သင္ေသသြားေသာ္ ၊ သင္ဖြားေသာေျမ သင္တို့ေျမသည္ ၊ အေျခတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။ [ေဇာ္ဂ်ီ ]

အမွတ္တရ အလြမ္းပံုရိပ္မ်ား .. (၁)

22 comments:

Anonymous said... | Thursday, January 21, 2010 10:59:00 PM

ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာျဖစ္ျဖစ္ နာမည္ေနာက္ကေန အျမီးေတြအမ်ားၾကီးလိုခ်င္ခဲ့တာ.. အဲဒီလို သိရိ ဘာညာဘာညာေတြပါလိုခ်င္ခဲ့တာေပါ့..။
မသိခင္အခ်ိန္ကေပါ့ေလ.. နားလည္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့... အဲဒီဘြဲ့ဆိုတာမ်ိဳးက ေစတနာမပါပဲ..သူတို့လိုတဲ့ေနရာကို ကိုယ့္အက်ိဳးေမ်ွာ္ကိုးပီးလွဴလိုက္ရင္ ရပါလားဆိုတဲ့ အသိတရားနဲ့ ေ၀ါင္ေ၀ါင္ေရွးလိုက္ပါတယ္။

တကယ္လိုေနတဲ့ေနရာေတြ လိုအပ္ေနတဲ့ေနရာေတြမွာပဲ အက်ိဳးရိွရိွအသံုးခ်ခ်င္တယ္။ အဲဒီ မဟုတ္ကဟုတ္ကဘြဲ့ ကိုယူပီးမ်က္ႏွာေျပာင္မတိုက္ရဲဘူး။


ဘြားကိရဲ့ ရီစရာေလးေတြေရးပါဦး ေခြးပံုျပင္ေတြ ေမ်ာက္ပံုျပင္ေတြေပါ့..။

မိုးမင္းၾကီး

Khyl said... | Thursday, January 21, 2010 11:01:00 PM

လိမ္ပ်ံၾကီးေတြ ရပ္ထားတာမ်ား.. ခန္႕မွခန္႕.... အဟြတ္

ဝက္ဝံေလး said... | Friday, January 22, 2010 12:06:00 AM

ဟိဟိ မကိေရ ဖတ္သြားတယ္ ေရႊတဂံုဘုရား အေရာင္မွိန္သြားတာေတာ႕ ေက်နပ္ဘူးရယ္ ဟြင္႕

Anonymous said... | Friday, January 22, 2010 12:06:00 AM

ဟူးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

အိုက္ခီေလာက္ said... | Friday, January 22, 2010 12:21:00 AM

ျပန္လာမန္ ့မယ္ အခဲမေက်ေသးဘူး အဟြန္း ေသခ်ာဖတ္ျပီး အခဲမေက်မယ့္ဟာေလးေတြကိုလိုက္ရွာလိုက္အုနး္မယ္ ဟတ္ဟတ္

ညလင္းအိမ္ said... | Friday, January 22, 2010 12:30:00 AM

ဒါတို ့ေျပ ဒါတို ့ေျမ တို ့မပိုင္တဲ့ ေလ..(ပ်ံ )

ေဟာဗ်ာ ေရးလည္းေရးတတ္ပါေပတယ္...

အိမ္အျပန္တပတ္က အေတာ္ေပ်ာ္ခဲ႔မွာပဲေနာ္...

အိုက္ခီေလာက္ said... | Friday, January 22, 2010 12:31:00 AM

ေအာ္ ေအာ ္ေရႊျပည္ၾကီးျပန္သြားတာ ကုသိုလ္ေတြေတာ္ေတာ္ပြားခဲ့ရတယ္ေပါ့ေလ အမား
ျမင္သမွ်ေတြ ့သမွ်ေတြက ေျပာခ်င္စရာေတြခ်ည္းပဲမဟုတ္လား အမား
ႏွစ္ရွည္ စီမံကိန္းနဲ ့အမားကလည္း
မဆပ္ႏိုင္ရင္ ရွိတာကိုျပန္သိမ္း မလုိ ့ေပါ့ဟ အမားကလည္း အ လိုက္တာ ဟြန္း
ဘဲစားဘဲေခ် ငါးၾကင္းဆီနဲ ့ငါးၾကင္းေၾကာ္တာေလ နင့္ကလည္း ဒါေလးေတာင္ မရိပ္မိဘူးလား
ဘယ္ကအေခ်ာင္ေပးမွာမို ့လို ့လည္း ဟ နင့္ကလည္း တံုးလိုက္တာ ငါ့လို ့အမူးသမားေတာင္သိတယ္
ဟဟ

ကုိေအာင္ said... | Friday, January 22, 2010 4:28:00 AM

အိမ္ျပန္ခရီးကို ဖတ္ျပီး ဓါတ္ပုံေတြကို ၾကည့္သြားပါတယ္၊
ဓါတ္ပုံေတြၾကည့္ရင္း အရမ္းကို လြမ္းမိပါတယ္။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said... | Friday, January 22, 2010 5:31:00 AM

ကီရိျပန္ခ်ည္ဘြဲ႔ရခဲ့ေသးလား

thawzin said... | Friday, January 22, 2010 6:30:00 AM

ျမန္မာျပည္ေတာင္ ျပန္ေရာက္သြားေသးသေပါ့။
ျမန္မာျပည္ၾကီးတုိးတက္တယ္လိုျမင္မိဖူးလား
လူေတြေတာ့ က်ိပ္က်ိပ္တုိးေနတာပဲ
ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ဘက္စ္ကားစီးရမွာ ဓါတ္အက်ဆုံးပဲ
၀ိတ္မက်ဘူးဆုိေတာ့ ဖတ္တီးဘုတ္ၾကီးေပါ့
၀ိတ္ခ်ခ်င္ရင္ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ေနေပါ့ဗ်ာ
ဒါဆုိ စိတ္ပိန္ျပီးလူပါပိန္နုိင္မယ္ထင္တယ္ေနာ့

Waing said... | Friday, January 22, 2010 10:33:00 AM

အမိေျမရဲ႕လြမ္းစရာ ရႈခင္းေတြပဲ မကိေရ
၀ိုင္းလည္း ျပန္ခ်င္ေသးရဲ႕

amk said... | Friday, January 22, 2010 12:07:00 PM

က်ြန္ေတာ့္တို ့ လဲ ဒီဇင္ဘာၿပန္တုန္းက နံနက္တိုင္း အင္းယား ကန္ေဘာင္ေပၚမွာ လမ္းသြားေလ်ာက္ေသးတယ္ အန္တီကီကီ နဲ့ ့မဆံုလိုက္၇ဘူး ဟိုုေခ်ာေခ်ာ နဲ ့ အန္တီလား မသိ? :P

ၾကယ္ျပာ said... | Friday, January 22, 2010 1:31:00 PM

မကိေရ ... ၾကယ္ျပာလဲ ခဏျပန္ခ်င္ေသးတယ္ .... ဒီမွာ မီးအၿမဲလာေတာ႔ ပ်င္းတယ္ .. .ျမန္မာျပည္မွာဆိုရင္ အလုပ္ကုိ အခ်ိ္န္ဆြဲလို႔မရဘူးရယ္ ... မီးလာခ်ိန္ဆိုတာနဲ႔ကုိ တက္ၾကြေနရတာ ေရတင္ဖို႔တို႔ မီးပူတိုက္ဖို႔တို႔ေပါ႔ .... ေရႊတိဂံုမွာ ၾကယ္ျပာတို႔လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အဲ႔လိုကုသိုလ္ျပဳဖူးတယ္ ... အရမ္းၾကည္ႏူးဖုိ႔ေကာင္းတယ္ ....ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစ္မပုိ႔စ္ေလးက အလြမ္းေတာ႔နည္းနည္းသက္သာသြားတယ္ ...

မငံု said... | Friday, January 22, 2010 3:42:00 PM

ဘြား..ျပန္သြားျပီ အလြမ္းေတြ သယ္လာတယ္ေပါ့ေလ။ ဘြားေရ..ေျမးလဲ ျပန္ရေတာ့မယ္။ ဟိဟိ ၾကြားလိုက္တာ :))

Anonymous said... | Friday, January 22, 2010 5:55:00 PM

လြမ္းရမွာလား ဘာလားေတာင္ ဘယ္လုိေၿပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ...

