ဖလပ္ ဖလပ္ ဖလပ္...ေရွ့ မီးၾကီး ႏွစ္လံုးကို တျဖတ္ျဖတ္ ဖြင့္ျပီး အသကုန္ေမာင္းလာေသာ မွန္မဲမဲႏွင့္ ကားျမင့္ျမင့္ၾကီး ကိုလွမ္း ေတြ ့လိုက္ရေတာ့ ရန္ကုန္ ျမိဳ ့အင္းယားလမ္းနွင့္ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ဆံု မီးပိြဳင့္မွာ တာဝန္က်ေနေသာ ဘဲဥ နွင့္ ပရုပ္လံုးတို့ ျပာယာခတ္သြားၾကသည္ စတစ္ကာကပ္ကားမ်ား ေရွာင္တခင္အေရးယူမႈျပဳလုပ္ စတစ္ကာကပ္ကားမ်ားကို ယာဥ္ထိန္းရဲမ်ားက အေရးယူမႈ မေအာင္ျမင္သည့္အတြက္ တပ္မေတာ္တပ္ထိန္းက ပါ၀င္အေရးယူမႈမ်ား လုပ္ေနေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရိွ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတဦးက ေျပာသည္။
ရႊီးး ရႊီးးးး .. ခရာမွဳတ္သံ .. ဝီစီမွဳတ္သံ ..ဟိုဟာမွဳတ္ဒီဟာမွဳတ္ ေဝၚကီ ေတာ္ကီေတြနွင့္ အလုပ္ရွဳပ္ သြားရျပန္ပါျပီ ။ အေရးထဲ နုိင္ဂံဂ်ားသြားမဲ့သူမ်ား တက္ကသိုလ္ က ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ ႏွင့္ လာဆံုေနေတာ့ ကားေတြက ဒင္းက်မ္း ၊ မလွဳပ္သာ မရွားသာေတာ့။ မတတ္နုိင္ျပီ ။ ပါးႏွစ္ဖက္လံုးေဖါင္းျပီး လည္ပင္းေက်ာၾကီး ေထာင္လာတဲ့ အထိ ဝီစီကို က်ယ္ေလာင္စြာမွဳတ္ျပီး နီေနေသာ မီးကို ခ်က္ခ်င္း စိမ္းေအာင္ ေျပာင္းလိုက္ရသည္ ။ ျဖစ္ခ်င္ရာ ျဖစ္ပဲ ။လူေတြ ကားေတြ ပိတ္ေနတဲ့ လမ္းဖက္ကို ဦးစားမေပးနုိင္ေတာ့ ။ခရီးသည္ အျပည့္တင္ျပီး မီးပိြဳင့္လြတ္ေအာင္ ေမာင္းလာေသာ ဟိုင္းလက္ကားအိုေလးက ဒက္စေတာ့ အုပ္လိုက္ရေတာ့ ကားေပၚပါ ခရီးသည္မ်ား ငခ်ဥ္သိပ္ မွ ဇီးျဖဴသီးဘဝသို ့ေျပာင္းသြားရရွာသည္ေပါ့ ။ အိုး .. အီး .. အား ။ အမေလးေတာ့ ။ ေသဂ်င္းဆိုးၾကီး ၊ ေမြးေမေလ့ ....@*%!+^# ထံုးစံအတိုင္း သံစံု တီးဝိုင္း ေလး ျမည္သြားရသည္ေလ ။
ဒီေနရာေရာက္ ကတည္းက ဒီဘဲဥ ႏွင့္ ပရုပ္လံုးတို့ ရင္တထိတ္ထိတ္ က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆန္ျပဴးနွင့္ သံုးလံုး မကစားရပဲ ႏွစ္လံုးေရာဂါ ရပါေတာ့မည္ ။ စီမံခ်က္ ရွိရင္ လမ္းေၾကာရွင္းရင္ ပိုဆိုးေသး ။ပုခံုးေပၚက ၾကယ္၂ပြင့္ တေကာင္ေကာင္ ေဘးမွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ဆို ပိုဆိုးေသး ။ ေလးဖက္ကာ ဝက္ျခံလို ေနရာေလးထဲ ဗီဒီယိုဂိ္မ္းေဆာ့ေနလို ့မရေတာ့ ။ ဟိုသစ္ပင္ရိပ္မွာ ရွိ္ေနတဲ့ ဆလြန္းကားျပာေလးကိုပဲ အာရုံစိုက္ေနရသည္ ။ တူးစတား ကလည္း ခါးေထာက္ လမ္းသလားျပေနေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ေကာင္မွာ အျမီးကုပ္ေနရသည္ေပါ့ ။ဒီေန ့ ကံမေကာင္းပါ ။ဘန္ၾကီးမႊန္းတို့ ၊ ဂန္ဖလားတို ့ကလည္း လာလာျပီး ေႏွာက္ယွက္ေနၾကတဲ့ အခါသမယ ။ အဆင္မသင့္ရင္ ေလနဲ ့လြင့္သြားနုိင္သည္ ။
လာျပန္ျပီ ေနာက္ တမီး ။။ တျဖတ္ျဖတ္နဲ ့ ။ ဒီတစီးကိုေတြ ့ရင္ သူတို့ တဥ နဲ့ တလံုးတို ့မ်က္ႏွာမွာ သကာရည္နဲ့ ေက်ာက္ေက်ာ ေလာင္းထားသကဲ ့သို ့ခ်ိဳျမ ျပံဳးျဖီးသြားရသည္ေပါ့ .အင္းယားလမ္းမီးပိြုုဳ့င္နဲ ့ မနီးမေဝး ရွိ ေတေပေပ ဇ နဲ့ေနၾကေသာ နန္းေတာ္ဝင္းၾကီးမွ အဝါေရာင္ေတာက္ေတာက္ ဖယ္ရရီ ျပိဳင္ကားေလး အရွိန္ျပင္းျပင္း ေမာင္းထြက္လာေတာ့ သူ ့ကားေလး ဘရိတ္မပြန္းရေလေအာင္ မီးနီၾကီးကို ရုတ္တရက္ စိမ္းေပးလိုက္ရျပန္ပါသည္ ။ ဒီေတာ့ ကန့္လန့္ျဖတ္လမ္း က အိုမင္းမစြမ္း ကားေလးမ်ား ။ ငပိသိပ္ခံေနရေသာ ခရီးသည္မ်ား စီးနင္းလိုက္ပါလာၾကတဲ့ ဒတ္ဆန္း နွင့္ ဟီးနုိး ကား၂စီးမွာလည္း ကၽြီ ကနဲ ထိုးရပ္..
ဟင္ ။ အို ။ အံမေလးေတပါဘီ ။ &$*@&%!*+# .. ဆူညံသြားရျပန္သည္ေပါ့ ။ဆဲသံ ဆိုသံ မ်ားကို ဂရုမစိုက္အား ဘဲဥတို ့ အတြက္ ဒီေန ့ၾကက္သားဟင္းစားရဖို့ ေသခ်ာျပီဘဲ ။ ဒီဝါဝါေလး တခါျဖတ္တိုင္း သူတို ့အတြက္ ေဆးလိပ္ဖိုး ဘီယာဖိုး ၾကက္ဖိုး ရတတ္ေတာ့ ဒီလို ကားမ်ိဳးေတြ အျမဲ မ်ားမ်ား ျဖတ္ပါေစ ဟု ဆုေတာင္း ေနမိတတ္တာ လည္း အျပစ္မဆိုသာေပဘူး ။ မဟုတ္က ဟုတ္က ဆုေတြ ေတာင္းတတ္ၾကသူမ်ား အတြက္ ဆုေတာင္းတာေတြတိုင္း လည္းျပည့္ ေနတတ္ၾကတာ အံ့ေရာ ။
ဟယ္ ... နိပ္ပဟ ..စီမံခ်က္ တခု လာျပန္ျပီ ။ စားရကံၾကံဳလို ့ ဘဲဥတို ့မုတ္ဆိတ္ ပ်ားတုပ္ အဲ .. ပ်ားစြဲေပရအံုးမယ္ ။ ဒီလို ပ်ားမ်ိဳး စြဲယံု မက တုပ္ခ်င္သေလာက္တုပ္ပါေစေလ ။ လူေတြအပူသက္သာေအာင္ ေနထိုးသက္သာေအာင္ ကားမွန္ေပၚမွာ ကပ္ထားၾကတဲ့ စတစ္ကာေတြ ၊ အလွ ကပ္ စတစ္ကာေတြ ကို ရုိးရုိးသားသား သာမန္လူေတြ ကပ္ခြင့္မရွိတဲ့ ။ခၽြင္းခ်က္ေတာ့ရွိတာေပါ့ ။ ဟိုလူဂ်ီးေတြ က်ေတာ့ ေနပူ မခံနုိင္တဲ့ အယ္လ္ဗီးနုိး (အေရျပားခရုသင္း ေရာဂါတမ်ိဳး) ျဖစ္ေနၾကလို့ ၊ လူျမင္မခံဝံံ့ တဲ ့အတြက္ သူတို ့ရဲ ့ အဲလကြန္း နဲ ့ ကားျမင့္ၾကီးေတြကို ခန္းလံုးျပည့္ ..အဲ .ကားလံုးျပည့္ အေမွာင္ခ်ျပီးစီးေနၾကရရွာတယ္။ အဲ့လို ၊အဲ ့လို ျပည္သူနဲ့တသားတည္း လက္ရည္တျပင္စီး ။ ဒီေတာ့ ဘဲဥ တို ့ကလည္း ရသမွ် အခြင့္အေရး လက္လြတ္ခံလို့ မျဖစ္ေပဘူး ၊ ဆရာ့ ဆရာၾကီးမ်ား ရဲ ့လမ္းစဥ္မွာ တပည့္ေက်ာ္တို ့က ပို၍ လက္ေစာင္းထက္ ျပရေတာ့မွာေပါ့ ေလ ။
ရႊီး .. ရႊီး... ရႊီးးး .. အခ်ဥ္တစီး လာေနျပီ ၊ လွမ္း ႏွိပ္လိုက္ဦးမွ ၊ ပါးေညာင္းတာေလာက္ေတာ့ အေၾကာင္းမဟုတ္ ။ လည္ပင္းေက်ာၾကီးေတြေထာင္ေလာက္ေအာင္ ဝီစီကို လႊတ္ မွဳတ္ ။
"ရပ္စမ္းပါအံုး ။ ေနာင္ၾကီး ကားမွာ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း သိတယ္ဟုတ္လား"( ဘဲဥ က စြတ္ေဟာက္လိုက္၏)
"ဆရာရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ မီးနီ ၊ မီးဝါ လည္း ျဖတ္မေမာင္းရပါဘူး ။ယာဥ္ေၾကာအတိုင္းပဲ ေမာင္းလာပါတယ္ ။ ဟြန္းလည္း မတီးမိပါဘူး ၊ ေရွ ့မီး ေနာက္မီးေတြလည္း အကုန္လင္းေနပါတယ္ခင္ဗ်ာ" ။
"ခင္ဗ်ားကား စည္းကမ္းမညီဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား" ။
"ဟုတ္လား ၊ ကားက နဲနဲ ေဟာင္းေနေတာ့ အင္ဂ်င္ က်ေနတာ ။ ေနာက္ အိပ္ေဇာက မီးခိုးထြက္ေနတာကိုေျပာတာလားဆရာရယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့ကားက ဒီဇယ္ဆိုေတာ့ မီးခိုးေတြလည္းပိုအူေနတာ ခြင့္လႊတ္ပါဆရာရယ္" ။
"ဒီေလာက္ေျပာေနတာေတာင္ မသိေသးဘူးလား ဦးေလးၾကီး" ။
"ကၽြန္ေတာ့ သမီးေလး ေနမေကာင္းလို ့ ေဆးရုံတင္ထားရပါတယ္ဗ်ာ ။ အေရးၾကီးေနလို့ ဒီတခါေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာရယ္" ။သူ့သားအရြယ္ ဘဲဥေလးကို ေျခသလံုးဖက္ကိုက္ အဲ ဖက္ျပီးေတာင္းပန္ရေတာ့ မတတ္ ေတာင္းပန္ေနရွာတဲ့ အဖိုးၾကီး မွာ စိတ္အေတာ္ ညစ္ေနရျပီ ။ ဒီဘဲဥ အရစ္နဲ ့ေတာ့ သူ ဒီေန ့ေအာက္ဆိုက္ ဆြဲထားတာေလး ဖို့ ့မေလာက္ေတာ့မွန္းသိလိုက္ျပီ ။"ခင္ဗ်ားကဘာေတြလာေျပာေနတာလည္း ၊ က်ဳပ္တို့မွာ တာဝန္အရ လုပ္ေနၾကတာဗ် ။ ဒီလို စတစ္ကာ မ်ိဳးေတြ ခင္ဗ်ားတို ့ ကားမွန္ မွာ ကပ္ခြင့္ မရွိဘုူး ဆိုတာ မသိဘူးလား" ။
"ဗ်ာ ..... ကၽြန္ေတာ္ ဒီကားေလး သံုးေနတာဘဲ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္ ေနပါျပီ ခင္ဗ်ာ ။ အရင္တည္းက ကပ္ထားတာပဲေလ ။ အသက္ၾကီးေတာ့ ေနထိုးတာ မ်က္လံုးမခံနုိင္လို့ ေနကာ သေဘာပါဘဲဗ်ာ ။ တျခား ဘာမွ မဟုတ္တာေတြ လည္း မလုပ္ရပါဘူး" ။
"အရင္က ဟာ အရင္ကဘဲ ၊ခု ဟာက အခု ။ စီမံကိန္း ဗ် ။ ဒီလို မဲမဲေမွာင္ေမွာင္ေတြနဲ့ ဆို ရာဇဝတ္မွဳေတြ တိုးလုပ္လို ့ ရတယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ား နားမလည္ဘူးလား ။ အထက္က အမိန္ ့အတိုင္း က်ဳပ္တို့လုပ္ေနၾကတာ ။ဒီေတာ့ ခုခ်က္ခ်င္း ဒီမဲမဲၾကီးေတြ ကို ခြာ ပစ္ပါ" ။"ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ ။ ခြာဆိုလဲ ခြာပါ့မယ္ ။ခုေတာ့ အေရးတ ၾကီးေဆးရုံသြားရမွာမို့ ေနာက္ေန့မွ ခြာပါရေစ"။
"မရဘူး ခုခ်က္ခ်င္းခြာ ပါ ။ မခြာရင္ က်ဳပ္တို ့ဝတၱရားေႏွာက္ယွက္မွဳ နဲ့ တမွဳ ထပ္တိုးသြားခ်င္လား"
"ကဲ .. ေမာင္မင္းၾကီးသားတို ့ သေဘာရွိ သလိုသာ ခြာၾကပါေတာ့ ဗ်ာ "။
"ေျပာမရသည့္ အဆံုး လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္ ။ စိတ္ထဲ မေတာ့ ..."သေကာင့္သားေတြ ခြာစရာမရွိ ကပ္ခြာ ကိုေတာင္ လိုက္ခြာ ေနၾကပါလား ။မိုးေကာင္းတံုး ရြာထားအံုးေပါ့ ကြာ" ..ဟူ၍ ။
ဘဲဥ နဲ့ ပရုပ္လံုးနတို ့ ၁၀ မိနစ္မွ် စိတ္ရွိလက္ရွိ ခြာေနၾကတံုး ။လွ်င္လိုက္တဲ့ မ်က္စိ မ်ားက ဟိုးအေဝးမွ လာေနေသာ ဘိလပ္ေျမအိတ္အျပည့္နွင့္ ကုန္တင္ကား တစီးကို လွမ္းေတြ ့လိုက္ၾကသည္ ။ ဒီေတာ့လည္း တျပားတခ်ပ္မွ မရသည္ ့မွန္ကပ္ခြာ ေတြကို ဆက္မခြာ လိုေတာ့ဘူးေပါ့ ။
"ကဲ .. ဦးေလးၾကီး ၊ က်န္ေနတဲ့ နဲနဲပါးပါး ခင္ဗ်ားဟာခင္ဗ်ားပဲ အိမ္က်မွ ဆက္ခြာလိုက္ေတာ့ ။ ေနာက္တခါ ထပ္ေတြ ့ရင္ေတာ့ ဒါဏ္ေငြ ေဆာင္ရ မွာေနာ္။ သြားလို ့ရျပီ "။
"ေကာင္းပါျပီ ေမာင္မင္းၾကီးသားတို ့ရယ္ ။ အခု သြားလို ့ရျပီေပါ့ေနာ္"။ ဟူး... သက္ျပင္းရွည္ၾကီးခ်ျပီး ပရုပ္လံုးအနားမွ ေမာင္းထြက္လိုက္ရသည္ "
ဘဲဥက ဒါမ်ိဳးေတာ့ အေတာ္လွ်င္သည္ ။ လူက ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ရပ္ေစာင့္ေနေသာ ဘိလပ္ေျမအိတ္ကား အနား အေျပးေလး ကပ္သြားတာမွ ၂ မိနစ္ မၾကာလိုက္ ဒရုိင္ဘာ ဖက္ တံခါးေဘာင္မွာလက္ေလးတင္ျပီး ျပန္ခြာလိုက္ခ်ိန္ မေတာ့ တေထာင္တန္ အေခါက္ေလး လက္ၾကားမွာ ညွပ္ပါလာျပီး ျဖစ္သည္ ။ ဪ ။။ ဒီ ကပ္ခြာ ေလးက်ေတာ့ လည္း ျမန္သား ။ ၂ေယာက္ခြဲယူၾကရမွာဆိုေတာ့ ၂ မိနစ္ မွာ ၅၀၀ တန္သြားတယ္ေပါ့ ။
အလယ္မ်ဥ္းျဖဴ ၂ေၾကာင္းတားထားတာကို ေက်ာ္ျပီး ေနာက္ယာဥ္ေက်ာထိ ေမာင္းဝင္လာတဲ့ ကက အနီကားတစီး၊မီးဝါ ျဖတ္လာတာ ေတြ ့လိုက္ျပန္ျပီ ။ဒီတခါေတာ့ ပရုပ္လံုးအလွည့္ ။ .. ရွႊီးးး ရႊီး းးး ။ အခ်ဥ္ဖမ္း ဖို ့ အကြက္ေကာင္းေပါ့ ။ တိုက္စီ ေမာင္းလာတဲ့ ဗလေတာင့္ေတာင့္ မဲမဲ တေယာက္ ။သူ ့အနားသို ့ ကၽြိ ကနဲ ဘရိတ္ေဆာင့္အုပ္ ရပ္လိုက္သည္ ။ ပရုပ္လံုး နဲနဲ ေတာ့ ျဖံဳသြားသည္ ။ ဟန္ကိုယ့္ဖို ့ဆိုေတာ့ ဟန္မပ်က္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"ေနာင္ၾကီး ။ လိုင္စင္ေလး တဆိတ္ေလာက္" ။...
လိုင္စင္ကို စစ္ၾကည့္္လိုက္ေတာ့ ဘာအျပစ္မွ မရွိ ရက္လည္းမေက်ာ္ ။ ဝီွးတက္စ္ ကလည္း လုပ္ထားတာ မၾကာေသး ။ ဒါေပမဲ ့ ယာဥ္ေက်ာ မွားဝင္ေက်ာ္လာတာဆိုေတာ့ ညွစ္စရာ အကြက္ ရွိေနေသးသည္ ။
" ခင္ဗ်ား ခုန ယာဥ္ေက်ာ မွားဝင္တာ သိတယ္ေနာ္" ။
" ဟုတ္လို ့လား ။ ခင္ဗ်ားတို့ ဘယ္မွာ သက္ေသ ရွိသလည္း" ။ ဗလၾကီးက ဂ်စ္ကန္ကန္ ေျဖသည္။
" က်ဳပ္တို ့က ၂ေယာက္ ။ အဲဒါသက္ေသဘဲ ။ဒီအမွဳက ခ်လံျဖတ္ လမ္း၅၀ ရုံးခ်ဳပ္ေရာက္သြားရင္ ဘယ္ေလာက္ တန္ သလဲ ၊ ခင္ဗ်ား သိလား" ၊ ( ပရုပ္လံုးကလည္းမေလွ်ာ့ ၊)" ၁၂၀၀၀ အနဲဆံုး ပဲ ကိုယ့္လူ "။
ဗလၾကီးက ရွဳးရွဴးရွဲရွဲ ျဖစ္သြားသည္ ၊
"ခင္ဗ်ားတို ့က ဒါ ေတြ နဲ ့ ဓါးျပတိုက္ေနၾကတာလား ။ ဘာ ခ်လံ ဖြင့္မယ္ေျပာေနတာလည္း ။က်ဳပ္ဘာေကာင္လည္း သိခ်င္လား"
အေျခအေန တင္းမာလာေတာ့ ဘဲဥက မေနသာ ။ ၾကားဝင္လာသည္ေပါ့ ။ ပရုပ္လံုးကို မ်က္ရိပ္မ်က္ေခ် ျပလိုက္သည္။
" ဒီမွာ ေနာင္ၾကီးက ဒီကိစၥေတြ ကၽြန္ေတာ္တို့ ညွိယူလို ့ ရပါတယ္ဗ်ာ ။ ေအးေအးေဆးေဆးေျပာၾကတာေပါ့ ။ ဒီလို လုပ္ၾကရေအာင္ပါ ။ ဒီက ေနာင္ၾကီးလည္း မနစ္နာရေအာင္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ႏွစ္ေယာက္လည္း ဒီေန ့အတြက္ ထမင္းဖိုးေလးရေအာင္ အဆင္ေျပ သလို ၾကည့္ေပးပါလားဗ်" ။
"ဘယ္ေလာက္ေပးရမွာလဲ ၊ ေျပာ" ။
"ဟိုေလ ... တဝက္ေစ်းေပါ့၊ ၆၀၀၀ ပဲ ေပးပါ လား ၊ဗ်ာ" ။
"ခင္ဗ်ားတို ့က်ဳပ္ကို နားမလည္ဘူး ထင္ေနတာလား ။ ၅၁ လမ္း ရံုးမွာ က်ဳပ္ အမ်ိ္ဳးရွိတယ္ ။ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ကုန္ လူပမ္းမခံခ်င္လို့ ေျပာေနတာ ။ မ်ားတယ္ ။ နဲနဲ ေလွ်ာ့"......
ဒီလိုနဲ့ ေစ်းညိွရင္း ဆစ္ရင္း ၅၀၀၀ နဲ့ တည့္သြားသည္ေပါ့ ။
ဟူး ... ဒီ ကပ္ခြာ တခု ကေတာ့ သတိထားျပီး ကပ္လိုက္ရသည္ ၊ အခြာမေတာ္ခဲ့လွ်င္ လည္း သူက ျပန္ျပီး ကိုယ့္ကို ခြာသြား ဦးမည္ေလ ။
အေဟာ္.. ေတြ ့ျပန္ျပီ ေနာက္ တစီး ၊ ဆလြန္းကားအျဖဴ လိပ္တက္ ေမာ္ဒယ္ေလး ၊ မီးဝါေနတာေတာင္ အရွိန္မေလွ်ာ့ ။ မီးနီၾကီးလဲ ျဖတ္လိုက္ေသး ။ မွန္ေတြကလည္းတစီးလံုး မဲနက္ေနေတာ့ ဘဲဥတို ့ရုတ္တရက္ ေၾကာင္သြားၾကသည္ ၊ ျပီးမွ သူတို့ဆီ မွာရွိတဲ့ စာရင္းထဲက ပိြဳင့္လႊတ္ေပးရမဲ့ အထဲ မပါေတာ့ ဝမ္းသာ သြားသည္ေပါ့ ။ ဒီေန ့ဘဲဥတို ့ ကံေကာင္းေနပါလား ။ က်ားေရွ ့ေမွာက္ရက္လဲ နဲ့လာေတြ ့ေနရေသးသည္ ။ ထံုးစံအတိုင္း ဝီစီသံေပးေတာ့ ေရွ ့ကိုက္ ၁၀၀ ေလာက္မွာမွ အႏွီကားေလးက မရပ္ခ်င္ ရပ္ခ်င္နဲ့ရပ္ေပးလိုက္သည္ ။ ဘဲဥကေရွ ့မွ အေျပးကေလး သြားျပီး လက္ကလည္း အဆင္သင့္ ျဖန္ ့ျပီးသား ၊ အနီးေရာက္လို့ ကားမွန္ခ် ေပးလိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ဘဲဥ ေၾကြခါနီး တည္းတည္း ျဖစ္ရျပီ ၊ ရင္ေတြ တဒုန္းဒုန္း ခုန္လို ့ အာေခါင္ေတြလည္း ေျခာက္ကပ္ သြားရသည္ ။ အလိုေလး ။။ သူ့့ အသည္းစြဲ ကေလး .. ခု ေခတ္နာမယ္ၾကီး အဆိုေတာ္ ေမာ္ဒယ္ ရုပ္ရွင္ မင္းသမီးေလး ရွင္ထြန္ ့ထြန္ ့လူး ပါလား ။ အေတာ္ပါဘဲ ဒီလို အခြင့္ေကာင္း ရဖို ့ဆိုတာ မလြယ္လွေပ ဘူး ။
"ညီမေလး .. ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ ေလး တဆိတ္ေလာက္ ျပပါလား ဟင္" ။
ရွင္ထြန္ ့ထြန္ ့လူး တေယာက္ ဇေကာေလာက္ အရြယ္ ေနကာ မ်က္မွန္ ၾကီးကို ေခါင္းေပၚ ပင့္တင္လိုက္ျပီး သူ့ ဆလင္းဘက္ ထဲ ဖြင့္ရွာ သည္ ။ ဟို ဇစ္ဆြဲ ၊ဒီဇစ္ဖြင့္ နဲ့ ၅ မိနစ္ေလာက္ အခ်ိန္ၾကာသြားသည္ ..ဒီအခ်ိန္မွာ ပရုပ္လံုး ကလည္း ကားအနီးသို ့ေရာက္လာျပီ .ဘဲဥ နဲ့မ်က္ရိပ္မ်က္ေျချပ . ဒီဥ ကေတာ့ သြားရည္တျမားျမား နဲ့ အခ်ိန္ၾကာေလ ေကာင္းေလ ဟု သေဘာထား ေနပံု ရသည္ ။ ဒါမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ကသိုင္းရွဳလို့ ရေတာ့မွာေပါ့ ။ ၁၀ မိနစ္မွ် ၾကာသြားသည္ ။ သူမကဆံပင္ေကာက္အနီေရာင္ေလးက္ိုဟ္ိုခါ ဒီခါလုပ္ျပီးရွာေနဆဲ ။ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ ပါလာပံုမရ .။ လိုင္စင္မဲ့ယာဥ္ေမာင္းျခင္း တမွဳ ရျပီ ။ ဒီေတာ့ ဝွီးတက္စ္ ေလး သိမ္းရုံ ပဲေပါ့ ။ ဒါဆို ေသာင္းနဲ့ ခ်ီျပီး ပြေပါက္ ။
"ဟင့္ အကို တို ့ရယ္ ..ညီမ ကေလ .. ရွဳတင္ သြားဖို ့ရယ္ ျပီးေတာ့ေလ.. ေနာက္ဆံုးထုတ္ ကာရာအိုေက ဗီစီဒီ ပရုိမိုးရွင္းအတြက္ အခ်ိန္ ေနာက္က် ေနလို ့ ေလာျပီး ေမာင္းလာမိပါတယ္ ။ အိတ္ကလည္း ေျပာင္းကိုင္လာလို ့ လိုင္စင္ က ဒီထဲ ပါမလာ မိတာပါ ။။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ။ ဟင့္..."
မ်က္လံုးေလး ေမွးျပီး ညူကလီးယား တသိန္းမီဂါဝပ္ထဲ မွာ အီစီကလီ နွဳတ္ခမ္းမဟတဟ နဲ ့ ခၽြဲ ျပစ္ျပစ္ အသံ ေလးေၾကာင္ ့ ဘဲဥ နွင့္ ပရုတ္လံုး တို ့ ညေန ေလညွင္းမွာ အရည္ေပ်ာ္သြားမတတ္ ျဖစ္ရျပီေပါ့ ။
"ေ ရာ ့ ေနာ္ ဒီမွာ ညီမ တကိုယ္ေတာ္ ရွဴိး အေခြ .. ကိုယ္တိ္ုင္လက္မွတ္ထိုးထား တာေလး .. တေယာက္ တခ်ပ္ လက္ေဆာင္ ေပးမယ္ ေနာ္ ။"
စီဒီေခြ ၂ ခ်ပ္ ေပၚမွာ ျခေသၤ ့ေလး ၂ေကာင္ ငုတ္တုတ္ ။ ေထာင္ကို ျမင္ေတာ့ ေသာင္းကို ေမ ့သြားၾကတဲ့ သေကာင့္သား ၂ေယာက္မွာေတာ့ တဟဲဟဲ နဲ ့...ခ်လံ ျဖတ္ဖို ့လည္း သတိမရေတာ့ ။ ဝွီးတက္ သိမ္းဖို ့လည္း စိတ္မကူးေတာ့ ။ မွန္ ေပၚက စတစ္ကာ မဲမဲ ေတြ ခြာဖို ့လည္း သတိ မရေတာ့ ၊ဒီလို ေလးသာ ဆံနီမေလး အနားမွ ကပ္ျပီး မခြာခ်င္ ေတာ့....
ဒီေန ့အဖို ့ မုတ္ဆိတ္ ပ်ားစြဲ .. ကပ္ခြာ နဲ ့ ဘဲဥ တို ့ အေၾကာင္း ဤတြင္ တခန္းရပ္ ပါသည္ ....ဒီေနရာကသတင္းေလး ဖတ္မိလို ့ ဒီအေပၚက အတင္းေလး ေရးမိပါတယ္ ... တိုက္ဆိုင္ တာေတြ ရွိလွ်င္ တမင္ တိုက္ဆိုင္ မွဳမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္ ...
