မင္းကို တခါသတိရတိုင္း ေကာင္းကင္ၿပင္ကၾကယ္တစ္စင္းေၾကြရစတမ္းဆိုရင္၊
စၾကၤာဝဠာတခြင္မွာ ၾကယ္စင္ကင္းတဲ့ ဟင္းလင္းၿပင္တခုၿဖစ္ေရာ့မယ္ ။
မင္းကို တခါသတိရတိုင္း သမုဒၵရာၿပင္က ေရတစက္ခမ္းေၿခာက္ရစတမ္းဆိုရင္၊
အေၿပာက်ယ္တဲ ့ ပင္လယ္ၿပင္ဟာ ကႏၱာရဆင္ဆင္ၿဖစ္ေရာ့မယ္ ။
မင္းကို တခါသတိရတိုင္း ငါ့မ်က္ရည္တစက္ေၾကြသက္ရစတမ္းဆိုရင္၊
ငါ့ပါးၿပင္ ႏွစ္ဖက္လံုးဟာ တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေရယဥ္နဲ ့ၿမစ္ငယ္တစင္းၿဖစ္ေရာ့မယ္ ။
မင္းကို တခါသတိရတိုင္း မိုးသက္မုန္တိုင္းတခ်က္က်ရစတမ္းဆိုရင္၊
ေလာကၾကီးတခုလံုးမွာ နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး ၊တိုင္ဖြန္း၊ဟာရီကိန္း တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းနဲ ့
အဆက္မၿပတ္ ေမႊတိုက္ေနလို ့ လူေတြငါ့ကို ရုိက္ေရာ့မယ္ ။
ဒီေတာ့ .. ဒီေတာ့ ... လြမ္းလဲ မလြမ္းရဲပါဘူး ၊
လြမ္းစိတ္ကိုေၿဖ ၊ ခ်စ္စိတ္ေဝရင္း၊
တမ္းတၿခင္း ေန ့ရက္ေတြ မရွိေအာင္ ၊ ငါ ...ဆင္ဆင္ၿခင္ၿခင္ေနပါ့မယ္ ။
(လြမ္းလြန္လြန္းလို ့ ေရးၿဖစ္သြားတယ္ .. ပိုတယ္ထင္လည္း ထင္ၾကပါ )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment