ဒီတခါေတာ့ ရာတေမ လို ့ ေနာက္ေနက် ေရတမာ ေမာင္ငယ္ေလးရဲ ့ ရင္ႏွင့္ ရင္း ၍ တဂ္ေၾကြးေလး ဆပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုျပီး ေရးလိုက္ တာပါ။ ခုတေလာ စိတ္ေတြေထြေနတာနဲ ့ လည္ေနက် အိမ္ေလးေတြေတာင္ သိပ္မေရာက္ျဖစ္တာ ေလ ။ ဘာမွ လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိ ၊အေတြးေတြ မ်ားေနျပီး ေနရတာ မေပ်ာ္မရႊင္ ၊ ေပါသြပ္ေလးေတာင္ ဆက္မဖတ္ပဲ ျပစ္ထားမိတာ အေတာ္ၾကာေပါ့ ။ စိတ္က် ေရာဂါ မ်ားျဖစ္ေနပလား ရယ္ လို ့ ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ အေတြးေပါက္ျပီး ၊ ကိုယ္ ့ဟာကိုယ္ ေျခခ်ဳပ္ခ် ေနၾကည္ ့တယ္ ။ ကိုယ့္ရဲ ့ ေဇာ္ဂ်ီ ကီးဘုတ္ေလး အေဝး ပ်ံေျပး သြား တာဟာ လည္း အေၾကာင္း ရင္း တခု ေပါ့ ။ ေနာက္ေတာ့လည္း ဒံုရင္းပါပဲ ေလ ။ အေၾကာမေသတဲ ့ ဒီ ဘေလာဂ္ ေရာဂါ ၾကီးက ေညာင္ျမစ္တြယ္သလို တခါတြယ္မိရင္ ေသေအာင္သတ္ရ တယ္မလြယ္လွ ပါဘူး ။ ပ်ံ သြားတဲ ့ေဇာ္ဂ်ီ ေခၚမရေတာ ့ ရရာပဲ ဆြဲျပီး ဟိုမစံု ဒီမစံု ျမန္မာလက္ကြက္နဲ ့ ပဲ ကသိုင္းနင္း ျပီး ဟိုးတေန ့ည က စလို ့ ဟိုဝင္ဒီထြက္ ျပန္လုပ္ၾကည္ ့တာေပါ့။ မျမင္ရတဲ ့သံေယာဇဥ္ ေလးေတြ နဲ ့ဖြဲ ့ထားတဲ ့ဒီရြာေလး ကို ရြာရုိးကိုးေပါက္ေလွ်ာက္ လိုက္တာ .၊ ဒီ ရာတေမ အိမ္ ေရာက္မွ ျပန္ သတိရ တယ္ ။ သူက အရင္ က စာရင္းစစ္မ်ား လုပ္ ခဲ့ဖူးသလား မသိပါဘူး ၊ စာရင္းဇယား အေတာ္ တိက် တာဘဲ ။ သူ တဂ္ထားတဲ ့သူေတြ နာမယ္ ေဘးမွာ ေရးထား လိုက္ေသး ရဲ ့ ၊ အေၾကြးဆပ္ျပီး သား သူေတြ ေဘးမွာ ( Done ) ဆိုျပီး အမွတ္အသား နဲ ့ ေလ ။ ဟားဟား ။ ေမာင္ရာတေမ ရယ္ ။ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေနက် တဲ ့ တေန ့မွာ မင္းကို စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္မွဴး ၾကီး ရာထူး ေပးရင္ ေကာင္းမယ္ ။ဒီလို ေမာင္တိက် ေတြ ရွိမွ တိုင္းျပည္ပ်က္နွုန္း ေလ်ာ ့မွာ ေလ ။ အဲ ..ထားပါေတာ့ ၊ လမ္းလြဲ ေနျပီ ။ေရးရမွာ က ရင္ႏွင္ ့ရင္း၍ .... ကိုယ္ ့စိတ္ကူးေလးေတြ ၊ ခံစားခ်က္ေလးေတြ ၊ ျဖစ္ေစခ်င္တာေလးေတြ ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေလးေတြ ၊ သိထား နားလည္ထားတဲ ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြ ကို ေရးသား ေဖၚ ျပေပးတဲ ့ ဒီဘေလာဂ္ ေလးေတြ ကို အျမဲ မျပတ္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ ေပးျပီး အရိပ္တၾကည္ ့ၾကည္ ့နဲ ့ ရွိ ေနၾကတယ္ ဆိုတာ ဘေလာဂ္ ေရးသူတိုင္း မွာ အတူတူ ေလာက္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ တခ်ိဳ ့့လည္း ကိုယ္ ့အိမ္ေလး ကို အျမဲ သစ္လြင္ေနေအာင္ ပံု သ႑န္ အမ်ိဳး မ်ိဳး ဆင္ေပးၾကတယ္ ။ တခ်ိဳ ့လည္း အိမ္လည္လာ တဲ ့သူေတြ ပ်င္းမေနရေအာင္ ရသ မ်ိ္ဳးစံု ေပးစြမ္းတဲ ့ စာေပ ၊ဂီတ ၊ အစားအေသာက္ ေလးေတြ နဲ ့တင္ဆက္ၾကတယ္ ။ဒါက ကိုယ့္ရဲ ့ အားထုတ္မွဳ အပိုင္းေပါ့။ ဒီလို ၾကိဳးစားပန္းစား ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထားတဲ ့ ဘေလာဂ္ အိမ္ေလးေတြ မွာ လာလည္တဲ ့ ဧည့္ သည္ေတြကို `ဧည့္ခံၾကိဳဆိုျပီး ရင္းနွီးစြာနဲ့ စၾက ၊ေနာက္ၾက ၊ စကားေျပာၾက ၊ အၾကံျပဳၾက ဖို ့ေနရာ ေလးေတြလည္း ထားေပးၾကတယ္ေလ ။ မန့္တယ္ လို ့ ေျပာေျပာ ေနၾကတဲ့ comment box ေလးေတြနဲ ့ စီဗံုး လို ့ ခ်စ္စနုိးေခၚ ဆိုေနၾကတဲ့ C-box ေလးေတြ မွာေပါ့ ။ စီဗံုး မွာေတာ့ အလြယ္တကူ ေအာ္ဟစ္လို ့ေကာင္း .၊ျပီးေတာ့ ခ်စ္ဖြယ္ ကာတြန္းရုပ္ေျပာင္ မ်ားစြာ နဲ ့ ေျပာင္ေနာက္လို ့ေကာင္းတာ မို ့ လာလည္သူ အမ်ားအားျဖင္ ့ အဲဒီမွာ ေျခရာထားခဲ ့ၾကပါတယ္ ။ဒါေပမဲ့ သူက တာရွည္မခံဘူးေပါ့ ေနာ္ ။ စာမ်ားမ်ားနဲ့ ႏႈတ္ဆက္ဖို ့ အခ်ိန္မရသူေတြ ကေတာ့ အတုိေကာက္ .. ေရာက္စ္ ၊ မန္ ့၊ ျပန္ အစရွိတာေလးေတြ စကားလံုး သစ္ေတြ တီထြင္ျပီး ေရးၾကတာ ..အခ်င္းခ်င္းေတြ ကေတာ့ ဒီ ဘာသာ စကားရပ္ကို နားလည္ေနၾကျပီ ။တာရွည္မွတ္တမ္းတငိခံတဲ ့ မန္ ့ ( comment ) ေနရာေလး မွာေတာ့ ေနာက္တဆင္ ့ ဝင္ရမွာ မို ့ အခ်ိန္ မေလာက္တဲ ့ဧည္ ့သည္မ်ား က သိပ္ဝင္ေလ ့မရွိဘူး ေပါ့။ ဘယ္လိုေၾကာင့္ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ ။ဒီလို ဧည္ ့သည္ေလး ေတြ လာခဲ ့ရင္ ကိုဘဲ အိမ္ရွင္ေတြက ဝမ္းေျမာက္ ေက်နပ္ ေနျပီးသား ။ ကိုယ္ေရးထားတာေလးေတြကို အသိအမွတ္ျပဳ လို ့ မန္ ့ခဲ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အတိုင္းထက္ လြန္ေပါ့ ေနာ္ ။ လူ ့သေဘာ ကိုက ခ်ီးမြမ္းခံ ခ်င္ေနၾကတာ မဟုတ္လား ။ ဒီလိုပါဘဲ ၊မေတာက္တေခါက္နဲ ့ ဝါသနာပါရာ အေၾကာင္းအရာေလးေတြေရးရင္း ၊ရြဲ ့တာေစာင္းတာ တခါတေလေတာ့လည္း ဒဲ့ဒိုးေရးျဖစ္သြားတဲ ့ ဟိုလို ဒီလို ၊ ဟိုလူေတြကို ဆဲသလို ပို ့စ္ကေလးေတြ အတြက္လည္း အမည္မသိသူ တခ်ိဳ ့ရဲ ့ ကိုက္တာ ခဲတာ ဆဲတာ ေတြ ခံရတဲ ့အခါလည္းရွိတာေပါ့ ေနာ္ ။ အဟက္ ..စစခ်င္းတုန္းကေတာ့ အေတာ္ေလး ေဒါသထြက္မိသား ၊ ဒါေပမဲ ့ ကိုယ္ ့ကို အျမဲ အားေပး ေနတဲ ့အမွတ္တရမ်ား ရဲ ့အရွင္သခင္ တဦးေၾကာင့္ ဒီလို ေစာင္းေျမာင္းေထြလာ ပို ့စ္ေလးေတြ ဆက္လက္ အသက္သြင္း ေနျဖစ္တာပါ ။ သူကေျပာတယ္ ။ အဲလို ကိုယ့္နာမည္ေတာင္ ကိုယ္မေဖၚရဲ ပဲ နဲ ့သူမ်ားေတြကို ေနာက္ကြယ္ကေန ေအာ္ဟစ္ေနရတဲ ့သူေတြ ကို သူကေတာ့ သနားတယ္ တဲ့။ မွန္တဲ့သူက ဘယ္ေတာ့မွ၊ ဘာကိုမွ ေၾကာက္စရာ မရွိပါဘူး တဲ ့ ။ေပါက္တတ္ကရ အေတြးေတြ ကို ေပါက္ကရ အေရးေတြနဲ ့ တင္ျပေနတဲ့ ဒီဘေလာဂ္ ေလးမွာ မန္ ့တာမရွိ ။ စီဗံုး ထဲ မွာ စီမရွိလို ့ ေရျဖည္ ့ ေနရတဲ ့ ကိုယ္ ့အိမ္ ေျခာက္ကပ္ကပ္ေလး မွာ ပထမ သံုး လ ေလးလ ေလာက္ ထိ ကဗ်ာ မက် ၊ စာမက်တဲ ့ ေပါခ်ာ ခ်ာ ေလးေတြနဲ ့ ေယာင္ေပေပ ျဖစ္ေနတုန္း သူမ်ား အိမ္ေတြေလွ်ာက္လည္ရင္းနဲ ့သူငယ္ခ်င္းေလး တခ်ိဳ ့တိုး လာခဲ့တယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ ့ခုခ်ိန္ထိ ့ဘေလာဂ္အေက်ာ္အေမာ္ ေတြအိမ္ ေရာက္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဖတ္ျပီး ၊ဘာသံမွ မၾကားရေအာင္ တိုးတိုး တိတ္တိတ္ ျပန္ျဖစ္တာ ခ်ည္းပါပဲ ေလ။ သူတို ့ကို အားက် ။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို အားမရ ျဖစ္ျပီးေတာ့ေပါ့ေလ ။ ဒီလိ္ု နဲ့ ျပီးခဲ့တဲ ့ မၾကာေသးခင္ ေလာက္မွာမွ ကိုယ္ေရးျပီးသား ပိုစ့္ အေဟာင္း အစုတ္အပဲ ့ေလးေတြ ျပန္လွန္ဖတ္ၾကည္ ့ေတာ့မွ ၊မန္ ့ထားတာေလး တခု ကို မေမွ်ာ္လင့္ပဲ နဲ့ ဖတ္မိလိုက္တယ္ ။ဒီပို ့စ္ ေလးပါ ။ အဲဒီ ပို ့စ္ေလး ကို ေရးခဲ့စဥ္ အခါက အားလပ္ရက္ တနဂၤေႏြ တရက္လံုး လံုး ဘယ္မွ မသြားပဲ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ ့ ရင္နဲ့ရင္းျပီးေရးခဲ့ရတာ ေလ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဘယ္သူ ့အသိအမွတ္ျပဳတာမွ မန္ ့တာ မွ မခံခဲ့ရ ပါဘူး ။ ဒီပို ့စ္ေလးတင္ျပီး ေနာက္( ၇ -လ) ၾကာတဲ့ အခါက်ေတာ့ မွသာ ပထမဦးဆံုး နဲ့တခုတည္းေသာ ေကာ္မန္ ့ေလးကို ဖတ္မိ တာပါ ။ (မမအယ္ဇီ)အမွတ္တရမ်ား ဘယ္အခ်ိန္တည္းက ကိုယ့္ စာ အေဟာင္းအစုတ္ေလးေတြထဲ ဝင္ဖတ္ ခဲ့ တာလည္း ဆိုတာ ကိုယ္မသိ ။ အဲဒီ ေကာ္မန့့္ေလးေတြ ့လိုက္ေတာ့မွ ၊ အားေပးစကားေလး ေျပာခဲ ့တဲ ့ သူ ့ကို အေတာ္ေလးေက်းဇူးတင္ခဲ ့ရတာ ။ခုထိပါ ။ဒါေပမဲ ့ခု ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ အဲဒီ အားေဆးၾကီးတခြက္ လည္း အားကုန္ ေနလို ့ အားျပန္ ျဖည္ ့ေနတယ္ ထင္ပ ။ အားျပည္ ့တဲ ့အခါ ျပန္လာမယ္ လို ့ ေမွ်ာ္ေနဆဲပါ ။က်န္တဲ ့ အျခား အျခားေသာ ေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရဲ ့ အေရာင္စံု ၊ အရသာစံု အားေဆးေလးေတြ လည္း ခုဆို အေတာ္အသင္ ့ မ်ား လာ ပါျပီ ။ မွီဝဲ ေနရတဲ ့ အားေဆးေတြ မ်ားလြန္းတဲ့ အတြက္ အားလံုး ကို တလံုးခ်င္းစီ ..နာမည္ တခု ခ်င္းစီ မေရးေပးေတာ့ပါဘူး ေနာ္ ။တၾကိမ္ တခါ ေသာက္ခဲ ့ဖူးတဲ့ ေဆး ေတြေရာ ၊ ေန ့စဥ္ ေသာက္ေနရ တဲ ့ေဆးေတြ ကိုပါ .. အျမဲ သတိတရ တန္ဖိုး ထား လွ်က္ ရွိေနတယ္ ဆို တာ ေလး ကို ေတာ့ သိေစခ်င္ ပါတယ္ ။(နာမယ္ေတြ တခုခ်င္းစီေရးရင္း မေတာ္တဆ က်န္ ေနခဲ့ရင္ ေမာင္ဖိုးစိန္ လို စိတ္ေကာက္ စိတ္ဆိုးသူမ်ား ရွိေနမွာ စိုး ၍ မေရးေတာ့ပါဘူးေနာ္ .. အားလံုးေသာ ေမာင္ႏွမ မိတ္ေဆြမ်ား ရဲ ့ ေျခရာေလးမ်ားကို အမွတ္တရ ရွိေနမွာပါ )ကိုယ့္ရင္နဲ ့ရင္းျပီး ၾကိဳးစား ေရးခဲ့တဲ ့ ဒီ ဘေလာဂ္ေလးကို မျမင္ရတဲ ့သံေယာဇဥ္မ်ားနဲ့ တေျဖးေျဖးေနွာင္ဖြဲ ့လာခဲ့တာ ေၾကာင့္ ၊မျမဲေသာ သေဘာေတြ သိေနေပမဲ့ ခိုင္ျမဲေနေစခ်င္ပါေသးတယ္ ။ (ေမာင္ရာတေမ ေရ ... မင္း ဆီမွာ ေရးထားတဲ ့မွတ္တမ္းေဘးမွာ ( Done) ဆိုတာေလး ထည္ ့ေပးလို ့ရျပီေနာ္ ။ ေၾကြးဆပ္ျပီးေၾကာင္း လက္မွတ္ပါ ထိုး ေပးရဦး မလား ...???? )
►Posted by
:kiki
:
at
7/20/2009 01:00:00 AM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
20 comments:
လာဖတ္သြားပါသည္ခင္ဗ်ာ ေလးစားလွ်က္
ကိကိေရ
ကိုေရတမာႏွိပ္စက္တဲ့ပို႔စ္ေလးေပါ့..