မ်ဳိးခ်စ္သူ/ ၁၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉ 
ယခင္လကုန္ပိုင္းမွ စတင္ကာ စစ္တပ္မွတပ္ထိန္းမ်ားက စတစ္ကာကပ္ကားမ်ားကို စစ္ေဆး၍ ေတြ႔ရိွေသာေနရာတြင္ပင္ စတစ္ကာမ်ားကို ခြာပစ္အေရးယူမႈမ်ား လုပ္ေနေၾကာင္း အစိုးရႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းစီမံကိန္းမ်ား ေပါင္းစပ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရထားသည့္ အဆုိပါလုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။
ဒီေအာက္မွ ဗီဒီယို အပိုင္းတိုေလးက ေတာ့ ဗမာ ဘဲဥ မ်ား မဟုတ္ၾကပါ ။ အပန္းေျပ ရယ္စရာ တခု အေနနဲ ့ ေဝမွ် ေပးျခင္း သာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ မ်က္စိ ရွက္တတ္သူ မ်ား မၾကည္ ့ၾကဖို ့ ၾကိဳတင္ အသိေပးအပ္ပါတယ္ ။ ၾကည့္လိုသူမ်ား ကလစ္သာ လုပ္ၾကည့္ပါေတာ့ ။ အျမင္ရုိင္းတာေတြ တင္ျပတယ္ ထင္ရင္လည္း ... ..
ဘဲဥ ... ပရုပ္လံုး စသည္တို ့မွာ ေရႊျပည္ၾကီးမွ ေရႊေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ထိန္းရဲ မ်ားကို ေရႊျပည္သားမ်ားက ခ်စ္စနုိး ဂုဏ္ျပဳ ေခၚဆို ၾကေသာ အသံုးအနွဳန္း မ်ားသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ကို အက်ယ္တဝင့္ မရွင္းျပလိုေတာ့ပါ ။။ ဪ... မရွင္းျပပါဘူး ဆိုေနကာမွ .. ေျပာမိ ေရးမိျပန္ ပါျပီ .. ခက္တယ္ ၊ ဒီတေယာက္ေတာ့ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
20 comments:
ကယ္ႀကပါဦးဗ်ဴိ ့....
သူတုိ ့ရဲ ေတြကလည္း အထုပ္နဲ ့အထည္နဲ ့ကုိး...
လူဆုိးမမ က်ဲက်ဲ...ဥပုတ္ေန ့မွာမွ...
ဖြားကိရယ္ ေရးလဲ ေရးတတ္ပါ႕လို႕မေျပာေတာ႕ဘူးေနာ္ ဟြင္းးးး ဥပုသ္ေန႔မွာ ဥပုသ္မေစာင္႔ပဲ ဘာလဲ အဲလိုယာဥ္ထိန္းရဲေတြ လုိက္ၾကည္႔ေနလား ဟားဟားးးးးးးးးးး
ျမန္မာျပည္က ဘဲဥကို အဲဒီပုံစံ ၀တ္ေပးရမယ္။
မယ္ကိကိုယ္တိုင္ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္ေသးသလားလို႔...
ၾကံၾကံဖန္ဖန္ေရးတတ္ပါ့မယ္ကိရယ္..ဟီး..ဟီး...
kiki က ေတာ္ေတာ္ ေရးတတ္တာပဲေနာ့္။ သတင္းကို ဟာသျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။
ဖြားကိတုိ႔ ကေတာ့ေနာ္ ရွာရွာ ေဖြေဖြ တတ္လည္းတတ္ႏုိင္ပါေပ့ဗ်ာ အဟား
ျမန္မာျပည္က ကပ္ခြာ ဘဲဥေတြက အဲ့လုိပဲဗ်ာ
အဟီး ဟုိေန႔က ၀ယ္စရာေလး ရွိလုိ႔ TGI STAR ေလးနဲ႔သြားမိပါတယ္ ၀ယ္ထားတာ ႏွစ္ပတ္ပဲရွိပါေသးတယ္
လုိင္စင္ကမက်ေသးပါဘူး ယာယီလုိင္စင္ပါ ထုံးစံအတုိင္းသြားေတာ့ ဘဲဥနဲ႔သြားတုိးပါတယ္ စစ္တယ္ေပ့ါ ယာယီလုိင္စင္ေလး ထုတ္ျပပါတယ္။ အေပၚမွာ ၀က္ျခံတင္ထားတယ္ တဲ့ ဒီထဲမွာ ဂ်စ္တဲ့ ဂ်စ္ က အဲ့ဒါတင္လုိ႔ မရဘူးတဲ့ မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ့္ဟာက wagon ပါဆုိေတာ့ ဒီမွာေရးထားတာက ဂ်စ္တဲ့ အဲ့ဒါပုံမွားရုိက္တာ တဲ့ဗ်ာ အမႈကပုိတုိးလာေရာ ဟုိမွာသြားေဆာင္ရင္ သုံးသိန္းတဲ့ဗ်ာ အဲ့ဒီေတာ့ အဟဲထုံးစံအတုိင္းေပါ့ စကားလည္းမေျပာခ်င္တာရယ္ သူတုိ႔ေခတ္ရယ္ဆုိေတာ့ ႏွစ္ေသာင္းခြဲနဲ႔ေစ်းတည့္ၿပီးျပန္လာခဲ့ရတယ္
ေၾသာ္ဘဲဥ ဘဲဥ း) အုိးဘဲဥေလးေတာင္ စားခ်င္လာတယ္ း)
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ေရးတတ္ပါ့... ေတာ္တီးတီးေတာ္...
သူတို႔လည္းမရွိလို႔လုပ္စားရတာေနမွာ...
