘးမွာ ခဏေစာင့္ၾကည့္ျပီး သူ ့ေနရာသူသြားေနတတ္တယ္ ၊ သတင္းစာဝယ္တယ္ ဒန္အိုးေပါက္ေတြဝယ္တယ္ အသံၾကားရင္ ၊ ခၽြတ္ကနဲ အသံၾကားရင္ ထိုးေဟာင္ေတာ့တာပဲ ၊ျခံထဲ အတင္းစြတ္ျပီးဝင္လာသူဆိုရင္ မလႊတ္တမ္း ကိုက္ေတာ့တာပဲ ။
အဲ့ဒီ အကုိက္ၾကမ္းတဲ့ ေခြးလိမၼာက အဖြားရဲ့ အသည္းစြဲ ။ ညေန ညေန အဖြား ျခံထဲ လမ္းေလွ်ာက္ဆင္းရင္ ဝါးတုတ္ေလးတေခ်ာင္းကိုင္လို ့၊ တခါတေလ သူမ်ားျခံထဲက ေခြးေတြ အလည္က်ဴးျပီး ကိုယ့္ျခံထဲ ေရာက္လာတဲ့ အခ်ိန္ဆို အဖြား အလုပ္မ်ားေတာ့တာ ခုထိ ျမင္ေယာင္မိေသးတယ္ ။ ကိုယ့္ေခြးကလည္း ခပ္စြာစြာ သူမ်ားေခြးကလည္း ခပ္ကဲကဲ နဲ့ တုိက္ပြဲ ျဖစ္ေလ့ရွိ္တယ္ ။ ငျဖဴၾကီးက အေကာင္သာငယ္တယ္ ကိုက္ရည္ခိုက္ရည္ကေတာ့ အျပည့္ ၊ အတိုက္ေကာင္းသလို အေရွာင္လည္း ေကာင္းပါ့ ။ တေကာင္ခ်င္း ျပိဳင္ကုိက္ရင္ သူပဲနိုင္တာမ်ားပါတယ္ ။ ဒီလိုအခ်ိန္ဆိုရင္ အဖြား ဘာမွ မလုပ္ဖူး ။ အသာေလးၾကည့္ေနတတ္တယ္ ။ ကိုယ္တို့ ကေလးတသိုက္လည္း ေဘးမွာ ပတ္လည္ဝိုင္းျပီး ေခြးတိုက္ပြဲကို လက္ခုပ္တီး အားေပးၾကတာေပါ့ အကယ္၍သာ ကိုယ့္ဘက္က အေျခ အေန မဟန္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ အဖြား ဝင္ပါျပီ ..၊ ေခြး ၂ေကာင္ ခပ္ခြာခြာ ရွိေနမယ္ ဆိုရင္ သူ ့လက္ထဲက ဝါးတုတ္ ဟာ တဖက္ ေခြးကို ရိုက္ဖို့ ပစ္ဖို ့ အသင့္ပဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ၂ေကာင္ပူးကပ္ လံုးေထြးေနျပီဆိုရင္ေတာ့ ေရနဲ့ပက္ဖို ့ အသင့္ပဲ၊ ကိုယ္တို့ ကေလးေတြလည္း ပြဲၾကီးပြဲေကာင္း ၾကည့္ရေတာ့မယ္ ဆိုျပီး အသင့္ပဲ ။တခါတေလေတာ့ တုတ္နဲ့လဲရိုက္ ေရနဲ့လဲပက္ .. ဗ်ဴဟာအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ တိုက္ပြဲကူၾကရတယ္ ။ ( ေခြးခ်င္းကိုက္ရင္ေတာင္ ကိုယ့္ေခြးနိုင္ေစခ်င္တာ၊ လူ ့သဘာဝပဲ ထင္ပါရဲ့ )။ အဖြား ဘာလို့ တုတ္နဲ့ရိုက္တာလဲ ေရနဲ ့ပက္တာလဲ ေမးၾကည့္ရင္ သူ ့သေဘာထား သိရလိမ့္မယ္ ။ ၂ ေကာင္ ပူးေနတံုး တုတ္နဲ့ ရိုက္ရင္ မေတာ္တဆ ကိုယ့္ေခြး ကိုယ္ရိုက္မိမွာ ေပါ့ တဲ့ ။ ေရနဲ့ပက္ေတာ့ ၂ေကာင္လံုး မနာေပမဲ့ အကိုက္ရပ္သြားၾကေရာ မဟုတ္လား.. တဲ့။ အဲဒါ သူ ့ရဲ့ မီးစတဖက္ ေရမွဳတ္တဖက္ မဟုတ္တဲ့ တုတ္တဖက္ ေရတဖက္ မဟာဗ်ဳဟာတမ်ိဳး ပဲေပါ့ ။
ဒီ ဗ်ဴဟာ ကို စဥ္းစားမိေတာ့ အသံုခ်လို ့ရတဲ့ တေနရာ ရွိေနတာ သတိထားမိတယ္ ။ ဒီသတင္းေလးပါပဲ ။ တုတ္နဲ့ ရိုက္သင့္ရိုက္၊ ေရနဲ့ ပက္သင့္ပက္ ဖို့ ပါ ။
အၾကီးဆံုး သမီးျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ၾကီးေတာ္ၾကီးကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ ႏွစ္ေလာက္က ကြယ္လြန္ခဲ့ပါျပီ ။ ကိုယ္တို ့ ေမာင္ႏွစ္မတေတြ အေပၚ အလြန္ၾကင္နာ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ ၾကီးေတာ္ၾကီးကို လြမ္းဆြတ္ သတိရေနမိသလို ၊ စာမတတ္ေပမဲ့ ဘာသာတရားကိုင္းရွိဳင္း အလွဴဒါန ရက္ေရာျပီး စိတ္သေဘာထား ျဖဴစင္တဲ့ ကိုယ့္အဖြားကိုလည္း ေအာင္းေမ့ အမွတ္ရ ေနမိပါတယ္ ။ ဒီေတာ့ ခုတေလာ ျပသနာေတြတက္.. အက်ယ္အက်ယ္ မျငိမ္းဘြယ္နဲ့ သူ မွားတယ္ ငါမွန္တယ္ လုပ္ေနၾကသူေတြကို ကိုယ့္အဖြားလက္ထဲအပ္၊ တိုက္ရိုက္ပတ္သက္ေနသူေရာ၊ ႏွီးႏြယ္ေနသူေတြေရာ အားလံုးကို ၾကိမ္လံုးနဲ့ နာနာသာ ေဆာ္ေပးလိုက္ရရင္ ဘယ္လိုမ်ား ေတြးၾကပါလိမ့္မလည္း လို ့ သိခ်င္ေနမိတယ္ ။ ႏွစ္ဖက္စလံုးတင္းေနၾကရင္ ျပတ္ဖို့ကိန္းသာဆိုက္ျပီး ၊ ေတာမီးေလာင္ ေတာေၾကာင္လက္ခေမာင္းခတ္ဖို ့ အသင့္ျပင္ထားသူမ်ား အၾကိဳက္ျဖစ္ေနမွာ စိုးမိပါတယ္။
အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ .. ျပသနာ အၾကီးအေသး ေနရာေဒသကို လိုက္ျပီးေတာ့ က်င့္သံုးရမဲ့ ၊ နည္းလမ္းေတြ အေၾကာင္းပါပဲ ။ ေရမွဳတ္ နဲ့ မီးစ တဖက္စီကိုင္ျပီး အသံုးခ် သင့္ရင္ ခ်ရပါမယ္ ။ အဖြားကေတာ့ အတန္းပညာ မတတ္ခဲ့ေပမဲ့ သူ ့နည္းသူ ့ဟန္နဲ့ သူ ့သားသမီး ၃ ေယာက္ကို စည္းစည္းလံုးလံုးရွိေအာင္ သြန္သင္ ဆံုးမ နိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ခုေခတ္ခါမွာ ဥာဏ္ပညာ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားေနသူေတြ အဖို ့မွာေတာ့ ေျမြမေသ တုတ္မက်ိဳး ပဲ ထင္းစည္းမေျပရေလေအာင္၊ အဖြဲ့အစည္း နဲ့ နိုင္ငံေတာ္ကို ဦးေဆာင္ ထိမ္းသိမ္းျပီး ျငိမ္းခ်မ္း တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္နိုင္လိမ့္မယ္ လို ့ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
( မိတ္ေဆြအေပါင္း ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ..)
အၾကိတ္အနယ္ အသည္းအသန္ အျပင္းအထန္ အေသအေၾက အေသအလဲ ..ဒီစကားလံုး အားလံုးဟာ ျပင္းထန္စြာ ျပဳလုပ္မွဳတရပ္ကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိၾကမွာပါ ။ အေသအေၾက အေသအလဲ ဆိုတဲ့အထဲက “ေသ” ဆိုတဲ့ စကားလံုး တလံုးပါရွိေနတာမို ့ ပိုျပီး ျပင္းထန္တဲ့ သေဘာမ်ားရွိေနမလား လို ့ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ရပ္တခု မၾကာမွီရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ ျဖစ္လာခဲ့တယ္ ။ တကယ့္ကို အေသအေၾကပါပဲ ။ အျဖစ္ကဒီလို..
ဒီနိုင္ငံမွာတင္မဟုတ္ပါ ။ဒီေခတ္ၾကီးမွာ အီး ေခတ္လို ့ဆိုတဲ့ အတိုင္း လူတိုင္းလိုလို အတြက္ အရာရာမွာ အီး နဲ့ ပါတ္သက္တဲ့ အသံုးအေဆာင္မ်ားစြာ နဲ့ ခြဲျခားလို ့မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ တြယ္ေႏွာင္ရစ္ပတ္ေနလွ်က္ရွိၾကပါျပီ ။ အင္တာနက္ေခတ္ ဆိုေတာ့ ဂိမ္းကစားနည္းမ်ိဳးစံုမွာေတာင္ တဖက္ နဲ့ တဖက္ လူမျမင္ လူမသိၾကေပမဲ့ ၊အြန္လိုင္းကေန ေဆာ့ကစားၾက လို ့ရတယ္ ။ ဒီအတိုင္း ကစားရတာ ျငီးေငြ ့လာၾက လို ့လားေတာ့ မေျပာတတ္ ၊ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အေလာင္းအစား ပံုစံမ်ိဳးနဲ့ ေဆာ့ကစားၾကတယ္ ။ ေလာင္းကစားဆန္ဆန္ ဂိမ္းမ်ိဳးစံုကိုထြင္ၾကတဲ့ ကုပၼဏီေတြကလည္း သူ ့ထက္ငါ အျပိဳင္အဆိုင္ ရင္ဖို ရင္ထိတ္စရာ ကစားနည္းေတြကို တီထြင္ထုတ္လုပ္လာၾကေတာ့ အဲလိုဂိမ္းေတြကို စြဲစြဲလန္းလန္း ေဆာ့လာၾကသူမ်ားလည္း တိုးပြားလာၾကတယ္ေပါ့ ။ တခ်ိဳ ့လူငယ္ေတြမ်ားဆို ေက်ာင္းေျပးျပီးေတာ့ အင္တာနက္ဂိမ္းဆိုင္ အင္တာနက္ေကာ္ဖီဆိုင္ေတြမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္း ေငြျဖဳန္း လာၾကတယ္ ။ အိမ္က မိဘေတြခမ်ာမေတာ့ ငါ့သားေလး ငါ့သမီးေလး ေက်ာင္းတက္တယ္ စာၾကိဳးစားတယ္ ထင္ေနၾကမွာ ။
ဟိုးတေလာက သတင္းထဲမွာ ပါလာတဲ့ အေသအလဲ ကစားတဲ့ အျဖစ္ရဲ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့ အသက္ ၂၃ ႏွစ္ အရြယ္ လူငယ္တေယာက္၊ ႏွစ္သစ္မကူးခင္ ကာလအတြင္းမွာ အလုပ္ျပဳတ္သြားခဲ့ျပီးေနာက္ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္လား ဒီကစားနည္းကို အေသစြဲေနလို့ ပဲလား မသိ ။ သူ ေဆာ့ေနၾက ဂိမ္းဆိုင္ကို လာျပီး ေန့မအိပ္ ညမအိပ္ ဂိမ္းေဆာ့ပါသတဲ့ ။သူေဆာ့တဲ့ ဂိမ္းအမည္က “ League of Legends，”အတိုေကာက္ LOL လို့ေခၚၾက သတဲ့။ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ ကစားနည္းေၾကာင့္လား ၊ သူ ့နဂို ေရာဂါအခံေၾကာင့္ပဲလား မသိ ။ ၂၄ နာရီနီးပါး ဂိမ္းေဆာ့ေနလိုက္တာ ... သူ ့ေဘးမွာ ဝင္ေဆာ့ေနၾကသူေတြ သာ ေျပာင္းသြားတယ္ သူကေတာ့ ထိုင္ရာမထ ၊ ေနာက္ဆံုးက်မွ ဆိုင္က အလုပ္သမားတေယာက္ သတိထားၾကည့္မိခ်ိန္မွာ သူ အသက္ေပ်ာက္ေနခဲ့ျပီ ။ ေတာင့္တင္းညိဳမဲေနျပီ ။ ထိုင္ခံုေပၚ မွီရက္ ဘယ္လက္က ကီးဘုတ္ကိုင္ ညာလက္ကၾကြက္( ေမာက္စ္ ) ကို ဆုပ္ကိုင္ရက္ နဲ့ ၊ အသက္ ဘယ္အခ်ိန္ထြက္လို့ ထြက္သြားမွန္း ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ၾကပါဘူး တဲ့..။ သူ ့ အေလာင္းဟာ ေတာင့္တင္းေနတာမို ့ ေရခဲတိုက္ ပို့ဖို့ ကားေပၚတင္ရာမွာေတာင္ အေတာ္ေလး ကသီလင္တ ျဖစ္ခဲ့ရပါသတဲ့ ။သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူေတြ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ မွာ ၊ သူ ့ရဲ့ အိတ္ အတြင္းမွာ ႏွလံုးေရာဂါနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ေဆးထုတ္ကိုေတြ ့ရပါသတဲ့ ။
အင္တာနက္ဆိုင္ေတြမွာ နာရီပိုင္း နဲ့ အသံုးျပဳၾကသူအမ်ားဟာ လူငယ္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္ ။အထူးသျဖင့္ အမိေရႊျပည္ၾကီးမွာ အိမ္တိုင္း ကိုယ္ပိုင္အင္တာနက္လိုင္းခ်ိတ္ဖို ့ သိပ္အဆင္မေျပၾကေတာ့ ဆိုင္ေတြမွာ အခ်ိန္ပိုင္းသံုးေလ့ရွိၾကတယ္။ အသံုးျပဳတဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာလည္း ဂိမ္းေဆာ့ ၊ ခ်က္တင္ထိုင္၊ အစရွိတာေတြ က ရာခိုင္ႏွဳန္းပိုမ်ားၾကတယ္ ။ ကိုယ့္အတြက္ တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း ပညာ ဆည္းပူးဖို ့၊အခ်က္အလက္ရွာေဖြဖို့၊ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြဖို ့၊ နိုင္ငံရပ္ျခား နိုင္ငံေပါင္းစံုနဲ့ ျမန္ဆန္ သက္သာစြာ ဆက္သြယ္ဖို ့ ၊ အစရွိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြနဲ့ သံုးစြဲၾကသူေတြ လည္း ရွိေတာ့ရွိပါတယ္ ။ နည္းတယ္ေပါ့ ။
စီးပြားေရးအတြက္ ဖြင့္ထားၾကရတဲ့ ဆိုင္ေတြမွာလည္း အဖြဲ ့ဝင္ (မင္ဘာ ဝင္ ) ရင္ ဘယ္ေလာက္ ရာႏွဳန္းေလွ်ာ့ေစ်းေပးမယ္ ။ နာရီ ပိုမ်ားမ်ား သံုး ေလ ၊ ေစ်းေလွ်ာ့ေလ ဆိုတဲ့ မက္လံုး မ်ား နဲ့ ဆြဲေဆာင္ ထားတတ္ၾကတာမို ့ ၊ ကိုယ္သံုးေနၾက ဆိုင္ေတြမွာပဲေဖါက္သည္သေဘာနဲ့ အသံုးျပဳလာၾကတယ္ ။ အင္တာနက္ကေဖး ဆိုင္ေတြမွာ စားေသာက္စရာ ေတြပါ တြဲေပးထားတာမို ့ တခ်ိဳ့ဆို အိမ္မျပန္ၾကေတာ့ပဲ ေန ့ေရာ ညပါ ေလာင္းကစား ဂိမ္းမ်ိဳးစံုကို မနားမေန ေဆာ့ၾကပါေလေတာ့တယ္ ။ အခ်ိန္ကုန္မွန္းမသိ ၊ လူေညာင္းမွန္းမသိ၊ ဆီးခ်ဳပ္ ဝမ္းခ်ဳပ္ အေညာင္းမိတဲ့ အထိကို အေသအလဲ အသည္းအသန္ ေဆာ့ၾကတယ္ ။ ဒီလို နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ္လက္လွဳပ္မွဳ မရွိပဲေနရာမွ ရုတ္တရက္ ထရပ္လိုက္လို ့၊ သန္ ့စင္ခန္း ထဲဝင္ သြားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သတိလစ္ မူးေမ့သြားသူေတြ ၊ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ ေသြးေလွ်ာက္မမွန္လို ့ ေလျဖတ္သြားသူေတြလည္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ျဖစ္နိုင္ေျခရွိတာကေတာ့ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လွဳပ္ရွားမွဳ မရွိပဲ ထိုင္ေနရာမွာ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္း အထူးသျဖင့္ ေျခေထာက္မွာရွိတဲ့ ေသြးလွည့္ပတ္မွဳ ေႏွးေကြးျပီး ေသြးခဲေလးမ်ား( blood clot သို ့မဟုတ္ Thrombus) ျဖစ္လာတတ္တယ္ ( Thrombosis လို ့ေခၚတယ္) ။ ဒီေသြးခဲေလးေတြက ေသြးျပန္ေၾကာမွတဆင့္ ႏွလံုးနဲ့အဆုပ္၊ သို့မဟုတ္ ဦးေႏွာက္ ေသြးေၾကာတေနရာရာမွာ သြားေရာက္ ပိတ္ဆို ့နိူင္တယ္(Thromboembolism လို ့ေခၚတယ္ ) ။ ဒီေတာ့ ရုတ္တရက္ ႏွလံုးခုန္ရပ္ ၊ အသက္ရွဴ ရပ္ ၊ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာ ပိတ္ ၊ေလျဖတ္ အစရွိတာေတြ ျဖစ္ေစနိုင္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ “တန္ေဆး ၊လြန္ေဘး ”ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို သတိျပဳၾကဖို့ လိုတယ္။ ဂိမ္းေဆာ့သည္ျဖစ္ေစ၊ အလုပ္သေဘာအရျဖစ္ေစ ကြန္ျပဴတာ ေရရွည္ အသံုးျပဳၾကသူမ်ား အား က်န္းမာေရး မထိခိုက္ေအာင္ ဘယ္ပံု ဘယ္နည္း နဲ့ သံုးသင့္တယ္ ဆိုတာေလး သိသေလာက္ ေဖါက္သည္ခ်ပါရေစ ။(ကြန္ျပဴတာေရွ့ မွာ ၊ ထားရွိပံု ၊ အေညာင္းမမိေစရန္ ေလ့က်င့္ခန္း မ်ား ကိုေတာ့ ဒီပို ့စ္ေလး (က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ ဘေလာဂင္း နဲ ့ခ်က္တင္ )... မွာ ဖတ္ရွဳနိုင္ပါတယ္ ။)
အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာထိုင္ျပီး ဂိမ္းေဆာ့သူမ်ား ၊ ကြန္ျပဴတာျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေနရသူတို့ သတိျပဳရန္ အခ်က္မ်ား..
(၁) ကြန္ျပဴတာ Screen ,LCD ကို မိနစ္ ၃၀ ၊ ၄၀ ခန္ ့တေနရာတည္းသို ့ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ စူးစိုက္ၾကည့္ေနပါက မ်က္လံုးၾကြက္သားမ်ား ေတာင့္တင္းလာတတ္ပါသည္ ။ထို့ေၾကာင့္ မ်က္စိအားစိုက္မွဳ အေၾကာအခ်ဥ္ေလွ်ာ့ရန္ အေဝးသို့မိနစ္အနည္းငယ္မွ် ေျပာင္းျပီးၾကည့္ေပးပါ ။
(၂) မိနစ္ ၃၀ ၊ မိနစ္ ၄၀ မွ်ၾကာလွ်င္ တၾကိမ္ ထိုင္ရာမွ ထျပီး ေျခလက္လွဳပ္ရွား ခါးဆန့္ ေပးျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာတခုလံုး၏ ေသြးေလ လွည့္ပတ္မွဳကို မွန္ကန္ေစနိူင္ပါသည္။
(၃)ကြန္ျပဴတာအနီး တြင္ ေရ ပုလင္း ေရခြက္ ထားရွိျပီး ေရေသာက္ရန္ မေမ့ပါႏွင့္။ ဆီး ခ်ဳပ္ ဝမ္းခ်ဳပ္ မျဖစ္ရန္ သတိျပဳပါ။
(၄) ပါတ္ဝန္းက်င္ ေလဝင္ေလထြက္ ေကာင္းမြန္မွ်တ ရန္ ဂရုျပဳပါ။ အခန္းတြင္း အလင္းေရာင္ လံုေလာက္ရန္လည္း လိုပါသည္ ။
(၅) ညသန္းေခါင္ယံထိ မအိပ္မနား အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အသံုးျပဳျခင္းကို ေရွာင္က်ဥ္ပါ ။က်န္းမာေရးအတြက္ အိပ္စက္အနားယူရန္၊ ညဘက္တြင္ အိပ္ေရးဝရန္ အေရးၾကီးပါသည္ ။ သို့မွသာ ဦးေႏွာက္၏ မွတ္ဥာဏ္ထိန္းခ်ဳပ္ေသာ Memory chip မ်ား refresh လုပ္ေပးနိူင္သည္ ။ အေရးၾကီးေသာ ေဟာ္မုန္းမ်ား မွန္ကန္အရည္အေသြးျပည့္စြာ ထြက္ျပီး ခႏၶာကိုယ္ ဇီဝျဖစ္စဥ္မ်ားကို ပံုမွန္ ထိန္းသိမ္းေပးနိုင္သည္ ။ ပင္ပန္းေနေသာ စိတ္ ကိုလန္းဆန္းေစနိုင္သည္။ ၾကြက္သား အေၾကာမ်ား ေျဖေလွ်ာ့ေစနိုင္သည္။
ႊႊဤ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဒီေနရာမွ မွီျငမ္းျပီး မွတ္မိသေလာက္ကို မိမိ တတ္သေလာက္ျဖင့္ ေပါင္းစပ္ေရးသားလိုက္ပါသည္ ။
တေန ့က ေရႊျပည္ၾကီးက သတင္းတခုမွာ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြကို ည ၁၁ နာရီ ေက်ာ္လွ်င္ မဖြင့္ရ လို ့ သတ္မွတ္တားျမစ္ထားခ်က္ ကို ဖတ္လိုက္ရသည္ ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား စာေမးပြဲနီး၍ ဟု အေၾကာင္းျပခ်က္ ပါသည္ ။လူငယ္မ်ား ဂိမ္းဆိုင္ မ်ားတြင္ အခ်ိန္မေတာ္ သည္ထိမေနေစဖို ့ကန့္သတ္ေပးလိုက္ျခင္းမို ့ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ကိုေတာ့ ၾကိဳက္ပါသည္ ။
ကြန္ျပဴတာ ၾကာရွည္ အသံုးျပဳေနၾကသူမ်ား (ဂိမ္းစြဲေနသူမ်ား) ဂိမ္းေၾကာင့္ မဂန့္သြားၾကေစရန္ ရည္ရြယ္ပါသည္ ။ မိတ္ေဆြအေပါင္း က်န္းမာ ရႊင္လန္းၾကပါေစ။
တို့ေခတ္ေရာက္ျပီလို ့ ေၾကြးေၾကာ္ရမဲ့ အီး ေခတ္ ၾကီး မွာ အရာရာ အီး ေတြ လႊမ္းမိုးမွဳကို ခံေနၾကရတယ္ ။ ဗမာလို အီး က နားဝင္ခ်ိဳစရာ မေကာင္း လွေပမဲ့ အဂၤလိပ္လို အီး ကေတာ့ ေနရာတိုင္းလိုလို သံုးလို ့ ေကာင္းမွေကာင္း ဆို ယံုၾကမွာလား ။ လာျပန္ျပီ အီးဋီကာ .. ခ်ဲ့လို့ မျပီးနိုင္ဆို အီးေခတ္ၾကီးကလည္း အဆံုးအစ မရွိ က်ယ္ျပန့္ေနလွျပီကိုး။
အီးေခတ္ ေရာက္ေတာ့ အီးေတြ သံုးၾက သေပါ့ ကြယ္ ။ အရင္က ေၾကးနန္းၾကိဳး (သံၾကိဳး ) တို ့ေနရာမွာ အီးေမးလ္ေတြ အစားထိုး လာေတာ့ ၊ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ၾကီးဌာနလည္း ဝင္ေငြ ေလ်ာ ့ ၊ တြက္ေခ်မကိုက္ ျဖစ္ရွာေလသေပါ့ ။ သူ ့ေၾကးနန္းၾကိဳး ၊ သံၾကိဳး ေတြ က အခ်ိန္လည္းၾကာေသး ၊ ဆိုေတာ့ အီးၾကိဳး အဲေလ အီးေမးလ္ နဲ့က ပို အလုပ္ျဖစ္ စိတ္ခ်ရတယ္ မဟုတ္လား ။ ဒီေတာ့ အီးေမးလ္ေတြ ပဲ သံုးၾကေပမေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အီးကလည္း ရာႏွဳန္းျပည့္ သိပ္ေတာ့စိတ္ခ်လို ့မရ။ ဟက္ကာ ဆိုလား ဘာလား ခိုးေဖါက္ခံရတာေတြ လည္း ရွိေသးဆိုပဲ ။ အီးသူခိုး လို ့ ေျပာရမွာ ေပါ့ ေနာ္။ အဟက္..။ ရွိေသးတယ္ အီးဘြတ္.. E Book ၊ အြန္လိုင္းေပၚကေနျပီး ပညာရွာခ်င္သူေတြ စာဖတ္ခ်င္သူေတြ အတြက္ အေတာ္ေလး အဆင္ေျပတယ္ ။
ေနာက္ အီး တခုက အီးေဘး.. ေဟးေဟး ။ ေဝးေဝး မေတြး နဲ့ အီးေဘးဆိုတာ e Bay ပါ ။ အြန္လိုင္းေလလံတင္တဲ့ဝက္ဆိုဒ္တခုေပါ့ ။ ဘာလိုခ်င္လည္း ရမယ္ ။ အီးေဘး ေပၚသာ တက္ရွာ ။မိနစ္ပိုင္း အတြင္း ရနိုင္တယ္။ အပ္ ကအစ ။ အဲ.. ဘယ္ထိ အဆံုးလည္းေတာ့ မသိ ။ ဘယ္မွာပဲ ဆံုးဆံုး ကိုယ့္ ခရက္ဒစ္ ကဒ္ ထဲက ပိုက္ပိုက္ေလးေတြ မဆံုး ဖို့ အေရးၾကီး ဆံုး ။ ပစၥည္း ေကာင္းလည္း ရ ၊ ေစ်းလည္းခ်ိဳ ဆိုတာမ်ိဳး က စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ ရွာတတ္အံုးမွ။ စိတ္မခ်ရတဲ့ ဆိုက္ကေန ဝင္ဝယ္ မိလို ့ အႏွပ္ခံရ ။ အေဆာ္ခံရတာေတြလည္း ဒုနဲ့ေဒးပါပဲ။ သတိေတာ့ ထားရတယ္ ။ တခါတံုးကဆို ဒီနိုင္ငံက ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား တေယာက္ အြန္လိုင္းကေန ဟန္းဖံုးတလံုး ဝယ္ေလသတဲ့ ။ သံုးတဲ့ ကဒ္က သူ ့အေဖရဲ့ကဒ္ကို အေဖမသိေအာင္ ယူျပီးသံုး သတဲ့ ။ အဲဒီမွာ ဝင္ေတာ့ တမ်က္ႏွာျပီး တမ်က္ႏွာ ၊ သူတို ့ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေျဖ ၊လိုတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ျဖည့္ ။ ေနာက္ဆံုး ပစၥည္း ကိုဝယ္ပါျပီ purchase ဆိုတဲ့ အကြက္ကို ႏွိပ္ေတာ့ အဆင္မေျပ တခ်က္နဲ့ မဝင္ ၊ ႏွစ္ခ်က္ႏွိပ္ မဝင္ နဲ့ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွိပ္လိုက္ရပါသတဲ့ ။ ေနာက္ ၁ရက္ ေနေတာ့ ဟန္းဖံုးတလံုး အိမ္တိုင္ယာေရာက္ လာပို့သတဲ့ ။ ေနာက္ ၂ ပါတ္ေလာက္ အၾကာမွာ သူ ့အေဖ ဘီလ္ ေရာက္လာေတာ့ မွ ေထာင္ ဂဏန္း တန္ဘိုး ရွိတဲ့ ပစၥည္း အတြက္ သိန္းနဲ့ခ်ီျပီးေပးရေတာ့မဲ့ ကိန္းဆိုက္မွန္းသိရတယ္။ ဒီေတာ့မွ မ်က္လံုးျပဴးမ်က္ဆန္ျပာနဲ့ ရဲစခန္းေရာက္ တိုင္ခ်က္ဖြင့္ ။ အီးဆက္သြယ္ေရးကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ရဲအဖြဲ့ ရွိေနလို ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ။အဲဒီ အလိမ္ခံရတဲ့ ပိုက္ဆံ ျပန္ရ မရေတာ့ မသိဘူး ။
အင္တာနက္မွာ ျပထားလို ့ ဝယ္တဲ့ပစၥည္းက တမ်ိဳး ။ လက္ထဲေရာက္လာတဲ့ ပစၥည္းက တလြဲ ဆုိတာမ်ိဳးကေတာ့ မၾကာခဏၾကားေနရတဲ့ သတင္းေတြပါပဲ ။ ကြန္ျပဴတာကို အြန္လိုင္းမွာ ဝယ္တာ လက္ထဲေရာက္လာေတာ့ အုတ္နီခဲလံုး တဲ့ ။ တိုင္ လိုက္ေတာ့ သူဝယ္တဲ့ ဆိုက္ က ေျမေအာက္ဆိုက္ ။ ေျမလွ်ိဳးမိုးပ်ံဆိုက္ ေတြ ျဖစ္ေနတာလည္း တပံုတပင္။ဒါေၾကာင့္ အစိုးရကလည္း အျမဲသတိေပးတယ္ ၊ စိတ္ခ်ရတဲ့ ဆိုက္ေတြကေနပဲ အြန္လိုင္းပစၥည္းဝယ္ဖို ့။
ထားလိုက္ပါေတာ့ ကိုယ္ညံ့ ကိုယ္ခံေပါ့ေနာ္ ။ ဒီတခါ ေတြ ့လိုက္တဲ့ သတင္း က တမ်ိဳးထူးဆန္းပါ့။ ေရာင္းတဲ့ ပစၥည္းက အီးမ တေယာက္ ကၽြတ္က်န္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ တဖက္.. ။ အံမေလး .. ရူးေနလို့လား ဖိနပ္တရံလည္း မဟုတ္သမို့ စီးလို့လဲ မရ။ တဖက္ထဲကို ေလလံတင္သတဲ့ ။ မယံု မရွိနဲ့ေနာ္ ။ ဖိနပ္က တဖက္ထဲ ရယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေစ်းက မေသးလွ ။ ေစ်းမေသးဆို သူက ရာဇဝင္ နဲ့ လာသကိုး ။ ဇာတ္လမ္းက ဒီလို။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၄-၅ ရက္ေလာက္က ၾသစေၾတးလ်တိုက္ၾကီး က နိူင္ငံၾကီး မွ ဂ်ဳလီယာ ဂီလာဒ္ ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီး ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ .. ေအာ္ဇီနိုင္ငံ အထိမ္းအမွတ္ပြဲတခုကို တက္ဖို့ ဟန္ပါပါနဲ့ လာသတဲ့ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ပြဲလုပ္မဲ့ အေဆာက္အဦၾကီး ပတ္လည္မွာ ေအာ္ဇီ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသား အေဘာ္ရီဂ်င္း ၁၀၀ ေလာက္က ဝန္းရံထားျပီး ဆႏၵျပ ေအာ္ဟစ္ၾကသတဲ့ ။ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာေတာ့ အေျခအေနမဟန္ တာနဲ့ သူမရဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြ ျခံရံျပီး ကားရွိရာကို အေျပးတပိုင္း သြားစဥ္အခါမွာ ကမာၻေက်ာ္မဲ့ နံပါတ္ ၈၊ အျပာေရာင္ဖိနပ္ ရဲ့ ညာဖက္ တဖက္ ဟာ ကၽြတ္ျပီးက်န္ရစ္ခဲ့ေလသတဲ့ ။
အဲဒီမွာတင္ စင္ဒရဲလားတေယာက္ နာမယ္ ေက်ာ္ ေတာ့တာပါပဲ ။ၾကင္ယာေတာ္ရွာခံရတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ။ သူ ့အေဖၚမဲ့ ဖိနပ္ တဖက္ကို ေကာက္ရသြားတဲ့ အေဘာ္ရီဂ်င္လူမ်ိဳးေတြက အီးေဘးေပၚကေန ေလလံျပစ္ခံရတာပါပဲ။ ေလလံတင္တဲ့ သူကလည္း ေၾကျငာထားလိုက္ေသးတယ္ ။ “Please bear in mind also this is a single shoe, not a pair, so it would be difficult to walk in, unless you're the PM," ”။ သင္သတိျပဳရန္မွာ အဆိုပါဖိနပ္သည္ တစ္စံု မဟုတ္၊ တဖက္ထဲသာ ျဖစ္ျပီး ၊ အကယ္၍ သင္သာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္တဦး မဟုတ္ပါက ၊ ထိုဖိနပ္ျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္ရန္ ခက္ခဲနိုင္ပါသည္... တဲ့ ။ အံမယ္.. ဖိနပ္ကို စီးတဲ့သူက နယ္နယ္ ရရ မဟုတ္ေတာ့ သူမရဲ့ နံပါတ္ ၈ -Midas - Glorify စီးေတာ္တစ္ဖက္ ကလည္း ကမာၻေက်ာ္သြားေလတာေပါ့။ စစခ်င္း ၾကမ္းခင္းေစ်း ၁၄၈ ေအာ္ဇီေဒၚလာကေနစလိုက္တာ၊ နာရီဝက္ အတြင္း ေဒၚလာ ၂၅၅၀ ေပး ဝယ္မယ္ ျဖစ္ေရာ..( ေနာက္ထပ္ တနာရီ မျပည့္ခင္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚလာ ၄၅၀၀ တန္ဖိုးတက္သြားေလတယ္ တဲ့ )။ အံ ့ေရာ.. လူေတြမ်ား တယ္ရူးၾကေပသကိုး ။ ဒါေတာင္ နာရီပိုင္းေလး ရွိေသးတာေနာ္.. ဆက္ထားရင္ ဆက္တက္အံုးမဲ့ သေဘာ ရွိတယ္။
ဒါေပမဲ့... ဒါေပမဲ့ ... ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ဒီလို ေလလံတင္ ေရာင္းခ်တာဟာ သူတို့ အီးေဘး အြန္လိုင္းအေရာင္းအဝယ္ ဥပေဒ အရ တရားမဝင္ ပါ ဘူး တဲ့ ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေလလံတင္ ေရာင္းခ်မဲ့ ပစၥည္း ဟာ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္း ျဖစ္ရမယ္တဲ့ ။ အကယ္၍ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း မဟုတ္ရင္ေတာင္ နဂို ပိုင္ရွင္ ရဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ ရွိျပီးမွသာ ေရာင္းပိုင္ခြင့္ ရွိပါသတဲ့ ။ တရားဥပေဒ စိုးမိုးတဲ့ ၊ လိုက္နာ ေလးစားၾကတဲ့ နိုင္ငံၾကီးေတြ ဆိုေတာ့လည္း မမွန္တာ မလုပ္နိုင္ၾက မလုပ္ၾကေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ လူေတြ အလုအယက္ လိုက္ဝယ္ေနတဲ့ ဒီဖိနပ္ျပာျပာၾကီးခမ်ာ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေရာင္းခ်လို ့မရေသာ ဖိနပ္တဖက္ ျဖစ္သြားပါေလ သတဲ့ ။
( ကိုယ္တို ့တိုင္းျပည္ မ်ား အြန္လိုင္းကေနေတာင္ ေရာင္းစရာ မလိုဘူး ေနာ္။ ဘာ အီးေဘးမွ မလိုဘူး ။.. ဂီတအနုပညာ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲတခု မွာတင္ ..သံုး ေလးေထာင္ေလာက္သာသာ တန္တဲ့ တီရွပ္ အျဖဴေလး ၊ အမွတ္တရ. ရွားရွားပါးပါး လက္မွတ္မ်ားေရးထိုးထားတဲ့ တီရွပ္ျဖဴေလး တစ္ထည္ ကို က်ပ္ ၁၂၅ သိန္း နဲ့ အလွဴဒါနျပဳ သြားသူမ်ားရွိတယ္ ။ ဒါက်ေတာ့ အရူးထတယ္ လို ့ မဆိုနိုင္ပါဘူး ဆိုရင္ ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္တတ္လိုက္တာ လို ့ ေျပာ ခ်င္ရင္လည္း ေျပာၾကေပါ့ ေနာ္။)
ဒီဖိနပ္တဖက္ ကိုၾကည့္ျပီး အေတြးထဲ ေရာက္လာတဲ့ ဖိနပ္ တရံ ရွိေသးတယ္ ။ ေျပာရရင္ ေဒါပြမွာလား ။သိခ်င္ရင္ေျပာျပမယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ က အေမရိကန္နိုင္ငံ နယူးေယာက္ျမိဳ ့မွာ တကယ္ျဖစ္သြားခဲ့တဲ့ ဗံုးေပါက္မွဳ အဲ..အဲ .ဖိနပ္ေပါက္မွဳၾကီးပါ ။ ကိုယ္တို ့ရဲ့ ခုလက္ရွိ ဘဘၾကီး ( ထိုစဥ္အခါက ဘဘေလး ေပါ့ ) အား၊ မိုးတလံုး ေလတသီး အမ်ိဳးစံု ညာရႊီးေနတဲ့ ဘာ ဇြန္ ဆို လား ။ အဲ့ဒီလူၾကီးက ေပါက္စရာ ရွားလို ့ ထင္ပါ့ ။ ပန္းနဲ့လဲ မေပါက္ ၊ ၾသဇာသီးနဲ့လဲ မေပါက္ ၊ဘဲဥပုပ္နဲ့လဲ မေပါက္ ပဲ သူ ့ရဲ့ အယ္ဒို Aldoစီးေတာ္ဖိနပ္ နဲ့ ေကာက္ေပါက္ခဲ့တဲ့ ရာဇဝင္ စာတင္ရမဲ့ အျဖစ္..။ ႏွစ္ခါ ပစ္တာ ႏွစ္ခါစလံုး မွန္တယ္ ဆိုပဲ ။ ဘာကို မွန္ တာလည္း ေတာ့ မသိ ။ (အခင္းျဖစ္ပြားစဥ္ အခ်ိန္မွာ မ်က္ျမင္ေတြ့ လိုက္ၾကသူမ်ား ေျပာျပေပးဖို ့ ေတာင္းဆို ခ်င္တယ္။ သမိုင္း အစစ္အမွန္ကို ျပန္လည္ မွတ္တမ္းတင္ေနၾကတာ ေခတ္စားေနတယ္ မဟုတ္ပါလား ။)အဲဒီတံုးက ဖိနပ္တရံကို ေကာက္ရသူမ်ား အီးေဘးမွာ ေလလံတင္လိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေစ်းေကာင္းရလိမ့္မလည္း လို ့သိခ်င္စမ္းလွတယ္ ။ (ဒါေပမဲ့ ဖိနပ္ပိုင္ရွင္က ေလလံတင္ဖို ့သူ ့ဟာသူပဲ ျပန္ေကာက္သြားပံုရပါတယ္။ေအာက္မွ ပံုကိုၾကည့္ရင္ သိပါမယ္။ )
ဒီပံုကိုေတာ့ ဒီေနရာမွ ယူထားပါတယ္..
အကယ္၍သာ အဲဒီ အယ္ဒို ၾကီးကို ၊ ဂ်ဴလီယာဂီလဒ္ရဲ့ ဖိနပ္ျပာတဖက္ လိုမ်ိဳး အီးေဘးမွာ အီးေလလံ တင္ျပီးေရာင္းလိုက္ရရင္ေရာ..အသင္တို့ ဘယ္၍ ဘယ္မွ် ေစ်းအျပိဳင္ေပးၾကမွာလည္း..... ဟဲ ဟဲ ..။ ဝါသနာပါရင္ ဝင္ဆြဲသြားနိုင္ပါေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးလိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ား... ...
ေအာ္ဇီဖိနပ္သတင္းေတြကိုေတာ့ ဒီေနရာ မ်ား မွ ရယူထားပါတယ္ ။
အီးေခတ္ၾကီးမွာ အီးေဘးမ်ားနဲ့ အလ်ဥ္းသင့္သလို အဆင္ေျပေျပ ရွိနိုိင္ၾကပါေစသတည္း ။။။
ပူေဇာ္ထိုက္သူကို ပူေဇာ္ျခင္းဟာ မဂၤလာတပါး လို့ အဆို ရွိတဲ့ အထဲမွာ ျပဳသင့္ ျပဳထိုက္တဲ့ အမွဳကို ျပဳျခင္း (လႊတ္ေပးထိုက္သူကို လႊတ္ေပးျခင္း ) ဟာ လည္း မဂၤလာတပါးလို ့ ဆိုရရင္ လြန္မယ္မထင္ပါ ။ မေန ့ညေနကတည္းက ၾကားလိုက္ရတဲ့ သတင္းေကာင္း အတြက္ ကိုယ့္မ်က္စိ ကိုယ့္နားကို ဘယ္လိုမွ မယံုနိုင္ေသး ။ အညာခံေနၾကရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆိုေတာ့လည္း ေျပာတိုင္း ၾကားတိုင္း မယံုရဲတာ မယံုခ်င္တာ မယံုနိုင္တာ အရိုးစြဲေနျပီမို ့ ေရႊျပည္သားအေပါင္းတို ့မွာ ယံုရနိုးနိုးျဖစ္ေနခဲ့ၾကမယ္လို့ တထစ္ခ်ေျပာရဲပါတယ္ ။
ေျပာရဲ ဆို ၊ အရင္အခါေတြတံုးက အေတြ ့အၾကံဳေတြ အရ သိေနၾကတာကိုး ။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး ေန ့ေရႊ ့ ညေရႊ ့၊ ျပီးေတာ့လည္း မစို ့မပို ့နဲ့ မဟုတ္တရုတ္ ေတြပဲ ထြက္ထြက္လာၾကတာဆိုေတာ့ မယံုၾကည္ရဲသူေတြကိုလည္း အျပစ္ေျပာလို ့မရေပဘူး ။ဒီလိုနဲ့ ဟုတ္မွဟုတ္ပါ့မလား၊ အဓိက သူရဲေကာင္းေတြ ပါမွပါပါ့မလား၊ဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ သံသယစိတ္ေတြနဲ့ ကြန္ျပဴတာေရွ ့ တညေနလံုး ထိုင္ျပီး ၾကား ၾကားသမွ် တက္လို့ရသမွ် သတင္းဌာန ဝက္ဆိုက္ ေတြ ဝင္ၾကည့္ ဖတ္ၾကည့္ လုပ္ေနရတာ မိုးၾကီးခ်ဳပ္လို ့ ခ်ဳပ္မွန္းမသိ ၊ သန္းေကာင္ေက်ာ္ လို ့ အာရုဏ္တက္ခါနီးထိ ရင္တထိတ္ထိတ္ ျဖစ္ေနခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္တို့ လို ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ တစိမ္းသက္သက္ေတြ အေနနဲ့ေတာင္ ခုေလာက္ထိ စိုးတထိတ္ထိတ္ နဲ့ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနခဲ့ၾကတာ ဆိုေတာ့ တကယ့္ေသြးသားရင္း မိဘေမာင္ႏွစ္မေဆြမ်ိဳးမ်ားဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ထိ စိုးထိတ္ ဝမ္းသာေနၾကမလည္း ဆိုတာ ေတြးၾကည့္လို ့ရပါတယ္။
အိုင္တီေခတ္ၾကီးမွာ လူလာျဖစ္ရတာ ကံေကာင္းတယ္ပဲ ဆိုရမလား ၊ အင္တာနက္ သတင္းဌာနေတြ၊ မ်က္ႏွာစာအုပ္မွ သတင္းေတြကို အခ်ိန္နဲ့ တေျပးထဲညီ အလြယ္တကူ ၾကားသိဖတ္ရွဳနိုင္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ၊ အမိေျမမွ တိုင္းရင္းသား ညီအကို ေမာင္ႏွစ္မေတြ အားလံုးလည္း ခုလိုပဲ တန္းတူအခြင့္အေရးေတြ ရနုိင္ျပီး ကမာၻၾကီးေပၚက ျဖစ္ပ်က္မွဳ သတင္းေပါင္းစံုကို အလွ်င္ျမန္ဆံုး ရနိုင္ၾကဖို့ သိနိုင္ၾကဖို့ စိတ္ဆႏၵတခုေပၚလာမိေသးတယ္ ။ အေရးၾကီးတဲ့ သတင္း အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဟိုးအေဝးၾကီးက လူေတြ က ဦးစြာသိေနရတဲ့ အျဖစ္ကေနျပီး အားလံုး တျပိဳင္နက္ထဲ သိနိုင္ၾကဖို ့ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္ ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ၊ ဒီအေျခအေနမ်ိဳး မၾကာခင္မွာ ျဖစ္လာေတာ့ မယ္ဆိုတာလည္း ယံုၾကည္တယ္ ။
ဒီလိုနဲ့ တမိုးခ်ဳပ္ျပီး အာရံုဦး အလင္းသစ္နဲ့ ေန့သစ္ေရာက္ ခဲ့ရပါျပီ ။ ယေန ့ ၂၀၁၂ခုနွစ္ ဇႏၷဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန ့ ( ေသာၾကာေန ့) ။ ရာစုႏွစ္တဝက္မွ် အေမွာင္လႊမ္းေနခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္မ်ား ကို ေက်ာ္လႊားလို ့လာခဲ့ပါျပီ ။ အေမွာင္ထုေတြထဲမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ဘဝ နဲ့ အသက္မ်ားကို ေပးဆပ္ျပီး အနစ္နာခံ ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ သူရဲေကာင္း ၾကီးမ်ား၊ ယံုၾကည္မွဳ ကို အပြန္းမခံ အလံမလွဲ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရပ္တည္ ခဲ့ၾကသူမ်ား အားလံုးနီးပါးတို့ဟာ ယေန ့ မဂၤလာ ရွိတဲ့ ရက္ျမတ္မွာ လြတ္လပ္ခြင့္ ရခဲ့ပါျပီ ။
သတင္းေတြကလည္း စကၠန့္ပိုင္းနဲ့ မျခား အျပိဳင္အဆိုင္ တက္လာလိုက္ၾကတာေလ။ အသံဖိုင္ေတြကလည္း တခုျပီး တခု အဆက္မျပတ္ပါပဲ ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြဲကြာေနၾကတဲ့ ေသြးခ်င္းမ်ားကို ဝမ္းသာအယ္လည္း ဖက္ျပီး ငိုေနၾက ၊ ျပံဳးရယ္ေနၾကတဲ့ ပံုေပါင္းမ်ားစြာ ပလူကိုပ်ံလို ့။
ကို မင္းကိုနိုင္ လြတ္ျပီတဲ့ ..ဦးခြန္ထြန္းဦး လြတ္ျပီတဲ့ ၊ကိုေဌးၾကြယ္ လြတ္ျပီတဲ့၊ ကိုျမေအး လြတ္ျပီတဲ့၊ ကိုကိုၾကီး လြတ္ျပီတဲ့ ၊ ကိုဂ်င္မီ ၊ မနီလာသိန္း လြတ္ျပီတဲ့ ၊ အရွင္ ဂႏၻီရ လြတ္ျပီတဲ့ ၊ဘေလာ့ဂါ ကို ေနဘုန္းလတ္၊ဂီတပညာရွင္ ကိုဝင္းေမာ္ လြတ္ျပီတဲ့၊ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ဦးဝိစိတၱ လြတ္ျပီတဲ့... လြတ္ျပီတဲ့ ....လြတ္ျပီတဲ့ ..လြတ္ျပီတဲ့ ..တခ်ိဳ့ေျပာတာကေတာ့ . ၂၀၀ ေက်ာ္ . တခ်ိဳ့ကေျပာတာ ၃၀၀ ေက်ာ္..လြတ္လာျပီတဲ့..
ေဖါက္ခြဲေရး အမွဳနဲ့ေခါင္းစဥ္တပ္ခံထားရသူ တခ်ိဳ ့ကလြဲရင္ အားလံုး လြတ္လာၾကျပီတဲ့..။
ဒီၾကားထဲ ဆြမ္းဆန္စိမ္း ဆြမ္းၾကီးေလာင္းတဲ့ အထဲ ဘလာဗလာ ဘလာ.. ၾကြက္ေခ်း အနည္းငယ္ပါလာေသးသတဲ့ ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ ၊ အႏွစ္ႏွစ္အလလက ေမွ်ာ္လင့္ေတာင္းတေနၾကတဲ့ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာရတာကို ပဲဝမ္းသာလွပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္မို ့ ဖဘ ၾကီးေပၚမွာ ေတြ ့ေတြ ့သမွ် သူငယ္ခ်င္းေတြကို ႏွဳတ္ဆက္ေနမိတယ္ ။ ျမင္ျမင္သမွ် သက္ဆိုင္ရာ သတင္းေတြ စေတးတပ္ေတြကို Like လုပ္ေနျဖစ္တယ္ ။သူငယ္ခ်င္းဟုတ္သူေတြေရာ မဟုတ္ေသးသူေတြေရာ အျပန္အလွန္ႏွဳတ္ဆက္ စကားေတြ ေျပာေနၾကတာျမင္လိုက္ရတယ္။ အေပ်ာ္ေတြ အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္ေနလိုက္ၾကတာ ခုခ်ိန္မွာ ကမာၻ့ အေပ်ာ္ဆံုးလူသားမ်ားကို စစ္တမ္းေကာက္ရင္ ရာႏွဳန္းျပည့္ ေသခ်ာတယ္၊ ျမန္မာနိုင္ငံသူ နိုင္ငံသားမ်ားပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။
တခါမွ ဒီေန ့ေလာက္ထိ ကြန္ျပဴတာနဲ့ မ်က္စိ နဲ့ မခြာပဲ အၾကာၾကီး မေနခဲ့ဖူးဘူး ။ မ်က္လံုးေတြ က်ိန္းစပ္ေနေပမဲ့ တရစပ္တက္ေနတဲ့ သတင္းေတြ လြတ္သြား မွာစိုးလို ့ မ်က္စိပ်က္လည္း ပ်က္ပါေစေတာ့လို့ အားခဲျပီး ၾကည့္ေနမိတယ္ ။ သူတို ့တေတြ ဘဝပ်က္ခံ က်န္းမာေရးပ်က္ခံျပီး ေထာင္ထဲမွာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡေလာက္မွ ကိုယ့္အျဖစ္က မဆိုးလွဘူးမဟုတ္လား။ ရင္ထဲတစ္ဆို့ဆို ့နဲ့ ၊ မ်က္ရည္ပူေတြ ပါးႏွစ္ဖက္ေပၚစီးက်လာေတာ့မွ ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ ျပန္သတိရမိတယ္ ။ေသခ်ာတယ္၊ ဝမ္းသာလို့ က်လာတဲ့မ်က္ရည္မ်ားပါပဲ ။
အဲဒီမ်က္ရည္မ်ားကို ဖန္တီးရွင္ က ဘယ္သူပါလည္း ၊ ေဗဒင္ေမးစရာ မလိုပါဘူး၊ အားလံုးအသိ ၊ အဓိက အခရာ ၾကီး ကေတာ့ ကိုယ္တို ့ရဲ့ နိုင္ငံေတာ္ သမၼတၾကီး မွ လြဲရင္ ဘယ္သူမ်ား ျဖစ္နိုင္ပါအံုးမလည္း ။ဒီေတာ့ သူ ့ေနရာမွာ သူ ့ကိုယ္စား ဝင္ျပီး ခံစားၾကည့္မိတယ္ ။ သူလည္းေလ ေလာကီသားေပမို ့ အမွားတခုခုကို အရင္က လုပ္ဖူးေကာင္း လုပ္ဖူးခဲ့ပါလိမ့္မယ္ ။ အရင္က စံစားေနရတဲ့ အေပ်ာ္ေတြထက္ ခု ျပတ္ျပတ္သားသား ျပဳလုပ္ေပးလိုက္တဲ့ ေကာင္းမွဳ အတြက္ သူလည္း ေပ်ာ္ေနပါလိမ့္မယ္ ။ သူ အရင္က ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ရွိခဲ့ေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အၾကင္နာ တရား ျပည့္ဝ လာသူေပပဲ ။ ျပည္သူ ့အသံကို နားေထာင္ျပီး လိုက္ေလ်ာေပးတတ္သူေပပဲ ။ ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနတဲ့ အရာေတြကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ဆံုးျဖတ္ျပီး ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ အမွန္တရားကို ေဖၚေဆာင္ေပးလိုက္တဲ့သူေပပဲ ။ အရင္က အျမင္မၾကည္လင္ခဲ့ မယံုရဲခဲ့ေပမဲ့ ခုေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားၾကားထဲကေနပဲ အျမင္ၾကည္လင္သြားရပါျပီ ။ ဒီေတာ့ ရင္ထဲကေန လိွဳက္လွိဳက္လွဲလွဲ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
သမၼတၾကီး က်န္းမာရႊင္လန္းစြာျဖင့္ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ ။သန့္ရွင္းတဲ့ သမၼတၾကီးအျဖစ္ တည္တံ့ေနနိုင္ပါေစ ။ေနာင္ကိုလည္း ျမန္မာျပည္ၾကီးသာယာဝေျပာေရး အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီလုပ္ငန္းမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ေဖၚေဆာင္ေပးနိုင္ပါေစ ။ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ့အစည္းမ်ားနဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းစြာအတူတကြေနထိုင္နိုင္ေစျပီး ျမန္မာနိုင္ငံသူ နိုင္ငံသား အေပါင္းတို့အား အိပ္နိုးခ်မ္းသာ အျဖာျဖာကို မွ်တခံစားေနနိုင္ၾကေစရန္ ဦးေဆာင္ လမ္းျပ ေပးနိုင္ပါေစ ။
လြတ္ေျမာက္လာၾကေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားအေနနဲ့လည္း အမိျမန္မာျပည္ၾကီး တိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ အစြမ္းရွိသမွ် ဆထက္တပိုးတိုးျပီး ဝန္းရံနိုင္ၾကပါေစ ။ လားရာတူေသာ အေရြ ့မ်ားနဲ့ တညီတညြတ္တည္း ရွိေနနိုင္ၾကပါေစ။
နာဆာကတြက္ထားတယ္ဆိုတဲ့ ၊ ၂၀၁၂ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ မွာ နီဘီရု ျဂိဳလ္ၾကီးနဲ့တိုက္ျပီး ပ်က္မယ္ဆိုတဲ့ ကမာၻၾကီးလည္း ဆက္လက္တည္တံ့နိုင္ပါေစ..။ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္ေနတယ္ ။ ကမာၻၾကီး လံုးဝ မပ်က္စီးနိုင္ပါဘူး ။ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးက ခုမွ စျပီး တည္ေထာင္ရအံုးမွာ။ ကမာၻေပၚမွာ ျမန္မာနိုင္ငံၾကီးက ဝင့္ၾကြားထယ္ဝါရအံုးမွာမို့ပါပဲ ။
ဒီဓါတ္ပံုေလးကို မနဒၵာရဲ့ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ့ ဒီေနရာမွ ရယူပါတယ္ ။
ရက္စြဲ ကြက္လပ္ကေလး ျဖည့္ေပးျပီးသြားေတာ့ မဂၤလာ အေပါင္းနဲ့ ပိုျပီး ျပည့္စံုသြားျပီေပါ့ ။
အခ်ိန္ေတြ ရာသီေတြ တေရြ ့ေရြ ့ေျပာင္းလဲ လာေနလိုက္ၾကတာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္လည္း တစတစေဟာင္း၍လာေလျပီ ။ ျဖစ္ ပ်က္ သံသရာမွာ လည္ေနၾကရတဲ့ သေဘာ အရ အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း သူ ့ခမ်ာ ႏွစ္သစ္ ျဖစ္လို့ မွ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာ .. ၃၆၅ ရက္ (သို့မဟုတ္) ၁၂ လ ဟူေသာ ကာလ အၾကာမွာ အနိစၥသေဘာနဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းကာလ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရပါေတာ့မယ္ ။Sweet December လို့ တင္စားေခၚေဝၚေလ့ရွိၾကတဲ့ ဒီဇင္ဘာရဲ ့ေနာက္ဆံုးတရက္ ကို ေက်ာ္ျဖတ္ အျပီး၊ အတိတ္ ၊ ပစၥဳပၸန္ ၊ အနာဂါတ္ ၊ ပါးပါးလ်လ်ေလးမ်ားသာ ျခားနားေနၾကတဲ့ အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ အရာရာဟာ ျမဲေနနိုင္စြမ္းမွ မရွိတာမို ့ ေနရစ္ခဲ့ရေတာ့မဲ့ ၂၀၁၁ အတြက္ ..အတိတ္ကို ျပန္ေဖၚျပီး စဥ္းစားဆင္ျခင္မိတဲ့ အရာမ်ားထဲမွ မွတ္မိသေလာက္ ခ်ေရးၾကည့္ခ်င္လာတဲ့ အတြက္ ဒီစာတပုဒ္ ျဖစ္လာရပါတယ္ .. ။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ကုန္ဆံုးေတာ့ ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္ကိုလည္း လူအမ်ား ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး နဲ့ ၾကိဳဆိုခဲ့ၾက ၊ ႏွစ္သစ္ဆုမြန္မ်ားေတာင္းခဲ့ၾကပါတယ္ ။အမ်ားစုက ႏွစ္သစ္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္သစ္မ်ားစြာ နဲ့ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ လန္းျဖာၾကေစေၾကာင္း ၊ ကမာၻတဝွမ္း ေအးခ်မ္းသာယာ ေဘးဘယာကင္းကြာၾကေစဖို ့ ေဒသအလိုက္ ရိုးရာအလိုက္ ဆုေတာင္းပြဲ ႏွစ္သစ္ၾကိဳဆိုပြဲေတြ က်င္းပေလ့ရွိၾကတယ္ ။ဆုဆိုတာလည္း ေတာင္းတိုင္းျပည့္တတ္တဲ့ အမ်ိဳးမွ မဟုတ္ေလေတာ့ ၊ အေကာင္းနဲ့အဆိုး ဒြန္တြဲေနတတ္တဲ့ သေဘာသဘာဝလည္း ရွိေနတတ္ေတာ့ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း မွာ ေျမငလွ်င္ ၊ ေရေဘး ၊ ေလေဘး၊ မီးေဘး၊ အစရွိတဲ့ ၾကိဳတင္မွန္းဆလို့မရတဲ့ သဘာဝ ေဘးအႏၱရာယ္ မ်ားစြာ မေကာင္းတဲ့ ေဘးဆိုး ကပ္ဆိုးအမ်ိဳးအမ်ိဳး လည္း ၾကံဳေတြ ့ရေလ့ရွိတယ္။
၂၀၁၁ - ဒီတႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သဘာဝေဘးဆိုးေတြထဲမွာ ေျမငလွ်င္၊ေလျပင္းမုန္တိုင္း ၊ဆူနာမီေရလွိဳင္း၊ ေရၾကီး ၊ ေျမျပိဳ ၊အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးေပါင္းစံုလင္စြာ ရွိခဲ့တယ္ ။ အဲဒီကပ္ေဘး ေတြထဲမွာ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ရာ ေသဆံုးပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ အခ်ိဳ ့ကပ္ေဘးဆိုးၾကီးေတြကို ျပန္ေျပာင္း ေလ့လာလိုက္မယ္ ဆုိရင္ - ၂၀၁၁ မတ္လ ၁၁ ရက္ေန ့က ဂ်ပန္နိုင္ငံ ဖူကူရွီးမားျမိဳ ့မွာ လွဳပ္ခတ္ခဲ့တဲ့ ျပင္းအား ၉ဒသမ၁ ရွိ ငလွ်င္ နဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ရိုက္ခတ္လိုက္တဲ့ ဆူနာမီလွိဳင္းလံုးၾကီးေတြေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၅၀၀၀ ခန့္ မွ် အသက္ဆံုးရွံဳးခဲ့ရျပီး ေပ်ာက္ဆံုး ပ်က္စီးမွဳ ပမာဏ ၊သန္းေပါင္းမ်ားစြာ အျပင္ ဓါတ္ေရာင္ျခည္ေဘးသင့္တဲ့ အႏၱရာယ္ ရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲျပသနာမ်ားစြာကို ႏွစ္ေပါင္းအတန္ၾကာခံစားၾကရမွာ ေျဖရွင္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တူရကီနိုင္ငံမွာ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ပါတ္အတြင္း ၂ၾကိမ္ လွဳပ္သြားတဲ့ ၊ ၇.၂ ျပင္းအားရွိ ငလွ်င္ေၾကာင့္လည္း လူ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ေသဆံုးခဲ့ရတယ္ ။
ဒါ့အျပင္ ၂၁၀၀ ဇႏၷဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန ့က ဘရာဇီးနိုင္ငံ Rio-de-Janeiru မွာ တိုက္ခတ္ခဲ့တဲ့ ေလျပင္းမုန္တုိင္း နဲ့ ေျမျပိဳမွဳ မ်ားေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရျပီး ပ်က္စီးမွဳ ေတြ အမ်ားအျပားရွိခဲ့တယ္။
ထို အတူပဲ ၾသစေၾတးလ်နုိင္ငဲ ကြင္းစလန္း ျပည္နယ္ နဲ့ ထိုင္းနိုင္ငံ မ်ားမွာလည္း ေရလႊမ္းမိုးမွဳ မ်ား အၾကီးအက်ယ္ ျဖစ္ခဲ့ျပီး အသက္ အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ မ်ားစြာ ဆံုးရွံဳးခဲ့ရတယ္။ ဒီ သတင္းေတြ အတြက္ ၾကားရသူအေပါင္းမွာ လည္း စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ။ ဒါေတြကေတာ့ သဘာဝ တရားၾကီး ေဖါက္လြဲေဖါက္ျပန္ျဖစ္လို ့ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြေပါ့။
ကမာၻေက်ာ္ ပန္းသီးကုမၸဏီရဲ ့ဥကၠဌ Steve Jobs လည္း ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာ ကင္ဆာေဝဒနာခံစားရျပီး ေနာက္ ေအာက္တိုဘာလ ၅ ရက္ ေန ့မွာ သူခ်စ္တဲ့ အလုပ္ နဲ့ ကုမၸဏီကို ရာသက္ပန္ခြဲခြာသြားခဲ့တယ္ ။ ဒီၤအတြက္လည္း တကမာၻလံုးမွာ ရွိတဲ့ သူ ့ကို ေလးစား ခ်စ္ခင္ အားက် သူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ မွာ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲ ခဲ့ရတယ္ ။ အင္တာနက္ နဲ့ ကမာၻ့သတင္းေတြ အရ ၊ ပန္းသီးတလံုးရဲ ့ ဖမ္းယူ ဆြဲေဆာင္မွဳ မွာ အံ့မခန္းေလာက္ေအာင္ကိုပဲၾကီးမားလွေၾကာင္း မ်က္ဝါးထင္ထင္ သိလိုက္ရတယ္ ။ ရွားရွားပါးပါးျဖစ္တဲ့ လူေတာ္ လူေကာင္း တေယာက္ ဆံုးရွံဳးရျခင္း အတြက္ ေျဖမဆည္နိုင္ၾကတဲ့ အျဖစ္တခုပါ ။
ဒါေပမဲ့ ဒီ ၂၀၁၁ မွာပဲ နာမည္ၾကီး တခ်ိဳ ့လူေတြရဲ ့ က်ရံွဴး ၊ ေသဆံုး တဲ့ သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာတဲ့အခါ ကမာၻ ့လူသား အေတာ္မ်ားမ်ား က ဝမ္းေျမာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကတယ္ ။ ဥပမာ တခ်ိဳ ့ ျပန္ ေကာက္ႏွဳတ္ျပရမယ္ဆိုရင္ အီဂ်စ္နိုင္ငံကို ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ ၊ တဦးထဲ အာဏာရွင္စနစ္နဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ သမၼတ မူဘာရက္ ( Hosni Mubarak) ကို ၊ အံ့ၾသဘြယ္ေကာင္းေလာက္တဲ့ အင္တာနက္ ေတာ္လွန္ေရးနဲ့ အစျပဳ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတာမွာ ၂၀၁၁ ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၁ ရက္ေန့မွာ ေအာင္ျမင္စြာ ျဖဳတ္ခ်ျပစ္နိုင္ခဲ့ၾကတယ္ ။ တူနီးရွား ေတာ္လွန္ေရးကို အတုယူျပီး ေအာင္ျမင္မွဳ ရခဲ့လိုက္တယ္။
ေနာက္တေယာက္ အၾကမ္းဖက္သမားၾကီးကေတာ့ အယ္ကိုင္ဒါးေခါင္းေဆာင္ အိုစမာဘင္လာဒင္(Osama bin Laden) ၊ အာဖဂန္နီစတန္ နိုင္ငံ ဆိုတာ သူ ့ေၾကာင့္ နာမည္ၾကီးခဲ့တာ ၊ ေကာင္းသတင္းေတာ့ မဟုတ္ ၊ အၾကမ္းဖက္ ဖ်က္ဆီးေရးလုပ္ငန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဦးေဆာင္ ညႊန္ၾကား လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ သူ ့လုပ္ရပ္ေတြထဲမွာ 911 ဆိုတဲ့ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ ေဖါက္ခြဲဖ်က္ဆီးမွဳမ်ားေၾကာင့္ ကမာၻ ့လူသား မ်ားစြာ ၊ အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္သူေတြရဲ ့ အၾကမ္းဖက္ ရန္သူ ေတာ္ၾကီး ျဖစ္ခဲ့ရသူတေယာက္ ၊ သူ ့ရဲ ့ အေရွာင္ေကာင္း အပုန္းေကာင္းမွဳေၾကာင့္ ၁၀ ႏွစ္တာမွ် ေျမလွန္ရွာခဲ့ရတဲ့ ဘင္လာဒင္တေယာက္လည္း ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ဇာတ္သိမ္းျခင္းမလွပစြာနဲ့ ဇာတ္သိမ္းခဲ့ရတယ္ ။ အဲဒီ ေန ့ ၂၀၁၁ ခုနွစ္ ေမလ ၂ ရက္ေန ့မွာေတာ့ သူ ့လက္ခ်က္နဲ့ အသက္ဆံုးခဲ့ၾကရသူေတြရဲ့ က်န္ရစ္သူ ေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟမ်ားစြာ အတြက္ မဂၤလာေန့တေန့ လိုပဲ ေျပာစမွတ္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ။ အတုန္ ့အလွည့္ ဆိုတာ ရွိစျမဲမို ့ ပုထုဇဥ္သားမ်ားအေနနဲ့ ဒီလိုေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ၾကတာကို မွားတယ္ လို ့လည္း မဆိုနိုင္ပါဘူး ။
က်န္ပါေသးတယ္ ၊ လူဆိုးၾကီးတေယာက္ ။ သူ ကေတာ့ ေလာေလာလတ္လတ္ ေနာက္ဆံုးမွာ ေလာကၾကီးနဲ့ အဆက္ျဖတ္ခံလိုက္ရသူ အာဏာရွင္ၾကီးတေယာက္ ၊ လစ္ဗ်ားနိုင္ငံရဲ့ အရွင္သခင္ၾကီး မူမာကဒါဖီ (Muammar Gaddafi) ပါပဲ ။ အာဏာကို မလြတ္တန္း ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့သူ ၊ ကဒါဖီ တေယာက္၊ သူႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခဲ့သလို ျပန္ျပီး ဝဋ္လည္တယ္ လို ့ေတာင္ ေျပာရမလို ၊ ေသြးရူးေသြးတန္း ေအာ္ဟစ္ခဲ့ရျပီးေနာက္ လူေရွ ့သူ ေရွ ့မွာ အေသမလွ ခဲ့ပါဘူး ။
ေနာက္တဦးကေတာ့ ေျမာက္ရူး..(ေျပာခ်င္ေဇာနဲ့ မွားသြားတာ ခြင့္လႊတ္ပါ..) ၊ ေျမာက္ကိုရီးယားနုိင္ငံရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ကင္ဂ်ံဳအီ(Kim Jong-il)၊ မၾကာေသးခင္ကာလ ဒီဇင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန ့မွာ ႏွလံုးေရာဂါနဲ့ ဘဝတပါးသို ့ကူးေျပာင္းသြားတဲ့အခါ အနူျမဴလက္နက္ဆန့္က်င္ေနၾကတဲ့ ကမာၻတဝွမ္းမွ လူအမ်ားက တရန္ေအးျပန္ျပီေပ့ါလို့ ဝမ္းေျမာက္ေနၾကခ်ိန္မွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ငိုခ်င္းခ်ေနၾကတဲ့ သူ ့တိုင္းသူျပည္သားလူအမ်ားကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါေတာ့ ဝမ္းနည္းရမွာလား ဝမ္းသာရမွာလား ရယ္လို ့ေဝခြဲမရျဖစ္မိျပန္ပါတယ္။
ဒီလို အနိဌာရံုေတြ အပါအဝင္ နာမည္ၾကီးသူေတြရဲ့ အနိစၥသေဘာေတြကို ျပန္ေျပာင္းေတြးေတာမိတဲ့အခါမွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို ့ သက္ဝင္ယံုၾကည္ၾကတဲ့ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးဆိုတာ ကို ပိုျပီး နားလည္ သေဘာေပါက္မိသြားတယ္ ။ အတိတ္ဘဝက ျပဳခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ ေရွာင္လႊဲမရနိုင္တာမို ့ မိမိကိုယ္တိုင္လည္း လက္ရွိဘဝမွာ ေကာင္းေသာအမွဳကိုသာ ျပဳဖို ့ သတိဝင္မိတယ္။
၈ ႏွစ္ေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အီရတ္စစ္ပြဲကို ဒီဇင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန ့မွာ အေမရိကန္နိုင္ငံမွ အဆံုးသပ္လိုက္ျပီျဖစ္တဲ့ အတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းမွဳအလားအလာေကာင္းတခု အေနနဲ့ မဂၤလာရွိတဲ့ ႏွစ္တႏွစ္ေတာ့ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ေဝးေဝးလံလံ ကမာၻၾကီးနဲ့ခ်ီျပီး စဥ္းစားေနရေလာက္ေအာင္ ကိုယ္တုိင္က ဘယ္ေလာက္မ်ား ၾကီးက်ယ္ ခန္းနားေနတာမို့လည္း လို ့ အသိဝင္လာတဲ့ အခါ နီးနီးနားနား ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္နိုင္ငံ ရဲ့ဒီတႏွစ္ အျဖစ္အပ်က္ေတြထဲမွ စိတ္ ခ်မ္းသာ ဘြယ္ ေကာင္းသတင္းမ်ားကိုသာ ဆက္လက္စဥ္းစားလိုက္ပါအံုးမယ္ ။ အေကာင္းဘက္ကို ဦးတည္ျပီး ေျပာင္းလဲလာေနျပီ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေကာင္းသတင္း ေလေျပ ေလညွင္းမ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္ စျမဳန့္ျပန္ပါ့မယ္ ။ ေဖၚလံဖါးလို ့ဆိုခ်င္က ဆိုၾကပါေလေတာ့ ....း)။
ဒီတႏွစ္ အတြင္းမွာ ျမန္မာျပည္ အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတဲ့ အရာမ်ား အတြင္း ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးတခ်က္ကေတာ့ သန့္ရွင္းတဲ့ အစိုးရလုိ ့အမည္ေျပာင္း ေဖၚေဆာင္ေပးမဲ့ သမၼတၾကီးရဲ ့ သက္ညွာစြာ ကိုယ္ခ်င္းစာနာမွဳ အဆံုးအျဖတ္မ်ားပါ ။
ဦးဆံုးကေတာ့ ျမန္မာျပည္ၾကီးနဲ့ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားရဲ့ မိခင္ ျမစ္ၾကီး ဧရာဝတီ အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေပးမွဳ ပါပဲ ။သူဟာ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ နီးပါး ထင္ရာစိုင္းခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္မွဳေတြ အဆက္ဆက္ က လွ်စ္လွ်ဴရွဳခံေနခဲ့ၾကရတဲ့ ျပည္သူလူထုေတြရဲ့ အသံ ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးမဲ့၊ ျငိမ္ဝပ္ပိျပားစြာ ေခါက္ရိုးက်ိဳး ေနခဲ့ၾကရတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ့ ဘဝကို နားလည္စာနာတတ္လာတဲ့ သမၼတၾကီး၊ နိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တေယာက္ အေနနဲ့ ယူဆျပီး လူအမ်ား တေျဖးေျဖး လက္ခံလာနိုင္မဲ့ သမၼတၾကီး တဦးလို ့ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ သူ ့ဂတိအတိုင္း တည္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးမယ္လို ့လည္း မယံုတဝက္ ယံုတဝက္ နဲ့ ယံုၾကည္ထားလိုက္မိပါတယ္ ။
ဒါ့အျပင္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာနိုင္ငံသားမ်ားအတြက္ အခြန္ေငြလြတ္ကင္းမွဳအား ၂၀၁၂ ႏွစ္သစ္ ၊ တစ္ရက္ေန ့မွစျပီး ေဖၚေဆာင္ေပးေတာ့မွာမို ့လည္း ဝမ္းေျမာက္မိတယ္ ဆိုရင္ လြန္မယ္မထင္ပါ ။ ဆင္းရဲသားတိုက္ဖ်က္ေရးစီမံကိန္းဆိုတာ ႏွစ္ ၅၀ အတြင္း တၾကိမ္တခါမွ မၾကားဖူးမိလို ့အံ့ၾသဘြယ္ရာ စီမံကိန္းၾကီးအား ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖၚနိုင္ဖို ့လည္း ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးရွိေနမိတယ္ ။ ကမာၻမွာ ေနာက္တန္းက် က်န္ေနခဲ့ျပီျဖစ္တဲ့ က႑ေပါင္းစံု ဘက္စံုမွာ တိုးတက္ ဖြံ ့ျဖိဳးဖို ့ ၊ အထူးသျဖင့္ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး ၊ စီးပြားေရး အစရွိတဲ့ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးဖို ့ စဥ္းစားေပးလာတဲ့ အတြက္လည္း ဝမ္းသာမိရတယ္ ။ ရန္ကုန္ျမိဳ့ၾကီးကို ေခတ္မွီတိုးတက္ေအာင္၊ စင္ကာပူျမိဳ ့ၾကီးလိုျဖစ္ေအာင္၊ေခတ္မွီ မိုးပ်ံတံတားၾကီးေတြ၊ MRT ရထားေတြ နဲ့ သက္သာလြယ္ကူစြာ ခရီးသြားလို ့ရေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေပးဖို ့ အစီအစဥ္မ်ားလည္း ရွိေနျပီဆိုတာ သိရလို ့လည္း ေရွ ့ေျပး အေနနဲ့ ဝမ္းေျမာက္မိလိုက္ပါေသးတယ္ ။ဘာလို့လည္းဆိုေတာ့ အရင္ေခတ္စနစ္အခါမ်ားမွာ လူၾကီးမင္းမ်ားဦးေႏွာက္ထဲေတာင္ ထဲ့သြင္းမစဥ္းစားေပးခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ပါပဲ ။အျပဳသေဘာကို လားရာတူစြာ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကပါစို ့။ တကယ္လုပ္မယ္ဆို တကယ္ေအာင္ျမင္ျဖစ္ေျမာက္ရမွာမို ့ အခ်ိန္ေလးေပးျပီး ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါအံုးစို ့။ ။ေစတနာမွန္ရင္ ႏွစ္ဦၤးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးမ်ားေစမွာမဟုတ္ပါလား။
တိုင္းျပည္တျပည္ ေအးခ်မ္းသာယာဖို ့အတြက္ဆိုတာ စစ္မက္ျဖစ္ပြားျခင္းမ်ား ကင္းေဝးဖို့လည္းလိုအပ္ပါတယ္ ။ကိုယ့္လူမ်ိဳး နိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုက္ခိုက္ေနၾကရတဲ့ စစ္ပြဲမ်ားလည္း ျငိမ္းေအးၾကဖို ့ လမ္းစပ်ိဳးလာတာမို ့လည္း ၊အမွန္တကယ္ ေဖၚေဆာင္သက္ဝင္လာဖို့ ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္ပါတယ္။
လာမဲ့ ၂၀၁၂ ဇႏၷဝါရီလ ၄ ရက္ ေန ့( လြတ္လပ္ေရးေန ့) နဲ့ ေဖေဖၚဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန ့ ( ျပည္ေထာင္စုေန ့) ေတြ မွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းခ်ခံထားၾကရသူမ်ားကို လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္မ်ားေပးမယ္ ဆိုတဲ့ သတင္း တခုဟာလည္း မဂၤလာရွိတဲ့ ႏွစ္ကူး လက္ေဆာင္တခုလိုပါပဲ ။ (ၾကားရတဲ့အတိုင္း အမွန္တကယ္ ျဖစ္လာပါေစ) ။
ဒါေလးေတြကေတာ့ တတ္နိုင္သေလာက္ မုဒိတာ ပြားမိရတဲ့ အေၾကာင္းတရားေလးမ်ားေပါ့ ။ အက်ိဳးတရားေတြကေတာ့ လုပ္ရင္လုပ္သလို ျဖစ္ေပၚလာမွာပါ ။
မုဒိတာေလးေတြ အမ်ိဳးစံုေအာင္ ၾကံဖန္ပြားလို ့မွ မဆံုးေသး ၊ ႏွစ္ကုန္ခါနီးေလးမွာ ရက္ဆက္ဆိုသလိုပဲ ဆိုးဝါးေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ သတင္းမ်ားကလည္း တမ်ိဳးျပီးတမ်ိဳး ၊ ဟိုမွာ ေပါက္လိုက္ ဒီ မွာ ေပါက္လိုက္ နဲ့ မို ့ ၊ည ည အိပ္ရမွာလည္း မဝံ့မရဲ ၊ မျဖစ္မေန သြားလာရတဲ့ ခရီးလမ္းမွာ အႏၱရာယ္မလြယ္နိုင္တဲ့အခ်ိန္ အေပါ့အပါးသြားဖို ့ရာလည္း မဝံ့ မရဲ ၊ ေနရာတိုင္း အခ်ိန္တိုင္းမွာ စိုးရိမ္ေသာကစိတ္မ်ားနဲ့ေနထိုင္ေနၾကရတဲ့ ဒီလိုအခ်ိန္အခါမ်ိဳး ကင္းလြတ္ေဝးနိုင္ၾကပါေစ ။ ေသာကကင္းေဝးစြာ အိပ္စက္နားေနနိုင္ၾကျပီး နိုးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ေသာကကင္းစြာ လုပ္ကိုင္ေနထိုင္ၾကရျခင္းဆိုတာလည္း ဒီမိုကေရစီရဲ့ အေရးၾကီးတဲ့ အနွစ္သာရတခု ျဖစ္ေၾကာင္း ျမြက္ၾကားခဲ့တဲ့ အေမစုရဲ့ စကားကို ျပန္ျပီး ၾကားေယာင္မိလိုက္ပါတယ္ ။
အေကာင္း အဆိုးေတြ ေရာျပြန္းေနတဲ့ ဒီ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ဟာ မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းမွာ ကုန္ဆံုးေတာ့မွာျဖစ္ျပီး ႏွစ္သစ္ ကို ကူးေျပာင္းေတာ့မွာပါ ။ လာမဲ့ ႏွစ္သစ္ ၂၀၁၂ မွာ ေတာ့ အမိျမန္မာျပည္ၾကီးအတြက္ေရာ ၊ ကမာၻၾကီၤး အတြက္ ပါ အေကာင္းမ်ား ပိုမို ၊ အဆိုးမ်ား ေလ်ာ့နည္း ေစမဲ့ ႏွစ္သစၤတခု ျဖစ္ရပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္ ။သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ စစ္မက္ ေဘးဒါဏ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ လူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ လိမ္ညာ လွည့္စား အနိုင္က်င့္မွဳ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို ့မွ လြတ္ကင္းၾကပါေစ ။ လူသားအားလံုး ေသာက ကင္းစြာ အိပ္ေကာင္းျခင္း၊ နိုးေကာင္းျခင္း မ်ားနဲ့ ကိုယ္ စိတ္ ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာေနနိုင္ၾကပါေစ ။
ပံုမ်ားကို ဂူဂဲလ္မွ ရွာေဖြ ရယူထားပါတယ္ ...