ahphyulay said... | Friday, January 22, 2010 7:02:00 PM

ၿၿမန္မာ ၿပည္မွာ လူၿဖစ္လိုက္ရတာ ဗုဒၵဘာသာ ဝင္တစ္ေယာက္
အၿဖစ္ ရလိုက္လို ့ ၿဖစ္ရက်ိဳး နပ္ခဲ ့ေပမဲ ့ မနပ္ခဲ ့ရ တာ
ကေတာ ့ ယူနီေဖာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွာ ညီးေငြ ့
ေနေအာင္ မုန္းေနေအာင္ကို အဆက္ဆက္ ေနခဲ ့ရလို ့ပါပဲ။
တစ္မူးရရင္ တစ္ပဲ လႈတတ္တဲ ့ ခ်စ္စရာ အလြန္ေကာင္း
ေသာ တိုင္းၿပည္ ၾကီးက အခုေတာ ့ ညစ္စရာ အလြန္
ေကာင္းေနရပါၿပီ။
အင္း...ေရးရင္းနဲ ့ မဆိုင္တာေတြ ပါကုန္ၿပီ၊ ေဆာရီး..။

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said... | Friday, January 22, 2010 8:28:00 PM

ကိေရ
လြမ္းေနတာၾကာေပါ့..
ခုတေလာ ေတာ္ေတာ္မအားဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ...
ရန္ကုန္က အမွတ္တရေလးေတြ လာေငးသြားတယ္ေနာ္...

ႏွင္း

သုခုမေလဒီ said... | Saturday, January 23, 2010 12:51:00 AM

အမယ္ ဘယ္တုန္းကဘယ္လိုရုိက္သြားပါလိမ့္။ တယ္လည္း လက္သြက္ပါလားဟရုိ႔။ ကိုယ္ေတာင္မသိလိုက္ဖူး။
ဖန္ဖန္ က်ံက်ံေတြကလည္း ေရးေသး။ (ဂိ)

ကိုခ်စ္ေဖ said... | Sunday, January 24, 2010 2:16:00 AM

ေအာ..မကိလဲ လြမ္းရွာေရာ့သကိုး...
မကိလိုပဲ လြမ္းရေအာင္ လူအမ်ားႀကီးကို လုပ္ေပးေနတာတဲ့
ေက်းဇူးတင္သင့္ပါတယ္ဗ်ာ.
အစစ အျမဲလြမ္းလြမ္းေနရတာလဲ ျမန္မာျပည္သားေတြရဲ့ အထာေပါ့..

Nge Naing said... | Sunday, January 24, 2010 12:02:00 PM

လြမ္းစရာဆိုလို႔ ဖတ္ၾကည့္လိုက္တာ ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ႔ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ kiki ျမန္မာျပည္ သြားမွန္းသိေတာင္ မသိဘူး။

လသာည said... | Sunday, January 24, 2010 6:35:00 PM

ကိေရ..

ဓါတ္ပံုေတြၾကည့္ျပီး လြမ္းသြားတယ္။ အမွတ္တရ တင္ေပးတာ ေက်းဇူးတအားတင္တာပဲ...

ဓါးထက္ထက္ said... | Wednesday, January 27, 2010 12:40:00 AM

မကိကိုသင္ခ်ာတြက္ေပးမယ္ (သင္ေလခ်ာေလ) သူတို ့က (ရ)သိန္းတန္ အိမ္ကို တလ(၁၀၀) က်ပ္နႈန္းေပးသြင္းျပီး ေစတနာသန္ ့သန္ ့့နဲ ့ေနခြင့္ေပးတာဗ် က်ေနာ္တြက္ျကည္ ့ေတာ ့ နွစ္ေပါင္း (၅၈၃ႏွစ္နဲ ့၄လဆပ္မွ)အဲဒီအိမ္ဘိုး ေပးသြင္းလို ့ ျပီးမွာျဖစ္တယ္ ဆုိလိုတဲ ့သေဘာကေတာ ့ လူတေယာက္ဟာ သူတို ့တြက္ထားတဲ ့သက္တန္းအရ (၅၈)နွစ္ ေနရမယ္ဆိုပါေတာ ့ ဒါဆို၇င္ လူတဦးရဲ ့့ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ (၁၀)ဆက္ ေပးဆက္ရပါမယ္ ဒါကိုညီမွ်ျခင္းထိုးလိုက္ရင္ေဆြ (ရ''ဆက္မ်ိဳး ရ"ဆက္)မဟုတ္ဘဲ ေဆြ(၁၀ဆက္မ်ိဳး၁၀ဆက္) သူတို ့ကိုမဲေပးရ မဲ ့သေဘာလံုး၀သက္ေရာက္တာေပါ ့ ကဲရွင္းပါတယ္ေနာ္ သင္ခ်ာၾဆာၾကီး ဓါးထက္ထက္