Showing posts with label holiday. Show all posts
Showing posts with label holiday. Show all posts
15 com
အလွထူးတဲ့ လတန္ခူးသို ့ ေရာက္ခဲ့ရျပန္ျပီ ။ ပူေလာင္လွတဲ့ ေႏြရာသီမွာ ေနရထိုင္ရတာ မသက္မသာ ရွိွေပမဲ့ သူ ့အလွနဲ့သူ ရွိေနတာမို ့ အလြမ္းဓါတ္ခံ ရွိသူမ်ား ႏွစ္သက္ၾကပါလိမ့္မယ္၊ ေႏြဥၾသတြန္က်ဴးတာတို ့ ၊ ေလအေဝွ ့မွာ ေႏြရြက္ေၾကြတာ တို ့၊ပိေတာက္ နဲ့ ငုေရႊဝါတို ့ အဖူးအစံု ပြင့္တာတို ့ကို ကဗ်ာဆန္စြာ ခံစားတတ္သူမ်ားလည္း စာဖြဲ ့ ကဗ်ာစပ္ၾကေလတယ္ေပါ့ ၊ ဒီေႏြမွာ ပဲ အတာေရျဖန္းျပီး ႏွစ္သစ္ၾကိဳ ပြဲ လည္း ရွိေနေသးေတာ့ ႏွစ္သက္စရာ ကာလေလးတခုလို ့ ဆိုရင္လည္း လြန္မယ္ မထင္ ၊ ငယ္စဥ္အခါတံုးက ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ရိုးရာ ႏွစ္သစ္ကူးသၾကၤန္ပြဲေတြကို ျပန္သတိရ ေအာင္းေမ့ စြာ နဲ့ ပဲ ဒီႏွစ္မွာ ၾကိဳတင္က်င္းပခဲ့တဲ့ အေဝးေရာက္ ျမန္မာျပည္သားေတြ ရဲ ့( တနည္းေျပာရရင္ ) တရုပ္ျပည္ က ျမန္မာတန္း မွာ ဧျပီလ ၁၀ ရက္ ၊ ဒီေန ့မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကူးသၾကၤန္ဆင္ႏႊဲၾကပံုမ်ားကို ျပန္လည္ မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္ ။ သူ ့ေဒသ ၊ သူ ့ ကာလ မွာ ၊ ကိုယ့္ဓေလ ့ကိုယ့္ရိုးရာ လည္း မပ်က္ ၊ ေပ်ာ္စရာ လြမ္းစရာ ပံုရိပ္မ်ား အမွတ္တရ အျဖစ္ နဲ့ ရွႈစားၾကပါ ။
ျမန္မာျပည္ဖြား တရုပ္အမ်ား ေနထိုင္ၾကတဲ့ က်ံဳးဟို ရပ္ကြက္ ဝွာရွင္း လမ္းမ အဝင္မွာ ဦးစြာ ေတြ့ျမင္ရတဲ့ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ရုပ္ထု ၊ ပူေဇာ္ထားၾကတဲ့ မ႑ပ္ပါ ။ တခ်ိဳ ့က ေျပာတာ ...လမ္းအဝင္ဝမွာ ဘုရားကို အေစာင့္ခ်ထားသလိုမ်ိ္ဳးျဖစ္ေနပါတယ္တဲ့။ သူတို ့ကေတာ့ အႏ ၱရာယ္ကင္းသေဘာမ်ိဳး နဲ ့ ပူေဇာ္ပသထားတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္...
ဒါကေတာ့ ဇာတ္စင္ေပၚမွာ ျမန္မာအကနဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္ဖြား တရုပ္မ်ားပါ ။
ပန္းကံုးစြပ္ထားတဲ့ သူကေတာ့ ထိုင္ေပျမိဳ ့သစ္က ျမိဳ့ေတာ္ဝန္ ေပါ့ ။သမၼတၾကီးက အစ၊ ဘယ္ေလာက္ရာထူးၾကီးၾကီး ၊ လူေတြၾကားထဲထြက္ဖို ့၊ ဆင္းဖို ့ ဝန္မေလးၾကပါဘူး ။ သူလို ကိုယ္လို ေတြပါပဲ ။( ေရႊျပည္ၾကီးက ျမိဳ ့ေတာ္ဝန္ၾကီး နဲ ့ ယွဥ္ျပီးေတာ့ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး...း))))
ဓါတ္ပံုေတြကို တစုတေဝးထဲ ၾကည့္ခ်င္သူမ်ားအတြက္ပါ ။သိပ္မလုပ္တတ္လို့ ပံုေတြ ဝါးတားတားျဖစ္ေနတာ သည္းခံေတာ္မူ......
ခုေခတ္သၾကၤန္ပြဲေတာ္ ဆိုတာ ကေတာ့ ေဟးလားဝါးလား သေဘာေလာက္သာ ရွိေနပါေတာ့တယ္။ျမန္မာျပည္မွာလည္း ေရွးမူမပ်က္ ရိုးရာယဥ္ေက်းမွဳ မပ်က္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း ထားၾကတဲ့ သၾကၤန္ပြဲက်င္းပတဲ့ေနရာမ်ားလည္း မရွိသေလာက္ ရွားပါးေနၾကပါျပီ။ သီခ်င္းက်ယ္က်ယ္ဖြင့္ စင္ျမင့္ေပၚကလူေတြေရာ၊ စင္ေအာက္ကလူေတြပါ မေပၚတေပၚဝတ္၊ ယိမ္းထိုးလွဳပ္ရွားကၾက၊ အရက္မူး၊ရန္ျဖစ္ၾက ၊ အဲ့ဒါ ျမန္မာ့သၾကၤန္ ႏွစ္ကူးပြဲ လို ့သတ္မွတ္ထားၾကသလိုပါပဲ ။မႏွစ္ကနဲ့ မတူ ..တိုးတက္လာ တဲ့ တခ်က္ ကေတာ့ မ႑ပ္တိုင္းမွာ CCTV ရုပ္သံဖမ္းစက္နဲ့ ဗံုးရွာ ကရိယာ ေတြ ျပည့္စံုပါမွ သၾကၤန္မ႑ပ္လို့ သတ္မွတ္လာၾကတာပါပဲ ။ ဪ... ေဟးလားဝါးလား ေပ်ာ္ဖို့ အတြက္ ေဟးလားဝါးလား သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ...။
သူ ့ေခတ္အခါအေလွ်ာက္ ေဟးလားဝါးလားၾကိဳက္သူမ်ားအတြက္ လိုက္ဖက္ညီတဲ့ သီခ်င္းေလးကေတာ့ ဒီမွာရွိပါတယ္ .. နားဆင္လိုရင္ “ကလစ္” ေတာ္ မူလိုက္ပါ၊
ျမန္မာဆန္ဆန္ သၾကၤန္ သီခ်င္းကို နားဆင္လိုၾကသူမ်ားအတြက္ ေႏြအလွ က ဒီမွာ ရွိပါတယ္၊
၂၀၁၁ သၾကၤန္သံခ်ပ္မ်ားကို နားဆင္လိုပါက.. ဒီေနရာ မွာရွိပါတယ္ ..
ႏွစ္သစ္မဂၤလာအခါသမယမွာ ကမာၻသူ ကမာၻသား အားလံုး ေဘးရန္ကင္းကြာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာစြာ ရွိၾကပါေစ ။။။
စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ၊ အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို ့ အတြက္ ၊ အရြယ္ေရာက္သူတိုင္း အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္ ။( နိူင္ငံတခ်ိဳ ့့မွာ အရြယ္မေရာက္ ၊လူလားမေျမာက္ေသးတဲ့ အရြယ္ေတြမွာ အေျခအေနအရ ရရာ အလုပ္လုပ္ျပီး အသက္ဆက္ေနရသူမ်ား၊ မတရား ေစခိုင္းတာ ခံေနရသူမ်ားလည္း အမ်ားၾကီး ရွိေနပါတယ္ ) ။ အလုပ္မလုပ္ပဲ သူမ်ားမ်က္ခုန္းေပၚစၾကၤန္ေလွ်ာက္ေနၾကသူ လူ ့ဗာလံ မ်ားလည္း တပံုၾကီးေပါ့ ။သူတပါး မ်က္ရည္က်ေစျပီး ကိုယ့္အက်ိဳးကိုသာၾကည့္သူမ်ား ကို ေတာ့ စာရင္းထဲ ထည့္ မေျပာလိုေတာ့ပါ ။ ဒီအရပ္ေဒသမွာ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ျပီး ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ဖန္တီးေနၾကသူ သာမန္ လူေတြ နဲ ့ သာမန္မိသားစုေတြရဲ ့ အားလပ္ရက္ နဲ့ အားလပ္ခ်ိန္ေတြ ၊ ဘယ္လို အသံုးခ်ၾကသလည္း ဆိုတာ ျမင္မိ ေတြ ့မိ သေလာက္ အမွတ္တရ အေနနဲ့ မွတ္တမ္းတင္ ထားျခင္လို ့ ဒီစာစု ကို ေရးပါတယ္။
ဒီဘက္ႏွစ္ အနည္းငယ္မွာ ဒီနိူင္ငံမွာလည္း စီးပြားေရးက်ဆင္းတာေၾကာင့္ အရင္လို ဝယ္နိုင္ သံုးနိုင္ ခရီးထြက္ လည္ပတ္နိုင္မွဳ ေတြ အနည္းငယ္ေတာ့ က်ဆင္းသြားပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ဆင္ ပိန္ ကၽြဲ ဆိုသလို ဒီမွာ ကၽြဲေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ရွိေနၾကပါေသးတယ္ ။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မွဳ နဲ့ ပညာေရး ပံ့ပိုးေပးမွဳ ေတြကေတာ့ ေလွ်ာ့ေစ်းမရွိ အရင္လိုပဲ ဆက္လက္တည္ရွိေနပါတယ္ ။ က်န္းမာေရး အာမခံေၾကးေတြ တိုးျပီးေကာက္ခံျပီး ဝန္ေဆာင္မွဳ က်ဆင္းသြားတာမ်ိဳးေတာ့ မရွိတဲ့ အတြက္ ေနသာပါေသးတယ္ ။
ျပီးခဲ့တဲ့ တပါတ္ နဲ ့ ဒီေန ့ တနဂၤေႏြ အားလပ္ရက္ေတြ မွာ ေရာက္ခဲ့ တဲ့ ေနရာ နဲ ့ အေၾကာင္းအရာ ေလးေတြ ...စိတ္ဝင္စား တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆက္လက္ၾကည့္ေတာ္မူၾကပါ ။
ေရပူထြက္တဲ့ ေနရာ ။ Yang Maing ေတာင္ ေပၚ သြားတဲ့ လမ္းခရီးမွာ ရွိတယ္ ။ အဲ့ ဒီ ေန ့က မိုးအံု ့ ေနေတာ့ ခရီးသြားရတာ ေကာင္းပါတယ္ ။ အႏၱရာယ္ရွိမွာစိုး လို ့ အနီးထိေတာ့ ဆင္းလို့ မရပါ ။ ဒီနိုူင္ငံ က ေတာင္ေတြ ထူထပ္ျပီး မီးေတာင္ နဲ့ ငလ်င္ေၾကာေတြ ရွိတဲ့ အတြက္ သဘာဝ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ မၾကာခဏ ရွိတတ္ပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မင္းဆိုး မင္းညစ္ အႏၱရာယ္မရွိတဲ့ အတြက္ေတာ့ ခံသာပါေသးတယ္ ။
ၾကားျဖတ္သတင္းေလးတပုဒ္ တင္ျပခ်င္ပါတယ္ ။ ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြ ( ၂၇.၄.၂၀၁၀) ေန ့လည္ ၂ နာရီ အခ်ိန္ ဒီနို္င္ငံရဲ ့ ေျမာက္ဖက္ပိုင္း ဟိုင္းေဝး လမ္းမၾကီး တခု ၊ ေတာင္ကို ျဖတ္ေဖါက္ထားတဲ့ လွိဳင္ေခါင္း ထဲမွာ ေတာင္ျပိဳက်သြားတဲ့ အတြက္ ကား၃ စီးပိတ္မိျပီး ၊ လူ ၄ ေယာက္ ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ရုတ္တရက္မို ့ စစခ်င္းေတာ့ ကားနဲ့ လူဘယ္ေလာက္ ေျမျပိဳ ပိေနမွန္း မသိရေပမဲ့ လမ္းမၾကီးေပၚမွာတပ္ထားတဲ့ ဗီဒီယိုကင္မရာေတြ အရ အထဲမွာ ပိတ္မိေနတဲ့ ကားအစီးအေရအတြက္ကို နာရီပိုင္းအတြင္းတြက္ခ်က္နိုင္ခဲ့ျပီး ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ ့ေတြ နဲ့ ေန ့ေရာညပါ အပူတျပင္း တူးေဖၚရွာေဖြခဲ့ၾကပါတယ္ ။ သမၼတ မာယင္းက်ိဳ (Mah Ying Jio) နဲ့ ကုန္းလမ္းပို ့ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရး ဝန္ၾကီးတို ့ လည္း အခ်င္းျဖစ္တဲ့ ေနရာကို ေရာက္လာျပီး အေျခအေန ကို ၾကည့္တယ္ ။ သူ ့ အပိုင္း နဲ့ သူ သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲ ့ေတြ ခ်က္ခ်င္း အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ၾကတယ္ ။ ပိတ္ေနတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ကို ေဖါက္ျပီး ေခတ္မီကရိယာေတြ အကူ အညီနဲ့ ပိတ္မိေနတဲ့ ကား နဲ့ လူေတြကို ရွာေဖြၾကတယ္ ။ ေနာက္တရက္မွာ ရစ္ခ်္တာစေကး ၆.၂ ရွိတဲ့ ငလ်င္လွဳပ္ေပမဲ့ ကယ္ဆယ္ေရး သမားေတြ မနားပဲ မိုးေရထဲမွာဆက္လက္ရွာၾကတယ္။ စစ္သားေတြေရာ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္သားေတြေရာ မနားတမ္း တူးေဖၚရွာေဖြခဲ့ တာေတာင္ ၄ ရက္ ေျမာက္မွ ကား ၃ စီး နဲ့ လူ ၄ ေယာက္ ကို ေဖၚနိူင္ခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့ဒီ အတြက္ နိုင္ငံေတာ္က ေသဆံုး သူ မ်ားကို ေလ်ာ္ေၾကး သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပးရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္ ။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ နာေရးအတြက္ ေသသူတဦးဆီကို ထိုင္ဝမ္ေဒၚလာ ၁ သန္း( အစိမ္း ၃ေသာင္းေက်ာ္) စီေပးပါတယ္ ။ ( အကၽြနု္ပ္တို ့နိုင္ငံၾကီးမွာ ဒီလို လမ္းမၾကီးေတြ မရွိတာပဲ ေတာ္ပါေသးတယ္ ၊ လို ့ေျဖေတြးေလး ေတြးမိပါတယ္ )
ပင္လယ္ထဲက ကၽြန္းတကၽြန္း ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္းတပတ္ ပတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ဘက္ကေန သြားသြား ပင္လယ္ကို ေရာက္ပါတယ္ ။ ငါးမွ်ားသူေတြ လည္း ေနရာ အႏွံ့ပါပဲ ။ မုန္တိုင္းက်တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာင္ ငါးထြက္မ်ားသူမ်ား ၊ေရလႊာေလွ်ာစီး ၾကသူမ်ား ရွိၾကလို ့ လွဳိင္းပုတ္ျပီး ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာပါသြားသူမ်ား အသက္ဆံုးရသူမ်ားလည္း မနည္းပါဘူး ။
ဒီအတြက္ အႏၱရာယ္ ရွိတတ္တဲ့ အခ်ိန္ နဲ့ ေနရာေတြ မွာ ငါးမမွ်ားရ ။ေရ မကူးရ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ထားျပီး စည္းကမ္း ေဖါက္သူေတြကို အေရးယူပါတယ္ ဒါဏ္ေငြရိုက္ပါတယ္ ။ ဘာလို့ဆိုေတာ့ ဒီစည္းကမ္းေဖါက္ျပီး အသက္အႏၱရာယ္က်ေရာက္လာရင္ ပင္လယ္ထဲ က်သြား ေမ်ာသြားရင္ လိုက္လံ ကယ္ဆယ္ေပးရတဲ့ စရိတ္က အင္မတန္မ်ားတဲ့ အတြက္ လူေတြ စည္းကမ္းလိုက္နာေအာင္ တင္းၾကပ္ထားရပါတယ္ ။
ပင္လယ္ကမ္းစပ္ လမ္းေဘးေကာ္ဖီဆိုင္ေတြ မွာ ေအးေဆးစြာ အနားယူေနၾကသူမ်ားလည္းရွိပါတယ္ ။ ေကာ္ဖီေသာက္ျခင္း အေလ့အထက ခု ဒီဘက္ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္မွာ မွ ပိုမ်ားလာၾကတာပါ ။ အရင္တံုးကေတာ့ မနက္စာကို ဆန္ျပဳတ္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေတြေလာက္သာ စားသံုးၾကသူ ဒီနိုင္ငံသားအမ်ားစုဟာ ခုဆိုရင္ အေနာက္တိုင္း အေလ့အက်င့္ေတြ နဲ့ စားေသာက္ၾကတာလည္း မ်ားလာပါျပီ ။ ဒီလိုသာ မေျပာင္းလဲလာဘူးဆိုရင္ ဆန္ျပဳတ္မုန္းသူ အကၽြနု္ပ္ လည္း ဒီနုိင္ငံမွာ သက္ဆိုးရွည္ေနနိုင္မယ္ မထင္မိပါဘူး ။
ပင္လယ္က အျပန္ ကမ္းစပ္လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ရွိတဲ့ ပိေတာက္ၾကီး တဲ့ ။ ပိေတာက္ ေရႊဝါ နဲ့ အေရာင္ ေတာ့ ကြာတယ္ ။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူကမွ လည္း တခုတ္တရ ပန္ဆင္တာ မရွိၾကဘူး ။ လမ္းေဘးသစ္ပင္ အေနနဲ့ပဲ အပြင့္ေတြ ေၾကြၾကရတယ္ ။ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ကိုယ့္ျပည္ ကိုယ့္ရြာက ပိေတာက္ ေရႊဝါ က ပိုလွ သလိုပဲ ။
အားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကစားတာကို အားကစားလို ့ ေခၚရမလားပဲ ။ ဒီကေလး ေလးေတြ ဒီလိုအရြယ္ေလးကတည္းက တခုခုကို အားကစားလုပ္ဖို ့ ပ်ိဳးေထာင္ေပးၾကတာ အတုယူစရာေကာင္းပါတယ္ ။ ရွပ္နီ နဲ့ အတန္းၾကီးတဲ့ အကိုၾကီး ေတြက ရွပ္ဝါ အတန္းငယ္ေလးေတြ ကို ျပန္ျပီး သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးၾကတယ္ ။ သူ ့အဖြဲ ့ေလးေတြ နဲ့ သူ ၊ ေလ့က်င့္ရင္း ကစားေနၾကတာ ေပ်ာ္စရာ ပါပဲ ။ မိဘေတြက လိုက္ပို့ေပးျပီး ထိုင္ေစာင့္ေပါ့ ။
မၾကီးမငယ္ ဒီလူၾကီးကေတာ့ အေလ့အက်င့္မရွိေသးေတာ့ ေခ်ာ္လဲ တာပါပဲ ။ လူၾကီးရွက္ေတာ့ ရယ္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ပါ ။ ဒီေတာ့ ပညာတခုဟာ အေလ့အက်င့္ နဲ့သာဆိုင္ပါတယ္ ။ ၾကီးတာငယ္တာ နဲ့ မဆိုင္ဘူးေပါ့ ။
အားကစား လိုက္စားတဲ့ ေက်ာင္းသား အမ်ားအျပားလည္း ညဖက္ ထိ အားကစားကြင္းထဲမွာ ဘတ္စကက္ေဘာ ကစားျခင္း၊ ေျပးျခင္း စတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား လုပ္ၾကပါတယ္ ။ ရိုးရိုးသာမန္ ေန့ရက္တိုင္းမွာ ရွိျပီး၊ ေအာင္ဆန္းကြင္းမွာ ေဘာလံုးျပိဳင္ပဲြေတြ ရွိမွ ထြန္းေလ့ရွိတဲ့ ဆလိုက္မီးၾကီးေတြကို ညတိုင္းထြန္းထားေပးပါတယ္ ။ ကၽြန္းနိုင္ငံေလးမို ့ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္ေပးနိုင္ေလာက္တဲ့ ေရတံခြန္ၾကီးေတြ မရွိေပမဲ့ ၊ အနုျမဴ ဓါတ္ေပါင္းဖိုၾကီးေတြ ရွိေနလို ့၊ တကၽြန္းလံုးကို ၂၄ နာရီ မီးထိန္ထိန္ညီးေအာင္ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ေပးထားနိုင္ပါတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က ၉၂၁ ေန ့ရက္မွာ ရစ္ခ်္တာ စေကး ၈.၂ ရွိတဲ့ ငလွ်င္ၾကီး အၾကီးအက်ယ္ လွဳပ္သြားလို ့ဓါတ္တိုင္ၾကီး ေတြ ျပိဳလဲသြားတဲ ့ အခ်ိန္ တနိုင္ငံလံုး လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္ေတာက္သြား ခဲ့ ရတာ ကလြဲလို ့ ၊ မီးမပ်က္ တတ္ပါဘူး ။
ဘာအခါၾကီးရက္ၾကီးမွ မဟုတ္ပါဘူး ။ညတိုင္း ဒီလိုပဲ မီးေတြထိ္န္လင္းေနတယ္ ။ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ေန ့ည၊ ႏွစ္ကူး လို အခါမ်ိဳးဆို ပိုစည္တယ္ ။ ဒီညေတာ့ ၊ည ၁၂ နာရီထိုးခါနီး လူေတြေတာ့ နဲနဲရွင္းေနျပီ ။ အဲ့လိုအခ်ိန္မွ ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္ ။ ဘာမွ စိုးရိမ္စရာ မရွိပါ ။(လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ထိ ကမာၻ ့ အျမင့္ဆံုးလို ့ စံခ်ိန္တင္ထားနိုင္ခဲ့ တဲ့ ၁၀၁ ထပ္တိုက္ အေဆာက္အဦး နားမွာ ပါ )
ကိုယ့္ျပည္ ကိုယ့္ရြာမွာ လည္း အိမ္တိုင္း၊ အရပ္တိုင္း၊ ျမိဳ ့တိုင္း၊ ရြာတိုင္းမွာ မီးမွန္ ေရမွန္ေစခ်င္ပါတယ္။ ခုဆို ေႏြရာသီ ေခါင္ေခါင္ ပူေလာင္အိုက္စပ္ေနတာ မို ့ ေရႊျပည္ၾကီးမွာ အညာ( မံုရြာ) အဲကြန္း ေလးမ်ား နဲ့ ၾကံဖန္ျပီး အပူသက္သာေအာင္ ေနရတယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း သိလိုက္ရလို ့ ဝမ္းနည္းမိတယ္ ။ အပူရွပ္လို့ အသက္ေဘး ျဖစ္ၾကသူမ်ား လည္း ရွိေနတယ္ဆိုလို ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ။
