Sep13,2009
မုန့္ဟင္းခါး စားခဲ့ရေသာ အမွတ္တရ ေလးမ်ား ၊ ေက်းဇူးရွင္ ကားစုတ္ေလးမ်ား နွင့္ အလားတူ ေမာ္ဒယ္ပံုေလးမ်ားကို ဂူဂယ္ ရဲ့အကူအညီ နဲ ့ ရွာေဖြ တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္ ။လူကို စီးခဲ့ေသာ ဒီကားမ်ားလည္း ခုေတာ့ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ ေရာက္ေနၾကမလဲ မသိ ။လြမ္းရတဲ့ အျဖစ္ကေလးေတြ ( ရီးစားေဟာင္း မလြမ္းမိဘဲ ကားစုတ္ေတြ လြမ္းေနရတာ ဦးေႏွာက္ေဇာက္ထိုး ျဖစ္ေနျပီလား မသိ) ။အို ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ၊ လြမ္းခ်င္တာ လြမ္းလို ့ရတာဘဲ မဟုတ္လား ။ အေဖ့ လြမ္းရင္ သူ ့ကားေတြခ်န္ထားခဲ ့လို့ မျဖစ္ဖူးေလ ။
လူမွန္းသိတတ္စတည္းက ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ဒီဟာေလးရဲ ့အမ်ိဳးေပါ့သူ ့ကို ငယ္ငယ္က စီးခဲ့တာ အဲဒီတံုးကေတာ့သူက သန္တံုး ျမန္တံုး ။သၾကၤန္က်ရင္ အကိုေတာ္နဲ့ သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွိပ္စက္တာ အခံရဆံုး ေလး ။ ကားေဘာနက္ပိန္ခ်ိဳင့္ ျပီး ေရွ့မွန္ကြဲ ။ ရန္ျဖစ္လို့ ဂတ္ေရာက္တဲ့ အထိ အကို တို ့ လက္သံေျပာင္ခဲ့ၾကတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူလဲဇရာေထာင္း ။ ကိုယ္လဲ တရြာေဂ်ာင္း
ဒီတေကာင္က ေနာက္ပိုင္းမွာ ကယ္ရီယာ အတပ္ခံလိုက္ရလို ့ ဖင္ရွည္ ပံုပ်က္ ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရတာ။အေဖ့ အခ်စ္ဆံုး အေကာင္ၾကီး ။ျမန္မာျပည္ အနွံ ့ သူနဲ ့သြားခဲ့ ဖူးတယ္ ။ ကခ်င္ျပည္နဲ့ ခ်င္းျပည္က လြဲ လို့ေပါ့ ။သူ ့ကို ကလိရင္းနဲ့ ခိုးေမာင္းရင္းနဲ့ ကားေမာင္းတတ္ခဲ့ရတာ ။
ဒီပံုနဲ ့ ဆင္တဲ့ သူကေတာ့ ဒိုးဆလံ တင္းဆလံ ။ ဘာမွန္းမသိ မ်က္ႏွာေက်ာ မတဲ့ ၂ေကာင္ထဲ က တေကာင္ပါ ။ၾကည့္လိုက္ေတာ့သာ က်ားက်ားရားရား ၊ ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ သိပ္မရွိ ၊တခ်ိန္လံုး ႏွာေစး ေခ်ာင္းဆိုး ၊ ေဆးရုံ မၾကာခဏတက္ ေနရတဲ့ အေကာင္ၾကီး ။ သူ ့ဝိတ္ၾကီး နဲ ့ ႏွိပ္စက္လြန္းလို ့ တြန္းရတဲ့ သူ အသက္ထြက္ မတတ္ မို ့ အျမင္ကတ္တာ ။
ဒီလို ပံုစံမ်ိဳး တေကာင္ကေတာ့ အေဖ က အေမ့ကို အသိေပးသလို မ်ိဳး ေျပာရုံေျပာျပီး သြားဝယ္လာတာ ။။ ၾကားဖူးၾကရဲ ့လား ။ ကားဝယ္ျပီးျပန္လာတာ ။ ျခံထဲကို ေမာင္းျပီးဝင္လာတာ မဟုတ္ ၊ ၾကိဳးနဲ ့ဆြဲ ျပီး ဝင္လာတဲ့ အေကာင္ ။ ေတြ ့တာ နဲ့ကို ဘယ္လို မွ ၾကည့္မရ ။ ဂ်ာမဏီျဖစ္ ဆိုေတာ ့ ဂ်ပန္ကားေတြလို ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး မဟုတ္ ။ သံထည္ၾကီးကတင္ အေတာ္ေလး တာ ။ အက်င့္ ကလည္း မေကာင္း ။ တစီးလံုး ျပင္ျပီး အင္ဂ်င္ခ်ျပီး တာေတာင္ လူေရွ့သူေရွ ့က်ရင္ ထိုးထိုး ျပီး ရပ္တတ္ေသး ။ အရွက္ အခြဲ ဆံုး တေကာင္ေပါ့ ။
မူလ ကားပိုင္ရွင္က အေဖ၊ အေမတို့ ရဲ ့ အလြန္ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြ ။ သူက မ်က္ႏွာနာရ မစိုးလို့ အေဖ့ကို မေရာင္းပါရေစနဲ့လို ့ အတန္တန္ ေျပာေနတာကို ေတာင္ ဇြတ္ဝယ္ခဲ့ တာ ။
ဒါေတြက မွတ္မိသေလာက္ အေဖ့မွာ ရွိခဲ ့ဖူးတဲ့ ကားစုတ္ေတြကို အတိုခ်ဳပ္ မိတ္ဆက္ျပျခင္းပါ ။ တျခား အစုတ္ အျပတ္ေတြ ကို ဝယ္လိုက္ ၊ ျပင္လိုက္ ၊ သူ ့ထက္ မိုက္တဲ့ သူေတြ က ၾကိဳက္ရင္ ေရာင္းလိုက္ နဲ ့ ကားေတြ စီျပရရင္ မူးေနာက္ကုန္ မစိုး လို ့ ဒီေလာက္ေလးဘဲ ေျပာပါမယ္။ ( သူမ်ားတကာ နုိင္းတူးနုိင္း ၊ သရီးတူးသရီး စီးဖို ့ ၾကိဳးစားေန တဲ့အခ်ိန္မွာ အေဖက ေခတ္ေနာက္ျပန္ ဆြဲ ခဲ့ပါတယ္။ကားေတြ စုတ္ေလ သူၾကိဳက္ေလ ေပါ့ ။ဒါမွ ကားေတြကလိရင္း သူ ့အခ်ိန္ေတြ သူျဖံဳးလို ့ရမွာေလ )
သူမ်ား အေဖေတြ လို စာေတြေပေတြ ဖတ္တာ ေရးတာ ေတြ မလုပ္ ။ ဝါသနာ ပါပံု မရပါ ။ စႏၵရားခ်စ္ေဆြ နဲ ့ မာမာေအးသီခ်င္းေတာ့ အလြန္ၾကိဳက္တယ္ ။ (သူ ဝယ္လာေပးလို ့ အဲဒီအခ်ိန္က ေခတ္စားတဲ ့ မင္းမင္းလတ္ ရဲ ့ ကပၸလီ သီခ်င္း ကို စျပီးၾကားဖူးရတာ ။ ဝူးဝါး ဝူးဝါးနဲ ့ ဘာေတြ ဆိုေနမွန္း မသိတာ ကို ဝူးဝူးဝါးဝါးၾကိဳက္တဲ့ အေဖ က ဝူးဝါး ဝူးဝါးလိုက္ ဆိုတာ ခုျပန္ေတြးတိုင္း ရီမိတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္က အေဖ ပင္စင္ မယူေသးဘူး ။ အေကာ္ဒီယံတီးလိုက္ ၊ ပတၱလားတီးလိုက္ ၊ အကိုင္းရီေကာ္ဒါၾကီးနဲ့ သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆို လိုက္၊ အသံသြင္းလိုက္ နဲ့ သူ ့အားလပ္ခ်ိန္ေတြ သံုးခဲ့တယ္ )
အေဖ ဟာ စစ္သားဆိုေတာ့ သိပ္ျပီး ကဗ်ာ မဆန္လွပါဘူး ။ပင္စင္စား စစ္ျပန္တေယာက္ အေနနဲ့ ဘာေတြ လုပ္စရာ ရွိလဲ ။ တေန ့ တေန ့ တိုင္းေရး ျပည္ေရးေတြ နားေထာင္လိုက္ ၊ အလို မက် ၊ အခ်ိဳး မက်တာေတြ ၾကားရ ျမင္ရ တာေတြကို တျဗစ္ေတာက္ေတာက္ နဲ့ ေရရြတ္လိုက္ ေနလာခဲ့တယ္ ။ စိတ္ဓါတ္က်တာလည္း ပါလိမ့္မယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သီခ်င္း ဆိုတာ၊ တီးတာ၊ကတာေတြ သိပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ။ တခါတရံ သူ ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတြ အိမ္လာတယ္ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ သူက သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ သြားတယ္ ။ ေျပာၾကဆိုၾကတာေတြ ကေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္းေပါ့ ။ ျဖစ္သင့္တာေတြ မျဖစ္လာေတာ့ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ ေရရြတ္တာဟာ ၊ မနက္အိပ္ယာထ နဲ့ ည အိပ္ယာဝင္အျမဲ ရြတ္တတ္တဲ့ ပရိတ္ေတာ္ေတြရဲ့ အေခါက္ အေရအတြက္ထက္ ပိုမ်ား လာခဲ့တယ္ ။သူ ့ေမြးရက္ ဗုဒၶဟူးညတိုင္း ေရႊတိဂံု ဘုရားေပၚတက္ ။ တရားထိုင္တာ ကေတာ့ မပ်က္ခဲ့ပါဘူး ။ က်ိဳက္ထီးရုိးဘုရားေပၚမွာ သူတို ့ အဖြဲ ့က စျပီး ဆီမီးကိုးေထာင္ပူေဇာ္ပြဲ ကို အစဦးဆံုး လုပ္ခဲ ့ၾကတယ္ ။ေနာက္ပိုင္းတႏွစ္တခါလုပ္ၾကတယ္ ။ သူေမြးေန ့ဆိုရင္ေတာ့ ကန္ေတာ္ေလးမွာရွိတဲ့ လူအိုရုံ၊ နဲ့ အရူးေထာင္ ( အရင္ ကမာၻေအး အလြန္ က စိတၱဇ ေဆးရုံ အေဟာင္း ။ ခုေတာ့ ဟို လူ အရူး ထက္ဆိုးတာေတြ အပိုင္သိမ္းယူ ထားျပီ ) မွာ ရွိသမွ် အရုူးေတြ အတြက္ တေန ့စာ ထမင္းထုတ္ ေတြေဝတယ္ ။အရူးေတြကို ေကၽြးရတာဟာ အေကာင္းေတြကို ေကၽြးရတာထက္ ပိုစိတ္ၾကည္နူးစရာေကာင္းတယ္ တဲ့ေလ ။ ဒါက မွတ္မိသေလာက္ အတို ခ်ဳပ္ထားတဲ့ သူ့ ဘဝဇာတ္ေၾကာင္း ေလးပါ ။
ကားစုတ္ေတြ နဲ့ ဘာေတြလုပ္ ....
ဆက္ရန္ အေၾကာင္းက ခုမွ ေရာက္တယ္ ။ ကားနွုိက္တာ ဝါသနာပါတဲ ့ အေဖတေယာက္ အဲဒီအခ်ိန္မွ စျပီး လက္စြမ္းျပေတာ့တာပါဘဲ ။ ကားစုတ္ေတြ တစီးျပီး တစီးဝယ္ တယ္ ။ အေကာင္းဝယ္ရင္လည္း သူ ့လက္ထဲေရာက္ ေတာ့ ပ်က္တာဘဲေလ ။ ဒီေတာ့ သူက အရည္အခ်င္းထက္ အေရအတြက္ကို ဦးစားေပးလိုက္တယ္ ။ ဘာလို့လဲ ဆိုေတာ့ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါ ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေနသူေတြ သိၾကမွာေပါ့ ။ ျမန္မာေငြ က်ပ္ တစ္သိန္း ကို တပတ္ရစ္ ၊ ႏွစ္ပတ္ႏြမ္း၊ ကား ၃- ၄ စီးရတဲ့ေခတ္ မွာေလ ၊ ဓါတ္ဆီေစ်းက အစိုးရေစ်း ၃က်ပ္ ၅၀ ျပား ။ ၾကိဳက္တဲ့ ဆိုင္မွာ ၾကိဳက္သေလာက္ထဲ့ ၊၊ ဒီေတာ့ လူေတြကလည္း တကယ္လိုတဲ ့အခ်ိန္မွာ မွ လိုသေလာက္ ေနရာ မေရြး ဆိုင္မေရြး ၾကံဳ သလို ထဲ ့သံုးေနၾကတာေပါ့ ။ သူ ့ဟာနဲ့သူ အဆင္ေျပေနၾကတာဘဲ ။ ဘယ္သူ မွ ဒုကၡ ခံ ျပီး ဓါတ္ဆီတန္းစီ တိုးစား တာ လုပ္မေနၾကပါဘူး ။အဲဒီ အခ်ိန္မွာ တကယ္စားလို ့ရတဲ့ မုန့္ဟင္းခါးတပြဲ က ၁က်ပ္ မရွိေသးဘူး ။
ေနာက္ေတာ့ ဓါတ္ဆီေတြ ကို ခြဲတန္းနဲ ့ အကန့္အသတ္လုပ္ျပီး ထုတ္ေပးတာ တို ့ ။ ကိုယ့္ သက္ဆိုင္ရာ ဆီဆိုင္မွာဘဲ ကိုတာ နဲ့ ထုတ္ေပးတာတို ့ ။ ဆီထုတ္တဲ့ စာအုပ္ စနစ္ေတြ နဲ ့ ျဖစ္လာတယ္ ။ ဒီေတာ့ ဒီလို လိုသေလာက္မရေတာ့တဲ့ ဆီေတြကို သံုးဖို ့ မေလာက္ မငွ ျဖစ္သူေတြ က ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ ။ပိုေနတဲ့သူေတြ ဆီက ျပန္ဝယ္ျပီး သံုးရေတာ့တာေပါ့ ။နယ္ကားေတြ ခရီးေဝး သြားေနရတဲ ့ကားေတြ ဆို ပိုဆိုးတယ္ ။ ဒီမွာတင္ ေရာင္းသူ နဲ ့ဝယ္သူ လူတန္းစား တမ်ိဳး ျဖစ္ထြန္းလာခဲ ့တယ္။ ၾကားထဲက အေရာင္း အဝယ္ လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ ့ ဝယ္ေရာင္း ဆိုင္မ်ား (ေမွာင္ခို ဆိုင္မ်ား ) အလွ်ိဳ လွ်ိဳ ေပၚေပါက္လာၾကတယ္ ။ ထုတ္ေစ်း ၃က်ပ္၅၀ ျပား ကို အျပင္ေပါက္ေစ်း(ေမွာင္ခို ဆိုင္သြင္းေစ်း) ၂၅ က်ပ္ေလာက္ ရေတာ့ အေဖလည္း ေစ်းတြက္ တြက္ တတ္လာတယ္ ။
ကားတစီးကို တရက္ ၄ ဂါလံ ရေတာ့ သူ ့မွာရွိတဲ့ ကားစုတ္ ၃-၄ စီးနဲ ့ အဆင္ ကိုေျပလို့ေလ ။တေန ့ တေန ့ ဆီေတြ ထဲ့လိုက္ ၊ ထုတ္ျပီးေရာင္းစားလိုက္ နဲ ့ ေပ်ာ္ေနလိုက္ေသးတယ္ ။ သူေပ်ာ္ေပမဲ့ သူ ့သမီးတေတြ က မေပ်ာ္ နုိင္ပါ ။ မုန္ ့ဟင္းခါးစား ကားတြန္း ရတဲ့ အျပင္ ၊အလုပ္တခု ပိုလာလို့ ပါ ။ တခါတေလ သူ ဆိုင္မွာ သြားမသြင္းနုိင္ လို့ တိုင္ကီမဆန့္ေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတဲ့ အခါ ကားဂိုေဒါင္ က ပံုး အလြတ္ေတြ ထဲ စုတ္ထဲ့ ၊ ေျပာင္းထဲ့ရေတာ့တာေပါ့ ။ အဲဒါေတြ ပါ သူ ့ခ်စ္သမီးေလးကို ခိုင္းပါေလေရာ ။တျခား သမီးေတြကို ဘာလို ့မခိုင္းတာလဲ မေျပာတတ္ပါ ။ ေမ်ာက္လို ေဆာ့တဲ ့ စပ္စု တဲ ့ ကိုယ္တေယာက္သာ သူ ဓါတ္ဆီ စုတ္ေနတာကို စိတ္ဝင္တစား သြား သြားျပီး ၾကည့္ေနတတ္တာကိုး ။
တရက္မွာေတာ့ ဒီလို ဆီစုတ္တဲ့ ပညာရပ္ကို သင္ေပးပါေတာ့တယ္ ။ ခက္ေခ်ျပီ ။ ၃ ေတာင္ေလာက္ရွည္တဲ့ ပလပ္စတစ္ပိုက္ေပ်ာ့ တေခ်ာင္းကို ဆီတိုင္ကီထဲ ေရာက္ေအာင္ ဘယ္လို သြင္းရလဲ ဆို တာက အစ ။( ဂ်စ္ကားတိုင္ကီက အေပါက္ဝ က်ယ္တယ္ ။တုိျပီးေျဖာင့္ေနလို ့ အထဲမွာ ရွိတဲ့ဆီ ကို အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္ ။ ဂ်ပန္ကားကေတာ့ အရစ္ရွည္သလားမေျပာနဲ့ ။ ဆီတိုင္ကီထဲ သြားတဲ့ ပိုက္ကို ရွည္လ်ား လိမ္ဖယ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ထားျပီး ဇကာေတြပါခံထားေတာ့ ရုိးရုိးသြင္း လို့မရဘူး ။ အလိုက္သင့္ေလး လိမ္ျပီး လွည့္ျပီး သြင္းရတယ္) ။ ျပီးေတာ့ ဆီရွိေနတဲ့ ေနရာထိ ပိုက္လံုးေရာက္ မေရာက္ ၊ ေလခို မခို မွဳတ္ ၾကည့္ရေသးတယ္ ။ အိုေကျပီဆိုမွ အားနဲ့စုတ္ရတာ ။ ဘယ္သိမွာလဲေနာ္ ။ အရွိန္လြန္ သြားလို ့ ဓါတ္ဆီေတြ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ကုန္တာလည္း အၾကိမ္ၾက္ိမ္ ။ အဲလို အခ်ိန္မ်ိဳးဆို တရက္လံုး ဆီနံ ့ေတြ နဲ့ ေအာ္ဂလီဆန္ေရာပဲ ။ (အဟဲ .. ခုေတာ့ ဒီလို မ်ိဳးဘဝေလး ျပန္ရခ်င္မိပါေသးတယ္ ။)။ ကားတစီးမွာ အင္ဂ်င္ဘယ္လို လည္တာ ၊ ဆီေပ်ာက္ မီးေပ်ာက္ ဘယ္လို ရွာရတာ ၊ ကာဗရုိက္တာ ဘယ္လို အုပ္ရတာ ၊ ေဂါက္တံ ဘယ္လိုလွည့္ရတာ ကအစ သူတတ္သမွ်ေတြ ၾကံဳရင္ ၾကံဳသလို ေျပာျပတတ္ေသးတယ္ ။တခါတေလလည္း စိတ္လိုလက္ရ နားေထာင္ေပးပါတယ္ ၊ မ်ားေသာ အားျဖင့္ကေတာ့ ဒါေတြ စလာရင္ ထြက္ေျပးျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ လူကိုမ်ား ကားျပင္စားမယ္ မွတ္ေနလား မသိပါဘူး ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ့ေလ ။ ခုေတာ့လည္း ျပန္စဥ္းစားမိတာက ဘယ္အရာ မဆို သိထား နားလည္ထားသင့္တယ္ လိ္ု့ ။ ဒါမွ လိုတဲ ့ အခ်ိန္ အသံုးခ်လို့ ရမွာေပါ့ ၊ ျပီးေတာ့ နားမလည္ ပါးမလည္နဲ ့ သူမ်ားရဲ ့ အလိမ္ ခံရ၊ အညာခံ ရ တာ နဲမွာေပါ့ လို ့ ။
တန္းစီတိုးစား လူအမ်ား ေခတ္ၾကီးမွာေလ ၊ အေဖ ေပ်ာ္သလို ေနခဲ့ပါေသးတယ္ ။ မနက္ဆို ဝုန္ဒိုင္းၾကဲျပီး ကားစုတ္ေတြကို နွုိး ၊ ျပီးေတာ့ က်ိဴက္ကဆံ ကြင္းနားက ဆီဆိုင္ ၂ ဆိုင္ ရယ္ ။ တာေမြ ဘာလမ္းလဲ မသိေတာ့တဲ့ ေနရာရယ္ မွာ တန္းစီပါတယ္ ။ အဲဒီမွာ သူ ့လို ပင္စင္စား အဖိုးၾကီးေတြ နဲ့ ေဘာ္ဒါေတြ ျဖစ္ျပီး သူ ့ကားကိုယ္တြန္းေပး ။ ကိုယ့္ကားသူ ဘီးလွိမ့္ေပး နဲ့ အခ်င္းခ်င္းယိုင္းပင္းကူညီရင္း(စက္နုိးျပီး ေမာင္းဝင္ရင္ ဆီအပိုကုန္ၾကမစိုးလို ့ ၊ အဲ ့လို ေခၽြတာ ၾကတာ ဒို ့ျမန္မာေတြ) ၊ အလာပၸ သလာပၸ ( ဟို အေၾကာင္းေတြဘဲေပါ့) ေျပာရင္း ၊ ရတဲ့ ကိုတာ ဆီေလး ေျပးေရာင္းလိုက္ရင္းနဲ ့ .......ျပန္သြားသြင္းတာ ေစ်းပိုရတဲ့ေန ့ဆို ျပံဳးျဖီးျဖီးနဲ့ အေဖ့ မ်က္ႏွာ ။ဆီသြင္းလို့ရတဲ့ေစ်းေတြက တေန့ တျခားတက္လာပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သူမေပ်ာ္နုိင္ မျပံဳးနုိင္ေတာ့ပါ ။ အေမ့ကို သူေျပာတဲ့ စကားတခြန္း ။ သူ ့သူငယ္ခ်င္း (လက္ရွိေတြေရာ . လက္ျပဳတ္ေတြ ေရာ )နဲ့ ေန ့တိုင္းလို ေတြ ့ၾက ။ ေျပာၾက နဲ့ ဆိုေတာ့ သတင္းစံုတယ္ ေပါ့ ....
"ဓါတ္ဆီေစ်းတက္တယ္၊ တျခားေစ်းေတြ အဆမတန္ လိုက္တက္တယ္ ။ သိပ္မၾကာခင္ ဒီတိုင္းျပည္ တခုခုျဖစ္လိမ့္အံုးမယ္ ။ အိမ္အတြက္ ဆန္၊ ဆီ (စားတဲ့ဆီ) ေတြ အနဲဆံုး ၄-၅ လစာ ေလွာင္ထားေတာ့ မိန္းမ ေရ .. " တဲ့ .၊
( စိတ္အထင္ေတာ့ ၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မွီ ကာလ ေရွ ့ ၄- ၅ ႏွစ္ေလာက္ ျဖစ္မယ္ ။)
အဲဒီ အခ်ိန္က စလို ့ ဆန္သစ္ေပၚတဲ့ အခ်ိန္ဆို အေမ က သူ ့မိတ္ေဆြ ဆန္ဒိုင္ ကို သြားျပီး ဘယ္ႏွစ္အိတ္ ဆိုတာ တြက္ခ်က္ျပီးသကာလ အိမ္မွာ ပီပါ ပံုးၾကီး ၂ ပံုးနဲ့ ဆန္ေလွာင္တတ္တယ္ ။ ဒါကို သေဘာမေပါက္တဲ့ ကိုယ္တို ့က အပို အလုပ္ရွဴပ္တယ္ထင္ျပီး ဆန္ဝယ္လာတဲ ့ေန ့ ၊ ပံုးထဲ ထဲ့တာ ဝိုင္းကူရတဲ့ အခ်ိန္ဆို သိပ္မၾကည္ဘူး ။ကစားေနတံုး ဇိမ္ ပ်က္တာကိုး ။ ျပီးေတာ့ ေနာက္ တခါ အသစ္ေလွာင္တဲ့ အခါ အရင္ အေဟာင္းနဲ ့ ျပန္ လဲရ ။ထုတ္ရ ၊ သြင္းရ နဲ ့ အေတာ္ စိတ္ပ်က္ မိတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ မွ ဪ ..ဒါေၾကာင့္ပါလား ဆိုတာ သိလာခဲ့တယ္ ေလ ။။ ၈၈ ခုနွစ္ ေရာက္လာ ခဲ ့ျပီဘဲ ။ ေစ်းေတြပိတ္ ၊ ေက်ာင္းေတြ စက္ရုံ အလုပ္ရုံ ပိတ္ ၊ ျမန္မာျပည္ရဲ ့ ယႏၱယားၾကီး တခုလံုး ကေမာက္ ကမျဖစ္ ျပီး ၊ တတိုင္းျပည္လံုး ေအာ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ၊ စိတ္ပူတတ္တဲ့ သနားတတ္တဲ့ အေမ တေယာက္ သူ ့မိတ္ေဆြ တခ်ိဳ ့ ။အမ်ိဳးတခ်ိဳ ့ အိမ္မွာ ဆန္ျပတ္ ျပီး စားစရာ မရွိ ျဖစ္ေနတာ သိ ေတာ့ သူရွိတာ ေတြ ေဝခဲ့ ေပးခဲ့တယ္ ။ အေဖ့ အေတြး နဲ့ အတြက္ က ကိုယ္တို့ ထမင္းမငတ္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳခဲ့တယ္ေပါ့ ။
ဒါေတြဟာ ကိုယ့္ ဘဝ ငယ္စဥ္ အစိတ္ အပိုင္းတခု ထဲ က အေဖ နဲ ့ ပင္စင္စား သူ ့ဘဝ ေနာက္ပိုင္း အခ်ိန္ေလးေတြကို သူခ်စ္တဲ့ တိုင္းျပည္ကို တြယ္ကပ္ရင္း ကုန္ဆံုးေစခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေလး တခုပါ ။
စဥ္းစားမိသေလာက္ ေတာင္စဥ္ေရမရ ေရးမိလို့ အစီအစဥ္ မက် တာ ေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္ ။
ေနာက္ပိုင္း ဆီေစ်းေတြ ေထာင္ဂဏန္းထိ မေျပာမဆို ရုတ္တရက္ၾကီး အဆမတန္ ျမွင့္တက္လိုက္လို့ ၊ လူေတြ ကားမစီးနုိင္ေတာ့လို ့ လမ္းေလွ်ာက္ၾကရင္း တိုင္းျပည္ၾကီး ေနာက္တၾကိမ္ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ သူ မရွိေတာ့တာ ကိုကပဲ သူ ့အတြက္ခပ္ေကာင္းေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္ဦးမယ္ ။
အစိုးရေရာင္းေစ်း တဂါလံ ၃က်ပ္၅၀ ျပား ကေန ျမင့္တက္လာတဲ့ ေစ်းနွဳန္း နဲ ့ အခ်ိန္ အပိုင္းအျခားအလိုက္ သိခ်င္ၾကရင္ျဖင့္ ေအာက္မွာ ဆက္ၾကည့္လို့ရပါတယ္ ။
အတိုခ်ဳပ္ေလးပါ ။ ရွည္လ်ားစြာဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီေနရာ ေလးမွာ ၾကည့္ေပါ့ေနာ္
..........................................................................................................................
ေလာင္စာဆီေစ်း တဂါလန္ ၅၀၀ ျမင့္တက္
ေမေက်ာ္
ၾကာသပေတးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 10 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 39 မိနစ္
ျပင္ပေပါက္ေစ်း က်ဆင္းေသာ္လည္း စစ္အစိုးရ ေလာင္စာဆီ အေရာင္းဆိုင္မ်ားက ေစ်းႏႈန္း ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိဘဲ ေရာင္းခ်ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
အစိုးရက စက္သံုးဆီေစ်းကို ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က ေလာင္စာဆီ တဂါလန္ ၁၆၀ က်ပ္မွ ၁၅၀၀ က်ပ္ သို႔႐ုတ္တရက္ ေစ်းႏႈန္းျမႇင့္လိုက္ျပီး ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ တဂါလန္ ၁၅၀၀ က်ပ္မွ ၃၀၀၀ က်ပ္ သို႔ တရားဝင္ မေၾကညာဘဲ ေစ်းႏႈန္း ထပ္ျမႇင့္ခဲ့သည္။
ယင္း ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က ေလာင္စာဆီေစ်း ႐ုတ္တရက္ ျမႇင့္တင္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကုန္စည္ေစ်းႏႈန္းမ်ား ျမင့္တက္သြားျပီး ျပည္တြင္းခရီးသြားလာေရး ကုန္က်စရိတ္ ျမင့္တက္သြားသျဖင့္ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျပမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး စက္တင္ဘာ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈ အဆင့္သို႔ ကူးေျပာင္းသြားခဲ့သည္။
............................................................................................................................................
( အေဖ မုန္ ့ဟင္းခါး ေကၽြး ရ ျခင္း အေၾကာင္းရင္းမ်ား ဒီေလာက္ဆို သေဘာေပါက္ၾကပါလိမ့္မယ္ )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
45 comments:
၁ကြ
၂ကြ
၃ကြ
ေလးဂြ
၅ကြ
၆ကြ
၇ကြ
၈ကြ
၉ဂြ
၁၀ကြ
၁၁ကြ
၁၂ကြ
ဟီး
ဆဲခံထိေတာ့မွာပဲ
ခ်ိတ္ခ်ိဳးၾကပါနဲ႔ဗ်ာ
ေသာင္းက်န္းဖူးသည္ ႐ွိေအာင္ပါ :P
ခုေတာင္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေသာင္းက်န္းသူ
လုပ္မလားစဥ္းစားေနတာ :P
ဘေလာ့ဂါ႐ံုးေတာ့ လိုက္ျပီး ဝန္ခံကတိမထိုးႏိုင္ပါဘူးေနာ္
မေက်နပ္ရင္လည္း ထိပ္တံုးေလာက္ခတ္ဗ်ာ
၈၈တုန္းက တျပည္လံုးဒုကၡေရာက္ၾကရတယ္
နယ္မွာဆို ကားေမွာက္တာ လူေတြအကုန္ေသေတာ့ အနားမွာ႐ွိတဲ့႐ြာက
လူေသအေလာင္းေတြဖယ္ျပီး ေသြးေတြနဲ႔႐ြဲ႐ြဲစိုေနတဲ့ ဆန္ေတြကို ေရေဆးျပီး
စားခဲ့ရတာ
ညလည္းေရာက္ေရာ ငါ့ဆန္ျပန္ေပး
ငါ့ပစၥည္းျပန္ေပးဆိုျပီး လာေအာ္ၾကတာ
တ႐ြာလံုးကြ်တ္သြားဖူးတယ္
ၾကားဖူးတာေလးပါ
awww နာ ၁ မွတ္ပါတယ္ ေဖသားၾကီး ေကာင္စီရံုးလာခဲ႔ လက္မွတ္လာထုိးပါ ဒါပဲ ဟြင္းးးးးးးး ေက်နပ္ဖူးးးးးး
ကိကိေရ ဖတ္သြားပါ၏ ခိခိ စားလုိက္ပါ မုန္႕ဟင္းခါး ထုေတာ႕လဲ လြမး္ေနျပီေပါ႕ဟုတ္လား အဲ မုန္႔ဟင္းခါးဆုိမွ တကယ္စားခ်င္လာျပီ ကိရ ဟားဟားးးးးးးးးးးးး
ေထာ္နဲ႔ေတာ႔ ျပန္ျပီ သိလား ခ်ိတ္နာဒယ္ ေဖသားၾကီး တတိၾကပ္ၾကပ္ထား ဟြန္းးး ဒါပဲ ေျပာမယ္ျပန္ျပီ ဒုန္းးးးးးးးဒုန္းးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ေအာ္ ၂၀ ေတာင္ျဖစ္သြားျပီေနာ္ ဟိဟိ ဂယ္ျပန္ေတာ႕မယ္တိရား မကိ ဟိဟိ
ပုိ႔စ္ကို ဆုံးေအာင္ မဖတ္မိပါဘူး ကားေတြကေတာ့ ၾကည့္သြားတယ္။ ေထာ္လာၾကီးပဲ ၀ယ္စီးေတာ့မယ္ ရြာမွက သူနဲ႕ မွ အဆင္ေျပမွာေလ
ခင္မင္လ်က္
သူလဲေခသူမဟုတ္ ကားစုတ္ေတြ ဓါတ္ဆီေတြအေၾကာင္းေရးရင္းနဲ႔ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္သြားတာကိုး ... ေကာင္းမွေကာင္း
အပို႔ၾကီးက ရွယ္ပဲေအ.... အစပိုင္းေလ ဖတ္တာေတာင္ ရင္လွပ္လွပ္နဲ႕... ဟိဟိ... (ရီခ်င္တာေလ...)
ေအာက္ကို... ေမာက္ကို ကရိကရိ ဆိုျပီး... လွိမ့္ခ်လိုက္ေတာ့....
ေကာ္မန္႔ေတြၾကည့္ျပီး... ေအာ္ရီ ပလိုက္တယ္... ငါကြ..
ျပီးမွ... ကိကိအေဖ မုန္႔ဟင္းဂါးေတြ ျပန္ဖတ္အူးမယ္... ေဟးေဟး.. ဂေန႕ညေတာ့ ပါးစပ္ၾကီး ရီျဖဲျဖဲနဲ႔ အိပ္ရေတာ့မယ္... ဇီၾကိေရ... ေက်းဇူး... တယ္ဂ်င္း.....
ေဆာတီးေအ... စာလံုးေဘာင္းေတြ မွားေနတယ္... ဇီဝကိ လို႔ေျပာတာ...
ဂေန႕ေတာ့ နင့္ အပို႔ ရြာသူကပ္ျပီ... ေကာ္မန္႔ေတြေဖာခ်င္းေသာခ်င္းဖစ္ကုန္ျပီ....
သားၾကီး..... နိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီရံုးမွာ... လဘက္ေရဘိုးလာေပးပါတဲ့.... လူၾကံဳမွာလိုက္တယ္....
ကိေရ
ကိေဖေဖနဲ႔ထပ္တူထပ္မွ်တူတဲ့ အဘိုးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဘူးတယ္...
ကားစုတ္ေလးေတြအမ်ာၾကီးဝယ္လို႔ ဆီထုတ္စားတာေလ...
သူကေတာ့ သူ႕ကားေတြကို ႏြားမေတြတဲ့ေလ
အခ်ိန္တန္ ႏု႔ိညွစ္ေရာင္းရံုပဲတဲ့....
ႏွင္းလဲ ကိလိုပဲ ငယ္ငယ္တုန္းက မုန္႔ဟင္းခါးမၾကာမၾကာစားခဲ့ရတယ္...
အဘိုးက စက္ျပင္အင္ဂ်င္နီယာဆိုေတာ့
ဘိြဳင္လာ ဝတ္စံုၾကီးဝတ္လို႔ တခ်ိန္လံုး ကားေတြကို ကလိေနတတ္တာေလ....
ခုေတာ့ ဒီပို႔စ္ေလးဖတ္ျပီး မရွိေတာ့တဲ့ အဘိုးကိုလြမ္းသြားပီ...
ႏွင္း
၇ယ္၇တယ္...ဖြားကိ အေဖနဲ့ ေန၇တာ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္စ၇ာ ေကာင္းမွာေနာ္....
ငယ္ငယ္က...
ေဖေဖလည္း သူ ့ကားကို ႏီု ့ညွစ္ေရာင္းေတာ့
တို ့လည္းကိကိလိုဘဲပါးစပ္ထဲဓါတ္ဆီဝင္ၿပီး
ထမင္းမစားႏိုင္ေတာင္ျဖစ္တယ္...
အားးးးးးးးးးးး
တားဂ်ီး နဲ ့ ၀က္စုတ္
ထိပ္တံုးခတ္မယ္။
ေတာ္ေတာ္ ကဲေနႀကတယ္ေပါ့ေလ။
မာမီကိေရ...သမီးႀကီးကို ေနရာမေပးဘူးဟင့္ဟင့္
သူတုိ့ကို ျမန္ျမန္ဆင္းခိုင္းပါ။ ဟင့္ဟင့္
ဆီေစ်းတက္တာ သူတို ့ေႀကာင့္၊ ဆန္ေစ်းတက္တာ သူတို့ေႀကာင့္၊ အကုန္ဒုကၡေရာက္ေနရတာသူတို့ေႀကာင့္၊
သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတာင္ အျမင္ကတ္လို့ ၀င္ေမႊတာ သူတို့ေႀကာင့္။ သူတို့ကို ျမန္ျမန္ရွင္းေပးပါ။ ဟင့္ဟင့္ တားႀကီးနဲ ့၀က္ကိုေျပာတာေနာ္။ တလြဲမေတြးေႀကးးးးးေဟးးေဟးး
မုန္ ့ဟင္းခါးခ်ားမယ္။။။
အဲ့လိုပဲ စိမ္းေဖေဖလည္း သိပါဘူး တစ္ခါတစ္ေလ သူတို႔ကို လိုက္မမီဘူး ဟား ဟား ...
