စိတ္ ၿပဳတင္းေပါက္
ညစ္ညူးမြန္းၾကပ္ ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးမွာ
နွစ္မ်ားရွည္ေအာင္ ေလွာင္ပိတ္ကာ ေမွာင္မိုက္ေနရသမို ့
ၿဖစ္ေနပ်က္ေန ေလာကအေၿခနဲ ့ ေဝးစြာလံုးဝအဆက္ၿပတ္ခဲ ့ရ
ႏွွစ္လ ရက္မ်ား ေန ့လား ညလား ငါမသိၿပီ
အမ်ားနဲ ့ကင္းကြာ ငါ ့ကမာၻေပါ ့။
တေန ့ခင္းမွာ ေရာင္ၿခည္ဝင္းပ အလင္းတန္းတစ ၊
ထူးထူးဆန္းဆန္းၿဖတ္ကနဲလွ်မ္းခဲ ့
ငါ ့အခန္းငယ္ထဲ ေမွွ်ာ္လင့္ခ်က္အလင္း မင္းေပးခဲ ့လို ့
အေတြးထဲမွာေတာင္ ေယာက္ယက္ခတ္ခဲ ့ မိေသးတာ
ရင္ဘတ္ထဲမွာေတာ့ ဗလာေပါ ့
ဒါေတြ သူမသိနုိင္ပါေလ။
စိတ္ကူးနဲ ့တင္ လွမ္းၿမင္ရတဲ ့ၿပဴ တင္းေပါက္ အၿပင္က စုန္ဆန္လႈပ္ရွား ေနသူမ်ားသို ့
ေက်းဇူးၿပဳ၍ ယူေဆာင္ေပးပါ
သူစြန္ ့ပစ္တဲ ့ အေဟာင္းအယြင္း အခ်စ္အၾကြင္းအက်န္ေလးၿဖစ္ၿဖစ္၊
ၿပီးေတာ့တဖန္ ပို ့ေဆာင္ေပးပါ
သူ ့အတြက္ ငါ ့ရဲ ့နွလုံးေသြးနဲ ့ ေရးဖြဲ ့ေပးတဲ ့ သံစဥ္ခ်ိဳခ်ိဳ သူသီဆိုဖို ့
ခ်စ္ဂႏ ၱဝင္ ေတးႏုယဥ္မ်ား ၊ သူခံစားလို ့
ေလာကတခြင္ ေပ်ာ္ရႊင္လြင္ ့ၿပန္ ့
ေအာင္ၿမင္ ၿခင္း ရ နံ ့ သင္းပါေစ ။
(ကိုယ့္ရဲ ့ ၿပဳတင္းေပါက္ Window Vista အစုတ္ေလးမွတဆင္ ့ .. အၿမဲလိုလို ကြန္နက္ရွင္ အေၾကာင္းမသင့္လို ့ မၿမင္ရ မၾကားရတဲ ့ ခ်စ္ရသူတေယာက္ကို မွန္းဆၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ကာ ရူးေနရတဲ ့ .. အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွ ကိုယ္ ့ဘဝ အေၾကာင္း တစြန္းတစ ပါ ၊
ေၿပာၿပစရာ လူမရွိလို ့ စိတ္ေၿဖရာ တခု ေရးၿဖစ္ သြားတယ္ ။ )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment