ဒီတေခါက္ေတာ့ ေရာဂါသည္ ဖြားကိက သူမ်ားေတြလို ဆႏၵန္ဆင္မင္းဇာတ္ခင္းျပီး ငိုခ်င္းလည္း မခ်လိုပါ။ တခ်ိဳ့ေတြ ေျပာသလို ဒါး ဒါးခ်င္း ။ ဒုတ္ ဒုတ္ခ်င္း လည္း မေျဖရွင္းလိုပါ ။ အေျခအေနေပးတဲ့အတိုင္း ေခြးဇာတ္ခင္းျပမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေခြးဇာတ္ခင္းတယ္ ဆိုလို ့ တမ်ိဳးတမည္ေတာ့ မထင္ၾကေစလိုပါ ။ စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္း ၊က်န္းမာေရးအေၾကာင္း၊ ေဆးအေၾကာင္း၊မေျပာခ်င္လို့ မေျပာ ။ လူေတြအေၾကာင္းလည္း မေျပာ ခ်င္လို့ မေျပာ၊ ေျပာခ်င္ေနတာက ေခြးေတြအေၾကာင္း၊ ေခြးဇာတ္လမ္း ကို တင္ျပမွာဆိုေတာ့ ေခြးဇာတ္ခင္းတယ္ လို ့ပဲ လြယ္လြယ္ေခၚလိုက္ၾကရေအာင္ ။
အရွင္ေမြးေတာ့ ေန့ခ်င္း ဆိုသလို ကၽြန္ုပ္ရဲ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီး ေအာင္နက္တေကာင္ စိုင္ေကာ္လို့ ျခံဳေပၚေရာက္ရံုတင္ မက ေရႊဘံုေရႊနန္းေပၚေရာက္လာခဲ့ပါျပီ ။ ေခြးေအာင္နက္ ဆိုတာ အရင္ေခတ္ .အဲေလ..အရင္ စာမ်က္ႏွာ ေဟာင္းမ်ား အေပၚမွာ ေနစရာမရွိ စားစရာ နတၱိ ဂေလဂေခ် အေလဝေတာ ေခြးဝဲစားေလး တေကာင္ပါ ။ သူ ့အိမ္သူသက္ထား ေခြးမယားက အနုပ္စုတ္ ဂုတ္စုတ္ ဂုတ္က်ားမ ။ သားေတာ္ေမာင္ မိုက္ခဲဖိုးလျပည့္ နဲ့ သမီးေတာ္ ခင္ကလ်ာထြန္ ့ထြန္ ့လူး တို့ ေခြးမိသားတစု ျမိဳ ့ျပင္ ရပ္ကြက္တခုမွာ နံုခ်ာခ်ာဘဝ နဲ့ ေနခဲ့ၾကရတယ္ေပါ့ ။
ဒီလိုနဲ့ ကံဇာတာတက္ လန္ကာထြက္ လာတဲ့အခ်ိန္ အၾကံအဖန္ေကာင္းလွတဲ့ သူ ့ေယာက္ဖတေကာင္ ရဲ့ ေစာင္မၾကည့္ရွဳမွဳေၾကာင့္ အာနာပါန မက်င့္ဖူးေပမဲ့ ေဗဒင္ ယၾတာ ဓါတ္ရိုက္ဓါတ္ဆင္ေတြ တန္ခိုး ေၾကာင့္ ေအာင္နက္ၾကီးခမ်ာ အာဏာပါဝါေတြ ရရွိလာခဲ့ပါေတာ့တယ္ ။
ေအာင္နက္ၾကီးက ပညာသာမတတ္တာ၊ ဟန္အမူအရာကေတာ့ မွင္ေသေသမို ့ အေၾကာင္းမသိသူေတြ ကို ဟိတ္ဟန္တလံုးနဲ့ ရိုက္စားတတ္ပါေသးရဲ့ ။ ဟန္ကိုယ့္ဖို့ ၊ မဟုတ္ေပလား ။လူရိုေသ၊ရွင္ရိုေသ မတန္မရာ မေျပာတာမို ့၊ ေခြးရိုေသ ျခေသၤ့ရိုေသျဖစ္ေအာင္ သူ ့ရဲ့ အမည္နာမကို အရင္ေျပာင္းၾကဦးစို့ ရဲ့လို ့ စဥ္းစားမိတယ္ ။ ေခြးဝဲစား ကို ေအာင္နက္ လို ့ ေခၚရတာ အဆင္ေျပေပမဲ့ ခုလို မင္းစာရင္းဝင္ ျဖစ္လာေတာ့လည္း၊ ျပည္ေတာ္ၾကီးရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း အမည္ေျပာင္းရေတာ့တာေပါ့ ကြယ္။ အထြဋ္ အညြန္ ့ကို “ေဇာ္” တပ္ေခၚရမဟဲ့ ဆိုျပီး ၊ “မင္း”ဆိုးရာဇာ အဲ..မင္းစိုးရာဇာ နာမည္ေလးလည္း ပါရေလေအာင္ သူ ့နာမည္ကို “ ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း” လို့ ေျပာင္းလိုက္တယ္ေပါ့ ။ ထို့အတူပဲ ဝန္ကေတာ္ေသရင္ တက်ပ္ ၊ ဝန္မင္းေသေတာ့ တမတ္ ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း(ဆိုင္ ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ ထဲ့ေရးလိုက္သည္) ၊ ဝန္ကေတာ္နာမယ္ ကိုလည္း ဝန္မင္းထက္ ပိုတန္ေအာင္ ဂုတ္က်ားမ ကို ေလဒီမစ္ရွဲလ္ဂုတ္က်ား လို ့အမည္တြင္ေစလိုက္တယ္ ။လမျပည့္ပဲ ေမြးထားတဲ့ သားေတာ္ေမာင္ ကေတာ့ ဆက္မိုက္ျမဲမို ့ “မိုက္ခဲလကြယ္” ေပါ့။ က်ပ္မျပည့္တဲ့ သမီးေတာ္ ခင္ကလ်ာနုနုထြတ္ ကလည္းေခတ္စားေနတဲ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ေရာဂါဆန္း နဲ့ အတူ နာမည္ေျပာင္းခ်င္လွပါရဲ့ဆိုလို ့ ရွကီရာဂါဂါထြန့္လူး လို့ အမည္ေျပာင္းပြဲၾကီးကို မိုးလံုးျပည့္မုသာဝါဒါ သတင္းစာထဲမွာ ခြန္ႏွစ္ရက္တိုင္တိုင္ထဲ့သြင္းေၾကာ္ျငာေမာင္းခတ္လိုက္ၾကေလတယ္။ ပလို့ဂ်ိ ..
ဘဝင္ေလဟပ္သြားေပတဲ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ၾကီး ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း တေကာင္ မွာ အရင္က အျမီွးကုပ္ ဝဲကုပ္ ျပီး အမွိဳက္ပံုတိုးစားေနရသေလာက္ ခုေတာ့ တျပည္လံုးကို လုပ္ေကၽြးေနရတဲ့ ပံုစံ နဲ့ ေခါင္းေမာ့လည္ေက်ာ့ အျမွီး တေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာရျပီေပါ့ ။ရထားတဲ့ ရာထူးက မျဖစ္ညစ္က်ယ္ရပ္ကြက္ ထဲက ျဖတ္ညွစ္(၁)ဝံမင္း ေပါ့ကြယ္ ။ရပ္ကြက္တိုင္းမွာ ဝံမင္းတစ္ပါးစီရွိၾကေလေတာ့ အမ်ားနဲ့ မတူ တမူးပိုရွဴခ်င္တဲ့ ဇာတ္လိုက္ၾကီးက သူ့ အရပ္နဲ့ မဆိုင္လည္း ဝင္ပါခ်င္ေနတဲ့ အက်င့္ေလးက ပိုျပီးတိုးလာသတဲ့။ သူ ့အပိုင္ အရပ္ထဲက ေရပုတ္ေျမာင္းၾကီး ၂ ခု ကို ေရညွာအရပ္က ပိတ္ျပီး အထဲက ဖါးတပိုင္း ငါးတပိုင္း ေတြ၊ ဓါတ္ထုတ္တတ္တဲ့ ငါးရွဥ့္ေတြကို အရမ္းကာေရာ လိုက္ဖမ္းေစျပီး လက္ေဝခံနဲ့တဆင့္ ေရာင္းစားတဲ့ အျပင္ ေရပုတ္ေျမာင္းက ထြက္လာတဲ့ အမိုးနီးယား ဓါတ္ေငြ ့ေတြကိုလည္း အိမ္နီးခ်င္း ရပ္ကြက္ ကိုလက္ညိွဳးထိုးျပီး ေရာင္းစားလိုက္ေသးသတဲ့ ။ သို့ေပေသာ္လည္း စားသံုးသူေတြအတြက္ ေစတနာေရွ ့ထားျပီး သူ ့အတြက္ ပြဲခ ၁၀% လည္း ခြဲေဝယူပါသတဲ့ ။ ခုအခ်ိန္မွာ ေခတ္စားေနတဲ့ ၇၀း၂၀း၁၀ အခ်ိဳးအတိုင္းေပါ့ကြယ္ ။ သူက ေရထဲက ထြက္တဲ့ အဟြာေတြသာ ေရာင္းစားခ်င္တာ၊ “ဂဏန္း” ကိုေတာ့ မကၽြမ္းရွာေလေတာ့ ဟိုအရပ္က လူလည္ၾကီး..အဲ ..ေခြးလည္ၾကီးမ်ားနဲ့ အဖြဲ ့ရဲ့ လိမ္ညာလွည့္ပတ္ျခင္းခံလိုက္ရတာကို မသိရွာပဲ အတြက္အေပးမွာေတာ့ စက္သူေဌး ျဖစ္ေနတာေပါ့ ကြယ္..
“ကိုေအာင္နက္ ၊ ရွင့္မလည္း တေန ့တေန့ ဓါတ္ငါးေတြ ဖမ္းေနရတာနဲ့ မအားရပါလား။က်ဳပ္တို ့အိမ္အတြက္ ဟင္းစားေလးမ်ား ခ်န္ပါအံုးလား ေတာ္။အလွဴလဖက္နဲ့ မ်က္ႏွာလုပ္၊ ေျခရင္း ေခါင္းရင္းအိမ္ေတြလည္း ေဝရတာ ေပါ့။”
“ မင္းဘာသိလို့ လည္းကြ ၊ ခုအခ်ိန္မွာ ငါ့ထက္တတ္တဲ့ သိတဲ့ေကာင္ ဘယ္သူမွ မရွိဘူး ။
ငါ့အရပ္က အဲဒီေရေျမာင္းၾကီးကလည္း ထိန္းသိမ္းတဲ့သူမရွိလို့ ပ်က္စီးေနတာ ၊ သူ ့ဖါသာ သူ စီးခ်င္သလို ေလွ်ာက္စီးေနတာပဲကြ ။ ငါနဲ့မဆိုင္ဘူး ။ ငါက ေစတနာနဲ့လည္း ေျမာင္းထိပ္က ပိတ္ေပးရေသးတယ္ ။ဘာမွားလို့လည္းဟ။ ရတဲ့ ဟာေတြလည္း ငါ့အိမ္မွာ ပိုေနလို ့ ေရာင္းစားတာ ကြ.. ေနစမ္းပါအံုး မင္းကိုေျပာရအံုးမယ္.. လူေရွ ့အဲ..ေခြးေရွ ့မွာ ငါ့ကို ေအာင္နက္လို့ မေခၚနဲ့ ၊ ေခြးရုိေသ ေၾကာင္ရိုေသ ငါ့နာမည္“ ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း” ၊ မွတ္ထား ”
”အင္းပါေတာ္ ၊က်ဳပ္ကလည္း ခု ၊ အိမ္ထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိလို ့ ရွင့္နာမယ္အရင္းကိုေခၚတာ၊ အက်င့္ပါေနလို့ပါေတာ္။”
ေလဒီမစ္ရွဲဂုတ္က်ား ချမာ လင္ေတာ္ေမာင္ အရွိန္ကိုေၾကာက္ျပီး ေလေျပထိုးလိုက္ရေလေတာ့တယ္။ နို့မို့ဆိုရင္ ဘာေျပာေကာင္းမလည္း ကတ္ကတ္လန္ျပီး ျပန္ရန္ေတြ ့လိုက္တာ ၾကာျပီေပါ့ ကြယ္ ။ ခုေတာ့ စိန္နားကပ္ၾကီးပန္ရမလို သီခ်င္းေလး စိတ္ထဲမွာဆိုျပီး ေအာင္နက္ၾကီးကို စကားနည္း ရန္စဲ အဆင္ေျပေအာင္ ေနျပလိုက္ရပါေလတယ္တဲ့ကြယ္ ။
........................................................................
“ကိုကိုေမာင္ေမာင္ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း... ေရ ။ အံမေလး ရွင့္နာမည္ၾကီးေခၚေနရတာ ကၽြန္မ အသက္ထြက္ေတာ့မယ္...ကေအာင္နက္ေရ ကေအာင္နက္ရဲ့ ဒီဘက္ခန လာစမ္းပါအံုး ”
“ ေစာေစာစီးစီး ဘာျဖစ္ေနျပန္တာလည္း ဒီမိန္းမေတာ့ တယ္ေလ၊ ငါ့အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ေနရတဲ့အထဲ မင္းကတေမွာင့္”
“ရွင့္မွာ ဘာအလုပ္မ်ားရွဳပ္စရာ ရွိလို့တံုး ။ လက္ညိဳးညြန္ျပီး ဟိုေခြးခိုင္းလိုက္ ဒီေခြးခိုင္းလိုက္ နဲ့ အခ်ိန္ကုန္ေနတာပဲဟာ။ ဒီမွာလာၾကည့္ေပးအံုး ။ မီးဖိုထဲက ဂက္စ္အိုး ပ်က္ေနျပီ ။ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္လည္း မလည္ေတာ့ဘူး။”
“ ဟ..မင္းက ဒါေလးေတာင္ မလုပ္တတ္ဖူးလားကြ ။ ဂက္စ္အိုးပ်က္တာမဟုတ္ဖူး ဟ ၊ အထဲမွာ ဂက္စ္ကုန္ေနတာ ။ မွန္းစမ္း ..ဒီ အဝတ္ေလွ်ာ္စက္.... အာ.. မင္းကလည္း တံုးပါ့ ၊မီးမွမလာတာၾကီး ဘယ္လည္မတံုးဟ။ မင္းလည္းခက္တာပဲ ။ ဘာမွ ငါ့ေလာက္ မသိဘူး မတတ္ဘူး ”
“ဟမ္.. က်ဳပ္က ဘာသိမွာတံုး ကဖိုးသိရဲ့ ၊ရွင္ပဲေနရာတကာ သိေန တတ္ေနတာေလ ။ သူမ်ားၾကားရင္ ရယ္စရာ ျဖစ္ေနအံုးမယ္ ။ ျဖတ္ညွစ္ဝံဂ်ီးအိမ္မွာ ဂက္စ္ မရွိတာ ၊ဝံဂ်ီးရပ္ကြက္ထဲ မီးျပတ္တာ ေလ”
“ အိုးးးး အဲဒါေတာ့ ငါ့အိမ္ပိုေနတယ္ ထင္ျပီး ေရာင္းစားထားမိတာကိုးကြ ။ငါေပသီးခ် တြက္ၾကည့္ တံုးက ပိုေနပါတယ္ ။ ငါေသေသခ်ာခ်ာ တြက္ထားတာပါကြ ၊ အတြက္မွားမစိုးလို ့ဟို ေအဘီစီဒီ အဖြဲ့က ေကာင္ေတြကိုေတာင္ သန္း၂ ေကာင္ေပးျပီး တြက္ထားခိုင္းလိုက္ေသးတယ္ ။ ”
“ကဲ..ဘယ္သူအတြက္မွားမွား အခုေလာေလာဆယ္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလည္း ။ေတာ္ျမိဳဖို့ ထမင္းဟင္းခ်က္ရအံုးမယ္ ။ အဝတ္ေလွ်ာ္ မီးပူတိုက္ရအံုးမယ္ ။”
“ လြယ္ပါတယ္ကြာ ။ဖံုးဆက္ျပီး ငါ့ ရံုးက အေကာင္ေတြ ကို လာပို့ခိုင္းလိုက္ ။ ”
“ ဂက္စ္ကေတာ့ အိုးနဲ့ထဲ့လာလို့ရတာေပါ့ရွင့္.. ၊ ရွင့္မီးက ကြန္တိန္နာနဲ့ထဲ့လာလို့မွ မရတာၾကီး ”
“ မင္းကလည္း တယ္အ သကိုး ။ အီးပီစီက အေကာင္ေတြ ကိုေျပာလိုက္ ။ ငါေျပာတယ္ လို့ မေျပာနဲ့.. အဲ.ငါခိုင္းတယ္ လို့ ေျပာ.. သြား ၊ ျမန္ျမန္”
ေအာင္နက္ၾကီး စိတ္မရွည္ေတာ့တာနဲ့ သူ ့ေလဒီဂုတ္က်ားကို ဖိေဟာက္ေနပါေလေရာတဲ့ကြယ္ ။
............................................................................
“ေမာင္ေအာင္နက္ေရ ..ေဟး ေမာင္ေအာင္နက္ ရွိသလား ေဟ့”
မနက္ေစာေစာ အိမ္ေရွ ့မွ ေအာ္ေခၚသံၾကားလို့ ေအာင္နက္တေကာင္ မ်က္ေမွာင္ကုပ္သြားမိတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာလည္း မၾကည္လင္ေတာ့ ။ ဒီအသံၾကီး ဘယ္အခ်ိန္ၾကားၾကား ဘယ္ေနရာမွာၾကားၾကား အသည္းထဲ စြဲေနေအာင္မွတ္မိေနရတဲ့ ေယာကၡထီးၾကီး “ေအာ္စတင္ေဆာ္ေရွာက္ဖန္” မွန္း ေျပးမၾကည့္ပဲ သိလိုက္တာေပါ့ကြယ္ ။ေယာကၡထီးၾကီးကလည္း ေခသူမဟုတ္ ၊ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းနဲ့အတူ ေရာဂါဆန္း ရေနတဲ့ ေရာဂါသည္ တေယာက္မို ့ နာမည္ေျပာင္းျခင္းအမွဳကို ျပဳျပီးသား။ သာမာန္ေခြးဘဝက “ ေလးလံုး” အမည္ကို ျပိန္းတယ္ဆိုျပီး အၾကံအဖန္လုပ္ တရန္ဆုပ္ ဖို ့ အဲ..တရုပ္ဆန္ဖို့ အထက္ေဖၚျပပါ အမည္သစ္နဲ့ အဆီရစ္ေနသူပါပဲ ။
“ေဟ ။ ေမာင္ ေအာင္နက္ ဪ ေမ့လို ့ ေမာင္ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း ေရ ။ မင္းဆီ ေတာင္းစရာ ရွိေသးလို့ လာတာပဲကြ။ လုပ္စမ္းပါအံုး ကားပါမစ္ေလး ”အလကားရ သြားျဖဲၾကည့္ ေကာင္းတာအကုန္ယူ အာဂေလာက္ အသံၾကီးနဲ့ ေျပာလိုက္သူကေတာ့ ေအာင္နက္ရဲ ့ ေယာကၡထီၤးၾကီးပဲေပါ့ ကြယ္
“ ဟာ.. အေဖ ၊ ဒီကိစၥ ကၽြန္မေယာက်ာၤးနဲ့ မဆိုင္ဘူးေလ ။ သူက ျဖတ္ညွစ္(၁) ဝံဂ်ီးပဲဟာ ၊ ဒါေပမဲ့ ခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ဖေယာင္းတိုင္နဲ့ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးဝံဂ်ီး အျဖစ္ပါ တြဲဘက္ တာဝန္ယူေနရတာေလ အေဖရဲ ့။သူ ့အလုပ္ေတြက မ်ားကမ်ား နဲ ့။”
ေလဒီမစ္ရွဲဂုတ္က်ားမ က သူ့ ေယာက်ာၤး အမ်က္ေတာ္ရွမွာစိုးလို့ ကာကာကြယ္ကြယ္ ေရွာင္ေျပာ ေျပာလိုက္တယ္တဲ့။
“ ဘယ္သူေျပာလည္း ၊ငါနဲ့ မဆိုင္ဘူးလို့ ။ ေဟ့ဒီမွာ ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း တဲ့ကြ ၊ တမင္း ထဲ ရွိတယ္ ။ ႏွစ္မင္းရွိရင္ တဂူထဲ မေအာင္းဘူး ကြ ။ ငါ ျခေသၤ့ ။ သိတယ္ မလား ။ခုေခတ္မွာ ငါပဲတတ္တာ ။ ငါ့ထက္တတ္တဲ့သူ ေတာင္ ငါ့ေလာက္မတတ္ဘူးကြ ။”ေအာင္နက္ၾကီးက ဂုတ္က်ားမကို ဟိန္းေဟာက္လိုက္ သတဲ့ ။
ျပီးေတာ့မွ ေယာကၡၾကီးဖက္လွည့္ျပီး “ ကဲ.. ေျပာပါ အေဖ ၊ ကားပါမစ္က ရပါတယ္။ ၄၀ ေက်ာ္ေနတဲ့ အိုမင္းရြတ္တြ အေဟာင္းေတြ အသစ္ေပးမလိုလို နဲ့ ဂြတ္စကၠန္းဟန္းေတြသြင္းလာဖို ့ ဂြင္ရိုက္ျပီးသား ပဲေလ။အေရာင္းျပခန္းေတြလည္း ခ်ိတ္ထားျပီးသား၊ စိတ္ခ် အေဖရဲ့။ ဒီသတင္းေၾကာင့္ ေဒၚလွအျပားၾကီးေတာင္ ေစ်းေတြ တက္လာျပီ မဟုတ္လား ။ဟဲဟဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္သိတာေပါ့ ။ဟဲဟဲ”
ေယာကၡမရွစ္ခိုးသြားမက်ိဳး ဆိုေတာ့၊ ေအာင္နက္ၾကီး အတြက္“ ေယာကၡထီးဂြင္ထြင္၊ ေရာဂါစင္” လို့ ေျပာလို့လည္း ရမယ္ထင္ရဲ့။
သူ ့စကားေၾကာင့္ ေယာကၡထီးၾကီး ေဆာ္ေရွာက္ဖန္ တေကာင္ အူျမဴးသြားေတာ့တယ္ ။ သူ ့လက္ထဲမွာ ေအာက္ေစ်းနဲ့ ဆြဲထားတဲ့ ၄၀ ေက်ာ္ အအိုၾကီးေတြ တန္းစီလို ့ ေနျပီပဲဟာ ။ ၃၅၀၀ ျပ ဖို့ေလာက္ကေတာ့ မိုင္နာ ေတြပဲေလ ။ ဒီတခ်ီလည္း ေဆာ္ေရွာက္ဖန္တို့ ဝဲစြဲ အံုးမယ္ ။ အဲ.. ပ်ားစြဲ အံုးမယ္ေပါ့ ။ပိညွက္သြားရာ ဓါတ္ပါ ဆိုသလို သူ ့နာမယ္ေရြးတာမွန္သြားရျခင္း အတြက္လည္း မ်က္ႏွာမွာ အဆီတဝင္းဝင္းနဲ့ ၾကံဖို့ဖန္ဖို့ အကြက္ခ်ျပီးသားပဲေပါ့ ။
.........................................................................
“ ကေအာင္နက္ ေရ ။ ရွင့္ သားေတာ္ေမာင္ ကို ဘာခိုင္းထားသတံုး ။ က်ဳပ္သားေလး မေတြ ့တာေတာင္ အေတာ္ၾကာေနျပီ ”
“ မင္းတို့ မိန္းမေတြ ေနရာတကာ တယ္စပ္စုတာပဲ ။ ငါ တတ္လို ့ငါလုပ္ေနတာ ငါ့သား ငါခိုင္းေနတာ ။ ဟိုေမး ဒီေမး မလုပ္နဲ့ ”
“ ရွင့္ သား ကုိ ရွင္တေယာက္ထဲ ပိုင္တယ္ ထင္ေနသလား ။ က်ဳပ္ဗိုက္ထဲကေန ေမြးထားရတာ ေတာ့္၊ က်ဳပ္သားဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ က်ဳပ္လည္း သိထားရမွာ ေပါ့ “
“ေအး ။ မင္းသိခ်င္ရင္ ငါေျပာမယ္ ။ ဒီေကာင့္ကို ဟိုေျမာင္းပုတ္ပိတ္ျပီး ငါေရာင္းစားထားတဲ့ ေနရာမွာ ဟိုဘက္က ကန္ထရိုက္ ေဟာင္ေကာင္သားေတြနဲ့ ရွယ္ယာလဲလုပ္ ပြဲစားလဲ လုပ္ဖို ့ ခိုင္းထားတယ္ကြ ။ ႏွစ္ဖက္ခြစားလို ့ရေအာင္ေပါ့ ။ေခြးထီးပဲကြာ ဘယ္ ေရာက္ေရာက္ အျမီး မေပ်ာက္ပါဘူး ။စိုးရိမ္ မေနနဲ့ ”
“ ဟင္ အဲဒီ ကန္ထရိုက္ေတြက ေဟာင္ေကာင္ကေနလာၾကတာလား ။”
“ မင္းကလည္း အေတာ္ပိန္းတာပဲ ။ ငါတို ့ထက္ ပိုေဟာင္တတ္တဲ့ အေကာင္ေတြမို ့ ေဟာင္ေကာင္သား လို ့ေခၚၾကတာကြ ။ ခုဆို ေနရာတကာ သူတို ့အမ်ိဳးေတြခ်ည္းပဲ ေလ။ သဟာေၾကာင့္ ဒင္းတို ့ကို ဖါးတတ္ရင္ ျမိဳးျမိဳးမ်က္မ်က္ စားရ ဝါးရတာေပါ့ကြာ ။ ”
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေအာက္နက္ၾကီးက ပီတိႏွလံုး ဖံုးျပီးျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီးနဲ့ ေပါ့ ကြယ္။
“ ေအးပါေတာ္ ကလူသစ္..အဲေလ ကလူတတ္ၾကီး ၊ ရွင့္ကို ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ကလည္း တေန့တျခား....ခစ္ခစ္ခစ္ ”
ေလဒီမစ္ရွဲဂုတ္က်ားမကလည္း ေခသူမဟုတ္ေတာ့ စိန္နားကပ္ စိန္ေျခက်င္းေတြ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာျပီး တခစ္ခစ္ ေပါ့ ကြယ္ ...။ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ သားအေၾကာင္းေမးရင္းကေန ကေတာ္တို ့ ထံုးစံအတိုင္ ရတနာစိန္ေက်ာက္ ဇယ္ေတာက္လို ့ကစားခ်င္တဲ့အေၾကာင္းနဲ့ အဆံုးသပ္ စိတ္ကူးယဥ္မိေနပါေတာ့တယ္ တဲ့ကြယ္။
....................................................................
“ ေလဒီ ေရ ၊ အိုးမိုင္ ေလဒီ ရဲ့ ။ ဘယ္ေရာက္ျပီး ဘာေတြလုပ္ေနတာလည္းကြဲ ့”
ေအာင္နက္ၾကိးတေကာင္ စိတ္ေကာင္းဝင္ေနခ်ိန္ စိတ္ၾကည္ေနခ်ိန္ေတြမွာ သူ ့ဂုတ္က်ားမၾကီးကို ခုလို ပဲ သာယာေပ်ာ့ေျပာင္း ႏွာဘူးေလာင္းေလသံနဲ့ ေခၚတတ္ ၾကည္စယ္တတ္ေလသတဲ့ ။
“အို.. ကိုကို ေဇာ္နက္ရယ္ ၊ ကၽြန္မ ဒီအခန္းထဲမွာ ရွိေနတယ္ေလ ။ ေဘာ္ဒါေတြ စံုေနတာနဲ ့ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ ကိုကိုရယ္ ”
ဂုတ္က်ားမကလည္း ဘယ္ေခလိမ့္မလည္း၊ကေတာ္ေတြ စုမိတိုင္း ဝိုင္းတတ္ၾကတဲ့ ပိုကာဝိုင္းကေန မထပဲ ဒီေကြ ့ေရာက္ေတာ့ ဒီတက္နဲ့ ေလွာ္တာ ကၽြမ္းျပီးသားပဲမို့ ကႏြဲ့ကရေလသံနဲ့ ျပန္ေျဖလိုက္ေလတယ္ ။
“ဪ.. ေအးပါကြာ ၊ မင္းစိတ္ခ်မ္းသာရင္ ျပီးတာပါပဲ။ ကဲ..အားလံုးပဲ စားရင္းေသာက္ရင္း နဲ့ ဆက္ကစားၾကပါဗ်ာ ။ ”
ေခြးၾကီးေခြးေကာင္း ေခြးဝံကေတာ္ အေပါင္းတို ့ ေရွ ့မွာမို ့ ေအာင္နက္ၾကီးမွာ မခ်ိသြားျဖဲ နဲ့ အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ေျပာေနရပါတယ္ ။ အင္း ။ အထက္ကိုဖါးလို ့ ေအာက္ကိုျပားေအာင္လုပ္ရတဲ့ အထာေတြ ေနာေက်ေနျပီပဲေလ ၊ေဇာ္ေအာင္နက္မင္းပဲ ဘာရမလဲ။
ေအာင္နက္ၾကီးတေကာင္ သူ ့ေလဒီကို စကားေျပာေဖၚရွာမရေတာ့ ရွဳမျငီးတဲ့ ခ်စ္သမီးဆီသြားျပီး အလာပၸ သလာပၸ ေျပာဖို့ အတြက္ ရွကီရာဂါဂါထြန္ ့လူး အခန္းဆီသို ့ တက္လာခဲ့တယ္ ။သမီးေတာ္အခန္းေပါက္ေရာက္ေတာ့ တံခါးကို ေခါက္ ၊ ဘာသံမွ မၾကားတာနဲ့ တံခါးကိုဖြင့္ျပီး ဝင္ ။ အထဲမွာ ဘယ္ေခြးတေကာင္ ေၾကာင္တျမီး မွ မရွိ ။ဪ ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ့ ကာရာအိုေကမ်ားသြားၾကေလသလား ၊ စပါး( SPA) ထဲသြားျပီး အေၾကာအခ်ဥ္ေလွ်ာ့ေနေလသလား ။ေရွာ့ပင္းစင္တာစံုေအာင္ပတ္ျပီး ေတြ့သမွ်ဝယ္ေနၾကေလသလား ။ အင္းေလ ငါရွာသမွ် သူတို့ အတြက္ပဲ ဟာ သံုၾကပေစ ျဖဳန္းၾကပေစ ။ ဒီေလာက္ေလးမ်ား ဘာအေရးလည္းေပါ့ ။ သမီးတေကာင္ က်ားတေထာင္ အဲေလ ႏြားတေထာင္ ေပမဲ့ စိတ္ေတာ့ မပူလွ ။ မပူဆို သမီးေတာ္ အနားမွာ ေဘာ္လီကပ္ ..အဲ.. ေဘာ္ဒီကပ္ ၂ေယာက္က အျမဲ ရွိေနမင့္ပဲ ဟာ။
အဲသလိုနဲ့ စကားေျပာစရာ မိန္းမ ကလည္း အနားမွာ မရွိ ။ သားေတာ္ နဲ့ သမီးေတာ္ေတြကလည္း အျပင္ထြက္ လမ္းသလားေနၾကတာနဲ့ ေအာင္နက္ၾကီးတေကာင္ထဲ ေငါင္စင္းစင္း ျဖစ္လာသမို ့ အခန္းထဲက သူ ့ပန္းသီး လက္ပတုတ္ေလး အသာဆြဲျပီး ဗီအိုင္ပီ အျမန္ႏွဳန္းနဲ့ဆက္ထားတဲ့ အိမ္သာနတ္ကိုသံုးလို့ ေခတ္နဲ့အျပိဳင္ ကမာၻ ့ရြာၾကီးထဲ လည္ရေအာင္ အေဖ့ဘုတ္ စာမ်က္ႏွာထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ နဲ့ ရြာလည္ေနတာေပါ့ကြယ္ ။ အဲသလိုနဲ့ ရုတ္တရက္
“အံမာေလး ေသာက္က်ိဳးနဲ ၊ ငါ့ မ်က္ႏွာၾကီးထဲ ဝင္ဆဲသြားလိုက္ၾကတာေတြ မနည္းပါကလား ကြယ္ရို ့ ။”လို့ ထေဟာင္မိလိုက္သတဲ့ကြယ္။
အျဖစ္ကေတာ့ ဒီလိုပါ ၊ ေအာင္နက္ၾကီးရဲ ့ ဖဘမွာ ရွိရွိသမွ် သူေတြ ဝင္ျပီး ရွစ္.. ေတြ တေထာၾကီး ၊ မေအေပးျပီး ႏွမယူ၊ ..ခ်ီးျမွင့္ဂုဏ္ျပဳျခင္းခံရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ငါသိ ငါတတ္ ဘယ္သူ ဘာပဲေျပာေျပာလုပ္မွာပဲလို့ ေခြးရူးေခြးတမ္း ရမ္းမိခဲ့သမွ် ၊ ျမင္ ျမင္ သမွ် သူေတြကို ဖရင္းလုပ္ထားမိသမွ် ခုေတာ့ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အတြယ္ခံလိုက္ရတာပဲ ေပါ့ကြယ္။
ဒီလုိနဲ့ ေအာင္နက္ၾကီးတေကာင္ အျမီွးညပ္ခံေနရသလို အီလည္လည္ၾကီး နဲ ့ပဲ ညေနေစာင္းပါေလေရာ ။ ဝုိင္းေနၾကတဲ့ မဒမ္ကေတာ္ ေဘာ္ေဘာ္ေတြ အဖြဲ ့လည္း အသီးသီး ျပန္ၾကေလျပီေရာေပါ့ ။ ေလဒီဂုတ္က်ားကလည္း ေရမိုးခ်ိဳး အလွျပင္နဲ့ မျပီးနိုင္ေတာ့။ မိုးကလည္း တစ တစခ်ဳပ္လာ ။ သားေတာ္ေမာင္တေယာက္လည္း အျပင္မွာ ေသာက္လာတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ အိမ္လည္းျပန္ေရာက္ ေမွာက္လည္းေမွာက္ ။ သူ ့အခန္းသူဝင္သြားေတာ့ ေတာ္ကီပြားခ်င္ေနတဲ့ေအာင္နက္ ေနရခက္ေနတယ္တဲ့ ။
သမီးေတာ္ တေယာက္ အိမ္ျပန္မေရာက္ေသးပါလား ။သူမ လက္ကိုင္ဖံုးကိုဆက္ေတာ့လည္း လူၾကီးမင္းနွင့္သာ ေတြ ့ေနရ။ ေလဒီဂုတ္က်ားမ ကိုေမးၾကည့္ေတာ့လည္း ဘာမွမသိ ။ ခက္တာပဲ ။မိုးၾကီးတစတစ ခ်ဳပ္လာတာနဲ့ အမွ် ေအာင္နက္ၾကီး ရင္ေတြ တစတစ ပူေလာင္လာေတာ့တယ္ ။တညလံုး အိပ္မရ ။ သမီးေလး တေယာက္ထဲမို ့ ဖူးဖူးမွဳတ္ခ်စ္ရေလတဲ့ ဖခင္ေမတၱာေတာ့ ရွိပါေလရဲ ့။ ညသန္းေကာင္ေက်ာ္ျပီ မျဖစ္ေခ်ဘူး လို့ သမီးေတာ္ အိပ္ခန္းကို ဝင္ျပီး ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့မွ စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ စာရြက္တရြက္ ေတြ ့လို့ ကမန္းကတမ္း ဖတ္ အျပီး မွာ ေတာ့...ေအာင္နက္ၾကီးတေကာင္လည္း အသားေတြ တဇတ္ဇတ္တုန္ ၊ မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ ၊ဇက္ၾကီးလိန္ လို ့၊ ေနရာမွာတင္ ဗိုင္းကနဲ လဲက်သြားရေလသတဲ့ကြယ္။
စာထဲမွာေရးထားတာေလးကေတာ့...
သို ့ ခ်စ္ ဒယ္ဒီနဲ့မာမီရွင့္
သမီး ခ်စ္သူ “ကိုေပါေခ်ာင္ေကာင္း” ေနာက္ကို လိုက္သြားပါျပီရွင့္ ။ သူနဲ့သမီး ေမတၱာမွ်ေနၾကတာ ၾကာပါျပီ။ ဒယ္ဒီ မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ သေဘာတူတဲ့ ဒယ္ဒီ့မိတ္ေဆြ ေရပုတ္ေျမာင္းပိတ္ စီမံကိန္းက သေဌး “စတီဗင္ဖင္ရန္း” အသက္ၾကီးၾကီးကို သမီး မခ်စ္ပါဘူး ရွင့္။ သူတို့အလုပ္ဆီ ေခၚလည္တံုးက ေတြ ့ခဲ့ရတဲ့ ေျမာင္းတူးအလုပ္သမား ကိုအေခ်ာင္ နဲ့ သမီးတို့ လူငယ္ခ်င္း ေမတၱာမွ်ေနတာကို ဒယ္ဒီတို ့သေဘာမတူမွန္း သိတဲ့အတြက္ ခုလို လိုက္သြားရတာပါ ။သမီးတို ့ခ်စ္ျခင္းကိုမခြဲပါနဲ့ေနာ္ ။ သမီးတို ့ကိုလိုက္မရွာပါနဲ့ ။
မွ/ ခ်စ္သမီးမိုက္ ရွကီရာဂါဂါထြန္ ့လူး..
ဪ.. ေခြးတတ္ၾကီး ေအာင္ေဇာ္နက္မင္းတေကာင္ သူ ့အတတ္သူစူး လို ့မေတာ္ခ်င္ပဲ ေတာ္ရေတာ့မဲ့ တရက္သမုတ္၊ တရုပ္သမက္ေလး ေပါေခ်ာင္ေကာင္းရဲ့ ျပီတီတီ မ်က္ႏွာေပးကို အခါခါ ျမင္ေယာင္ရင္းျဖင့္ ေတာက္ေခါက္ရင္းနဲ့ တဥတည္းေသာ သမီးေတာ္အရင္းေခါက္ေလးအား ယူၾကံဳးမရ ႏွေျမာတသစြာ ျဖင့္ ေနာင္တေတြ တေလွၾကီးရလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ အရာရာဟာ ေနာက္က်သြားခဲ့ေလျပီေပါ့ကြယ္...
(ခုတေလာ ေခတ္စားေနတဲ့ ေရာဂါဆန္းၾကီးတခုရဲ့လွဳိင္းကုိ အမွီလိုက္စီးရင္းနဲ့ ေရးမိေရးရာ ေရးလိုက္ပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္မွဳမ်ားရွိပါက တမင္တိုက္ဆိုင္မွဳမ်ားသာျဖစ္ပါေၾကာင္း ..း))
ဤစာပိုဒ္ထက္ အဆ တစ္ေထာင္တစ္ေသာင္းမက ေကာင္းမြန္ ထိမိတဲ့ စာကဗ်ာကို ရွဳစားလိုပါက ဤေနရာတြင္ ဖတ္ရွဳအားေပးနိုင္ပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။
ေခြးတတ္ၾကီးပံုအား ဂူဂယ္မွ ရွာျပီး ထပ္ဆင့္ဖ်က္ဆီးထားပါသည္..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
13 comments:
Ki Ki Bravo!Very good satire for Royal Dog Family.
အင္း..
အမႏွယ္.. ဒီေလာက္ဖုန္းတန္ခိုး ၾကီးေနတဲ ့
သူေတြကို ေခြးနဲ ့မွ ႏိႈင္းရက္တယ္ဗ်ာ.။
ငရဲၾကီးေတာ ့မယ္၊ မိုးၾကိဳးပြတ္ အဲ ပစ္ေတာ ့
မယ္။ ကားကိစၥမွ မဟားဒယားေတာ ့ မၿဖစ္
ေလာက္ပါဘူးလို ့ ကားေနရင္းပဲ ကြ်န္ေတာ္
ေတြးမိဒယ္။ မိုးနတ္မင္းလည္း ဒီတစ္ခ်ီေတာ ့
ၾကည္ ့မေနေတာ ့ဘူးထင္ဒယ္( လႊဲေနမွာ)
ဖန္တစ္ရာထပ္ေအာင္ ခံေနရသူၿခင္းမို ့
ၿငီးလိုက္မယ္ အမယ္ေလး ကယ္ေတာ္မူၾကပါ။
အဲ.. ကြ်န္ေတာ္ ့နာမည္ထည္ ့သံုးထားပါလား.
ေနာက္ မူပိုင္ခြင္ ့နဲ ့တိုင္မယ္ေနာ္၊ ကိုေၿပာင္ ့
ကို..။
ဒါပဲ..။
ၾသ ခ်စ္ကိ ခ်စ္ကိ
ေခြးစကားလည္း တတ္ ... ေခြးဇာတ္ခင္း ရာမွာလည္း ထူးခၽြန္လွပါေပတယ္
ဒါနဲ႕ ေခြးတတ္ႀကီး ေအာင္ေဇာ္နက္မင္း က လာခဲ႔ အုန္းတဲ႕
ခင္မင္တဲ႕
ေရႊစင္ေခြး အဲ ဦး
ေခြးတတ္ၾကီး....သူ႕အတတ္ သူစူး လို႕ မေတာ္ခ်င္ဘဲ ေတာ္ရေတာ့မဲ တရက္သမုတ္ေလးရယ္
ရထူးဂ်ီးဂ်ီးလိုခ်င္တဲ့သူကို ေခြးေယာက္ခမရထူးေပး ျပီးရင္ ေခြးလင္ဂ်ီးရထူးပါေပးလိုက္စမ္းပါေအ့ သူ႕ကေတာ္ ေလဒီဂုတ္က်ားကိုလဲ ေပါေခ်ာင္ေကာင္းျပီတီတီ တေကာင္နဲ႕ထပ္ပို႕လိုက္ရင္ ယူက်ံဳးလို႕မရေအာင္ ေနာင္တေတြ တေလွဂ်ီး ထပ္ရျပီး တခါတည္း အသက္ထြက္ခိုင္းလိုက္ျပီးေရာဗ်ာ ေခြးတတ္ဂ်ီးဆိုးရာဂတိ လားပါေစ
ေတာ္သလင္းဇာတ္အခင္းပိုင္တဲ့ဖြကိ
ခင္မင္တဲ့
စစ
ဖြား ကိ ေနာ္
ေတာ္ေတာ္ တတ္
အစအဆံုး မ်က္ေတာက္မခက္ပါးစပ္မပိတ္တမ္း ရီ ျပီး ဖတ္သြားပါတယ္
လွိဳင္ဘြား(သီခ်င္းအိမ္)
အားပါး... အစ္မေရ...
ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေခြးဇာတ္ ပီပီျပင္ျပင္ကို ခင္းထားႏိုင္တာပဲ...
တကယ္အျပင္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အတုိင္းပဲေနာ္...
ေရးခ်က္က ပိုင္ပါ့ဗ်ာ...
ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္...
ဒါနဲ ့ေခြးဇာတ္က အဆံုးမသတ္ေသးဘူးနဲ ့တူတယ္...
ဆက္ခင္းေနတုန္းထင္တာပဲ...
ေအာက္ေစာ္နံမင္းရဲ့ အေဖ့ဘုတ္ ရွိရင္ ေပးဦးေလ အစ္မ။ အဟီး ကေလာ္တုတ္ခ်င္လို ့ အဲ ေလ လိုက္ခ္ လုပ္ခ်င္လို ့ပါ။ ကဲကဲ ဘာမွ မေျပာေနနဲ ့ေတာ့ ပိုလို ့ လွ်ံလို ့ သူမ်ား ေရာင္းတာပါတဲ့ဗ်ဳိး။
(ဒင္းက ခရစၥတီကၽြန္း မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး သတ္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ပဲ)
ဟားဟား!! မကိကိတို႔လုပ္လိုက္မွပဲ ေအာင္ေဇာ္နက္မင္းတဲ့ကြာ ရီလိုက္ရတာ၊ အဲ့ဒါေပါ့ ဒီေခြးၿမီးေကာက္ေတြကို က်ည္ေတာင္ပဲစြပ္ေပးေပး ခ်ိတ္ထဘီပဲဝတ္ေပးေပး အေျဖာင့္ျဖစ္မလာႏိုင္ဘူးဆိုတာ။ ဖ်င္းလိုက္သမွ ေက်ာင္းသားခေလးတေယာက္ေလာက္ေတာင္ လူၾကားသူၾကားစကားမေျပာတတ္တဲ့ ခ်ာတူးလန္က သူ႔ေလာက္တတ္သိသူမရိွေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဒီလိုအေျပာခံရဖို႔ အၿမီးတႏွံ႔ႏွံ႔နဲ႔ ေတာင္းဆိုေနသလိုပါပဲ မကိကိေရ။
ဖတ္ေနရင္း မ်က္ႏွာ အေၾကာအခ်င္ေတြပါ ေလွ်ာ႔သြားတယ္
ရယ္ရလို႔..
မကီ.. မကီ..
စိတ္ကူးမွ ရတတ္ပေလ.. ပိုစ္႕ထဲက ဇာတ္ေကာင္ေတြကို ျမင္ေယာင္မိရင္း အသံထြက္ေအာင္ရယ္ျပီး ဖတ္သြားတယ္ဗ်ိဳ႕..
မခ်ီးက်ဴးဘဲ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သေရာ္တတ္ပါေပရဲ႕။
ရီရတယ္... ေတာ္တယ္ကြာ...ကိတို႔ကေတာ႔
ေရးတတ္လိုက္တာကိကိရယ္။
ေကာင္းလိုက္တာ။
မမကိက
ဒီလိုစာ အေတာ္ အေရးေကာင္းတယ္။
လန္ေနတာပဲ
:D
ဟိုက္ ေဆာ္ခ်က္ကေတာ့ လန္ထြက္တယ္။ း) ရယ္သြားပါေၾကာင္း
ခင္တဲ့
ေမသိမ့္
Post a Comment