ေဒြးေဒၚလြမ္းတာ မဟုတ္ေပမဲ့ ၊ ဘာအေၾကာင္းေတြပဲ ေရးေရး၊ ေရးမိေရးရာ နဲ ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဒီဘူတာပဲ ဆိုက္တာပဲ ။
တရုပ္ျပည္မွာ အေနၾကာေတာ့ တရုပ္လူမ်ိဳးေတြ ႏွစ္သစ္ကူးတိုင္း သူတို ့လိုပဲ ကံုးရွီဖါးခ်ိဳင္ (恭喜發財) ၊ရွင္းနဲန္ခိြဳက္ေလာ့(新年快樂 ) ...ေျပာ ေျပာ ျပီးနွဳတ္ဆက္ေနရတယ္ ။ တရုပ္ႏွစ္သစ္ကူးျပီ ကိုး ..ေရာမျပည္ေရာက္ေတာ့ ေရာမသားလို က်င့္ရေပမေပါ့ ။
တရုပ္လူမ်ိဳးမွာ သူတို ့ဓေလ့ အယူအဆ (chinese zodiac year ) အရ တြက္ၾကေတာ့ ဒီႏွစ္“ က်ား ” နွစ္တဲ့ေလ ။ တ ႏွစ္ မွာ အေကာင္ တစ္မ်ိဳး နဲ ့ ( 鼠牛虎兔龍蛇馬羊猴雞狗豬 ) ၾကြက္ ၊ ႏြား၊ က်ား၊ ယုန္၊ နဂါး ၊ ေျမြ ၊ ျမင္း ၊ ဆိတ္ ၊ ေမ်ာက္၊ ၾကက္ ၊ ေခြး ၊ ဝက္ ဆိုျပီး အေကာင္ ၁၂ ေကာင္ ရွိတယ္။ တရုပ္လူမ်ိဳးေတြ ဥာဏ္ လည္း တယ္မ်ားၾကသကိုး ။ သူမ်ား အသက္ကို ေမးခ်င္ရင္ ဘယ္သူမွ “ နင္ ဘယ္ႏွစ္ နွစ္ ရွိျပီလည္း ”ဆိုျပီး မေမးၾကဘူး ။ “နင္ ဘာေကာင္လည္း ( 你屬什麼 ) ”ဆိုျပီး ေမးၾကတယ္ ေလ။ ဘာေကာင္လည္းဆိုတာ သိတာနဲ့ အသက္ကို တြက္လို့ ရတယ္ေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ ဗမာလိုသာ နင္ဘာအေကာင္လည္း လို ့ေမးလိုက္မိရင္ေတာ့ အရုိက္ခံရမွာ ေသခ်ာ သေပါ့ ။
အထက္မွာ ဆိုခဲ့သလို ဒီႏွစ္က က်ား နွစ္ ပါတဲ ့ ။ က်ား နဲ ့ေတာ့ ေတြ ့ပါျပီ ။ နွစ္ စ စ ခ်င္းမွာပဲ။ မဂၤလာသတင္း ။ သတင္းေကာင္းေပါ့ ။ ဒီနွစ္ တြက္ကိန္းအရ ဖြားကိ တို့ ႏွစ္သစ္ဦးမွာပဲ စြံသြားျပီ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ။ စြံတာေတာင္မွ နုိင္ငံျခားသား နဲ ့တဲ့ ဗ်ာ .. ( သိလိုသူမ်ား ျပီးခဲ့ တဲ့ ပို့စ္က ေကာ္မန္ ့ေပး သြားတဲ့ အထဲမွာ ျပန္ၾကည့္နုိင္ပါတယ္ )။ တို့ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေၾကာင္း အေရးေကာင္းတာနဲ ့ ေနရင္းထိုင္ရင္း ေယာက်ၤားပါ ရသြားတယ္ ။ဒီေတာ့ ဒီက်ားႏွစ္မွာ က်ားနဲ့ ပတ္သက္တာေတြပဲ ေရးရေတာ့ မလိုလို ။
က်ားကိုက္ပါတယ္ ဆိုမွ အစြယ္ရာေလး လာရွာျပရအံုးမလိုပဲ။( က်ားကိုက္ပါတယ္ဆိုမွ နာတာရွည္လား ဆိုတဲ ့ အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ ေသခ်ာ မသိပါ) ၊ က်ားျမီွးသာ ဆြဲလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္ ။ အေတာင္ ႏွစ္ဆယ္ဝတ္ မင္းေယာက်ၤားမ်ား ကလည္း ဒီလို ေရးတတ္ ေတြးတတ္ပါေပတယ္ ။ ထားပါေတာ့ ။
“ေသခ်င္တဲ့က်ား ေတာေျပာင္း ”တယ္ပဲ ေျပာ ရမလား ။ ေသခ်င္တဲ ့ ဖြားကိလည္း ေတာေျပာင္း ေတာင္ေျပာင္း နဲ ့ ဒီတရုပ္ေတြၾကားထဲ မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္ နဲ ့ေရာက္လာပါတယ္ ။ ကိုယ့္အယူ အဆကေတာ့“ တရြာမေျပာင္း သူေကာင္း မျဖစ္ ” ေပါ့ေလ ။ ဒီေရာက္ေတာ့ လည္း သူေကာင္းေတာ့ မျဖစ္လာပါဘူုး ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အားေပးလိုက္ပါတယ္ ။ သူေကာင္းမျဖစ္ရင္လဲ ေနပါ။သူယုတ္မာ မျဖစ္ရင္ ေတာ္ပါျပီ လို ့ ဆိုျပီး ေတာ့ေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ ့ တရုပ္ေတြၾကားထဲ ေနရင္း သူတို ့ ထံုးစံေတြ အယူ အဆေတြကို လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ေမးရ ျမန္းရတာေပါ့ ။ တရုပ္က်ား အေၾကာင္း ေျပာမလို ့ပါ ။ အယူသည္းၾက ပံုမ်ားေလ . ဒီ က်ားႏွစ္မွာေမြးသူေတြ ထဲမွာေတာင္ ေယာက်ၤားေလး နဲ ့ မိန္းကေလး ကို ခြဲျခား ခြဲျခားလုပ္တတ္ၾကေသးရဲ ့ ။ က်ားႏွစ္က မိန္းကေလး ( က်ားမ ေလးပဲ ဆိုပါေတာ့ ) ။ အဲ့လို က်ားမေလး ဆို ရင္ ဘယ္ေယာက်ၤားေလးရွင္ကမွ သူတို ့ သားနဲ ့ သေဘာမတူခ်င္ၾကဘူး တဲ့ ။ က်ားမ ဆိုတာ မေကာင္းဘူးေပါ့ေလ ။ခိ္ုက္တတ္တယ္ေပါ့ ၊ က်ားမ ေလးေတြဆို မဂၤလာ အခမ္းအနားမွာ ေတာင္မွ သူတို ့သမီးအရံ မလုပ္ေကာင္းဘူးဆိုပဲ ၊ျပီးေတာ့ မဂၤလာ ကုတင္ ျပင္ဆင္တာ တို ့ ။ မဂၤလာ အခန္းထဲ တို ့ ကိုေတာင္ ေပးမထိ္ ေပးမဝင္ၾကဘူး တဲ ့ ။ အထူးသျဖင့္ ႏြား ၊ျမင္း ၊ ဆိတ္ ႏွစ္မွာေမြးတဲ့ ေယာက်ၤားေလးေတြ ဆို က်ားမ ေလးေတြကို ေရွာင္ၾကတယ္ ။ က်ားစာ မိ မစိုးလို ့ တဲ့ေလ ။ က်ားမ ထဲမွာေတာင္မွ မနက္ပိုင္း ေမြးတဲ့ က်ားက နဲနဲခံသာေသးတာ တဲ ့ ။ ညပိုင္းေမြးတဲ ့ က်ားမက အဆိုးဆံုး ဆိုပဲ ။ ည က် ဗိုက္ဆာ လို ့ ထ ကိုက္မွာေၾကာက္ၾကတာတဲ့ ။ သူတို ့အယူသည္းပံုေတြမ်ား ။ က်ားႏွစ္မွာေမြးတဲ့ ေယာက်္ားေလးမ်ားကိုလည္း ေတာ္ရုံ မၾကိ္ဳက္ၾကဘုူးဆိုပဲ ။ ဒါဆိုရင္ ဒီက အပ်ိဳ လူပ်ိဳၾကီးေတြ က က်ားႏွစ္ဘြားေတြ ျဖစ္ဖို ့မ်ားတယ္ေပါ့ ။ခက္ရခ်ည္ေသး ။က်ားမွာလည္း အသည္းႏွလံုးနဲ့ပါေလ ။
ဒီပံုအတိုင္းသာဆို ဒီက်ား ႏွစ္ေတြမွာ ေမြးႏွဳန္းက် ကိန္း ရွိတယ္ေပါ့ ။ အိုဂ်ီေတြ တြက္ေခ်မကိုက္ တဲ ့ ႏွစ္ေပါ့ေလ ။ ဒါေပမဲ ့ ေနာက္တနည္းတြက္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဘဲစားဘဲေခ် ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ကေလး ေမြးနွဳန္းက် ရင္ ကေလး ဖ်က္ႏွဳန္းတက္မယ္ ေပါ့ ။ ဒီက လူေတြ ကေလးဖ်က္ခ်ၾကတာ ထမင္းစားေရေသာက္ သေလာက္ကို လြယ္ၾကတယ္ ။ ဗုဒၶဘာသာ ဝင္ေတြ အေနနဲ ့ကေတာ့ ပါဏာတိပါတာ ကံ ထိုက္တယ္ ဆိုေပမဲ ့ ဒီမွာ ဗုဒၶဘာသာစင္စစ္ နည္းပါးေတာ့ အိုဂ်ီေတြလည္း ေငြသာရ ျပီးေရာ ပါပဲ ။
ျမန္မာေတြမွာ ခြန္ႏွစ္ရက္သားသမီးေတြ တာစား တယ္ဆိုသလို အယူအဆမ်ိဳး (安太歲 ) တရုပ္ေတြမွာလည္း ရွိၾကတယ္။ ဒီႏွစ္ က်ားနွစ္ဘြားေတြ တာစားတယ္ေပါ့ေလ ။ ျဗမၼာၾကီးဦးေခါင္းရြက္ရတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ကံဇာတာ ညံ့ကိန္းရွိတယ္ေပါ့ ။ ဒီေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ သြားျပီး ယၾတာေခ်သလိုမ်ိဳးေတြ လုပ္ၾကရတယ္ ။
နွစ္ေဟာင္းက အေဟာင္းအစုတ္ေတြစြန့္ပစ္ျပီး ႏွစ္သစ္မွာ အသစ္ေတြ သံုးရမတဲ့ ။ သန္ ့ရွင္းေရးေတြ အၾကီးအက်ယ္လုပ္ၾကတယ္ ။မလိုတဲ့ အမွိဳက္ရွင္းတာကေတာ့ ရွင္းရမယ္ေပါ့ေလ ။ ဒီေလာက္ၾကီး ဒီေတာ့ ျမဴနီစပါယ္ အလုပ္သမားေတြ အလုပ္အရွဳပ္ဆံုး အခ်ိန္ပဲ ။ တခ်ိဳ့မ်ား အယူသည္းတာ ဆိုမလား ၊ ပိုက္ဆံေပါတယ္ ဆိုမလား၊ က်ားၾကီး ေျခရာၾကီးတယ္ ဆိုတာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မယ္ ၊ ဆိုဖါ ဆက္တီေတြလည္း ပစ္လိုပစ္ ။ အဝတ္ေဟာင္းေတြ အမွိ္ဳက္ပံု ပစ္လိုပစ္ နဲ့ဆိုေတာ့ အမွိဳက္သိမ္းရသူေတြ တကယ္ ပင္ပန္းၾကပါတယ္ ။ တကယ္ဆို Recycle လုပ္လို ့ရတဲ့ အရာမ်ိ္ဳး ၊ ဥပမာ ၊ အဝတ္အထည္ဆို အေကာင္းၾကီးေတြ မရွိဆင္းရဲသား ဝတ္လို့ ့ရေသးတာမ်ိ္ဳးဆို အလွဴခဲပံုးေတြထဲ ထဲ့လိုက္ရင္ ပိုျပီး သင့္ေတာ္မယ္ေလ ။ သန္ ့ရွင္းေရး အၾကီးအက်ယ္ အလုပ္ေကာင္းေတာ့ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း ထိခိုက္ ကြဲ ရွ ၾကသူေတြလည္း အမ်ားၾကီး ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ေတာ့ ဖြားကိတို ့ စမ္းစပ္ၾကည့္ခ်င္လို ့ဘာမွ အၾကီးမက်ယ္ ရွင္းလင္းေရး မလုပ္ ၊ ဘာအဝတ္အထည္မွ အသစ္မဝယ္ ။ ဘာအေဟာင္းမွ မပစ္ပဲေနၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ခါတိုင္းႏွစ္ေတြလည္း ဘာကံမွ အထူးအေထြေကာင္းခဲ့တာ မွ မဟုတ္ ။ ဒီထက္မ်ား ပိုဆိုးလာမလားလိ္ု ့ ေစာင့္ၾကည့္ပါအံုးမယ္ ေလ ။ လတ္တေလာ အက်ိဳးေပးတာကေတာ့ လူသက္သာတာအမွန္ပါပဲ ။အကုန္အက်လဲ သက္သာတာေပါ့ေလ ။
ျမန္မာေတြမွာေတာ့ ခြန္ႏွစ္ရက္သားသမီး ပဲ ရွိၾကလို ့ ေတာ္ေသးတယ္ ေျပာရမယ္ ။သူတို ့ တရုပ္ေတြ လို အေကာင္ ၁၂ မ်ိဳးသာ ဆို လြယ္မယ္ မထင္ ။ ၁၂ မ်ိဳး ျပည့္ေအာင္ ဘာေကာင္ေတြ ထဲ့ ေပးရရင္ေကာင္းမလည္း လို ့ေတြးၾကည့္မိေတာ့ ၾကံ ့ ရယ္၊ ဖြတ္ရယ္၊ လဒ ရယ္ ထပ္ျဖည့္ေပးရ မလိုပဲေလ ။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာက်ားလည္း က်ားဆိုမွ က်ားပါပဲ ။ တနလာၤ က်ားမ်ားေျပာပါတယ္ ။ က်ားစိတ္ကေတာ့ ရွိၾကတယ္ေလ ။“ က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာ ” ဆိုတာ တကယ္ပဲလား ။ ႏြားက အျမဲ ရွဳံးေနၾကရတယ္တဲ ့လား။ဟုတ္လိမ့္မယ္ ။ဒါေပမဲ့ ျမန္မာ့က်ားေတြ အမ်ိ္ဳးတံုးေတာ့မယ္ ၊ ျမန္မာျပည္မွာ က်ားအေကာင္ေရ ၁၅၀ ထက္ ပိုမရွိနုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ သတင္းအရ ၊ လူသနားမွ လည္း က်ားခ်မ္းသာရာ ရမယ္ ဆိုတဲ့ စကားပံု တခု အသစ္ထြင္သင့္ျပီထင္ပါတယ္။ သနားစရာ က်ားသတၱဝါ ေတြကိုလည္း ညွာတာသနားၾကေစလိုပါတယ္ ။
ဒီေနရာေလးမွာ ဖတ္ၾကည့္နုိင္ပါတယ္ ။
အစိုးရရုံးပိတ္ရက္ အရ အစိုးရ ရုံးေတြအားလံုးေရာ ၊ စက္ရုံ အလုပ္ရုံေတြအားလံုး ဒီႏွစ္ ရုံးပိတ္ရက္ ၉ ရက္ၾကီးမ်ားေတာင္ ရၾကပါသတဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ ႏြားႏွစ္ဘြား မဟုတ္ပဲ ႏြားဇာတာပါတဲ့ ဖြားကိတေယာက္ေတာ့ ႏြား လိုပဲ အလုပ္လုပ္ရအံုးမယ္ေလ ။ ၄ ရက္ပဲ နားရတာ ဆိုေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ပိတ္ရက္မွာ ဟိုလည္ ဒီလည္ လုပ္မလို ့ စီစဥ္ျပီးကာမွ ရာသီဥတုကလည္း မ်က္ႏွာသာ မေပးေပဘူး ။ မိုးေတြဆက္တိုက္ရြာ ေနတာ နဲ ့ အိမ္ထဲမွာ ပ်င္းရိစြာ အခ်ိန္ကုန္ရျပန္ပါတယ္ ။ ၃ရက္ေျမာက္ေန ့မေတာ့ မေနနုိင္ မထိုင္နုိင္နဲ့ မိုးရြာထဲမွာပဲ ရထားတတန္ ကားတတန္ စီးျပီး ဟိုဝင္ ဒီထြက္ သြားပလိုက္တယ္ ။ ကားေတြ ပိတ္ လူေတြၾကပ္ သိပ္မဟန္ပါဘူး ။ လူ ့အလို နတ္မလိုက္နုိင္ ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပဲ ျဖစ္မယ္ ။
“က်ားနဲ့ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြ ့ၾက ေသးတာေပါ့ ” ဆိုတာေရာ ..က်ားနဲ့ဆင္ ေတြ ့တဲ့ အခါ သူတျပန္ ကိုယ္တျပန္ ဆိုေတာ့ ဒီလိုပြဲမ်ိဳး ၾကည့္ေကာင္းမယ္ ထင္ရတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ “ က်ားေက်ာက္လို ့ ရွင္ၾကီးကိုး ၊ ရွင္ၾကီးက်ားထက္ဆိုး ” ဆိုတဲ ့ အျဖစ္မ်ိဳး မေရာက္ၾကရေအာင္လည္း သတိ နဲ ့ အသိ နဲ့ ယွဥ္ျပီး ခ်င့္ခ်ိန္ၾကရပါမယ္။ “ က်ားဆရာ ေၾကာင္ ” ဆို ျပီး “ ေၾကာင္သူေတာ္ ၾကက္သူခိုး ”ေတြကလည္း ရွိေသးရဲ ့ ။ က်ားကိုးစီး စားမကုန္တဲ့အား နဲ့ က်ားငစဥ္းလဲ ေတြလည္း ရွိေသးသမို ့ဒီလိုက်ားမ်ိဳးေတာ့ ေဝးေဝးၾကည့္ေရွာင္ ၾကေပါ့ ၊ ဒါေပမဲ့ တရုပ္က်ား ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာက်ားျဖစ္ျဖစ္ တကယ့္ တိရစာၦန္ က်ား မ်ိဳးေတြကို မ်ိဳးမတံုးၾကရေလေအာင္ေတာ့ ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖို ့ လိုအပ္ေနပါျပီ....
က်ားႏွစ္မွာ က်ား နဲ့ ပတ္သက္တဲ့ ေရာက္ရာေပါက္ရာေလးမ်ား ေရးလိုက္ရပါတယ္ ။ ဘာက်ားပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန နိုူးနိုးၾကားၾကားေလးေတာ့ ရွိၾကေစခ်င္ပါတယ္ ။
ဒီတပါတ္ ဆန္းေဒး ။ တိမ္ေတြ မျပာပါဘူး ။တေနလံုး မိုးေတြရြာလိုက္ အံု ့လိုက္ နဲ့ ။ ပ်င္းပ်င္းရွိလို့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ နဲ့ အျပင္ထြက္တာ ။ မိုးရြာထဲ ဆိုင္ကယ္စီး ေတာ့ စိုစိစိ ။ သြားမဲ့ေနရာ က Tan Sui သန္ ့ေစြ ။အိမ္ကေန ၂ နာရီၾကာေလာက္ ေမာင္းရမယ္ဆိုေတာ့ ခ်မ္းလာတာနဲ ့ လမ္းတဝက္ေရာက္ေတာ့ MRT ပဲ တက္စီးလိုက္တယ္။တကယ္ဆို MRT ကို ဂိတ္ စ မွ ဂိတ္ဆံုးထိ စီးလိုက္ရင္ ရသား နဲ ့တမင္ သက္သက္ အပင္ပန္းခံတာ။ ပင္လယ္နားနီးေပမဲ့ ပင္လယ္ဝထိေတာ့ မသြားျဖစ္ပါဘူး ။ဟိုေရာက္ေတာ့ ဟိုနား ဒီနား ေလွ်ာက္ရင္း ဟိုစားဒီစားေပါ့ ။
ဇလံုလို အိုးထဲ မွာထဲ့ထားတာက ပုစြန္ ကို ျငဳပ္ေကာင္းမွဳန္ ့နဲ့ ဆား နဲ ့အသကုန္ ျဖဴးျပီး အေျခာက္ခ်က္ထားတာ ။ စပ္လည္းစပ္ ငံလည္း ငံ ၊ေနာက္ တပန္းကန္က သံပုရာသီး နဲ့ ဆမ္းျပီး အရည္ရႊဲရႊဲ ခ်က္ထားတယ္ ။ ေနာက္တခုက မွ်စ္နုနု ေလးထိပ္ပိုင္းကို ျပဳတ္ျပီး အတံုးေသးေသးလွီး ။ျပီး mayonnaise ဆမ္းထားတာ( ဗိုက္ဆာလို ့ သူ ့အရင္စားလိုက္တာ ၊ ပံုရုိက္ဖို့ ေတာင္ေမ ့လို့ ။ ပန္းကန္လြတ္ပဲ က်န္တာ း)။ စားေနတံုးက သတိမရ မိပါဘူး seafood နဲ့ vitamin C ဆိုတာေလ ။အို .. နဲနဲ ပဲ စားတာ ၊ ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး ။ စားရင္းနဲ ့ေတာ့ ကုန္သြားတာပဲေလ ။
ပုစြန္ပါဘဲ ။ ေကာက္ညွင္းမွဳန့္ လူးျပီးေၾကာ္တာနဲ ့တူပါရဲ့ ။ မယိုးနီးစ္ နဲ့ နာနတ္သီးစိတ္ လည္းပါေသးတယ္ ။
ဒါက ပင္လယ္ ခရု ေၾကာ္တာတဲ ့ ။ ေျမပဲဆန္ေတြေရာ ။ ၾကက္သြန္မိတ္ေတြေရာ ။ စားလို ့ေတာ့ မဆိုးပါဘူး ။ ကိုယ္မွ မခ်က္တတ္တာ ။ ဂ်ီးမမ်ားပါဘူး ။ ေတြ ့ရာ စားပါပဲ ။
အဲ့ဒီ တရုပ္မေလးက တမင္မွာတာ ။ ဗိုက္ဆာတာနဲ ့ ဘာမွန္းမသိ မေမးမစမ္းပဲ စားလိုက္မိ ပါတယ္ ။စားလို့အေကာင္းသားရယ္ ။ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလးေက်ာ္ထားတာေလ ။ အသားကလဲ ႏူးသား၊ပင္စိမ္းရြက္နဲ့ ထဲ့ေက်ာ္တာ ေမႊးေနတာပဲ ။တလုပ္စား ျပီးမွ ေမးၾကည့္တာ ။ ဒီေတာ့ မွ လက္နဲ့ ထိုးျပီး ျပန္အန္ထုတ္ ရတယ္ ။ အေတာ္ဆိုးတဲ့ ေကာင္မေလး ။ မွာလိုက္တာ က ဖါးသားတဲ ့ ။ ေဝါ့ ကနဲ ပဲ ။ေဆာရီး လို့ ျပန္ေျပာမိရေသး ။ း(( ။ ေတာ္ပါေသးရဲ ့ မားသား ၾကီး ပါ ထဲ ့မမွာတာ ။
ဆိုင္က အထြက္ လမ္းေဘးဆိုင္ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္မွာ စားစရာေတြ ေရာင္းတာ တန္းစီလို ့ ။ ေတာဝက္ကင္တဲ့ ။ ေတာကတက္လာတဲ့ဝက္ မဟုတ္ဖူးေနာ္ ။ ဒီမွာ ရွိတဲ့ aborigiens လို့ေခၚတဲ့ ေတာင္ေပၚသားေတြ ေတာလို္က္ထြက္ရင္ ရတာ မ်ားတယ္ ။ အေကာင္ၾကီးၾကည့္ျပီး စားရဲပါဘူး ။ ပံုပဲရုိက္လိုက္တယ္ ။
ေတာဝက္သားမစားဘူးဆိုေတာ့ ေဘးကကပ္ရက္ဆိုင္က အကင္ ေတြပဲ စားလိုက္ေသးတယ္ ။ ေနာက္မွ သိတယ္ ဒါလဲ ေတာဝက္သားပဲတဲ့ ။ ဒါေၾကာင့္ ထင္ေတာ့ ထင္မိသား ။ ညီွသလိုလို အီလည္ လည္ နဲ့ေလ ။ ဒီသူငယ္ခ်င္းတရုပ္မက အေတာ္ေနာက္ ပဲ ။ သူ့ ့ကို ဗမာျပည္ တခါေခၚလည္ဖူးေသးတာ ။ သူ ့ကို ဒန္ေပါက္ထမင္း ညာေကၽြးတာ စားျပီး အန္ဖူးလို ့ ဂလဲ့စားျပန္ေခ်တာ နဲ ့တူရဲ့ ။
စားျပီးေတာ့ ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္ ။ အလယ္တလမ္းက လူေတြ တအားမ်ားလို ့ လူရွင္းတဲ့ ဆိပ္ကမ္းဖက္မွာဘဲ ေလွ်ာက္ျဖစ္တယ္ ။
ဒီေနရာ ကေတာ့ ျမစ္ပါ ၊ ဒီလိုေမာ္ေတာ္ဘုတ္ေလးေတြ စီးျပီး ပင္လယ္ဝ ထိ သြားလို့ရတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ မစီးျဖစ္ဖူး ။ မိုးေလဝသ မေကာင္းလို့ေလ ။ အေမကလည္း မွာထားတယ္ ။ ေရလမ္းခရီး မသြားရဘူးတဲ့ ။ သူက ေဗဒင္ ယံုတယ္ ။ အင္းေလ ။ လူၾကီးမိဘ စကား နားေထာင္ရမယ္လို ့ မွတ္ထားလို့ ပါ ။ ( သတၱိလဲ ေၾကာင္တတ္ပါတယ္ ။ ေရနစ္မွာ ေၾကာက္တယ္ )
မေၾကာက္တဲ့ သူေတြ လည္းစီးေနၾကတာပါပဲ ။ကမာၻၾကီး ဘယ္ေတာ့ ပ်က္မလည္း ေတြးပူမေနၾကဘူး ေလ ။ ရွင္ေနတံုး ေပ်ာ္ေနၾကတာ ။ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းသားပဲ ။ဟိုးျမစ္တဖက္ကမ္းက ေတာင္ေပၚ တက္ဖူးေသးတယ္ ။ ၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္ၾကာတယ္ ။ခုေနတက္ရင္ေတာ့ ၄ နာရီၾကာရင္ေတာင္ ၊ ေတာင္ထိပ္ေရာက္ပါ့မလားပဲ ။
အဲ ့ဒီ ဘက္ကေန ဆက္သြားရင္ ပင္လယ္ဝ ေရာက္တယ္ ။ မိုးအံု ့ေနလို့ ေသခ်ာ မျမင္ရပါ ။
သူတို့ ျမစ္ဆိပ္ကလည္း ရန္ကုန္ ျမစ္လိုပါပဲ ။ လတာျပင္ ညိဳမဲမဲ ေတြ နဲ့ ။ အဲ ့ဒီထဲမွာ ဂဏန္းေပါက္စေလးေတြ အမ်ားၾကီး ဟိုေျပး ဒီေျပးနဲ ့ ။ ဘယ္သူမွေတာ့ လိုက္မႏွဳိက္ေနၾကပါဘူး ။
ေနာက္ဆံုးပိတ္ စက္ရပ္သတင္း ........
