တဂ္ၾကျပန္ျပီ ..ကိုေနညိဳရင့္ ရဲ ့ ေနာင္ အႏွစ္ ၂၀ ၾကာေသာ္ ...တဲ ့။
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ။ ဘယ္ အရာမွ မျမဲ ၾကတာ ။ မသိတာလည္းမဟုတ္။ အိုရမယ္ ၊ နာရမယ္ ၊ေသရမယ္ ။ေသခ်င္းတရားက လက္တကမ္းမွာ အျမဲ ရွိေနတာ ။ ဒီ အႏွစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ ေသမင္းက မ်က္ေစ့ေနာက္လို့ မေခၚခ်င္ေသးဘူး၊ ကိုယ့္အလွည္ ့က်မလာ ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ့ အေသအခ်ာ ေျပာျပနူိင္တာ ဟာျဖင့္ယခု လက္ရွိ အသက္အရြယ္ထက္ ၂၀ နွစ္ေတာင္ ပိုၾကီးရင့္သြားမွာေပါ့။ ရုပ္ခႏၶာ အရ မအိုခ်င္လို ့မရဘူး ။ ဒါေပမဲ ့ စိတ္သ႑န္ ဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ ့စိတ္ဓါတ္ စြမ္းအား ေလ့က်င့္မႈအေပၚ အမ်ားၾကီး တည္ေနတယ္ ။အဟက္ ..စိတ္ပ်ိဳ ကိုယ္ႏု ။မအိုေသးတဲ ့သူ အျပိဳေလးနဲ ့တူ ။ အဲေလ ။ ထားပါေတာ့ ဒါေတြ ။ ဆရာၾကီး ကိုင္ရုိေတာင္မသိဘူး ။ေနာင္အႏွစ္ ၂၀ မွာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနမလဲ ။
အဟက္ ဒါေပမဲ ့ျပင္ညာရွိ တို ့ေျပးၾကည္ ့လိုက္တာ ။ေခြး အလိုက္ခံ ရလို့ .ေနာက္တခါ ေျဖးေျဖးေလး သြားၾကည့္လိုက္တယ္ ။။၂၀၃၀ ခုႏွစ္ မိုးဦးက် အခါသမယ ။ရွမ္းျပည္ ေတာင္ပိုင္း ေတာင္ၾကီးျမိဳ ့ အနီး ဟိုပုန္းဒီပုန္း ျမိဳ ့ၾကီး ရဲ ့အဝင္ ေလွခါးထစ္လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ျခံၾကီးအတြင္း မွာ ၃သီးစား စပါး ႏွင့္ ၾကီးထြား သီးႏွံမ်ားစိုက္ပ်ိဳးဖို ့ အလုပ္ရႈပ္ေနေသာ လယ္သူမၾကီး ဖြားကိ ။ ခေမာက္ ေလးေဆာင္းျပီး မိုးရြာထဲမွာ လယ္ထြန္ ေနေပမဲ ့ တခ်က္မွ ေမာပန္းဟန္မရွိ ။ ဘယ္ ေမာပါ ့မလဲေလ ။ ေနာက္ဆံုးေပၚ ႏြားရုိေဘာ့စက္ရုပ္ၾကီးေတြ ကသူခိုင္းသမွ် လုပ္ေပးေနတာကိုး ။ဖြားၾကီး ကိ ကျပန္ ့ျပဴးေနတဲ ့လယ္ကန္သင္းေဘာင္ေပၚ အသာေလးထိုင္ၾကည့္ျပီး ရီမုဒ္ စက္ခလုပ္ေတြနဲ ့ ထိန္းခ်ဳပ္ေနရုံပါဘဲ ။ ဒီစက္ရုပ္ၾကီးေတြ ကို တီထြင္ေပးတဲ ့ ဂ်ပန္ျပန္ၾကီး ဦးၾကယ္စင္မင္း ေတာင္ ခုဆိုရင္ သိပၸံနည္းပညာ ဆိုင္ရာ ဝံၾကီး ျဖစ္ေနျပီဘဲဟာ။ လြန္ခဲ ့တဲ ့ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္တုံုး က ဦးေႏွာက္မဲ့ လဒေတြၾကီးစိုးတဲ ့ေခတ္က ႏြားေတြကို တိုင္မွာခ်ည္ျပီး ႏြားအား လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ထုတ္လုပ္ဖို ့ၾကိဳးစားခဲ့သူမ်ားကို တကယ္ဘဲ နားမလည္ႏူိင္ခဲ ့ပါဘူး ။ အေတြးမဆံုးခင္မွာ ဖြားၾကီးကိရဲ ့ေျမးမငယ္ေလး တေယာက္ လာေျပာမွ ဒီေန ့ အေရးၾကီးတဲ ့နုိင္ငံေတာ္ တိုးတက္သာယာေရး စည္းေဝးတခု တက္ဖို ့ သတိရတယ္ ။ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၈ နာရီ ။ အစည္းေဝး က မဟာရန္ကုန္ ျမိဳ ့ေတာ္ ႏွစ္ထပ္ကြမ္းမွာ နံနက္ ၁၀ နာရီမွာ စမယ္တဲ့ ။ အထူးဧည့္သည္ေတာ္ အၾကံေပး အေနနဲ ့တက္ေရာက္ရမဲ ့ဖိတ္စာ ေလးကို ၾကည့္ျပီး ရုိေဘာ့ (Robot) ဒရုိင္ဘာ ဆီ ခရီးစဥ္ ေဒတာေတြ ထဲ ့သြင္းေပးလိုက္တယ္ ။ ့ေတာင္ၾကီး နဲ့ ရန္ကုန္ ခရီးဆို တာ ခုေခတ္ မွာ ဘာၾကာတာမွတ္လို ့ ဟိုင္းေဝး မိုးပ်ံ တံတား ကေန နန္းစေတာ့(ရွမ္းမေလးရဲ ့ အမည္မဟုတ္ပါ) ေမာင္းရင္ ၁နာရီ၁၅ မိနစ္ ဆို ရန္ကုန္ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ေရာက္ေနျပီေပါ့ ။ ဒီလမ္းၾကီးေတြ ကို ေဖါက္လုပ္ေပးခဲ ့တဲ ့ လမ္းတံတား ေဆာက္လုပ္ေရး ဝံၾကီး ဦးသုေျႏၵ ဆိုတာ ဟာလည္း ဖြားၾကီး ကိရဲ ့ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္အခ်ိန္ ေတြ တံုး က ဘဝတူ အလုပ္သမားၾကီးေလ ။ သူ ့ကိုေတာင္ သတိရ လိုက္ မိေသးတယ္ ။ကားေပၚေရာက္ ေတာ့ အင္တာနက္ေပ့ါတဘဲဖံုးထဲ မွာ ဟို သူေဌးမင္းရဲ ့ စုတ္ခ်ြန္းခၽြန္း ရုပ္ၾကီးေပၚလာလို ့လန့္သြားေသးတယ္ ။ဒီ ဖံုးေလးကေတာ့ အခု ဆက္သြယ္ေရးဝံၾကီး ျဖစ္ေနတဲ ့ ဦးေတာင္ေပၚသား က ဖြားကိနဲ ့ဆက္သြယ္ရ လြယ္ေအာင္ လက္ေဆာင္ေပးထားတာေလ ။။ဖြားကိက မ်က္စိမမႈံေပမဲ ့ ဒီလိုရုပ္ၾကီး မျမင္တာ ၾကာေတာ့ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ လည္း လန္ ့တာ ေပါ့ေအ ။ အမား ။ ေနေကာင္းလား ။အရက္ဖိုး ေပး ဆို ျပီး အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ က လွမ္းေနာက္ေနက် အတိုင္းပါဘဲ ။ ဒီေကာင္ေလးလည္းပါးေရ နားေရ ေတြေတာ ့တြန္ ့ ေနတာေပါ့ေလ။ဇရာေထာင္းတာ ဘယ္သူခံနုိင္ၾကေပမလဲ ။ အမယ္ သူ ့ကိုလည္း နယ္နယ္ရရ မထင္ေနၾကနဲ ့ေနာ္ ။ခုဆိုရင္ ေမာဝ္ရွမ္း အရက္ စက္ရုံ ကုပၼဏီ သူေဌးၾကီး ဦးအိုက္ခီေလာက္ တဲ ့ ။ သူ ့အရက္ေတြ ကမာၻမွာ အေရာင္းေကာင္းဆံုး နံပါတ္ ၃ တဲ ့ေဟ ။၉နာရီ၁၅ မိနစ္ -ေရႊျမိဳ ့ေတာ္ၾကီးဆီ ေရာက္ပါျပီ ။ အခ်ိန္ ၄၅ မိနစ္ေစာေနေသးလို ့ စားေနက်ဆိုင္ က ဝက္သားဒုတ္ထိုးဆိုင္ ကို ေမာင္းခိုင္းလိုက္တယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ ့အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ရန္ကုန္ျမိဳ ့လို ့ေျပာရင္ေတာင္ ယံုခ်င္စရာ တစက္မွ မရွိဘူး ။ၾကည့္ လိုက္စမ္းပါအံုး ၊ သန္ ့ျပန္ ့ေနလိုက္တာေလ ။ ဖုံတစက္ ။ ယင္တေကာင္ ။ျခင္တေကာင္၊ ၾကြက္တေကာင္ ၊ေခြးဝဲစား တေကာင္တေလမွ် မရွိေလာက္ေအာင္ သန္ ့ရွင္းသစ္လြင္ေနလိုက္တာ ။ စလံုး သန္ ့တာေလာက္ေတာ့ ရီလိုက္ခ်င္ေသး ။ အေဟးေဟး ။ အင္း ဂလို ရီေတာ့လဲ အတိတ္တုံးက ကိုရင္ညိမ္းၾကီးရီသံကို ၾကားေယာင္လိုက္ပါေသးေတာ္ ။ဝက္သားဒုတ္ထိုး အူစံု သည္းစံု လွ်ာ နားရြက္ မက်န္ေအာင္ တုတ္ေပးလိုက္တာေတာင္ ျမန္မာေငြ ျခေသၤ့ေခါင္းစိမ္း ၁၀ မက်ဘူးေအ ။ ဒီေနရာေလးမွာဘဲ နွစ္ ၂၀ ေက်ာ္တံုး က ခ်စ္တဲ ့သူေလးနဲ့ လာစားခဲ့ဖူးတာေပါ့ ။အဲဒီတံုးက ေဖါင္းေဖါင္းပြပြ နံနံေစာ္ေစာ္ ေငြမည္းမည္းေလးေတြ ဆို တေသာင္းနီးပါး က်ခဲ့တာ ေအ့ ။ဆိုင္က အထြက္ ၊ မ်က္မွန္ထူထူ အမ်ိဳးသမီး ပုဝဝေလးက လာႏွႈတ္ဆက္လို ့ မနည္းၾကည့္ယူ ရတယ္။ ဪ။ ခု ျပင္ညာေရး ဝံၾကီး နွင့္ ဗမာတျပည္လံုးဆိုင္ရာ မူၾကိဳ ေက်ာင္း အသင္း နာယကၾကီး ေဒၚငံု (ေဒၚဖူး) ပါလား ။ အေတာ္ဘဲ သူလည္း အခု စည္းေဝးတက္ဖို ့သြားမွာတဲ ့ေလ။ မေတြ ့တာၾကာေတာ့ ေထြရာ အပါးေလးဆယ္ေျပာရေအာင္ဆိုျပီး သူစီးလာတဲ ့မဟာစီတီး ကားၾကီးနဲ ့ဒရုိင္ဘာ ကို အရင္ျပန္လႊတ္လိုက္ျပီးသကာလ ၂ေယာက္အတူ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ စျမဳပ္ျပန္ရင္း နဲ ့အစည္းေဝးက်င္းပမဲ ့ ဒီမို လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦၾကီးရွိရာ သို့ ဦးတည္ လာၾကတယ္ေပါ့။ေနရာကေတာ့ မေျပာင္းလဲ ပါဘူး ။ ဒီေနရာမွာဘဲ အရင္က မဟုတ္ တရုပ္ေတြေဆာက္သြားခဲ ့တဲ့ ပံုမက် ပန္းမက် ေလးေဒါင့္ အတံုးအတံုး ေခါင္မိုးခၽြန္တက္ေတြ နဲ ့ ျပားျပားပုပု ျဗဲလရမ္း အေဆာက္အဦကို ျဖိဳခ် ျပီး အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ေဆာက္လုပ္ထားတဲ ့ အထပ္ ၂၀၀ ဒီမို လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦ သစ္ၾကီး မုဒ္ဦး အဝမွာ ဟိုးအရင္က ျမင္ေနၾက ဆိုင္းဘုတ္နီ ရွည္လေျမာေပၚမွာ ေပါက္တတ္ကရ အေရးေပါင္းမ်ားစြာ ေတြလည္း မရွိ ေတာ့တဲ ့အတြက္ မ်က္စိအျမင္နဲ့တင္ စိတ္ခ်မ္းသာ လွပါတယ္ ။ လမ္းတေလွ်ာက္ နီယြမ္မီးေျပာင္လက္စြာနဲ ့လွပေနတဲ ့ မီးပြိဳင့္ တိုင္းမွာလည္း အရင္နဲ ့မတူ အခ်ိန္မွန္ ပံုမွန္အလုပ္လုပ္ေနၾကတာမို ့ ကားေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ယခင္လို လမ္းပိတ္ဆို ့့့ျပီး အခ်ိန္ၾကာတတ္တာတို ့ မရွိၾကေတာ့ပါဘူး ။ ျဖဴျဖဴ ေဖြးေဖြး ပရုပ္လံုးေလးေတြ ဟာလည္း တကဲ ့ကို တာဝန္မလစ္ဟင္းရေလေအာင္ ထမ္းေဆာင္ေနၾကတာ ေတြ ့ေတာ့ အရင္ႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္က လဖက္ရည္ဖိုးေတာင္းတဲ့အက်င့္ေတြကို ဘၾကီးေဒၚ၊ဘိုးေဒၚၾကီးေတြွ ဆီမွ ွ အေမြမဆက္ခံခ်င္ၾကရေအာင္ သူတို့ေလးေတြရဲ ့စိတ္ဓါတ္ကို အမွန္ျပင္ေပးနုိင္လိုက္တဲ ့ လက္ရွိျပည္ထဲေရး ဝံၾကီး ဦးဖိုးစိန္ ကိုေတြ ့မွ ခ်ီးမႊန္းလိုက္အံုးမွ လို့ အေတြး စ မျပတ္မွီ မွာဘဲ ဖြားကိရဲ့ မဟာေအာ္လဗိုဒီးဖြတ္ ( မာစီဒီး+ေအာ္ဒီ+ေဗာ္လဗို+ဖိုဒ့္ ကုန္ပဏီေတြဖက္စပ္ထုတ္လုပ္ထားသည္ ့ ေနာက္ဆံုးေပၚလိပ္တက္ေမာဒယ္ ) ကားၾကီးဟာခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွပ က်က္သေရ ရွိလွတဲ ့ဒီမို လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦၾကီးရဲ ့ဆင္ဝင္ (လဒမွလြဲ၍ အားလံုးဝင္လို့ရ၏) ေအာက္မွာ ညိမ့္ ကနဲ ထိုးရပ္လိုက္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ လံုးလံုး ေလး တလံုး က အေျပးေလးလွိမ့္လာျပီး ဖြားကိကို အားရ ဝမ္းနာ စြာလာေရာက္ႏႈတ္ဆက္သူရဲ ့ အသံ စာစာ ေလးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ႏွစ္၂၀ ေက်ာ္က အတိုင္း အဝမပ်က္ ရွိေနတဲ ့ ေဒၚ အေကးရွား ၾကီးပါလား ။ သူက ခုဆို ျပန္ၾကားေရးဝံၾကီး ေတာင္ျဖစ္ေနျပီဘဲ။ အရင္ႏွစ္၂၀ေက်ာ္တံုးက ဘေလာဂ္ေရာဂါေတြ ထၾကတံုးကတည္းက သူ ့အရည္အခ်င္းကို အသိအမွတ္ျပဳထား ျပီးသားဘဲေလ ။ဟိုဖက္ စကား၊ဒီဖက္စကား အားလံုး သူက ျပန္ၾကား နုိင္ေလာက္ေအာင္ကို အစြမ္း အစ ရွိတဲ ့သူေပကိုး ။သူ နဲ ့အတူ ေဘးခ်င္းယွဥ္ေျပးလာသူတဦး ကေတာ့ အနူပညာ ဆို၊က၊ေရး၊တီး ဝံၾကီး ေဒၚျပဳတ္ ေပါ့၊သူကလည္း ျမန္မာ့ရုိးရာ အႏုပညာေတြ မတိမ္ေကာ ရေလေအာင္ ေရွးျမန္မာ သီခ်င္းၾကီး သီခ်င္းလတ္ေတြကို မၾကာခဏဆို သလို ဘူဒိုဇာ နဲ ့ထိုး ျပီး အစျပန္ေဖၚေပးခဲ ့သူေပဘဲ ။အင္း ေတာ္ၾကရွာပါေပတယ္ ။ ဖြားၾကီးကိ အရင္ ႏွစ္ ၂၀ တံုးက သိဖူးခင္ဖူးခဲ ့ၾကသူမ်ား အားလံုး လိုလို ခုဆို အေကာင္ၾကီးၾကီး ဝံၾကီးေတြ ျဖစ္ေနၾကပါ ကလား ။ဒီလို နဲ ့သူတို ့၃ဦး (ေဒၚငံု ၊ေဒၚျပဳတ္ ၊ေဒၚေကး ဝံၾကီး ၃ပါး) ျခံရံျပီး သကာလ လႊတ္ေတာ္ခန္းမၾကီးထဲ ေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္က ကြက္တိ နံနက္ ၁၀ နာရီေပါ့ ။ ခုဆို အရာအားလံုးဟာ အင္မတန္ တိက်လွတဲ ့ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ ေနၾကေတာ့ ဘယ္ ယႏၲရားမဆို ေခ်ာေမြ ့စြာ လည္ပတ္လို ့ ေနၾကပါျပီ ။အဲဒီအခ်ိန္မွာ စည္းေဝးစဥ္ျမင့္ေပၚအရင္ ေရာက္ရွိ ေနရာယူၾကျပီးျဖစ္တဲ ့ ကာကြယ္ေရးဝံၾကီး ဦးလူထြင္း ၊ သာသနာဖ်က္ အဲ သာသနာေရးဝံၾကီး ဦး ေနညိဳ ရင့္ နဲ ့ ႏုိင္ဂံဂ်ားေရးဝံၾကီး ေဒၚအယ္ဇီ တို့ သံုးဦး တို ့က မတ္တပ္ရပ္ျပီး ဖြားကိ ကို အရုိအေသ ျပဳတဲ ့အတြက္ရုတ္တရက္ေၾကာင္သြားျပီး ကိုယ့္ဦးေခါင္းေပၚကိုယ္ စမ္းၾကည္ ့ေတာ့မွ အျဖစ္မွန္ ကို ရိပ္စားမိလိုက္ပါေတာ့တယ္ ။။ေနပူ မိုးရြာ မေရွာင္ အျမဲတေစ ႏွစ္သက္စြာ ေဆာင္းလာခဲ ့တဲ ့ ဝါးခေမာက္ၾကီး က ဖြားကိ ေခါင္းေပၚမွာ အိေျႏၵက်က္သေရ ရွိလွစြာနဲ ့ရွိေနတာမို ့ ဒီဝံၾကီး ၃ ပါးက သူတို ့ အေလးအျမတ္ထားတဲ ့ခေမာက္ၾကီးကို အရုိအေသ ေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ဒီလိုနဲ ့ဘဲ သဘာပတိၾကီးေနရာ မွာ ထိုင္ဖို ့ ထိုင္ခံုကို ဆြဲအယူမွာ ျမင္လိုက္ရတဲ ့့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ လိပ္ျပာလြင့္သြားမတတ္ ျဖစ္ျပီး အတိတ္ကို သတိျပန္ရ မိပါတယ္။ အလိုေလး ေလး ေသြးေတြ မတရားစုပ္ထားျပီး မရႈနုိင္ မကယ္နုိင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဂ်ပိုးၾကီး ၄ေကာင္ပါလား ။ ဂ်ပိုးဘဝေရာက္ေနၾကတာေတာင္ ဖင္ထိုင္ခံုေပၚက မဆင္းႏုိင္ျဖစ္ေနၾကရ တဲ့ဝဋ္ငရဲေတြ ခံေနၾကရတာပါလား ။ဒီမွာတင္ ပါနာတိပါတာ ကံကိုလည္း ဖြားကိတေယာက္ မေၾကာက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ။ လူတိုင္း ေအာ့ႏွလံုးနာလွတဲ ့ ဒီဂ်ပိုးေလးေကာင္ကို အင္ဖရာ ရက္ ေလဆာဂန္းနဲ ့တခ်က္ ေဆာ္ျပီးသြားတဲ့ သကာလ .. မီးခိုးတူးနံ ့ ရတာနဲ ့ လွည့္အၾကည့္....အမေလး ဗုေဒၶါ ..ဘုရားကယ္ပါ ... မနက္က်ရင္ ဝတ္ရမဲ ့ဂ်ဴတီကုတ္ အျဖဴ ေဖြးေဖြးေလး မွာ ၃ေျမွာင့္သ႑န္ မီးကၽြမ္းရာ ၾကီးနဲ ့ .....ေနာင္အႏွစ္ ၂၀ ၾကာရင္ ဘာျဖစ္လာမလဲေတာ့ မသိ ။ ဒီ မိနစ္ ၂၀ အတြင္း တက္ရမဲ ့အလုပ္ မွာ ဘာ ဝတ္ရပါ့ မလဲ လို ့ ေဇာေခၽြးမ်ားေတာင္ ပ်ံေနရပါပေကာလားကြယ္။။စိတ္ကူးယဥ္ တာဘဲေနာ္ ..ဘယ္သူ ့မွ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းစရာ မလိုဘူးလို ့ထင္ပါတယ္။မည္သူ ့ကိုမွ် ထိခိုက္ နစ္နာလိုစိတ္ မရွိေၾကာင္းပါ ။ :))ေနာင္အႏွစ္ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ကိုယ္တို ့အသက္ရွင္ ေနနူိင္ၾကရမလဲ? ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး။ဒါေပမဲ ့ က်န္းမာစြာ အသက္ရွင္ ေနထိုင္ႏုိင္ေရးအတြက္ ကိုယ္တို့ အတြက္က်န္ေနနုိင္ေသးတဲ ့အခ်ိန္ေလးေတြ ကို သိခ်င္တယ္ ဆိုရင္ျဖင္ ့ ဒီေနရာေလး မွာ သြားၾကည္ ့လိုက္ေပါ့ေနာ္ ။ လူတိုင္း စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာစြာနဲ ့ ေလာကၾကီးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ ေနထိုင္ႏုိင္ၾကပါေစ ...
►Posted by
:kiki
:
at
5/30/2009 03:46:00 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
ကိုလူေထြးက ေလးတန္းမေအာင္ေသးဘူး...
ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား... အဲ့ေလာက္နဲ႔ဆိုရင္...
ဝန္ၾကီး လုပ္ဖို ့....
(ကိုလူေထြးရဲ႕ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ကိုလဲ လာအားေပးပါဦး)
အေနာ္က ၿပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးတဲ့
အဟိ
တိုင္းၿပည္ေတာ့ေသခ်ာေပါက္ေကာင္းစားေတာမယ့္
ၿမင္ေယာင္မိတယ္ အတိတ္ မ်က္ခင္းစိမ္းေလးေပါ့
အဟီးး
မကီး ေပးတဲ့ရာထူးေတြက လူမွန္ ေနရာမွန္ေတြ ၿဖစ္ေနပါလား
ေတာ္ပါေပတယ္
ေဆြမ်ိဳးလို ့မေၿပာရဖူး
ခင္မင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ဂ်ပိုးဘဝေရာက္ေနၾကတာေတာင္ ဖင္ထိုင္ခံုေပၚက မဆင္းႏုိင္ျဖစ္ေနၾကရ တဲ့ဝဋ္ငရဲေတြ ခံေနၾကရတာပါလား ။
ကိကိေရ ဒီေကာင္ေတြက ေနာင္ အနွစ္ ၂၀လည္း ေသြးစုပ္ေနအုန္းမွာလား။
ညည္းေလးကလည္း ခင္ရာမင္ရာ လက္သိပ္ထိုးၿပီး ၀ံႀကီးေတြ ေပးထားတာလာေအ။
ရုိးမွ ရုိးရဲ ့လား။
ငါ့ကိုေတာ့ တမင္ ၿပည္နင္ဒဏ္လိုေပးတာလား ။ နိုင္ငံၿခားေရး ၀ံႀကီးဆိုေတာ့ အၿပင္ပဲ ေလွ်ာက္သြားေနရမွာေပါ့။
နာ ငပိနဲ ့မခြဲနိုင္ဘူး။ ၿပည္ထဲေရး ၀ံႀကီးေလာက္ဆိုေတာ္ေသး။
မအယ္
ဖိုးစိန္နဲ ့ရာထူးလဲမယ္
သူက ဆက္ဆံေရးေကာင္းတယ္။ ဟဲဟဲ ဟဲဟဲနဲ ့အစဥ္ေၿပေအာင္ေပါင္းလိ္မ့္မယ္။
နာေတာ့ အိမ္ဂ်ယ္ပဲ လုပ္မယ္ ခုလိုပဲ
မၾကီးကိ အဲ့ဒီအခ်ိန္က်ရင္ တမာရြက္ျပဳတ္စားခ်င္ရင္ အေနာ့္ဆီဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္
ဟင္ ဘလိုင္းၾကီးပါလား ေနႏွင့္အံုး ခုေတာ့ မအားေသးဘူး အလုပ္ေတြ မ်ားေနတယ္ ျပီးမွလာခဲ့မယ္ ဟင္း
ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဘူဒိုဇာဝံၾကီး ဆိုတာ မေပၚေသးလို႔ ....