ေျပာျပန္ရင္လည္း ဖြားကိ လြန္ရာက်မယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာခ်င္လြန္းလို ့ ေျပာလိုက္မိျပန္တယ္ ။ ထံုးစံအတိုင္း သူတို့အေၾကာင္းေတြ မပါရင္မျပီးသမို ့ မတီးပဲနဲ့ ျမည္မွာေလမွာလား လို ့ရယ္ေပါ့ ။ မတန္မရာေတြ မႏွိဳင္းေကာင္း ႏွိဳင္းေကာင္းေတြ နွဳိင္းၾကည့္ ေနခ်င္လာတာ မို ့လည္း ၊ ႏွိဳင္းလို ့ယွဥ္ကာ ဆိုလိုက္မိပါတယ္ ။ “ကူညီပါရေစ”၊ ကူညီပါရေစ လို ့ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြ ေတြ့ေနရတဲ့ ေနရာမွာ ဘယ္လိုကူညီေနတာပါလည္း ။ ဒါမွမဟုတ္ အကူအညီေတာင္းရမွန္း မသိၾကေသးလို့လား ၊ အကူအညီ ေတာင္းေစလိုလို ့ ေရးထားၾကတာလား ။ တခုခုေတာ့ တခုခုပါပဲ။
ဒီေန ့ တီဗီသတင္း တခု ၾကည့္မိလို ့ ျပန္ဖြခ်င္တာပါ ။ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ေခါင္းၾကီးပိုင္းသတင္းစဥ္ ထဲ မပါဝင္တဲ့ မထူးဆန္းတဲ့ ရိုးရိုးသတင္း တပုဒ္ပါ ။ထိုင္ေပျမိဳ ့နဲ့ မနီးမေဝး ရွင္းကၽြမ္း (新莊區 ) ဆုိတဲ့ ျမိဳ ့နယ္တခု က ေရေခ်ာင္း ထဲမွာ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ပုတ္ပြေနတဲ့ လူေသအေလာင္း တခု ကို ဒီလဆန္းပိုင္းက ေတြ ့ရွိ ခဲ့ပါ သတဲ့ ။ လူေသအေလာင္းေတြ ့တာမ်ား ဆန္းသလားေပါ့ ။ ေန့ တိုင္း လူေသမွဴ လူသတ္မွဴ ေတြ ျဖစ္ေနတဲ့ နိုင္ငံတခုမွာ ဒီသတင္းက ဘာမွ မထူးဆန္းပါဘူး ။ ျပီးေတာ့ ဒီနိုင္ငံမွာ ေရေခ်ာင္း ေရေျမာင္း ပင္လယ္ထဲစီးဝင္တဲ့ ျမစ္ေခ်ာင္းငယ္ေတြ ကၽြန္းေလးေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ တေနရာရာ မွာ ေရကူး ေရနစ္ရင္း ေျမာလာတဲ့ သက္မဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း မၾကာခဏေပၚထြက္ေလ့ ရွိတယ္ေလ။ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေပၚလာရင္ သက္ဆိုင္ရာနယ္က ရဲ အပိုင္ စား ေတြ ေခါင္းစား ရတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ။ တရုပ္တို့ ရဲ ့ ထံုးစံအရလည္း သက္မဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ပူေဇာ္ပသရတဲ့ ကိစၥမ်ားစြာ ရွိေနေသးေတာ့ ဒီအယူအတိုင္း သြားလမ္းေျဖာင့္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကမဲ့ အိမ္သား ေဆြမ်ိဳးေတြ သိဖို ့၊ တိုင္တည္ရွစ္ခိုးဖို ့လိုအပ္တယ္ ။ ဒီေတာ့ သူ ့အိမ္သူျပန္ေရာက္ဖို ့ အေရးၾကီးတယ္ တဲ့ ။
ခုကိစၥ မွာ မေပၚသင့္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ေပၚလာေတာ့ သူ ့ အိမ္အျပန္လမ္းကို ေတြ ့ေအာင္ရွာေပးရေတာ့မယ္ ။ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရစိမ္ေနရတဲ့ အဆိုပါ ရုပ္ဆင္းမေပၚပဲ တကိုယ္လံုး ပုတ္ပြ ပ်က္ယြင္းေနတဲ့ အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္ ရဲ့ ျမင္ရသေလာက္ အျပင္ပန္းကိုၾကည့္ျပီး ခန့္မွန္းေျခ အသက္ လူလတ္ပိုင္း အမ်ိဳးသား တေယာက္ ဆိုတာက လြဲ ရင္ တျခား သက္ေသအေထာက္အထား၊( မွတ္ပံုတင္တို့ ၊လိုင္စင္တို ့၊ခရက္ဒစ္ ကဒ္တို ့ ၊ ဟန္းဖံုးတို ့ ) ဘာမွ ရွာမေတြ ့ဘူး ဆို ေတာ့ သက္ဆိုင္ရာ ျမိဳ ့နယ္ ရဲသား ၾကီး ငယ္ ေတြ ကိြဳင္တက္ ျပီေပါ့ ။ဘယ္ကေန ဘယ္လို ဘဲဥ အစရွာရမလည္း။
ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ ရဲ့ ေဘာင္းဘီအိပ္ကပ္ထဲမွာ ေသာ့တံ၃ေခ်ာင္းပါတဲ့ ေသာ့တြဲတစ္တြဲရွာေတြ့သတဲ့ ။ ဒါနဲ့ပဲ ဒီေသာ့တြဲကိုပဲ သဲလြန္စထားျပီး ေနရပ္ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ၾကပါသတဲ့ ။ ေသာ့တြဲမွာ ေရးထားတဲ့ ေသာ့လုပ္တဲ့ဆိုင္ရဲ့ နာမည္ေၾကာ္ျငာ အရ ေသာ့ဆိုင္ရွိတဲ့ ျမိဳ့နယ္ အပိုင္ က ရဲေတြကို အေၾကာင္းၾကားျပီး ပူးေပါင္း ရွာေဖြၾကတယ္တဲ့ ။ ျမိဳ ့နယ္ တခုအတြင္းမွာ အိမ္ေျခေပါင္း ေထာင္ေသာင္းခ်ီေနေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလည္း ။ ရဲစခန္းမွာ လူေပ်ာက္တုိင္ခ်က္ဖြင့္ထားတဲ့ အေယာက္ ၂၀၀ ေက်ာ္ခန္ ့သူေတြနဲ့နီးတဲ့ အိမ္ေတြကေန စျပီး ေျခရာခံၾက တယ္ ။ အိမ္တိုင္းရဲ ့ တခန္းဝင္ တခန္းထြက္ တံခါးမၾကီးေတြ ကို ၊ ရွိတဲ့ ေသာ့ ၃ ေခ်ာင္း နဲ့ လိုက္ ဖြင့္ၾကည့္ၾကတယ္ ။ သူမ်ားအိမ္ေပါက္ လိုက္ဖြင့္ေနရေတာ့ သူခိုးဂ်ပိုးထင္မွာလည္းစိုးရေသးေတာ့ ဆိုင္ရာ ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြ ကိုလည္း အေၾကာင္းၾကားထားရတာေပါ့ ။ဒီလိုနဲ ့ရွိသမွ် အခန္းေတြကို ဇြဲမေလွ်ာ့ပဲရွာလာလိုက္တာ ၈ ရက္တိတိၾကာတဲ့ ေန ့မွာ ကြန္ဒို တိုက္ၾကီးအခန္းတခုရဲ့ သံတခါးမၾကီး ကို ဖြင့္လို့ ရသြားတယ္တဲ့ ။ အဲ့ဒီ တံခါး တခ်ပ္ ပြင့္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ရဲသားေလး 王閔男 Wang က အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာ သြားပါသတဲ့ ။ဒါေပမဲ့ အိမ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္အိမ္သားေတြမွ ရွိ မေနပါဘူး ။ ေနာက္မွ သိရတာက အဆိုပါပုဂၢိဳလ္ က တျခားျမိဳ ့ကေန ေျပာင္းေရႊ ့ျပီးေနထိုင္တဲ့ အိမ္ငွားတေယာက္ျဖစ္တယ္လို့ အိမ္ပိုင္ရွင္ ကဆိုပါတယ္။မိဘေတြ မသိေအာင္ မိန္းမတေယာက္ယူထားျပီး လင္မယား ၂ေယာက္ပဲေနၾကတယ္တဲ့ ။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ ့ရဲ့ မိဘေမာင္ႏွမေတြကို အေၾကာင္းၾကား ျပီး DNA စစ္ေဆးခ်က္ လုပ္ကာ အတည္ျပဳေပးလိုက္နိူင္ျပီ ျဖစ္ပါတယ္ ။ေသဆံုးသူ ရဲ ့အိမ္ကိုရွာေတြ ့ရံုနဲ့ သူတို ့ အလုပ္တာဝန္ေတြ မျပီးေသးပါဘူး ။ ဒီအမွဳဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသတဲ့ ရိုးရိုးလူေသမွဳလား၊ လူသတ္မွဳလားဆိုတာလည္း ဆက္ျပီး ေရဆံုးေျမဆံုးလိုက္ၾကအံုးမွာပါ ။
( ဒီအေၾကာင္းေလးရဲ့ မူလသတင္းကို ဒီေနရာမွာ ၾကည့္နိုင္ပါတယ္ )။ သူတို့ရဲေတြ က ဘာမွန္းမသိတဲ့ သာမာန္ ရုပ္အေလာင္းတခုအတြက္ ဘာလို ့မ်ား ေရဆံုးေျမဆံုး လိုက္လံရွာေဖြေနၾကတာလည္း ။တာဝန္ သိတယ္လို့ပဲ ေျပာရမလား။
-------------------------------------------------------------------------
ဪ.. “သူ ့ဆန္စား ရဲမွ” ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ကို ေနာက္တမ်ိဳး ထပ္ဖြင့္ခ်င္မိသြားတယ္။ သူ ့ဆန္စားတဲ့ ရဲေတြမွ၊ တကယ့္ရဲေတြပါလား.. လို့ ေပါ့ ။ ရဲသားၾကီးက ကိုလွေရႊ လူဆိုးဖမ္းဖို့ တာဝန္ေၾက ဆိုတဲ့ ငယ္စဥ္က သင္ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ စာပုဒ္ေလး တပိုဒ္ ကိုလည္း အမွတ္တမဲ့ သတိရလိုက္မိျပန္တယ္ ။ဒါေၾကာင့္ သူ ့ဆန္စားျပီး မရဲတဲ့ ရဲေတြ အေၾကာင္းကို ျပန္ျပီး အမွတ္ရ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ခ်င္လာမိတယ္ ။ ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန တရုပ္တန္းေစ်းက တကယ့္ အျဖစ္ေလး လို ့ ေျပာလို့ရတဲ့ ကိုယ္ေတြ ့ဇာတ္လမ္းေလးတခုေပါ့ ။ ဒီလို ..ဒီလို....
ဖြားကိ တုိ့ ငယ္စဥ္အခါကတည္းက ေနလာခဲ့တဲ့ ရပ္ကြက္ကေလးတခု ။ နာမယ္နဲ့ မလိုက္ေအာင္ အမည္ေပးထားတာလား၊ နာမည္ စီး ေနတာေၾကာင့္မ်ားလား ေတာ့ မသိ ၊ ရန္မကင္း တဲ့ “ရန္ကင္း” ပါတဲ့ ။ သူခိုးကေတာ့ အင္မတန္ေပါတာပဲ ။သူခိုးေတြကလည္း ေန့တိုင္းညတိုင္း နားရက္ မယူ အိုဗာတိုင္ေတာင္ ဆင္းလို ့ ရတဲ့ ရပ္ကြက္မို့ ထစ္ကနဲဆို ဟိုအိမ္က ပါသြား၊ ဒီအိမ္က ပါသြားေပါ့ ။သူခိုးခမ်ာလည္း သူ ့ဝမ္းပူစာ မေနသာလို ့ သူမ်ား လို အိပ္ေကာင္းျခင္း မအိပ္ရပဲ လူေတြ အိပ္ေနခ်ိန္မွာမွ ထျပီး ခိုးရရွာသကိုး ။ လူေရွ ့ သူေရွ ့ ဟိတ္ဟန္တလံုးနဲ့ မ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ေလး ခိုးစားလို ့ရတဲ့ ေခတ္သစ္ ေစာရသူခိုးေတြကို သူတို့ လည္း အားက်ရွာမွာပါပဲ ။ ဒါေပမဲ့ ကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးပံုျခင္း မတူၾကေလေတာ့ ေရနံ၊ဂက္စ္၊ကၽြန္းသစ္၊ေက်ာက္မ်က္၊လယ္ယာ ေတြ ခိုးဖို့ အေၾကာင္းကံ မလွမပ မို့ ထမိန္စုတ္၊ဖိနပ္စုတ္၊ အိုးခြက္ပန္းကန္ အပဲ့အရြဲ ့ေလးေတြပဲ ရသေလာက္ သယ္ရရွာတာေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ့ ဖြားကိ တို ့ အိမ္ လည္း ဒီမြဲခ်ာခ်ာ သူခိုးေလးေတြ ရဲ့ လက္က ဘယ္လြတ္ေပလိမ့္မတံုး ။ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြသာ မဲႏွိဳက္လို ့မေပါက္ ပဲ ရွိရင္ ရွိမယ္ ။ သူခိုး ျပစ္ကြင္း မဲလိပ္ထဲမေတာ့ အျမဲပါ တတ္တယ္ ။ အိမ္မွာ သြယ္ထားတဲ့ ေရပိုက္ တို ့၊ ကားပစၥည္းတို ့၊ ျခံထဲ လွန္းထားျပီး ညက် မရုတ္မိတဲ့ အဝတ္တို့၊ အျပင္ မွာ ထားမိတဲ့ ဖိနပ္တို့ ဆိုတာ ေပ်ာက္ေနၾကပဲ ။ တရက္က်ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက အရဲစြန့္ျပီး အိမ္ထဲ ဝင္ဖို့ထိ ၾကိဳးစားလာပါေလေရာ ။အိမ္တံခါးကို မကၽြမ္းက်င္စြာ ကလိျပီးဖြင့္ေနေတာ့ အသံပလံေတြ ထြက္ေရာ ။ ဒီေတာ့ အအိပ္ဆပ္တဲ့ အေဖနဲ့ အေမတို့ က အရင္နိုးတယ္ ။ ျပီးေတာ့ တအိမ္သားလံုးနိုးလာၾကတယ္၊ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ အဲဒီ သူခိုးေလးကို အရွင္လတ္လတ္ ဖမ္းမိပါေလေရာ ။ ဒါနဲ့ပဲ သူခိုးကို ထြက္မေျပးေအာင္ ဝိုင္းထားျပီးအေဖက ရဲစခန္းကို ဖံုးဆက္ အေၾကာင္းၾကားတယ္ ။ ျခံအမွတ္ ဘယ္ေလာက္မွာ သူခိုး မိထားပါတယ္ ၊ လာ ဖမ္း ပါ ေပါ့ ။
ဒါေပမဲ့ ဟိုဘက္က ျပန္ေျပာတဲ့ “ ဟုတ္ကဲ့ ၊ အခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္တို့မွာ လာစရာ ကားမရွိလို့ လူၾကီးမင္းတို့ ပဲ ရဲစခန္းထိ လာပို့ ေပးပါ ခမ်ာ ”ဆို တဲ့ . စကားတခြန္းေၾကာင့္ ဖံုးဆက္ အေၾကာင္းၾကားတဲ့ အေဖ့ခမ်ာ ငိုရမလို ရယ္ရမလို ျဖစ္သြားရပါတယ္ ။တခုုျဖစ္နိုင္ေခ်ရွိတာကေတာ့ အဲဒီေခတ္အခါတံုးက “ကူညီပါရေစ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလး မရွိေသးတာေၾကာင့္လည္း ဒီရဲေတြမွာ ကူညီရမဲ့ အသိစိတ္ မရွိေသးတာ ျဖစ္ရမယ္ ။ ဒါနဲ့ အေဖလည္း ဒီသူခိုးကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလည္း ၊ သူတို့ ေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ကို ကားေပၚတင္ျပီး ၊ ဆိုင္းမတီး ဗံုမတီး ပဲနဲ့ ရဲစခန္းဆီသို ့ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားပို ့ေပးလိုက္ရတယ္ ။ ဒါက ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ သူခိုးဖမ္းပြဲေပါ့ ။
ေနာက္ေတာ့ သိပ္မၾကာဘူး ။ ၂ လ ေလာက္ပဲ ျခားမယ္ ၊ မိျပန္ျပီ သူခိုး တေယာက္၊ ဒီတခါလည္း အိမ္က ေယာက်ာၤးသားမ်ားနဲ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြအကူအညီနဲ့ ဝိုင္းဖမ္းလိုက္ၾကတာေပါ့ ။ မွတ္ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ အေဖက သူခိုးမ်က္ႏွာေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး ေျပာပါေတာ့တယ္ ။ “ဟာ ..ဒီ ေခြးသူခိုး ။အရင္တခါလည္း မင္းပဲ မဟုတ္လား ” ဆိုျပီး ေအာ္ေတာ့တာေပါ့။သူခိုးခမ်ာ လူမိေတာ့မွ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ့ ေနာက္မလုပ္ေတာ့ပါဘူးအန္ကယ္ရယ္၊ ဘာညာသရကာ သနားစဖြယ္ ေတာင္းပန္ေပါ့ ။ဇာတ္လမ္းေမးၾကည့္တဲ့အခါ ပထမတခါ က သူ့ကုိ ရဲစခန္းမွာ တညထားျပီး ဘာမွမလုပ္ပဲ ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းသိရတယ္ ။ ဒီေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလည္း ၊ အိမ္က အကိုေတြေရာ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ပါ တခါထဲ ဝိုင္းျပီး သမ လိုက္ၾကတာ ၊ သူခိုးခမ်ာ ဖူးေယာင္လို့ ေပါ့ ။ အေမကေတာ့ မိန္းမသားဆိုေတာ့ ေျခလြန္လက္လြန္ျဖစ္မွာ စိုးရိမ္တယ္ ။ ေဘးကေန မလုပ္ၾကနဲ့ ဘာညာ ေအာ္ ေပါ့၊ ရဲစခန္းပဲ သြားပို ့လိုက္ၾကပါ လို ့ေျပာတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ အေဖက လံုးဝ မတားဘူး၊ ေအးေဆး ထိုင္ၾကည့္ေနတယ္ ။ အိမ္က ေယာက်ာၤးသားမ်ား ဆြမ္းၾကီးေလာင္းလို ့ အားရ ၊ အဲ..ေျခကုန္လက္ပန္းက်ျပီး ေမာကုန္ၾကေတာ့မွ သမဝါယမပြဲၾကီး လက္စသပ္ေတာ့တယ္ ။ျပီးေတာ့မွ အေဖက သူခိုးကိုေျပာတယ္ ။မင္း ေနာက္တခါထပ္လာရင္ဒီထက္နာမယ္ ၊တဲ့ ။ ဒါပဲေျပာျပီး သူခိုးကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီညကမ်ား လိုက္ဗ္ရွိဳးၾကည့္ေနရသလိုပဲ .. ေကာင္းမွေကာင္း။ သူခိုးျပန္ထြက္သြားေတာ့မွ အေဖ့ကိုေမးၾကည့္တယ္ ။ ဘာလို ့ရဲစခန္းသြားမပို ့တာလည္း ဆိုေတာ့ ၊ သြားပို ့လို ့ေရာ ဘာထူးမွာလည္း သမီးရယ္ ၊ အေဖ့ကား ဓါတ္ဆီကုန္ျပီး အလုပ္ရွဴပ္တာပဲ အဖတ္တင္မယ္ ၊ ဟိုေရာက္ေတာ့လည္း ျပန္လႊတ္ေပးမဲ့ အတူတူ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမလိုက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္.. တဲ့။ ဪ ။အဲလိုအခ်ိန္မွာေတာင္မွ အေဖက ေစ်းေကာင္းေနတဲ့ ဓါတ္ဆီအလဟသျဖစ္မဲ့ အေရး ထဲ့တြက္ေနလိုက္ေသးသကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဒီနည္းက အေတာ္ေလး အသံုးဝင္သြားတယ္ ။ဘာလို ့လည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အဆိုပါ သူခိုးေလးကို ထပ္မေတြ ့ရေတာ့ဘူးေလ ။
ဒါေပမဲ့ တခါတေလ ေတာ့ သူခိုးကပ္ တယ္။လစ္ရင္ တံခ်ဳတံနဲ့ ဆြဲဖို ့ အစီအစဥ္ရွိတယ္နဲ့တူပါတယ္ ။ ျခံထဲထိေတာ့ မဝင္ရဲေတာ့ဘူး၊ ေခြးလည္းေမြးထားတယ္ ။ သူခိုးမ်က္စိက်မဲ့ ပစၥည္းေတြဆိုလည္း လက္လြတ္စပယ္ ပစ္မထားေတာ့ဘူး ဆိုေတာ့ သူလည္း တြက္ေျခ မကိုက္ေတာ့လို ့ မလာတာပဲ ျဖစ္မယ္ ။တျခား ျခံေတြ လွည့္ပတ္ခိုးတဲ့သတင္းေတာ့ ၾကားရတယ္ ။ငယ္ငယ္တံုးက သူခိုးဖမ္းပြဲေလးကို ျပန္ျပီး အမွတ္တရ ေရးလိုက္ရင္း ဆက္စပ္မိတာ ေလးပါ ။ဒါဟာလည္း သူခိုးရန္ကို ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ကာကြယ္ျခင္း နဲ့ ေျဖရွင္းျခင္းနည္း တမ်ိဳးေပပဲေပါ့ ။ ခိုးမွဳ အေသးအဖြဲေလးမ်ားေတာ့ ရဲစခန္းထိသြားအပ္မေနနဲ့ ။ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ့ ထိထိေရာက္ေရာက္ အဲလိုေျဖရွင္းလို ့ရတယ္ ။
---------------------------------------------------------------------
ခုေခတ္၊ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေနျပီဆိုတဲ့ သန့္ရွင္းတဲ့ နိုင္ငံေတာ္ၾကီး ထူေထာင္ေနျပီေျပာၾကတဲ့ အခါသမယ မွာေတာ့ ကူညီပါရေစ ..ေတြလည္း ေျပာင္းလဲ ေနေလာက္ျပီလို့ ထင္ပါတယ္ ။ ကားနဲ့ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚသြားတဲ့ ရုပ္ရွင္ဆန္ဆန္ လူသတ္ပြဲေတြ ။ဒါးတဝင့္ဝင့္ နဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္လူသတ္သမားေတြ ကိုေတာင္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ဖမ္းမိေနျပီ ဆိုေတာ့ တိုးတက္လာတဲ့သေဘာပဲေပါ့ ။ ဒါဆိုရင္ အရင္ေခတ္ကတည္းကခုေခတ္ထိ လက္သည္မေပၚေသးတဲ့ ပေဟဠိ ဆန္ဆန္ ေဒၚလာမ်ားစြာ ရတနာမ်ားစြာ အတြက္ နဲ့ ငါးေလာင္းျပိဳင္ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲ လူသတ္မွဳၾကီးလည္း လက္သည္ေပၚဖို့ ရာ ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေလး ထားလို ့ရေနေသးတယ္ ေပါ့ ။ ဟို အေပၚဆံုးကဇာတ္လမ္းထဲကလို သဲလြန္စ ေသာ့တြဲတတြဲေလာက္မ်ား ရွိရင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ ရဲသားေလး Wang လို စိတ္ဓါတ္မ်ိဳးရွိေနၾကရင္၊ ေရဆံုး ေျမဆံုး လိုက္မယ္ ဆိုရင္ ..“ မတရားမွဳ ဟူသည္ ဆိတ္ကြယ္ရာမရွိ ”ဆိုတဲ့စကားကို အမွန္တကယ္ လက္ခံမိမွာပါ ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