ဖြားကိေရ... တံတားေလးက ရြာသာၾကီးကို ေၿပာင္းသြားတာဗ်..
လိုအပ္ရင္ေၿပာေနာ္။ ေသခ်ာလမ္းညႊန္ေပးမယ္။
အေပၚက ကိုသားၾကီးကိုလည္း ေမးၾကည့္အံုး.။ အေဖာ္ေလး ဘာေလး ေခၚသြားလို႔ရေအာင္.. ပီ..ပီ..ပီ..
yu ya
အေဖ့အေၾကာင္း ကားေတြအေၾကာင္း
ဓါတ္ဆီေစ်း အေၾကာင္း
ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ အေၾကာင္း
ကိကီ က ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေရးထားေပမဲ့
ဖတ္သူကေတာ့ ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ ဖတ္သြားပါတယ္
မကိ ေရ
ကားေဟာင္းေလးေတြက လြမ္းစရာေလးေတြကြယ္.... လာဖတ္ၿပီးလြမ္းသြားတယ္... အေဖရယ္... ကားေဟာင္းေလးေတြရယ္... မုန္႔ဟင္းခါးရယ္
ဒီတစ္ခါေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္တကယ္အဝီစိေ၇ာက္သြား
ၿပီဗ်ိဳ ့..။ အေပၚဆံုးက ကိုသားၾကီးက ဘယ္အခ်ိန္
ထဲက ကြင္းထဲမွာ အုတ္ခဲ လာခ် ထားလဲမသိဘူးဗ်ာ။
မထူးပါဘူး ေနာက္ဆံုးဆုိလည္း ေနာက္ဆံုးေပါ့
၃၆ ကြာ
သံုးဆယ့္ခြန္ႏွစ္မင္း နတ္အဲ့ခ်င္းတဲ ့
၃၇ ထပ္ယူတာဘာျဖစ္လည္းေနာ္
၃၈ ထပ္ယူေတာ့ေရာ ဘယ္သူ ့လာေျပာမွာမွတ္လို ့
ကိုယ့္အမအိမ္ပဲဟာ ေနာ္
လာေျပာရဲေျပာၾကည့္ ငမူးနဲ ့ေတြ ့သြားမယ္
မေက်နပ္ရင္ လာေလ အရက္တုိက္မယ္လို ့ေျပာမလုိ ့ပါ
၃၉ ေလးလည္းမဆိုးပါဘူး
ဂ်စ္ကားေလးေတြ ေတာ့ၾကိဳက္တယ္ အမား
အင္း ေနာက္ထပ္ ယူရင္ေကာင္းမလား
ဓါတ္ဆီေတြ တစ္ကယ္ပဲ ၃ က်ပ္ ၅၀ ျပားပဲလား
အံေ၇ာ တုိးတက္လာလုိက္တာ ဓါတ္ဆီေစ်းေတြ
ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ ။
အင္း ေနာက္ထပ္တိုးတက္တာလည္းရိွေသးတယ္
ဘတ္စ္ကားေတြ တုိးျပီးစီးရတာေလ
တုိးတက္ မွေနရာေကာင္းရမွာေလ
တိုးတက္တဲ့အထဲမွာလည္း ပါတယ္
အင္း ျပန္မက်ပါေစနဲ ့ဆုေတာင္းေနရမယ္
တစ္ျခားႏိုင္ငံမွာ မွ မရိွတာကိုေနာ္
ဒါေလးတုိးတက္တာကိုပဲ ဂုဏ္ယူရမယ္
အဲ ့ အမား ေရ ေလးဆယ့္တစ္ပါ ယူသြားတယ္
ဘာမွဟုတ္ပါဘူး
ေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူးလို ့
ေလးဆယ့္ႏွစ္နဲ ့ ႏွစ္သိမ့္လိုက္ေတာ့မယ္
ဒီဘေလာ့ကေနရာလုၿပိဳင္ပြဲမ်ားက်င္းပေနသလား???
မုန္ ့ဟင္းခါးလည္းမစားႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ လက္နာလို ့ျပန္ၿပီ အမေရ... ။ အိမ္ျပန္ဆားခ်က္ရအံုးမယ္။ ဘိုင့္
ျဗဲ.................
မမကိကိ အေဖၾကီးက ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းလိုက္တာ တစ္ေယာက္တည္းေတြ အလုပ္ရူပ္ေနတာကို ျမင္ေယာင္သြားတယ္ ဟိဟိ ဓာတ္ဆိစုပ္ေနတဲ့ ကိကိကို မွန္းၾကည့္သြားတယ္ ဟိဟိ
တို႕အေဖလဲ အဲလိုပဲေတာ့။ ပါးစပ္ထဲ ဓါတ္ဆီမ၀င္ေအာင္ စုပ္တတ္တယ္။ ေနာက္ ကားေတြ ကလိတာလဲ တူတယ္။ အင္ဂ်င္ေတာင္ ကိုယ့္ဖာသာ ကိုင္တယ္ေလ။
Post a Comment