“စလံုး”တို့ တိုင္းျပည္ မွာ လံုးလံုးေထြးေထြး ေနၾကေသာ ဘေလာဂါ တသိုက္ ၊ သမီးေယာက္ဖု မ်ား ပလူးအလဲ အၾကည္ဆိုက္ ေနၾကသည္မ်ားကို ခုတေလာ မေတြ ့ ခ်င္ မျမင္ခ်င္ အဆံုး ျဖစ္ေနရသည္ ။ ဒီေတာ့လည္း သူတို ့ တေတြခ်ည္းသာ စည္းလံုး ညီညြတ္ေၾကာင္း အင္အားျပ သကဲ့သို ့ ထင္ျမင္စရာ အေျခအေနေတြမ်ား ျဖစ္ေနသည့္ အတြက္ အကၽြန္ုပ္တို ့ “ထဆင္ထူး” သမားေတြလည္း ၊ထထၾကြၾကြ နဲ ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ၊တစိတ္တည္း တဝမ္းတည္း ရွိေနတဲ ့ အေၾကာင္း ကို သိေစလို၍ ဤစာကို ေရးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ( ဤကား အခ်ီး ..... )
ဘေလာဂ္ တကာလည္ျပီး မိန့္မိန္ ့ၾကီး ၊မန့္ မန္ စားတတ္ေသာ (အိုကြယ္ မွားပါတယ္... ေသြ ့ပုခ်ီ )...မိန့္မိန့္ၾကီး ေကာ္မန္ ့ေပးတတ္ေသာ ဘေလာ့တကာလည္ “ ဦးသုေျႏၵ ”ဆိုသူ မွာ ျပီးခဲ့ေသာ ပ္ို ့စ္မွာ သူ ့ကို ေမ့ျပီးခ်န္ထားခဲ့ သည့္ အတြက္ ၊ လူၾကီးျပီ ျပီ စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္ ေနပါ၍ ၄င္း အား ပြဲထုတ္လိုက္ပါသည္ ။ ( ဤကား ... အခၽြန္ )
သိေတာ္မူၾကသည့္ အတိုင္း အလကားရလွ်င္ ေလွကိုေတာင္ စုန္ခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ အျပန္ျပန္ ေလွာ္တတ္သူ အကၽြန္ုပ္ တေယာက္ တပါတ္စာ အလုပ္မ်ား သိမ္းက်ံဳးလုပ္ ျပီး ၊ အနားရသည့္ ရွားရွားပါးပါးရက္ မ်ားမွာ အိမ္တြင္ အလကားေနပါက မီတာတက္မည္ ၊ဟင္းဘိုး ကုန္မည္ ျဖစ္ပါသျဖင့္ ဟိုဟိုဒီဒီလည္ ျပီး ဟိုအိမ္ ဒီအိမ္ တက္စားေလ့ ရွိပါသည္ ။
ယေန ့ ညတြင္လည္း ထံုးစံ အတိုင္း အလကား ဝါးေနၾက အိမ္တအိမ္သို ့ ၊ မဖိတ္ခ်င္ ဖိတ္ခ်င္ ျဖင့္ အဖိတ္ခံ ရပါသျဖင့္ မသြားခ်င္ သြားခ်င္ျဖင့္ သြားျပီး ၊ စားခ်င္ ဝါးခ်င္ သည္မ်ားကို ဝါးရဖို ့ အလို့ ငွာ အခ်ိန္မီ ထြက္လာခဲ့ ပါသည္။ အဆိုပါအိမ္ ကား .. အသင္တို ့ဖတ္ေန လည္ေနၾက နာမယ္ၾကီးဘေလာ့ဂါၾကီးမ်ား စုေဝးေနထိ္ုင္ရာ အရပ္ ျဖစ္ပါသည္ ။ သူ တို့ ေနထိုင္ရာ ၅ ထပ္ တိုက္ေပၚသို ့ ဆာ ေလာင္ မြတ္သိပ္စြာတက္လာေသာ အကၽြန္ုပ္ မွာ ဆြဲေနၾက အစားအစာမ်ား မဆြဲ ရေသးမီ အိမ္ထဲ ဝင္ရန္ အလို့ ငွာ ပိတ္ထားေသာ သံပန္းတံခါးၾကီးေဘးမွ လူေခၚ ေခါင္းေလာင္းေလးကို ဆြဲလိုက္မိခ်ိန္တြင္ ....
“ ဗလတ္ ..ဗလတ္ ..ဗလတ္ ..”
အလိုေလး ၊ ေခါင္းေလာင္းသံက“ ကလင္ ကလင္” ျမည္ရမည့္ အစား အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား ဗလတ္ ျမည္ေနရပါသတုန္း လို ့ အံ့ၾသ သလို ျဖစ္မိရေသးသည္ ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ပဲ အထဲမွ တံခါးလာဖြင့္ေပးသူ အခ်ိန္မီ ထြက္လာ၍ အဆိုပါ အိမ္ထဲသို ့ ဆိုက္ျမိဳက္စြာ ဝင္ေရာက္ရသည္ ။ တံခါးလာဖြင့္ေပးသူမွာ ကိုေညာင္ရမ္း .. ( သမိန္ ေပါသြပ္၏ ေညာင္ရမ္း ေခတ္မစားမီ ကတည္းက သူက မူလ ပထမ ေညာင္ရမ္း ဟု သိရသည္ ) ။ ဟိုေညာင္ရမ္းက ဒါးရွည္ၾကီး ကိုင္တတ္ေပမဲ့ ဒီေညာင္ရမ္းက ေယာင္းမရွည္ၾကီးကိုင္ထားျခင္းေတာ့ ကြာပါသည္ ။ ေယာင္းမၾကီး ကိုင္ ဆို ၊ သူက အိုးသူၾကီး လုပ္ေနသူကိုး ၊“ မဂၤလာပါ” ဟု လက္အုပ္ကေလးခ်ီကာ အျပန္ အလွန္ ႏွဳတ္ဆက္ျပီး သကာလ(အဟက္.. ေရႊ ျပည္ၾကီးမွ လူၾကီးလူေဂါင္းမ်ား အား အႏွီ ႏွဳတ္ဆက္ နည္း အတိုင္း အတုျမင္ အတတ္သင္ ထားျခင္းျဖစ္သည္ ၊ ) ၊ အကၽြန္ုပ္လည္း ကိုယ့္အိမ္ ကိုယ့္ယာ လိုပင္ သေဘာထား၍ စားေတာ္ခန္း ( ထမင္းစားခန္း) ထဲ သို ့ တန္းမတ္စြာ ဝင္လိုက္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ...“ မ ကိ ၊ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္ ” ဟူေသာ ခ်ိ နဲ့ စြာ ႏွဳတ္ဆက္သံ ၾကားရ၍ လွည့္ၾကည့္ မိလိုက္ခ်ိန္တြင္ အံ့ၾသဘြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ယူပစ္လိုက္သလို ပိန္က်သြားေသာ သူ ့ အား ေတြ ့လိုက္ရသျဖင့္ “ ဪ.. သူကပဲ ျပန္ေမးေနရေသးတယ္ေနာ္ ”ဟု စိတ္ထဲ ေတြးမိလိုက္ေသးသည္ ။ အခ်စ္ရဲ့ စြမ္းအားမ်ား ဒီေလာက္ ၾကီးမားေၾကာင္း သူက သက္ေသျပလိုက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ယူ မိလိုက္သည္ ။ ထိုသူကား ၊ ရည္းစားပစ္သြား၍ ( အလိုေလး မွားျပန္ျပီ .. ေသြ ့ပုခ်ီ ) .. ရည္းစား နွင့္ ေခတၱခဏ ခြဲခြာ ေနရပါသျဖင့္ မစားနုိင္ မအိပ္နုိင္ လြမ္းနာ က်ကာ ၂ ေပါင္သာ က်န္ေတာ့ေသာ နာမည္ၾကီး ထမင္းငတ္ ...အဲ့ .. နာမည္ၾကီး ဘေလာဂါ ( လူကေတာ့ ခပ္ငယ္ငယ္ပါ .. စားေကာင္းေအာင္ ေျမွာက္ ေျပာရေသးသည္ ) “ကို မွ်စ္ခ်ိဳးဟင္း” (ျမစ္က်ိဳးအင္း) ပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။ သူ နဲ့ အလႅာပ သလႅာပ စကားအနည္းငယ္ ေျပာ ေနခိုက္မွာ ေရနံတြင္း အလုပ္သမားၾကီး“ အျဖဴေလး” ဆိုသူ ပုဂၢိဳလ္တပါး အလုပ္ဆင္းျပီး ေညာင္းညာစြာျဖင့္ ျပန္ေရာက္လာသည္ ။ ပညက္သြားရာ ဓါတ္သက္ မပါသူေပမို့ အနွီ အျဖဴေလး ဆိုသူ မွာ ဂြမ္းပံုကဲ့သို ့ ျဖဴ ဆြတ္ဆြတ္ေလးေတာ့ မဟုတ္ရွာပါ ၊၊ ကုလားမင္းသား “ အမိတဗဂ်မ္း” ကဲ့သို ့ ေသာ ရုပ္ရည္ေလး သနားကမားေတာ့ ရွိရွာပါသည္ ။ တခုခု ဆို အမိ ကို တတတ္ေသာ ကိုဗဂ်မ္း တျဖစ္လဲ ထို သူက အကၽြႏု္ပ္ အား ၊ မခို ့တရုိ ့ျဖင့္ ႏွဳတ္ဆက္စကားဆိုျပီးသကာလ ေရနံ ေတြ ေပပြေနေသာကိုယ္ခႏၵာ ၾကီးအား ေဆးေၾကာ သုတ္သင္ရန္ အလို့ငွာ ၊ ေရတြင္းေလး ဆီသို့ အေျပးကေလး သြားျပန္ေလသည္ ။
အကၽြနု္ပ္ မွာေတာ့ ဗိုက္ထဲမွ ပိုးေပါင္း တသိန္းက ဒို ့အေရး ေအာ္ေနၾကျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ၊ဂနာ မျငိမ္ ျဖစ္ေနရွာရသည္ ။ ကိုေညာင္ရမ္းၾကီး လက္စြမ္းျပေနသျဖင့္ ထြက္လာၾကေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား၏ ေမႊးၾကိဳင္သင္းပ်ံ ့လွေသာ ရနံ ့မ်ားက ကၽြန္ပ္၏ ႏွာဖ်ားဝ မွာ ကလူ၏သို ့ ျမွဴ၏သို ့ ဆိုသလို ဆြဲေဆာင္ ျဖားေယာင္းေနၾကရာဝယ္ ..ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျပီး ေသြးအခ်ိဳဓါတ္မ်ား နဲပါးေနေသာ အကၽြနု္ပ္ မွာ ရင္ တဒိန္ဒိန္း ခုန္၍ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာရျပီ ျဖစ္သည္။ သို ့ေပမဲ့လည္း ထမင္းဝိုင္းစရန္၊ လူမစံုေသး၍ ေစာင့္ရေပအံုး ေတာ့မည္ ။ ထို အခ်ိန္ဝယ္ ဖံုးသံ ၾကားရသည္ ။ ကၽြဲျမီး အနည္းငယ္ တိုခ်င္စရာ အေၾကာင္း ကို ဖံုးဆက္ ေျပာျခင္းပါေပ ။ ဘေလာ့တကာလည္ ၊ဆရာၾကီး ဦးသုေျႏၵ ဆီမွ အခ်ိန္အနည္းငယ္ လင့္မည့္ အေၾကာင္း မက္ေဆ့ျဖစ္ျပီး အရင္စားႏွင့္ၾကဖို့ ေျပာေပမဲ့ သူ ့ကို ေၾကာက္ၾကေသာ တပည္ ့ေက်ာ္ၾကီးမ်ားမွ တုပ္တုပ္မလွဳပ္ ၊ ဆရာလာမွ ဝိုင္းစ ပါမည့္အေၾကာင္း ေၾကာင့္ အကၽြနု္ပ္မွာ အဆာရုပ္ကို ဟန္လုပ္ကာ မခ်ိသြားျဖဲေလးနွင့္ ေစာင့္ေနရေပေတာ့သည္ ။ စိတ္ထဲ မေတာ့ အနီွ လူသားမ်ား အား.. !@#w$%^&*()_+ စသျဖင့္ ေမတၱာ ပို့လွ်က္ရွိပါသည္ ။
လာပါျပီ၊ လာပါျပီ၊ ေလဘာတီ မျမရင္ေတာ့ မဟုတ္ ၊“ ေလပါတီ ဦးသုေျႏၵ ” တေယာက္ ၆ လဗိုက္ၾကီး ေပြ ့ပိုက္၍ ၅ ထပ္ေပၚသို့ ေမာပန္းစြာတလွိမ့္လွိ္မ့္ တက္လာေတာ့သည္ ။ မ်က္ႏွာကလည္း ျပံဳးျဖီးျဖီး နဲ့ ၊ အျပစ္ရွိသူ ဆိုေပမဲ့ သူ ့မဟုတ္တဲ့ အတိုင္း“ ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို့ ဆာရင္ စားထားဖို့ေျပာသား နဲ့” ဘာညာ သာရကာ သူ ့အျပစ္ ကို သူမ်ားအျပစ္ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာလိုက္ေသးသည္။
ဗိုက္ထဲမွာ တရုပ္မသာဗံုတီးသလို တဂီြဂီြ တဂြမ္ဂြမ္ ျမည္ေနၾကေသာ အကၽြနု္ပ္ တို ့ တသိုက္လည္း သူ ေျပာတာ ဂရုမစိုက္အား၊ ေနာက္က်ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း မေမးအား ေတာ့ပဲ ၊ တက္ညီ လက္ညီ နဲ့ ထမင္းပြဲ ျပင္ဆင္ ျပီး ေခါင္းမေဖၚတမ္း စားျဖစ္ၾကသည္ ။ ( ဤ ေနရာတြင္ အစက ကိုေညာင္ရမ္း၏ လက္ရာ စားခ်င္ဖြယ္ရာ မ်ားကို ဘေလာဂါတို့ ထံုးစံ အတိုင္း ဓါတ္ပံု ေဝေဝ ဆာဆာျဖင့္ ေဖၚျပေပးရန္ ရည္ရြယ္ ပါေသာ္လည္း ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ ေနသူတို ့၏ ထံုးစံ အတိုင္း ၾကိဳက္မရွက္ ငတ္ မရွက္ဆို ေတာ့ လက္သြက္ ေျခသြက္ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ ဝိုင္း တြယ္ လိုက္ၾကပါသျဖင့္ ဓါတ္ပံု တပံုမွ် မရုိက္ယူလိုက္ရပါေၾကာင္း ဝမ္းနည္းစြာ အစီရင္ ခံအပ္ပါသည္ ။ ဒီေတာ့ စာသားျဖင့္သာ မ်က္စိ အေညာင္းခံ ဖတ္၍ အာရုံ ယူၾကပါရန္ ေတာင္းပန္ အပ္ပါသည္) ။
“ ကိုေညာင္ရမ္း၏ လက္ရာမ်ား ”
-ဝက္သားဆီျပန္ဟင္း ။ျငဳတ္ေရာင္ နီရဲရဲ ၊ အဆီအနွစ္ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္၊ ဝက္သားတံုးလက္တသစ္ တံုးမ်ားကို ဗမာဆန္ဆန္ နူးအိ ေနေအာင္ ခ်က္ထားသည္ ။
-ပဲၾကီး ႏွင့္ ဆူးပုတ္ရြက္ ဟင္းရည္ ၊ အေနေတာ္ နူးျပီး ေသာက္၍ ေကာင္းသည္။
-ငပိေရ ႏွင္ တို့စရာမ်ား ( သခြားသီး ၊ ရုံပတီသီးအေတာင့္ေသးေသးးျပဳတ္ ။ ဆူးပုတ္ရြက္ ။ စသျဖင့္) .. ငပိရည္ ပန္ေထြ ေဖ်ာ္မွာ - ဟင္းရည္ေသာက္ ပန္းကန္လံုးၾကီး တလံုုးစာ အျပည့္ ။ အစြမ္းကုန္အားေပးလိုက္ၾကသျဖင့္ ခဏတာ အတြင္း ခါလီ ျပသြားရွာ၏ ။
- ဗာလေခ်ာင္ေၾကာ္ ။ မစပ္ တစပ္ေလး။
- ေဂၚဖီရြက္ေၾကာ္ ပူပူေလး ၊ ( ဆရာၾကီး အိမ္ထဲ ဝင္လာမွ ကမန္းကတန္း ေၾကာ္ ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ရွဴးရွဲ ေၾကာ္ျပီးခ်က္ျခင္းစားမွ အရသာ ရွိသည္ ဆိုျပီး အိုးသူၾကီးက ေစတနာျဖင့္ ေနာက္ဆံုးမွ ေၾကာ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္ ၊)
တကဲ့ ဟင္းက အခုမွ လာခ်သည္ .... “ပုစြန္ေပါင္းထုတ္ ” တဲ့ ၊ တသက္ နဲ့ တကိုယ္ ခုမွ စားဖူးျခင္းျဖစ္သည္ ။ ပုစြန္၊ မွ်စ္ေသးေသး အေခ်ာင္းမ်ား ၊ၾကက္သြန္ နီ ၾကီးၾကီး ခပ္ထူထူ လွီး၊ စပါးလင္ ေထာင္းျပီး အရည္ ညွစ္ ၊ဆန္မွဳန့္ တို့ တြင္ ဆား၊ ၾကာညိဳ ့၊ဆႏြင္းမွဳန့္ အနည္းငယ္ ထဲ့ ေရာသမေမႊျပီး ငွက္ေပ်ာရြက္ ဖက္ျဖင့္ ထုတ္ကာ ျပန္ေပါင္းထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ စားလို့ အလြန္ ေကာင္းပါသျဖင့္ အိုးၾကီး တအိုး အျပည့္လည္း ခဏ အတြင္း ကိစၥေခ်ာ သြားရွာ သည္ ။ မွ်စ္ပါသျဖင့္ မွ်စ္ခ်ိဳးဟင္း ဆိုသူ က အမ်ားဆံုးစားျခင္းျဖစ္ျပီး ေနာက္တၾကိမ္ ထပ္လုပ္ေကၽြးရန္ အားလံုးက တညီ တညြတ္ ထဲ ေတာင္းဆို လိုက္ၾကသည္ ။
ထမင္းဝိ္ုင္းအျပီး ၊ ဗမာ ပီပီ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ၾကရင္းေျမပဲဆံေလးဝါးရင္းျဖင့္ အလႅာပ သလႅာပ စကားမ်ားေျပာျဖစ္ၾကသည္ ။ ဆရာ သုန္ တေယာက္ သူ ၏ ေရေႏြးၾကမ္း ဋီကာ ခ်ဲ ့ ျပန္သည္ ။ ေဟြ ကမ္း တဲ့ .. ေဟြ ( 回 ) = ျပန္လည္လွည့္ပတ္လာသည္ ။ ကမ္း (甜) = အခ်ိဳဓါတ္။
အဲ့ဒီလဖက္ေၿခာက္က အခ်ိဳ့ေသာ လဖက္ေျခာက္မ်ားလို့ ေသာက္ျပီး တာႏွင့္ ခံတြင္းထဲမွာ ခါးသက္သက္ အရသာ မက်န္ေစခဲ့ေၾကာင္း၊စစျခင္းေသာက္ လိုက္ခ်ိန္မွာ အနည္းငယ္ ခါးသက္ သေယာင္ရွိေပမဲ့ သင္းပ်ံ ့ေသာ လဖက္၏ သဘာဝ ပင္ကိုယ္ အေမႊးရနံ ့ နဲ့ အခ်ိဳဓါတ္ကေလးက ေရေႏြးၾကမ္းကို ျမိဳခ် ျပီးခ်ိန္ မွ သာ ျပန္ေပၚ လာတတ္ေၾကာင္း .. ျမြက္ၾကားျပန္သည္။ ဪ.. ဆ ..ဆရာၾကီးဆိုတဲ့ အတိုင္း သိတာေတြေရာ မသိတာေတြ ေရာ .. ေရာ ေရာ ခ်တတ္သူ ျဖစ္သည္ ။
ဒီလို နဲ့ ေရာက္ရာေပါက္ရာ ေထြရာ ေလးပါး ရွစ္ပါးမက ေျပာလိုက္ၾက ၊ တဟားဟား ရယ္လိုက္ၾက နွင့္ ရွိေနခ်ိန္မွာ မွ်စ္ခ်ိဳးဟင္းက ငါးမုတ္ေၾကာ္ တပန္းကန္ၾကီးေၾကာ္ လာျပီး ဧည့္ဝတ္ ျပဳ ျပန္သည္ ။ ဤတြင္ စပ္စပ္စုစု ရွိျပီး မ်က္ေစ့လွ်င္ေသာ ကၽြန္ုပ္ မွာ အႏွီသေကာင့္သား ၅ ေယာက္၏ ျပံဳးျဖီးျဖီး မ်က္ႏွာေပးမ်ားကို သတိျပဳမိလိုက္ေလသည္ ။ ၅ေယာက္ဟုဆို၍ မ်က္စိ မလည္ေစခ်င္ပါ ။ ဆရာသုန္ ၊ ကိုေညာင္ရမ္း၊ မွ်စ္ခ်ိဳးဟင္း၊ အျဖဴေလး တို့ အျပင္“ တရုပ္ကက္ဆက္” ဆိုသူ တဦးရွိေသးသည္ ။တခ်က္ တခ်က္မွ ထ၊ ထ ျပီး အသံထြက္တတ္သျဖင့္ ဤ အမည္ တြင္ရျခင္း ျဖစ္ေပမည္ ။ ျပံဳးျဖီးျဖီး မ်က္ႏွာေပးအေၾကာင္းျပန္စပါမည္ ။သူတို ့ ၅ ဦးသား မရုိးမရြ မ်က္ႏွာေပးမ်ား ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို စပ္စုလို ( ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ သိလို စိတ္ ဟု အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူ ၾကေစလိုပါသည္) ျဖင့္ အကၽြႏု္ပ္ ေမးျမန္းလိုက္သည့္ အခါတြင္ မေတာ့၊ ေျပာလည္း ေျပာခ်င္ ၊ ဘယ္က စ၍ ဘယ္လို ေျပာရမွန္း မသိ ျဖင့္ တေယာက္ ကိုတေယာက္ လက္ညွိဳးထိုး လႊဲခ် တတ္ေသာ လူ ့သေဘာ ကို ဤ ေနရာတြင္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ ့ရွိ လိုက္ရေပေတာ့သည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဖိုးဆိုခ်င္ ျဖစ္သူ မွ်စ္ခ်ိဳးဟင္းမွ စတင္၍ သူတို ့ လူျပိဳၾကီး၊ လူျပိဳေလး ၄ေယာက္၏ အေပၚထပ္ႏွင္ ့ ေအာက္ထပ္ဇာတ္လမ္းကို ဤသို ့စတင္ အစီရင္ ခံပါေတာ့ ေလေတာ့ သတည္း ။ . . .
( ဆက္ေရးရန္ ၾကံရြယ္ ေပ မဲ့ အလကားရ၍ မတရား တနင့္ တပိုး စားလာေသာ ေစတနာ ဗလပြ ဟင္းမ်ားေၾကာင့္ အကၽြနု္ပ္မွာ ေလပြ ျပီး မရွဴ နုိင္ မကယ္ နုိင္ ျဖစ္ လာ ပါသျဖင္ ့ ဆက္လက္ေရးသားရန္ ျငိမ္သက္ နုိင္စြမ္း မရွိေတာ့ပါသျဖင့္ ဤ ေနရာတြင္ တေထာက္ နားပါမည္ ။ ေထြလာကားေလးမ်ားၾကည့္ အျပီး တကဲ့ ဇာတ္လမ္း ၾကီးကို ျပသခါနီး မွာ မီးပ်က္သြားရ သလိုမ်ိဳး ဆန္ ့တငင္ငင္ျဖစ္ရသည္ဆိုလွ်င္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျပီးပါျပီ ဟု ဤေနရာတြင္ စာတမ္းထိုး ထားလိုက္ပါမည္ ။)
ဤ စာ ကို ဖတ္ ေနစဥ္ အတြင္း အနီေရာင္စာသား ထူထူ မ်ားျဖင့္ ေဖၚျပထားေသာ ဗလပ္ ဗလပ္ ဗလပ္ ၊ ေဂၚဖီရြက္ေၾကာ္ ႏွင့္ ငါးမုတ္ေၾကာ္ မ်ား ကို သတိျပဳေစ လိုပါသည္ ။ ဆားပုလင္း ႏွင္းေမာင္ မဟုတ္ေပမဲ့ အိုင္ေဆး ကိုသိန္းေမာင္ ကဲ့သို ့ နမိတ္ျပ စကားလံုးေလးမ်ား မွာ ဆက္လက္ေရးသားမည့္ အေပၚထပ္ႏွင့္ ေအာက္ထပ္ဇာတ္လမ္း အတြက္ အက်ံဳးဝင္ေစမွာျဖစ္ပါသည္ ။
ခ်မ္းေျမ ့ၾကပါေစ ။
►Posted by
:kiki
:
at
12/13/2009 08:45:00 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
25 comments:
တကယ့္စားပြဲေသာက္ပြဲၾကီးေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မ်ဳိးနဲ႕ ရုိးနဲ႕ကို ဘေလာ္ေတြကာေနၾကတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လဲ ကာပါတယ္။ ဟုိေန႔က ေမာင္ေကာင္း ဘေလာ္ကာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ဘုရား၀တ္ျပဳတဲ့သူေတြအတြက္ ဘာစီလိုနာက ကုသုိလ္ျပဳလို႔ အုန္းထမင္း လုပ္စားၾကပါသတဲ့။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က အစိမ္းေၾကာ္ေၾကာ္ဖုိ႔အတြက္ ေဂၚဖီနဲ႕ ခါၾကက္ဥလွီးသမားေပါ့။ဒါပဲလုပ္တတ္တယ္ေလ၊ က်န္တာက ကို္ေမာင္ေကာင္းၾကီး ျဖည့္စြက္ခ်က္နဲ႕ေပါ့ဗ်ာ။ အုန္းထမင္းစားျပီး ခ်ီးပန္းပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့။ အစ္မကီၾကိးေတာ့ အီပန္းေနအုံးမယ္ေနာ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ပုိ႔စ္က ႏွစ္၊လ၊ရက္ေတြက ကၽြန္ေတာ္႔ေမြးေန႔မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ အမွန္ေျပာရရင္ ေမြးေန႔ဘယ္ေန႔လဲ တိတိက်က်ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ၂၄ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ရွိျပီးထင္လို႔ပါ၊ ၂၄လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေရးရတာပါဗ်ာ။
စုန္းေထာက္ၾကီးက "ဟင့္ (Hint)" ေပးထားေပသကိုး...
"အဆိုပါ ဟင္းလ်ာမ်ားကို ပြဲေတာ္တည္ျပီးသကာလ 1 ေတာ္လား၍ e ေတာ္ပါသည္" ဆိုျပီး ေရးဖို႕ေတာ့ မၾကံနဲ႕ေနာ္...
းဝ)
အမေနာ္...
မဖြပါနဲ ့လို ့ေၿပာထားတာေလ၊အစာေတာင္မေက်ေသး၊
ဝမ္းသြားတာေတာင္မရပ္ေသးဘူး၊ဖြၿပီ။
အေပၚထပ္နဲ ့ ေအာက္ထပ္ဇာတ္လမ္းကေတာ ့
ကြဲအက္အက္ရွတတ ႏိူင္လြန္းလို ့ မတင္ပါနဲ ့ေတာ ့လို ့၊
ၾၾၾကံဳမွပဲ......။
အဆက္ကို ေစာင့္ေနတယ္။ ဇာတ္လမ္းအဆက္ :P
ျမန္ျမန္ဆက္ပါ...
အမ၄မကိရယ္ က်ေနာ ့ကို မင္းသားေနရာ ေပးတယ္ေနာ္ေက်းဇူးဗ်ာ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ျကီးခင္ဗ်ာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆက္ရန္ရွိေသးသည္ကို ေက်းဇူးျပဳ၍ ေတာင္းဆိုျခင္းမျပဳျကပါရန္ အနူးညြတ္ ေတာင္းပန္ပါသည္ ခင္ဗ်ား ခင္တဲ ့ သုေျဒၷ
အဟုတ္ေျပာတာ ငိုမွာ း(
ေျပာပါဗ်ိဳးးးးးးးးးးး သိခ်င္ပါတယ္ မကိေရ ဟားဟားးးးးးးး ဒက္ဒီျမစ္က ငိုမွာဆုိပဲ သူ႔ရုပ္ၾကီးနဲ႕ ဘယ္လုိငိုမွာလဲ သိခ်င္ထွာာာာာာာာာာာာာာာာာာ
ကိုသုေျႏၵက ဝ တုတ္ၾကီးလား ေကာင္းတာေပါ႕ေအ လူ႕က်က္သေရဗုိက္မွာေနတဲ႕ ဝ လို႕ လွတာပဲရွိတယ္ ပိန္လို႕လွတာမရွိဘူး မယံုရင္ ကုိျမစ္ၾကည္႕ပါလား ဘယ္မွာလွလုိ႕လဲ ဝက္ကမွ ဝ ကစ္ကစ္နဲ႕ စိုစုိေျပေျပေလး သူ႕လုိ အေျခာက္ အဲေလ ေျခာက္ကပ္ကပ္ မဟုတ္ဘူး ဟုတ္တယ္ေနာ္ ကုိသုေျႏၵ ဟိဟိ ဟုတ္တယ္မလား မကိ ဟက္ (မဲေတာင္းတာ မဲေတာင္းတာ ခစ္ခစ္)
အံမယ္ စာေရးတဲ႕ စတုိင္လ္ကိုက တြတ္ပီ ေဆြမင္းဓႏုမဲ အဲ ျဖဴ ေရးသလုိ စတုိင္လ္ ပါလား ဟြင္႕ဟြင္႕
မေတြ႕တာၾကာေပါ႕ မ်က္ႏွာစာအုပ္ (facebook) လယ္စုိက္ေနတာလား သိဒယ္ သိဒယ္ သိေနဒယ္ေလ ဟက္
again ဆက္တင္ပါရန္ ေတာင္းဆိုအပ္ပါသည္
ပံု
ငွက္ကေလး တျဖစ္လဲ ဝက္ဝံေလး
ဆက္ေရးပါေနာ္ မကိေရ
ပံု
နာဒယ္ ဝက္
အဲ မကိေရ မဲေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီပဲ ဆက္တင္ေလ
ဟယ္... ဒီကေလးမ အဂလားရတိုင္း ေလွာ္ေလွာ္တယ္ ဆိုရင္လက္ေမာင္းၾကီး ၾကီး လာတတ္တယ္ လကြယ္... ခက္ပါ့....