ကိေရးတာေလးေတြက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေနာ္...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖတ္ရတာေကာင္းပါတယ္...
ကိဆီေရာက္ရင္ အေမာေျပတယ္...
ဘြားကီ ေ၀မွ်တဲ႔ ေဆးပညာရပ္ေတြ ၊ သိသင့္သိအပ္တဲ႔အရာေတြကို ေျမးေလး လိမၼာစြာနဲ႔ ေသခ်ာမွတ္ထားတယ္။
ေရွ႔ဆက္အမ်ားၾကီး ဆက္လက္ေ၀မွ်ပါဦးေနာ္။
မကိကိ....
ဟုတ္တယ္ဗ်ာ...
သံေယာဇဥ္ဆုိတာ အေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ကုိလာတာ...
တြယ္တာမိရင္ျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္မရဘူးေပါ့...
က်ေနာ္လည္းဒီလုိပါပဲ.... မၿမဲမွန္းသိရက္နဲ႔ တြယ္တာေနတုန္းပါ..
ဘာပဲျျဖစ္ျဖစ္ေလ... က်ေနာ္တုိ႔ ဘေလာ့ဘ္ဂါေတြ စုစုစည္းစည္းေလးနဲ႔ တဦးအခက္အခဲ တစ္ဦးရင္ဖြင့္လုိ႔
၀ုိင္း၀န္းေျဖရွင္း ကူညီေပးၾကပါစုိ႔ဗ်ာ...
ခင္တဲ့
ျပည့္ုစုံ (ေ၀ါသားေလး)
ဟုတ္တယ္ အစ္မေရ
အစ္မေျပာသလို ကၽြန္ေတာ္လဲ ဘေလာ့ လုပ္လာတာ ၾကာျပီး အခု ဒီဘေလာ့က်မွ ေကာ့္မန္႔ ေပးတာခံရဖူးတယ္
မုိင္စုဘူးမွာလဲ ေရးဘူးတယ္ ေပါက္တတ္ကရေတြေပါ့ အဲဒီအထဲမွာလဲ မန္႔တာခံဖူးတယ္... အစတုန္းက ဘာသာေရးပဲေရးတယ္ .. ဘာသာေရးကေတာ့ သိၾကတဲ့အတုိင္းပဲေလ... ဘာသာေရးဆုိ စိတ္၀င္စားမႈက နည္းက်တယ္... ဘာသာေရး ေလးနဲနဲ နဲ႕ ငါတျခားဟာေလး တြဲေရးမွ ငါ့ဘေလာ့ အဆင္ေျပမယ္ဆုိျပီး တြဲေရးတာ အခု စိန္ပန္းေျမ ဘေလာ့ ျဖစ္လာတာပဲ... ဘာသာေရး ဘေလာ့ကိုေတာ့ ဒီအတုိင္း လင့္ခ်ိတ္ထားလိုက္တယ္ ဖတ္ခ်င္စိတ္ရွိတဲ့အခါ ၀င္ဖတ္နုိင္ေအာင္လို႔ေပါ့ ... နည္းပညာ ပို္င္းကလဲ သူမ်ားကို ျဖန္႔ေ၀ေလာက္တဲ့ အသိမရွိေတာ့ ဒီအတုိင္း ၾကီးပဲေပါ့...
အင္း ....... သူ႔ ပုိ႔စ္အေၾကာင္းမေျပာပဲ ငါ့ေၾကာင္းေတြပဲေျပာသြားလို႔ စိတ္ညစ္ေနအုန္းမယ္.. ဘေလာ့ ေရးသူအခ်င္းခ်င္း စာနာ နားလည္မိပါတယ္ အစ္မရယ္
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေန႔မ်ားပါ အစ္မ
မကိေရ...
အရိုးသားဆံုးနဲ႕ အပြင့္လင္းဆံုးေျပာရရင္
မကိ ဘေလာ့ကို မအယ္ဆီကေန တဆင့္ သိလာတာပါ
သိကတည္းက အားလံုး ဖတ္ပါတယ္...
ကိုယ္တိုင္ ႏွစ္သက္တဲ့ ဘေလာ့ေတြထဲမွာ မကိဘေလာ့ကလည္း တခုပါ...
သည္ဘေလာ့မွာ ရိုးသားမႈကို က်ေနာ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္... ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသားတခုကို က်ေနာ္ေတြ႕ခဲ့တယ္...
ဒါေၾကာင့္လည္း အျမဲဖတ္ပါတယ္...
အစအဆံုးေတာ့ မဖတ္ႏိုင္ေသးဘူး
တျဖည္းျဖည္းေတာ့ အခ်ိန္ယူ ဖတ္ေနတာပါ...
ေနာက္တခုက အျမဲတမ္းေတာ့လည္း ကြန္မန္႕ မေပးျဖစ္ဘူး...
ဆီပဲုးထဲမွာလည္း ေျခရာ မခ်န္ျဖစ္ခဲ့ဘူး...
အခ်ိန္မရတာလည္း ပါပါတယ္လို႕ ဆင္ေျခေပးပါရေစ...
သိေစခ်င္တာေတာ့ အျမဲလာဖတ္ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ
ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႕ အျပန္အလွန္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ၾကိဳးတခ်ာင္းမွာ မကိကလည္း ၾကိဳးတမွ်င္ပါဆိုတာေတာ့ သိေစခ်င္ပါတယ္...
သည္ကြန္မန္႕ကိုလည္း က်ေနာ့္ရင္နဲ႕ရင္းျပီး ေရးခဲ့ပါတယ္...
ကိကိေရ အေၾကြးဆပ္ထားတဲ့ တဂ္ပို႔ေလး လာဖတ္ျပီး အားေဆးေလး တိုက္သြားပါတယ္၊ ေရးထားတာ တကယ္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး ဖတ္လို႔ ေကာင္းပါတယ္
မၾကီးကိ က်ေနာ္ႏွိပ္စက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္... က်ေနာ္ျမင္တဲ့ အျမင္ေလးအေပၚမွာ တျခားသူေတြ ဘယ္လိုျမင္လဲ.. ျပီးေတာ့ သူတို႔ေၾကာင့္ရတဲ့ ပိတီကို သူတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ.
အမွတ္အသားကလည္း က်ေနာ့္အတြက္ပါ။ တခါတေလ အမွတ္မွားျပီး လာေနာက္မိမွာစိုးလို႔ပါ။ မၾကိဳက္ရင္ ျပန္ျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္။ တေယာက္ကစ ေသေသခ်ာခ်ာေလး မန္႔မယ္ဆိုရင္ အားလံုးေသာသူေတြလည္း လိုက္ပါႏိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္လုိ႔ပါ။
မမေရ.... မမရဲ႕ ရင္ႏွင့္ရင္းထားတာေလး ကဖတ္လုိ႕ေကာင္းတယ္.... ရုိးရုိးရွင္းရွင္းေလးနဲ႕... မျမဲေသာသေဘာေတြ သိေပမယ့္ ခိုင္ျမဲေနခ်င္ေသးတယ္တဲ့
..ေနာင့္ လဲ အဲ့လုိပဲ.... း)
ခင္တဲ့
ေမဇင္
မမအေရးအသားေလး..ေတြ.အရမ္းေကာင္းတယ္
ရီစရာေလး..ေတြ..ထည့္ေရးတတ္လုိ့..ပုိခင္ပါတယ္..ရွင္
မမေရ
တက္ဂ္ပို႔စ္ေလး လာဖတ္ပါတယ္ေနာ္။ အားေဆးလဲထုိးေပးခဲ႔တယ္။ မၿမင္ႏုိင္တဲ႔ သံေယာဇဥ္တစ္ခုနဲ႔ မမကိုခ်စ္ပါတယ္။ အၿမဲလဲေရာက္ၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔တစ္ခါတစ္ေလ ေၿခရာ မခ်န္ၿဖစ္ဘူး( သူေဌးကေတာ္ ေနာက္မွာရွိေနရင္ေပါ႔ေလ)။
ေကာ႔မန္ေလးေတြ အတြက္ ခံစားရတာခ်င္းကေတာ႔ အတူတူပါဘဲမမရယ္။
မမေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္
လက္မွတ္ထိုး ၊ လက္မွတ္ထို း ေၾကြးဆပ္ျပီးေၾကာင္း
လက္မွတ္မထိုးရင္ တရားမ၀င္ဘူးေနာ္။ :P
ကီကီးေရ...
လာဖတ္ၿပီးေၾကာင္းပါ။
လာဖတ္သြားပါတယ္... အေဟာင္းေတြပါဖတ္သြားတယ္
လင့္ေပးထားတဲ့ ပို႕စ္ေလးကို သြားဖတ္ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္၇တယ္...။
ဖြားကိေရ အဟီးးးး ဘာတံုး ေျပာလိုက္ပါ မအားရင္ မအားဘူး ေပးတဲ႔ comment ကမ်ားလို႔ျပန္မေဖာ္ျပႏုိင္ဘူးေပါ႔ ဟြန္းးး မ်ားလဲ အဲဒီေန႔က edit လုပ္ရတာ ေသေတာ႔မယ္ ဖူးးးးးး ဒါေတာင္ မစေနလို မဟုတ္ရင္ ဟုုတ္မ်ားဟုတ္ရင္ ေသလိမ္႔မယ္ ဟဟဟ
ဖတ္သြားတယ္ေနာ္ ဘုိင္
အမည္မေဖၚဘဲဆီဗံုးမွာလာလာႏွက္ၾကတာ
အေျခာက္ၾကီးေတြလားမသိဘူး
က်ေနာ့္အေၾကြးေက်တာၾကာေပါ့ကြယ္
ငွဲ..ငွဲ..ငွဲ :P
က်ေနာ္လဲေကာ့မန္႔ေတြရရင္အားတက္တာေလ
စိတ္ေကာက္တယ္ဆိုတာက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့အမေတြ အကိုေတြကိုခ်စ္လို႔ပါ ဟဲးးး
ဘာေၿပာေၿပာ မႀကီးကီးရဲ႕ ေကာ့မန္ ့တိုင္းက က်ေနာ္ကိုၿပံဳးေပ်ာ္ေစတာအမွန္ပဲ..
မႀကီးကီ မန္ ့တဲ့ေကာ့မန္ ့တုိင္းကိုသေဘာက်တယ္...
ေက်းဇူးလဲတင္တယ္
ပိုစ့္ေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ဖိနပ္မွာေဆးသုတ္ျပီး အးေဆးလာပို႔ပါတယ္..။
ေျခရာထင္ထင္ရွားရွားက်န္ေအာင္လို႔ပါ....။
အားတဲ့အခ်ိန္ေလးထဲမွာ ရင္းႏွီးတဲ့အိမ္ေတြကို အခ်ိန္
ရသေလာက္ လိုက္လည္ျပီး အားေဆးေလး ခ်န္ခဲ့နိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါတယ္...။
ကမ္းေျခသြားျဖစ္တယ္ တညအိပ္ပါပဲ..မကီကိုလည္း
သတိရမိေသးတယ္....။
အခ်ိန္နဲနဲျခားျပီး ေနာက္တေခါက္ထပ္သြားပါအံုးမယ္
မကီကို လိုက္ေစခ်င္ပါတယ္...။
...ခင္မင္ေသာအားျဖင့္....
ရာတေမကို ေတြ႕ရင္ေျပာေပးပါ...
မေရးရင္ ဘယ္ေလာက္ေပးမွာလဲလို႕...
းဝ)
Post a Comment