Sep1,2009
ေက်ာက္ေခတ္ဦးက စူးစမ္းရင္းနဲ ့
့အမွတ္တမဲ့ ေတြ ့ရွိခဲ့ရ
့့ျပိဳးျပက္လင္းလက္ ပူျပင္းခ်က္က
ေတာက္ေလာင္မျငီး ဒီဟာ မီး။
မီးမရွိခင္ ဒီလူေတြ ဘယ္လိုရွင္သန္ေနၾကတုန္း
ေက်ာက္တံုးခ်င္းခတ္ ဒီမီးျဖတ္ကို သံုးတတ္လာေတာ့ အိုေကေပါ့
ဖုတ္ကာ ကင္ကာ စားတတ္လာသည္ ရသာစံုဖို ့ ခ်က္ကာျပဳတ္
သို ့ေပမဲ ့လည္း သစ္ပင္ခ်င္းခတ္ ေလကဟပ္ေတာ့
ေလာင္ေပါ့ ေတာမီး ဒုကၡၾကီး ။
ေရၾကည္တေပါက္ ေသာက္ဖို ့ေရာက္ေအာင္
ရွာၾက ေဖြၾက ကႏ ၱာရမွာ ေဒသဇစ္ျမစ္ အိုေအစစ္
ဟို ဒီ လူေတြ နယ္ေျမလုၾက ေရဒုကၡ
ဤေရအသက္ တမနက္မို ့ ၾကည္ရာ ရွာေသာက္ ေရတေပါက္ ။
သို ့ေပေသာ္လည္း ဒီေရအစဥ္ လွ်င္ျမန္သည္တြင္
ဆူနာမီလွိဳင္း ေရရုိင္းလံုးေၾကာင့္
ပ်က္ျပဳန္းေက်မြ အသက္ဆံုးရ ဒါလည္း တဒုကၡ ။
ထိုနည္းတူစြာ ေလမပါလွ်င္ သတၱဝါမ်ားစြာ
ဤကမာၻ ဘယ္မွာ ရွင္သန္ေပမည္နည္း ။
သိပၸံပညာ ေျပာၾကရာမွာ အိုတူး (O2) ဆိုတာ ေအာက္စီဂ်င္ပါ ၊
ေနရာတကာ သူမပါ မျပီးေပဘူး ၊
ေရဓါတ္ထူးမွာ ဝင္ေရာတာက H2O တဲ ့ဗ် ။
သို ့ေပမဲ ့လည္း ေလျပင္းထန္စြာ တိုက္ခတ္ပါတိုင္း
ထိုင္ဖုန္း၊ ဆိုင္ကလံုး နာဂစ္ ၊အခါခါရစ္လို ့
ဟာရီကိန္း ၊တိုနန္ဒို ၊ထို ေလ မ်ိဳးမ်ိဳး မုန္တိုင္းဆိုးေၾကာင့္
အိုးအိမ္စည္းစိမ္ ဝိဇိန္ေခၽြတာ ဒီေလပါဘဲ ဒုကၡဝဲ ။
ဒီေဖကိုယ္တို ့မွီတင္းေနရာ ဤကမာၻမွာ မဟာပထဝီ ဒီ ေျမ ၾကီး မို ့၊
သူ ့အေပၚ တိုက္ေဆာက္ အိမ္ေဆာက္ ၿခံယာေပါက္လို ့
ေနလည္း ေနၾက ၊ တူးကာဆြ ၍ ရွာေဖြေလၾက သယံဇာတ ၊
တလက္မ ေျမ၊ ဤေျပ အတြက္ ၊ တုတ္ဆြဲ ဓါးဆြဲ ေသနတ္ဆြဲ
အပြဲပြဲမိုက္ တိုက္ၾက ခိုက္ၾက ေဝမွ်ၾက ၊ အေရးၾကီးလွ ဒီေျမက ။
သဘာဝေဘး ေရွာင္ေျပးမလြတ္ ၊ ေလေျပတလွည့္ ထန္တလွည့္
ေရမ်ားတလွည့္ ရွားတလွည့္ ၊ မိုးၾကီး ေလၾကီး ဒီေတာင္ၾကီးျပိဳ
ေရွာင္ေျပး မလြတ္ ရြာလံုးကၽြတ္မွာ ရႊံ ့ေျမဖုံးလႊမ္း ေသရာျမန္း ။
ခုေခတ္ ခုခါ ခုခ်ိန္မွာေလ ဒီကမာၻၾကီး က်ဥ္းကာသြားရဲ ့
အေရွ့ အေနာက္ ၊ေတာင္နဲ ့ ေျမာက္ကို ေလလွိဳင္းၾကားက ဆက္သြယ္ၾကတဲ ့
ၾကိဳးမဲ့ စနစ္၊ ျဂိဳလ္တုေခတ္ ကြဲ ့ ၊ ကြန္ျပဴတာ အင္တာနက္ နဲ ့
အြန္လိုင္းေပၚတက္ ဟိုခ်က္ ဒီခ်က္ ၊
အီးေခတ္ၾကီး မွာ ၊ အီးမပါလွ်င္ ၊
တဝမ္းလံုးမေကာင္း ၊ေခါင္းလည္း ခဲရ ၊
စြဲစြဲ ျမဲျမဲ အသည္းထဲ အူထဲ၊ အိပ္မက္ထဲေတာင္ အျမဲေၾကာင္၍
သန္းေခါင္ သန္းလြဲ ၊ ဇြဲနဘဲ ၊ ထူးကဲလြန္လွ ဝီရိယ
ပထဝီ ေတေဇာ အာေပါ ဝါေယာ ဓါတ္ၾကီး ေလးပါး လိုအပ္ျငားလည္း
ခုေခတ္လူသား မ်ားအျပားရဲ ့ ၊ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္အသစ္ တဲ့
အီလက္ထေရာနစ္ အီးေခတ္ျဖစ္ ပဟဲ ့့ ၊
မရွိမေကာင္း ရွိေတာ့ေညာင္းရဲ ့
မရွိ လိုခ်င္၊ ရွိငိုခ်င္ေတာ့ ၊ အီးဆိုတာလည္း ဒုကၡဘဲ ။
ျပီးခဲ ့တဲ ့ တပါတ္က မလွဳပ္မရွားရ ျငိမ္ျငိမ္ေနပါ ဆိုတဲ ့ဆရာဝန္ရဲ ့ အမိန္ ့ဆန္ဆန္ စကား ခါးခါးၾကီး ကို ကိုယ္တိုင္ခံစားၾကည့္ျပီးမွ ဝ႗္လည္တယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ မိတယ္ ရီးဆပ္စ္ ေမ်ာက္ေသြး အပိုပါတဲ ့သူ တေယာက္ ရဲ ့ အိမ္သာနတ္ၾကီးနဲ ့ကင္းေဝးျပီး အုတ္လိုင္းေပၚ မတက္ရတဲ ့ ခံစားခ်က္အသစ္ေလးကို ခ်ေရးမိတယ္ ။ ဟုတ္ မဟုတ္ ကိုေတာ့ ကိုယ္ေတြ ့ၾကံဳမွ ယံုနိုင္ၾကမလား မသိပါ ။ ေနာက္ထပ္ ဒါမ်ိဳး နစ္လံုးသားလမ္းေၾကာင္းကၽြန္းခံ တဲ ့ အျဖစ္မ်ိဳး မၾကံဳခ်င္ေတာ့ပါ ။ း(
အားလံုး က်န္းမာ ရႊင္လန္းၾကပါေစ ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
26 comments:
ဟုတ္ပါ့။ ညီမလည္းေဆးရံုတက္ရတုန္းက ေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီးအြန္လိုင္းသံုးရတယ္။ မသံုးရတဲ့ရက္ စိတ္ပိန္လုိက္တာ။
အဟားဟား အမားေရ လက္လန္တယ္
ေရးသြားတာ အမွားတစ္ခုမွမပါဘူး :D
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္တယ္
င့ါအမားလို ့မေျပာရဘူး
ေအာ္...
မရွိလုိခ်င္ ရွိငုိခ်င္တဲ့...
ေသခ်ာတယ္ဗ်ဳိ႕... ကုိယ္တုိင္ထိမွ သိလုိက္မယ္...
မkiki ေရ..
အျပည့္အ၀ကုိ ေထာက္ခံပါေၾကာင္း....
ပုံ
ျပည့္စုံ (ေ၀ါသားေလး)
မရွိမေကာင္း ရွိေတာ့ေညာင္းတာ
အမွန္ပါ ကိ.. ေရ႕.. း)
ကဗ်ာစပ္ဖို႔ စကားလံုးရွာတာ ေတာ္ပါေပ့ဗ်ာ။ အေၾကာင္းအရာလည္း ေကာင္းတယ္။ မဂၢဇင္းေတြကို ပို႔ၾကည့္ဖို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္။
ေအာင္မေလး ေတာ္လိုက္တာ ၾကီးေတာ္ရယ္........ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ တကယ္ေျပာတာ မွန္လိုက္တာမွ .. ဟဟ
အမေလး ဖြားကိရယ္ မွန္တာေပါ႔ ညီမေလ တခါက အင္တာနက္ မရတာေနာ္ ဖြားကိလို မသံုးခိုင္းတာ ဟုတ္ဘူးရယ္ လူလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ငိုခ်င္သြားတယ္ ဟဲဟဲ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ညေနက်ေတာ႔ ျပန္ရလို႔ ေပ်ာ္လုိက္တာေနာ္ ဟိဟိ
စာနာပါတယ္ ကိကိေရ
ဟားဟားဟား.... အဲလုိရယ္ဖုိ႔ေတာင္ မရယ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး...။ အေကာင္းနဲ႔အဆုိး အေၾကာင္းနဲ႔ အၾကိဳးဒြန္တြဲထားေတာ့ ေၿပာစရာ အၿပစ္ေတာင္ ဘယ္နားရွာရမွန္းမသိ ၿဖစ္သြားတယ္။
မရွိမေကာင္း ရွိေတာ့ေညာင္းရဲ ့
မရွိ လိုခ်င္၊ ရွိငိုခ်င္ေတာ့ ၊ အီးဆိုတာလည္း ဒုကၡဘဲ ။
ဟိဟိ.. ဒီစာေႀကာင္းေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးဗ်ိဳးးးးးးးးးးးးးးးးးး
မရွိမၿဖစ္တဲ႔အရာေတြအားလံုးဟာ အေကာင္းနဲ႔အဆိုး ဒြန္တြဲေနတာပါဘဲ
ဟုတ္ပါ့ နက္မရတဲ့ေန ့ဆို
ေအာက္ထပ္ဆင္းလိုက္
အေပၚတက္လိုက္
လူေတြနဲ႔စကားမ်ားလိုက္
အဟီးေတြ ့ေတြ ့သမွ် အျပစ္ေတြၾကီးပဲျမင္တယ္သိလား
ခ်စ္တဲ့
ရံုေလး
P.S ဟီဟီး ရွိ တယ္ မမရဲ႔
မကိေရ....
အီလက္ထေရာနစ္ အီးေခတ္
အိပ္ေရးလည္းပ်က္
(မ်က္မွန္)ဒီဂရီေတြတက္ၿပီးရင္းတက္ း)
ဖြားကီရ ၾကာေတာ့လဲ စပရင္ေတြလုိပဲ ေညာင္းလာမွာေပါ့ ၾကာၾကာထုိင္ မေညာင္းတာဆုိလုိ႕ အေဟးေဟးးးးးးးး း) ေျပာေတာ့ဘူး း)
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ေနေကာင္းပါေစ ကိကိေရ၊ ေညာင္းခ်င္လဲ ေညာင္းပေစေတာ့၊
မရွိမျဖစ္ အီးေခတ္ေတာင္ေရာက္ေပသကိုး..... ဓါတ္ဘူးၾကီးေလးလုံးကေန ၅လုံးတုိးသြားျပီးလား မသိဘူး
မရွိမျဖစ္ကုိ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္ေနတဲ့ ေကာ္နက္ရွင္ေလးနဲ႔ ၀င္ဖတ္သြားပါတယ္ ဖတ္ရတာ ခ်ဳိ႕ခ်ဳိတဲ့တဲ့ႏုိင္လုိက္တာ
ဒါေပမယ့္ ဖတ္ရတဲ့ အရသာကေတာ့ တပုိင္တႏုိင္ၾကီးဗ်ာ..း)))
အမေရ မီး၊ ေရ၊ ေလ၊ ေျမ အားလံုးဟာ မရွိေကာင္း ရွိေကာင္းေတြပါပဲ.... အီးေခတ္ကေတာ့ လြန္ဆန္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး
ဟီးဟီး... ကိေလးကေတာ္ခ်က္.....
ရီလိုက္ရတာ... ဂယ္ပဲ....
မီး၊ေရ၊ေလ၊ေျမကို စီျပီးဖြဲ႔သီျပသြားတာ
ကိုယ့္အစ္မကိကိမို႔လို႔ပဲတတ္ႏိုင္ေတာ့တယ္
အစအဆံုးဖတ္ျပီး ဘာမန္႔ရမယ္မွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး
အမွန္အကန္ေပါက္ကြဲထားတယ္ ထင္တယ္
အီးဒုကၡကေတာ့ တကယ္ပဲ ထိုင္ရမလို ထရမလို လွဲအိပ္ရမလိုနဲ႔
ထိုင္ေတာ့လည္းေညာင္းတယ္ ေမွာက္ရက္chatျပန္လည္း တံေတာင္ပြန္းတယ္
ေကာင္းကိုမေကာင္းပါဘူးဗ်ာ
ေျမ
ေရ
ေလ
မီး
ဓာတ္ၾကီးေလးပါးမွာ
အီးကိုပါ ထည့္သြင္းဖို႕ အဆိုျပဳတဲ့ ကိကီရဲ႕ အဆိုကို
"ေထာက္ခံပါတယ္" "ကန္႕ကြက္ပါတယ္"
းဝ)
ဓာတ္ၾကီးေလးပါးနဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ ဒီခႏၶာနဲ႔ ေနမေကာင္းျဖစ္လိုက္မွ အီးရဲ႕မရွိမျဖစ္ကို သိလာတယ္ေပါ့ေလ။ :)) အျမန္ဆံုးေနေကာင္းပါေစ။ လြမ္းလွျပီ။
ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္ရွာမိၾကသူခ်င္း တလံုး ပို မရွႈေတာ့ပါဘူးေလ...
“ဘိန္း” ကို ေျပာေနတာေနာ္... “E” မဟုတ္ဘူး... း)
မမေရ.... ေရး လဲ ေရးတတ္လုိက္တာ... အမွန္ေတြပဲ..။ း))
သူ႔ကိုမွခ်စ္မိေနပါျပီ ဆိုတဲ့သီခ်င္းစာသားေလး သတိရမိ တယ္..။မကီဘေလာ့က ေရးလိုက္ရင္ အမွန္ေတြ ခ်ည္းပဲ
ပထ၀ီ၊ ေတေဇာ၊ အာေပါ၊ ၀ါေယာ ဓါတ္ႀကီးေလးပါး ေျမြႀကီးေလးေကာင္တဲ့ း) ဖြားဖြားျပန္ေျပာျပတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရဲ ့တရားထဲကေလ။
အင္း...သတၱ၀ါေတြအေၾကာင္းၿပီးေတာ့၊ ေတာေတာင္ေရ
ေျမေလ ေတြပါလာၿပီေနာ္။
အို. အသင္ေလာက.....
စာနာမိပါတယ္ဗ်ာ၊အိမ္သာနက္မတက္ၿဖစ္တဲ ့၊
မတက္ရတဲ ့ဒုကၡကို၊ ေနကာင္းရဲ ့နဲ ့ေနာက္က်ေနတာ
ခြင္ ့လႊတ္ပါဗ်ာ။ ေနမေကာင္းရဲ ့နဲ ့လာလည္ေပး
လို ့အားနာစြာနဲ ့ပဲေက်းဇူးကမၻာပါ မမကီေရ...။
ေနမေကာင္းရဲ ့နဲ ့ ေရးေနႏိူင္တဲ ့မမကီကိုေလးစား
ရင္းေလးစားရင္းပါပဲဗ်ာ။ဘာေၾကင္ ့ေရးေနႏိူင္လဲ
ဘာေၾကာင္ ့ေရးေရးေနလဲဆိုတာကြ်န္ေတာ္သိတယ္။
ဝါသနာရယ္၊ေစတနာရယ္ေၾကာင္ ့လို ့။ဘာေရးေရး
က်န္ေအာင္ေရးတယ္။ကြ်န္ေတာ္ကေတာ ့က်န္က်န္
မက်န္က်န္ေရးၿခင္တာစြတ္ေရးေနတာေလ...။
Post a Comment