နင့္ဘိုက္ထဲက ဆႏၵျပတဲ့ အင္အားစုက မေသးသားပဲ.... ဟဲဟဲ.... ဟီးဟီး....
လိႈ႕ဝွက္သည္းဖို ဝတၱဳဖတ္ေနရသလားေအာက္ေမ့ရတယ္
မယ္ကိတို႔ တလတလ ခ်က္စားတဲ့ေဈးဖိုးထက္ လည္စားတဲ့ခရီးစားရိတ္ကပိုကုန္လိမ့္မယ္
အီးပန္းေနတယ္တဲ့ အျဖဴေလးက ?????
ကိြကိြစ္ေရ....
အမုန္းဆြဲခဲ့တာေပါ့ေလ...ဟတ္လား...??
ဆက္ေရးဦးဟ....။
ေနာက္ဆက္တြဲဇာတ္လမ္းေဒြကို....။
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
ကိုလူေထြးနဲ႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေရးထားတာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး ထင္တယ္ေနာ့္။
အာဟား မုိက္တယ္၊ ကေလာင္ေပါက္ပိတ္ေအာင္ အစားအေသာက္ မ်ားမ်ား ေကၽြးထားမွ အဆင္ေျပမယ္ထင့္။
သေဘာက်ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔
ေအာ္ ဖြားကီတုိ႕လဲ သားတုိ႕ စလုံးကုိ အားက်လုိ႕ ထလုံး ထလုပ္တယ္ေပါ့ေလ အေဟးေဟးးး က်ေနာ္တုိ႕က လူစုမ်ားတယ္ ခ်မလား ျပိဳင္မလား ဖဲ့မလား ၾကိတ္မလား
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ဖတ္ၿပီးတားေတာင္ခ်ားခ်င္ရာပီ.. ရွလြတ္
ဖြားကိက ေရးတက္လုိက္တာဗ်ာ...
ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္စာအုပ္ျပန္ဖတ္ေနရသလိုပဲ...
အစားေတြအေၾကာင္း သိပ္မေရးနဲ႔ဗ်ာ..
ွဗိုက္ဆာလာျပီ...အဟီး
“ပုစြန္ေပါင္းထုတ္ ” စားခ်င္တယ္..။ “ ေလပါတီ ဦးသုေျႏၵ ” ဆုိတဲ့ လူၾကီး ကို ေစာင့္ေနတုန္း...ဓာတ္ပုံေတြ ရိုက္ထားရမွာ......ဆာဆာနဲ႕ေစာင့္ေနတုန္းေလ...။ ;)
အလဲ႔...ဆက္ရန္နဲ႔ပါလား... စိတ္ဝင္တစားကို ေစာင္႔ဖတ္ဦးမွာ...
hayyyyyyyy ရိုးးးးးးးးး မကိ ပိတ္သတ္က ေတာင္းဆုိေနၾကျပီ ညန္ညန္တင္ေနာ္ သိခ်င္လွျပီဂ်
စဖတ္ကတည္းက ျပံဳးလုိက္ရတာ။ အျမင္ကပ္စရာျဖစ္ေနျပီထင္တယ္။ အိမ္း မၾကီးကိေတာ့ ေပါက္တတ္ကရေတြ လုပ္ေတာ့မယ္ထင္တယ္။ ဖတ္ျပီးတာေတာင္ ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ဖဲ့မ်ား ဖဲ့မလားမသိဘူး းP ။ ေရးတတ္ပါေပ့ မၾကီးကိရယ္
ဘြား...အမ်ားၾကီး သြားစားလာတယ္ေပါ့ေလ။ :)) အိမ္ပါထုတ္လာခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး။ ေျမးကေတာ့ ေမွ်ာ္ေနတာ။ ကိုျမစ္ အဲဒီေလာက္ေတာင္ ေပါင္ခ်ိန္က်သြားသလား. သတင္းေမးဦးမွ
Post a Comment