ရွိလ်က္နဲ႔လုပ္စားတဲ့လူေတြအေၾကာင္းလည္းေရးပါဦး... :)
ဖြားကိေရ.. သီတင္းကၽြတ္မွာ ကေတာ့ခံရတာကို ဘယ္ႏွယ့္ ဘဲဥပံုၿပင္ေတြ ေၿပာၿပီး ဆုေပးေနရတာလည္း..အဟီး။
yu ya
အေပၚကစာကိုဖတ္ျပီး စိတ္က ခ်ဥ္ေနတာ
ေအာက္က ဗီဒီယိုၾကည့္ျပီး ရီရျပန္ေရာ
:D
သိပ္ၿပည္ ့စံုတာပဲအမေရ...ဖတ္ရတာၾကည္ ့ရ
တာရယ္လဲရယ္ရတယ္ဗ်ိဳ ့၊လြမ္းလဲလြမ္းမိပါ
တယ္၊ဗမာၿပည္ကဘဲဥေတြကိုေလ၊မနက္ေလး
နာရီေလာက္ကတဲက အမွတ္(၃)လမ္းမၾကီးထိပ္
မွာၾကိဳးစားပန္းစားအိုဗာတိုင္ထြက္ဆင္း အဲ...
ထြက္ထြက္ေတာင္းေနၾကတာေလ။
ရွင္ကလ်ာထြန္႕ထြန္႕လူးဆိုတာ ဖြားကိရဲ႕ ငယ္နာမည္မဟုတ္ဘူးလား...
"မ်က္လံုးေလး ေမွးျပီး ညူကလီးယား တသိန္းမီဂါဝပ္ထဲ မွာ အီစီကလီ နွဳတ္ခမ္းမဟတဟ နဲ ့ ခၽြဲ ျပစ္ျပစ္ အသံ ေလး..."
အဲဒီပံုမ်ိဳး သရုပ္ျပန္ေဆာင္ျပပါ... ဒါပဲ...
းဝ)
ဘဲဥမ်ားကို အားရပါးရတြယ္ခ်င္လွ်င္ ဒီမွာရွိေသးတယ္...
http://mogaungthu.blogspot.com/2009/10/blog-post.html
းဝ)
ဖြားကိ... မ်က္လံုးၾကီး က ဂေလာက္ေတာင္ ျမင္တတ္တဲ့ အတြက္..... ရပ္ကြက္ရံုးမွာ ဒါဏ္ေငြလာေဆာင္ေစ.....
ျပီးေတာ့..... ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ေယာက္က်ား မယူပဲ.. ႏွစ္ေပါင္း... ၂၀၀၀ ခံစားေစ.....
ပံု
အမန္႔ေတာ္... အဲေလ... အမိန္႕ေတာ္...
မွ
ျခင္စုတ္ျခင္ပ်က္...
နိုင္ငံေတာ့ သမၼတအိ ဇနီး....(စစ္စစ္ေရမေရာ)
ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေတြလား....
အမ်ဳိးသမီးေတြလဲ အဲလိုျမင္ေတာ့ မ်က္လုံးျပဴမ်က္စံျပဴးျပီးၾကည့္ၾကတာပါပဲ။
ဖြားကိေရ ဘဲဥ နဲ႔ ပ႐ုတ္လံုးတို႔ အေၾကာင္းကို ဟာသေတြေႏွာပီး ေရးထားတာ သရုပ္ေပၚလိုက္တာဗ်ာ ဗမာျပည္က ဘဲဥနဲ႔ ပရုတ္လံုးေတြကေတာ့ မသာထာေရစာေတြစားၿပီး ႀကီးပြားေနလိုက္တာေနာ္ ...
ေရးတတ္လိုက္တာ ဘဲဥ မၾကိဳက္ေတာ့ပါဘူး။ မမကိရယ္။ သီတင္းကၽြတ္မွာ သတင္းေတြ ျပြတ္တင္မယ္လို႔မ်ား မမကိ ရွာေဖြထားသလိုပဲ။ အင္းးးးးမရွိလို႔ ေနာ္. က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
အခုမွသိလား.... အဲဒါ ၿဖစ္ေနတာ ၾကာ ၾကာလွေပါ့ဗ်ာ... ဥပေဒက သူတုိ႔ ပါးစပ္ထဲမွာ.. မီးပိြဳင့္ကလဲ သူတုိ႔ပဲ ကစားေနတာ ဒီေတာ့ မမိပဲေနမလားဗ်ာ။ အဲလုိ ခဏခဏ ခံယူေနေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ေတြ႔တာနဲ႔ ငါ့အေဖလူၾကီးကြ ဆုိတာနဲ႔ စေၿပာတာပဲ ကုိယ္မွားမွန္း သိရင္ေတာ့ ညုိတာေပါ့ဗ်ာ အဟိ။
8 Oct 09, 01:43
မခ်စ္ရ: အမေနာ္ ဘာကားအျဖဴလည္း ကားအမဲလုပ္ပါလား ကိုယ့္ဟာကုိယ္
8 Oct 09, 01:45
မခ်စ္ရ: အဲဒါအမကားအမဲယူေမာင္းတုန္းက မီးပိြဳင့္အ၀ါျဖတ္မိလို႔ဘဲဥစီစီမွဳတ္တာေလ
အဟားးးးးးးးးး ယာဥ္ထိန္းရဲေတြ လာငမ္းတာ။ အဟဲ။။
ရန္စရေအာင္လို ့ပါ။။
Post a Comment