မဟာ ေအာ္လဗိုဒီးဖြတ္က အဲခ်ိန္မွာ ရွမ္းစတားဂ်စ္ ေလာက္ေခာတ္မစားေတာ့ဘူး..
မူလီမပါလို႕တဲ့..
နားမလည္တာတခုေလာက္ ေလးစြားစာ ေမးခြင့္ျပဳပါခ်င္...
(အထူ ဧည့္သည္ေတာ္ဆိုေတာ့ ရိုေသမွ..)
ဟိုေသြးဝေနတဲ့ အေကာင္ၾကီးေတြကိုေဆာ္ထည့္လိုက္တဲ့ လက္နက္ပုန္းက ဘယ္နားမွာ တတ္ထားတာလဲဟင္... ေဟးေဟး..
အျပဳတ္
အေဟာ္... ဂ်ီးေတာ္ ျပဳတ္ရယ္ ....
လက္နက္ပုန္းပါ ဆိုေနမွ..
လက္တကမ္းမွာဘဲ။ဒါေပမဲ ့ခပ္နက္နက္ေနရာမွာ ပုန္းရႈိး ကြယ္ရႈိး ထဲ ့ထားတာေပါ့ကြယ္ ..
သိခ်င္လာခဲ ့..တိုးတိုးတိတ္တိ္တ္ ျပပါ့မယ္ ..
သို ့/ အရာပလိၾကီးရွင့္..(အဲ) ခင္မ်ားး
ကြ်န္ေတာ့္ကို ငရဲၾကီးရွစ္ထပ္ ေက်ာသပ္ျပီး ပို ့ေနတာလားဗ်ာ..။ သာသနာေရး ၀ံၾကီးေတာ့ မလုပ္ပါရေစနဲ ့...။ တကယ္သာသနာ ပ်က္သြားမွာ စုိးလို ့။ မသကာ လည္ရာျပန္စားေရး ဆိုေတာ္ေသး။ နိပ္ပဟ!!
ေနာက္ခါ ရာထူး ျပန္လည္ေနရာခ်ရင္ အဲလိုေလ ေပးေနာ္..ဟဲ။
(ေခတၱ) သာသနာဖ်က္ ၀ံၾကီး
:P
မကိကီေရ ကြ်န္ေတာ္လဲ အဲလို စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြနဲ ့ အမိျမန္မာျပည္ၾကီးကို ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ သူတဦးပါဗ်ာ။ တေန ့မလဲြ ဧကန္ေတာ့ ျဖစ္ရမယ္ဗ်ာ...။
ဟြန္း ၾကည့္ရဲဘူး... ေမးရံုေလး ေမးၾကည့္သာ..
အဟြတ္
အျပဳတ္
အဟိ။ ဖြားၾကီးကိ ေနကန္းဒယ္ေနာ္။ ဟီးး
သူမ်ားပံုလည္း မပို႔ဘူးပဲနဲ႔ နာမည္ဖ်က္တယ္ဟင္း နာေတာ့မယ္
Hello testing 1 2 3 4
ကေလးေတြမ်ားတယ္ေျပာရခက္တယ္။ ဆရာမၾကီးစကားကို နားမေထာင္ဘူး။ နည္းနည္းေလး ေနမေကာင္းျဖစ္တာနဲ႔ ၾကည္႔႕စမ္း ၀ံၾကီးလုပ္ေနၾကတယ္။
Post a Comment