အစားေသာင္းက်န္းမိလို ့ E ပန္း ေနျပီး ၊ က်ီးမနုိးပြဲ အစီအစဥ္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရပါသည္ ။ စာေတြ မေရးနုိင္လို့ ပံုေတြနဲ ့ပဲ အၾကံ အဖန္ လုပ္မိပါသည္ ။ နားလည္ေပးေတာ္ မူၾကပါ ။
တိမ္ျပာျပာေန့တေန့ ဆန္းေဒးမွာကြယ္ .. မဂၤလာေဆာင္ပဲြေလးက်င္းပ ေနတယ္ ...အိုးး မွားပါတယ္ ..ခုတေလာ သူမ်ားေတြ သီခ်င္းအေၾကာင္းေတြ ေရးေနၾကတာ နဲ ့ေရာေယာင္လိုက္ဆိုမိတာ ။ မဂၤလာေဆာင္ပြဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ဒီေန ့ဝါးေၾကာ သြားေနတာ နဲ ့ဘာအေၾကာင္းေရးရမွန္းမသိ ။ ကိုယ္တိုင္လည္း မခ်က္တတ္ ( ခ်က္တင္ ေတာ့ထိုင္တတ္ သား ပဲ ..စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ မခ်က္တတ္ တာကိုေျပာပါတယ္ ) ေတာ့ စားခဲ ့ ဝါးခဲ ့တာေလးေတြကိုပဲ ရုိက္လာခဲ့ ပါတယ္ ။ သြားရမဲ့ ေနရာ ကို မသြားတတ္ေတာ့ MRT စီးျပီး ထိုင္ေပထဲေရာက္ေတာ့ အူလည္လည္နဲ ့ ဘယ္ဘက္ေလွ်ာက္ရမွန္းမသိ ၊၁၂ နာရီ အေရာက္လာရမယ္ေျပာထားတာ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၂း၃၀ တဲ့ ။ ျပသနာပဲ ။ စိတ္ရွဴပ္လာလို ့ ဝါဝါကားေလးပဲ တားစီးမိလိုက္တယ္ ။ ဒီက Taxi ေတြက အားလံုး အဝါေရာင္ေတြ ခ်ည္းပါ ။ ဟဲဟဲ ၊ ကားဆရာ က ဟိုဝင္ဒီထြက္ နဲ့ ပညာ ျပ လိုက္တာ ၁၂၅ က်ပ္ ( ဒီက ၃၃ က်ပ္ဆို အစိမ္း ၁ ေဒၚလာ ေပါ့ ) ကုန္သြားေတာ့ လိုရာအရပ္သို ့ ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္သြားပါတယ္ေလ ။ ေနာက္မွ သိရတာ က MRT ဆင္းတဲ့ေနရာကေန ေနာက္ဖက္ျပန္ေလွ်ာက္ ျပီးေကြ ့လိုက္ရင္ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ပဲ ေလွ်ာက္ရပါတယ္တဲ ့ ။ မီတာ တခါခ်ိဳးစရာေတာင္ မလိုပါဘူးးတဲ ့ ။ ခံလိုက္ရတာ ၊ ထားပါေတာ့ အလကား ဝါးရမဲ ့အေရးဆိုေတာ့ လည္း တန္ပါတယ္ ။ ေကာ္တရာ သူေဌး က တကာခံမွာဆိုေတာ့ မသြား မျဖစ္ ၊ မသဒၵါေရစာ ကို ရေအာင္ သြားဝါးရေတာ့ တာေပါ့ ။ ဆို္င္ က အန္ဒါဂေရာင္းမွာ ၊ ဂ်ပန္ စာေတြပါပဲ ။
ေရာက္ကာစက မစားရဲတဲ ့ငါးအစိမ္း ၊ေနာက္စားရင္းနဲ့ ဂ်ပန္စာ စားတိုင္း အမ်ားဆံုးစားျဖစ္တဲ့ အစာတခု ၊ ဂ်ပန္လိုေတာ့ ဘယ္လိုေခၚလဲ မသိပါ ။ တရုပ္လို အေခၚကို ဗမာလိုေရးလိုက္ေတာ့ စဲန္းယြီျဖဲန္ ့တဲ ့ ။ ဝါဆားမိ နဲ ့တို ့စား ။ ပူရွိန္းရွိန္းပူစပ္စပ္ၾကီး ။ ဒါကို အရသာခံျပီးစားၾကတယ္တဲ ့ ။ ဒီလူေတြေတာ့ ရယ္စရာပဲ
လြယ္လြယ္ေခၚရရင္ ၾကက္ဥေပါင္းပါဘဲ ။ ငံက်ိက်ိ နဲ ့။အထဲမွာ ၾကက္သားတံုးေသးေသးေလးေတြနဲ ့abalone ပါတယ္ ။ မဆိုးပါဘူး။
တန္ပူရာ ၊ ေတြ ့တဲ ့အတိုင္း ..ပုစြန္ ကို ဆန္အလံုးေသးေသးနဲ ့ကပ္ျပီးေၾကာ္ထားတာ ။ ျပီးေတာ့ ခရမ္းသီး၊ ပိန္းဥ ၊ေမ်ာက္ဥ (ဟိ..ဘာလို ့အဲ့လိုေခၚတာလဲမသိ ..ေမ်ာက္ က ဥတတ္လို့ လားေနာ္ ) ၊မွိဳ ၊ ကညႊတ္ ေတြကို ေၾကာ္ထားတာ ။တို့ စားရတဲ့ ဆားက လည္း အစိမ္းေရာင္ၾကီး ။ Green Tea salt တဲ ့ ။ ဘာမွ မကြာပါဘူး ။ဆား ဆိုတာ အားလံုးငံတာခ်ည္းပါဘဲ။
ေရညွိအလိပ္ ။အထဲမွာ ငါးဥ ၊ အရြက္ေတြ ။ ဂဏာန္းသား နဲနဲ ။ ဗိုက္ထဲသာဝင္သြားတယ္ ။ ဘာရြက္ေတြလဲ သိဘူး ။
ဂဏန္းလက္မအသား၊မွဳိ ၊အာတာလြတ္ဥ ၊မုန္လာပြင့္ ၊ ခ်ိဳငံၾကီး ။ စားလို့ ေတာ့ ေကာင္းသား ။
ပဲျပားအေပ်ာ့ ၊ ဘယ္လိုေၾကာ္ထားလဲ မသိ ။ အျပင္က အခြံၾကြပ္ၾကြပ္ရြရြ ။ အထဲကေတာ့ ေပ်ာ့စိစိ ။ ေရညွိေျခာက္ အခ်ပ္ကို အမွ်င္ေတြျဖစ္ေအာင္္ညွပ္ထားတာ ဆံပင္ေမႊး လိုလိုပါပဲ ။
ေကာက္ညွင္းေပါင္း နဲ့တူတာပဲ ။ငါးဥၾကီးက နဲနဲ အငံဓါတ္နဲ ့ အရည္ေလးေတြပါတယ္ ။ ဘာငါးဥလဲ မသိ ။ေစ်းၾကီးတယ္ လို့ ေတာ့ ေျပာတာပဲ ။ ဟင္းရည္က မီေဆာ့ ထန္း .. ဂ်ပန္လိုေတာ့ မေခၚတတ္ပါ ။ ပဲတမ်ိဳး ပါ ။ပဲျပားလဲ ပါတာ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ ။ သိပ္မထူးျခားပါဘူး ။
ပြဲသိမ္းခါနီး အခ်ိဳတည္းစရာ ။ အသီးေလးကလဲ နဲနဲေလး ။ တတံုး ကို တလုပ္စာေတာင္ မရွိ ။ သစ္ေတာ္သီး ၊ ပန္းသီး၊ Dragon fruit ဆိုေတာ့ နဂါးသီးေခၚမလား ။ ရယ္စရာၾကီး ။ ေသခ်ာၾကည့္ေနာ္ ။ မဲမဲ တံုးေလး ႏွစ္တံုး က ဘာလဲ ။ မွန္းၾကည့္ ...... အစက ေတာ့ မုန့္ကၽြဲသဲ ေအာင္းေမ့ေနတာ ။ ဟိဟိ
အနီးကပ္ရုိက္လိုက္ေသးတယ္ ။ ျမင္ရလား မသိ ။ အေပၚမွာ ျဖဴးထားတဲ ့ အမွဳန့္ေလးေတြ ။ ေသခ်ာၾကည့္တာေတာင္ ဘာမွန္းမသိလို ့ ေဘးက တေယာက္ကို လွမ္းေမးရတယ္ ။ ေတာက်တာေလ ။ ေနာက္ေတာ့မွ သိတာ ။ ဟားဟား ေရႊမွဳန္ ့ေလးေတြ ျဖဴးထားတာ တဲ့ ။ ေအာင္မေလး ။ အဆိပ္သင့္ေတာ့ မလား သိဘူး ။ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေရႊ မွဳန္စားတယ္ ဆိုတာ ခုမွ ျမင္ဖူးတာ ။ ခီြး ခီြး ...
ေနာက္ဆံုးပိတ္ က ေကာ္ဖီပါ ။ တခြက္ခ်င္းစီ ၾကိဳေနတာ .... လူ အေယာက္ ၄၀ စာဆိုေတာ့ သူ ့ကိုေသာက္ဖို့့ အေရး နာရီဝက္ေက်ာ္ ေစာင့္လိုက္ရေသးတယ္ ။ ဒီေန ့အတြက္ ကယ္လိုရီေတြ အေတာ္မ်ားသြားလို ့ ညစာ မစားရဲေတာ့ပါ ။ နာရီဝက္ တနာရီေလာက္ေျပးရပါအံုးမယ္။
အလုပ္က ေဘာ္ဒါေတြ နဲ ့.. ေကာ္တရာ ေဘာ္ဇာက ေမးစိပြတ္ေနျပီ ။ ဘာေတြ အၾကံထုတ္ေနလဲ မသိ ။ မနက္ဖန္ အလုပ္တက္ရင္ေတာ့ အသားကုန္ခိုင္းေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ ့ ။
မစားရ ဝခမန္း မ်က္စိေနာက္စရာျဖစ္ေအာင္ ပံုေတြ ျပထားပါတယ္ ။ အာရုံေနာက္သြားရင္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ။ ေနာက္ရက္ေတြမွ ပဲ စာေလးေပေလး ရုိရုိေသေသ ေရးပါေတာ့မယ္ ။ ခုေတာ့ ... ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ။ အေခ်ာင္ခိုလိုက္ဦးမယ္ ေနာ္ ...
ဒီမနက္ လဲ မိုးရြာ ေနတာ မျပီးနိုင္ ။ မိုးတိတ္ေအာင္ေစာင့္ ေနရင္းနဲ့ ညေနေစာင္းေရာ ။ ေတာင္မတက္ရတာၾကာလို့ အိမ္နားမွာရွိတဲ ့ ေတာင္ကို သြားျဖစ္တယ္ ။ခါတိုင္းဆို မနက္ေစာေစာ ထ၊ ေတာင္ေပၚတက္ ။ ျပီးရင္ ဗမာတန္းဝင္ျပီး မနက္စာ စားေပါ့။
ဒီေန ့ေတာ့ ညေနေစာင္းမွ တက္ရတာ ။ တခုေတာ့ေကာင္းတယ္ ။ မိုးအံု ့ေနေတာ့ ေနပူ မထိုးေတာ့ အေရျပားကင္ဆာ ျဖစ္ဖို ့ နဲနဲ သက္သာ သြားတာေပ့ါေလ။ ဒီေနရာေလးမွာ စီးေတာ္ ယာဥ္ေလးရပ္ ။ေတာင္ေျခေပါ့ေနာ္ ။
ေၾကာင္ဆိုရင္ မၾကိဳက္ပါဘူးဆို မွ ဒီေၾကာင္တေကာင္ကလာေႏွာက္ယွက္ေနေသးတယ္
မိုးရြာထားလို ့ ေလွခါးထစ္ေတြ ေခ်ာ စိစိ နဲ့ .. သိပ္မဟန္ပါဘူး
ဒါေၾကာင့္ ကားလမ္းမ ေဘးကေနဘဲ တက္ျဖစ္တယ္။
ဒီလိုတက္ရတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ။ လမ္းရွည္ ေပမဲ့
ပိုေျပတယ္
လမ္းမွာေတြ ့တဲ့ အေကာင္ေလးေတြ ဘဲငန္းေလးေတြ
ေအာ္ေအာင္စ လို ့ရတယ္ ။
ဒီေန ့ေတာ့ စိတ္ထဲ အေတာ္ေလး ေထြေနတာနဲ ့သူတို ့ကို ပါ စိတ္တိုေအာင္လုပ္လိုက္မိတယ္။
သခင္က တိုင္မွာခ်ည္ခဲ ့ျပီး
ဘယ္ေလွ်ာက္သြားေနမွန္းမသိ။
သခင္ျပန္လာမွ သူလည္း ခ်ည္တိုင္က လြတ္ရမွာ ။
ေခြးဆို တာ သစၥာ ရွိၾကတယ္ ။
ေပးထားတဲ ့ တာဝန္အရ သူလည္း ေနရ ရွာတာဘဲ။
ဒါကေတာ့ ေတာင္အလယ္တဝက္ေလာက္မွာရွိတဲ ့ ဘုရားေက်ာင္းတခု။
က်ယ္ပါတယ္
ဘုရား ဆိုေပမဲ ့ ဗုဒၵ ဆင္းတု တဆူဘဲ ေတြ ့တာ။
က်န္တာေတြ ကေတာ့ နတ္ေတြ ၊ မယ္ေတာ္ေတြ မ်ားပါတယ္
တမ်ိဳးေတာ့ တမ်ိဳးဘဲ ။ဆင္းတု ေတာ္က အေတာ္ေလးၾကီးပါတယ္
ဒီေက်ာင္းၾကီးရဲ ့ေဘးမွာရွိတဲ့ လမ္းေလွ်ာက္တန္းေလးက ဒီလို အနွိပ္ခံလို့ရတယ္ တဲ့
ေျခေထာက္ရဲ့ ဘယ္ေနရာ ကို ႏွိပ္ရင္ ဘာေရာဂါ အတြက္ ေကာင္းတယ္ေပါ့ေလ။
ဒါေပမဲ ့ အဲဒီ ေက်ာက္စရစ္ တံုးေတြ ေပၚ ဖိနပ္ မပါဘဲ ေလွ်ာက္ရတာ ။
က်င့္ သား မရေသးတဲ ့သူ ေတြ အတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလး နာပါတယ္
ေျခဖဝါးေတာ္ နုနုေတြ အတြက္ေတာ့ ေအာ္ေနရမွာ ေသခ်ာတယ္ .
ကိုယ္လည္း အားက်မခံ စမ္းေလွ်ာက္ ၾကည့္တာ .. ၁လွမ္း ..နဲနဲေလးနာတယ္
၂လွမ္း ပိုနာတယ္ ။ ၃ လွမ္း မ်ားမ်ား နာလို ့ ေတာ္ပါျပီ ။
ကိုယ့္ အသား ကိုယ္ အနာမခံ ေတာ့ဘူး လို ့ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ။
ေတြ ့လား ။။ အဲဒီ လူၾကီးကေတာ့ ေလွ်ာက္ေနလိုက္တာ ။ သူ ့ေျခေထာက္ မဟုတ္တဲ ့ အတိုင္းဘဲ ။
လမ္းေဘး မွာ ဘာေကာင္ေတြလည္းေတာ့ မသိပါဘူး ။
ေပါက္ကရ ငွက္ လိုလို ။ ဂဠဳန္ လိုလို ၊ ကေလးေတြ ကေတာ့ ၾကိဳက္မယ္ထင္တယ္
ဒီေနရာထိ ကားေမာင္းတက္လို ့ရပါတယ္ ။ ဒီေန ့ အခါၾကီး ရက္ၾကီး မဟုတ္လို ့ ေတာင္ေပၚ လာတဲ ့သူေတြ နဲ ေနတာ ။ကားရပ္ဖို ့ ၊ ဆိုင္ကယ္ရပ္ဖို ့ ေနရာလြတ္ေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ေနတယ္။
အန္ေလာ္ေတမွ ကုန္းကုန္းၾကီး ခမ်ာ မေတာ့ ေနပူ မိုးရြာ လဲ ဒီအတိုင္းဘဲ ရပ္ေနရရွာတာ ။
ဒါကေတာ့ က်ံဳး ဟိုျမိဳ ့ေလး တပိုင္းတစ ျမင္ေနရတယ္ေပါ့
မိုးေတြ အေတာ္ေလးအံု ့ ေနလို ့ ထိုင္ေပျမိဳ ့ ကိုေတာ့ မျမင္ရဘုူး
ဒီလို ေလွခါးထစ္ေတြ ျမန္ျမန္တက္မွ ဗိုက္ပူတဲ ့သူေတြ ၊ အဆီခ်တာ အသံုးက်တယ္တဲ့ျမန္ျမန္တက္ေတာ့ ျမန္ျမန္ အေမာဆို ့တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္
မိုးေတြအံု ့ျပီး ခ်မ္းေနတာ ေတာင္ ေခၽြးေတြ အေတာ္ရႊဲ ေနၾက ျပီ ။
အင္း .အခု ေတာင္အေပၚဆံုးက ဘုရားေက်ာင္းေရာက္ျပီ ။
ဒီေန ့ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဘုရားဖူး ေတာင္တက္သူေတြ နဲ မယ္ထင္ထားတာ
သိပ္ေတာ့ မနဲ လွပါဘုူး
ဘုရားနဲနဲ ရွစ္ခိုးျပီး ဆုေတြ မ်ားမ်ား ေတာင္းေနၾကတာ ။။
ဒီေနရာေလးကေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းေနာက္ဖက္ကေန
အေပၚဆက္တက္ ရင္ သိပ္မေဝးပါဘူး ။ ဒါေပမဲ ့အျမဲ လူရွင္းေနတတ္တယ္။ဒါေၾကာင္ ့ကိုယ္ေတာင္ေပၚတက္တိုင္း သြားထိုင္ေနက် ေနရာေလး။
အလြမ္းသီခ်င္းေလး နားေထာင္ရင္း ရႈခင္းေလးေတြ အေပၚစီးက ၾကည့္ရတာ ေမြးရပ္ဌာေန ကို လြမ္းလို့ေကာင္းတယ္
ေဘးမွာဘယ္သူမွ မရွိ စိတ္ထဲ ရွိတာေတြ အက်ယ္ၾကီးေအာ္ျပီး ေျပာခ်င္တာေျပာ လို ့ရတယ္
ျပီးေတာ့ တေယာက္ေသာသူ ကို သတိရတိုင္း လြမ္းတိုင္း ဒီေနရာေလးမွာ ထိုင္ေနက် ။
ကပ္သီး ကပ္သပ္ လက္တန္းေပၚတက္ထိုင္ရတာ ။ အိပ္ေတာ့ မငိုက္ရဲ ပါဘူး။ ေအာက္ျပဳတ္က်ရင္ ျမင္ခ်င္ ေတြ ့ခ်င္တဲ့ အရာေတြ ၊ မေတြ ့ရေတာ့မွာ စိုးလို ့ အသက္ကေလးကိုေတာ့ ရွည္ေအာင္ ေနရအံုးမယ္ေလ
စိတ္ေျဖရာ ေနရာေလးတခုပါ ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
