သင္ေသသြားေသာ္ ၊ သင္ဖြားေသာေျမ သင္တို့ေျမသည္ ၊ အေျခတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏ ။ [ေဇာ္ဂ်ီ ]

ကုရာနတိၱ ေဆးမရွိျပီ (၁) ..

25 comments:

ahphyulay said... | Sunday, October 25, 2009 9:58:00 PM

တစ္ပစ္လိုက္ၿပီ၊ၾကားသားမိုးၾကိဳးဗ်ာ

ahphyulay said... | Sunday, October 25, 2009 10:07:00 PM

အင္း..ခက္ေတာ ့ခက္ေနၿပီဗ်။ ဒီေရာဂါဆိုးၾကီးေတြမေၿပာပါနဲ ့
ရိုးရိုးေမဂ်ာေရာဂါေလးကုဖို ့ေတာင္ ေဆးရံုၾကီးမွာက ကုတင္
ပဲရွိတာပါ။ လူနာက ေဆးရံုေရာက္တာနဲ ့စိတ္ကေလွ်ာ ့လိုက္ၿပီး
သားၿဖစ္ေနပါၿပီ။ အိမ္မွာေသရင္အလုပ္ရႈပ္မွာစိုးလို ့ေဆးရံု
ကို သြားပစ္လိုက္ရတဲ ့သေဘာပါဗ်ာ။ ေဆးရံုၾကီးကိုေတာင္
တင္ေလွ်ာ လို ့ေခၚေနၾကၿပီ။ ဗမာၿပည္ကေဆးရံုေတြကသၤခ်ိဳင္း
ေတြလိုပါပဲလို ့။ေငြကို ဆန္အိပ္နဲ ့ ထုပ္သြားမွ အေသေၿဖာင္ ့
ၾကရေတာ ့မွာပါလို ့။

ahphyulay said... | Sunday, October 25, 2009 10:10:00 PM

အဖြားတို ့ေခတ္တံုးကေတာ ့ ရန္ကုန္ေဆးရံုၾကီးမွာ ဆန္ၿၿပဳတ္တိုက္
တာကိုေရးေတးေတးမွတ္မိပါတယ္ေလ။အခုေရာ...
ကြ်န္ေတာ္ တက္ရရင္ အင္းေသာက္ရပါအံုးမလား.....

ဝက္ဝံေလး said... | Sunday, October 25, 2009 10:33:00 PM

ေကာက္တယ္ ေကြးတယ္ ျပန္ကုိ မဆန္႔ေတာ႕ဘူး ဒါျဗဲ မမန္႕ဘူး တြားမယ္ လုိက္ေထာ္နဲ႕ ဒုန္းးးးးးးဒုန္းးးးးးးးးးး

ဝက္ဝံေလး said... | Sunday, October 25, 2009 10:48:00 PM

အယ္ ေကာက္ေနတဲ႕ စိတ္ေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ မသိဘူး ပုိ႔စ္ ဖတ္ျပီးေတာ႔ မကိရယ္ ေျပာစရာ စကားေတာင္ မရွိ ရွားပါးသြားျပီ ဝက္ တုိ႔ ဒီေလာက္ စကားမ်ားခဲ႕တာ အခု ဘာေျပာလုိ႕ ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ ကုိ ျဖစ္သြားတယ္ ကဲ စဥ္းျပီးစားသာၾကည္႔ေတာ႕ (ႏြားလုိ႕ မဆုိလုိပါ)

မေျပာခ်င္ဘူး ေျပာကုိ မေျပာခ်င္ဘူး (ေဒၚျမေလး ေလသံ) တြားမယ္ ဒီတခါ တကယ္ သြားျပီ လုိက္ေထာ္နဲ႕ေတာ႔ ဒုန္းးးးးးဒုန္းးးးးးးးးးးးးး

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said... | Sunday, October 25, 2009 11:15:00 PM

ကိေရ
စိတ္မသက္သာစရာ သတင္းေလးကို
ၾကည႔္သြားပါတယ္...
ကိေျပာသလိုပဲ ေဝဘာဂီေဆးရံုမွာေတာ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ေရာက္ေနတဲ့သူေတြကို ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ ကုေပးရွာပါတယ္... (ေဆးကေတာ့ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ဝယ္ရတာေပါ့)...
ဒါေပမယ့္ အဲဒါကလဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္ေက်ာ္ကေလ
ခုေတာ့ မသိေတာ့ဘူး...

ႏွင္း

Anonymous said... | Monday, October 26, 2009 12:40:00 AM

ကိေရ

အနာသိေသာလည္း ေဆးရွိေသာလည္း ကုရန္ ပိုက္ဆံနတၱိက ျပသာနာပါ။

ေဆးကုတယ္ ဆိုတာ လူခ်မ္းသာတို႕ အလုပ္ တခုျဖစ္ေနပါျပီ။

မအယ္

ေျခလွမ္းသစ္ said... | Monday, October 26, 2009 12:48:00 AM

ဖြားကိေရ .. စစ္အစိုးရမွာ ဒီလိုျပည္သူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ တာ၀န္မရွိပါဘူး သူတို႔မွာတာ၀န္ရွိတာက ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႔ပါပဲ .. ျပည္သူေတြမ်ားမ်ားေသ ရင္ သူတို႔ကို ေတာ္လွန္မဲ့သူေတြ နည္းေလေလေပါ့ .. သူတို႔ရွာလို႔ေဖြလို႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြက ေသနတ္၀ယ္မယ္ ျပည္သူကိုသတ္မယ္ ႀကံဖြတ္ေတြကို ေမြးမယ္ ျပည္သူ အခ်င္းခ်င္းကို ႏွိမ္ႏွင္းမယ္ .. ဒါေၾကာင့္ ဒီအစိုးရကို ေတာ္လွန္ပစ္ရမယ္ .. စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ .. ဒီေရာဂါရွင္ ျပည္သူေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ ႔မွာ ဒီလူေတြအတြက္ မႏွစ္က ရံပံုေငြပြဲလုပ္ပီး ပိုက္ဆံေတြ ပို႔ေပးျဖစ္ေသးတယ္ ...

သားၾကီး said... | Monday, October 26, 2009 12:54:00 AM

အ႐ွက္မ႐ွိတဲ့အေကာင္ေတြကေတာ့
အ႐ွက္မ႐ွိေအာ္ေနမွာပဲ
ကိုယ္တိုင္လည္းျပည္သူဘက္ကဘာမွ
ရပ္တည္မႈမ႐ွိ တေန႔ေန႔ကိုယ့္ဖို႔ပဲယက္ေနတဲ့လိပ္ေတြ
ျမန္မာျပည္မွာလူျဖစ္ရတာ
စ၊လယ္၊ဆံုး သံုးပါးစလံုး႐ံႈးတယ္

သားၾကီး said... | Monday, October 26, 2009 12:57:00 AM

အနာလည္းသိတာေတာင္
ေဆးလည္း႐ွိတာေတာင္ ပိုက္ပိုက္ကမ႐ွိရင္ေတာ့ သြားျပီ
ျမန္မာျပည္မွာက စားဖို႔ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ဆိုေတာ့
ေရာဂါျဖစ္တာနဲ႔ သခ်ၤ ိဳင္းကိုတန္းျပီး ဘြတ္ကင္းလုပ္ဖို႔ပဲ႐ွိေတာ့တယ္
စိတ္နာဖို႔သိပ္ေကာင္းတယ္

thawzin said... | Monday, October 26, 2009 1:00:00 AM

အဲဒီေရာဂါက တကယ္တမ္းသိပ္မဆုိးပါဘူ။ လိင္ဆက္ဆံလို႔ရတယ္ဆုိတဲ့ သမုိင္းၾကီး ရွိေနေတာ့ တျခားနည္းလမ္းနဲ႕ ကူးျပီးေသရင္ေတာင္ ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္ေနာ္။ လူေတြအျမင္မွာက ဒီလို လိင္ဆက္ဆံလို႔ ရတယ္ဆုိတာၾကီးစြဲေနတယ္ဗ်။ အဲဒီအစြဲၾကီးက ေရာဂါကူးစက္ခံရသူအတြက္ ပထမအဆင့္ ကိုယ္ခံအားေတြ ပိုက်ေစတယ္ေနာ္။ ေသနတ္တခ်က္ထဲနဲ႕ အသတ္ခံရတာ ေတာ္ေသးတယ္ေနာ္။ အစ္မၾကီးဘယ္လိုေသခ်င္သလဲဟင္။ ေသဖုိ႔အခုကတည္းက စဥ္းစားထားေနာ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆုိ ေသဖုိ႔ အႏွစ္အစိပ္ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဘယ္လိုေသရမလဲ မစဥ္းစားရေသးဘူး။ အဲဒီေရာဂါၾကီးနဲ႕ေတာ့ ေသခ်င္ပါဘူးဗ်ာ။

kaungkinpyar said... | Monday, October 26, 2009 1:01:00 AM

ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ၾကပါေစနဲ႕ ဆုေတာင္းတယ္ ကိရယ္..

Ko Min Htet said... | Monday, October 26, 2009 3:13:00 AM

ကိေရ သားသား စာလာဖတ္တယ္ေနာ္။ သားသားလဲ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းတက္ ေဘာလံုးပဲြအၾကည့္မပ်က္ လုပ္ေနရလို႔ စာေတာင္ မေရးျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေက်ာင္းတက္ရလို႔ ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ေဘာလံုးပဲြၾကည့္ၿပီး ေျဖေနရတယ္။ “ပုထုဇၨေနာ ဥမၼတၱေကာ” အရ ရူးေနေပမဲ့ ေဘာလံုးပဲြၾကည့္ေနရလို႔ ကုရာ “အတိၳ ေဆးရွိ၏” ေပါ့ ကိကိရယ္။

Anonymous said... | Monday, October 26, 2009 5:50:00 AM

အင္း.... ဟာသေလးစြက္ၿပီး ပညာေလးေပးသြားတာ သေဘာက်စရာပါပဲဗ်ာ။ ေလးစားပါတယ္၊ အခုလုိ ပညာေပး၊ သတိေပးတာ ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ။

Anonymous said... | Monday, October 26, 2009 5:54:00 AM

ေအးဗ်ာ.. ဗီဒီယုိဖုိင္ေလး ၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းစရာပဲဗ်ာ... စိတ္ပ်က္မိတယ္၊ စိတ္နာမိတယ္ဗ်ာ၊ ဝဠ္ေၾကြးရွိလဲ ေၾကၾကပါေစဗ်ာ..။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said... | Monday, October 26, 2009 5:59:00 AM

လူေတြက်န္းမာေရး အျမင္က်ယ္ဘို႔လိုသလို

တာ၀န္ရိွတဲ့သူေတြလည္း ပိုျပီး တာ၀န္ယူေပးတတ္ဘို႔ လိုတယ္

ေရာဂါကူးစက္ခံရျပီဆို မေကာင္းတဲ့ အျမင္နဲ႔ပဲ အျမင္ခံ ရေတာ့ လူနာေတြကိုယ္တိုင္လဲ သိမ္ငယ္မွာပါပဲ...။

တကယ္ေတာ့ ကူးစက္ပံုေတြ အမ်ားၾကီးရိွပါတယ္ေလ။

ေဖးမကူညီ ေပးနိင္တဲ့လူမႈ အဖြဲ႔အစည္းေတြ မ်ားမ်ား ေပၚေပါက္သင့္သလို က်ယ္က်ယ္ျပန႔္ျပန္႔ လုပ္ခြင့္လည္း ရေစခ်င္ပါတယ္။

Nge Naing said... | Monday, October 26, 2009 6:39:00 AM

kiki ေရ တင္ျပပံုေလးေရာ အခ်က္အလက္ပါ သိပ္ကို ေကာင္းပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကို သေဘာေပါက္ေပမဲ့ နိဒါန္းစပ်ိဳးပံုကို ၾကည့္ၿပီး ဘာအေၾကာင္းမ်ား ေရးမလဲလို႔ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္သြားေသးတယ္။ kiki ပို႔စ္ကို ဖတ္ၿပီး ဒီမွာ အထက္တန္း တန္းျပန္တက္တုန္းက အဂၤလိပ္ဘာသာမွာ မၾကာခဏလုပ္ရတဲ့ စာကို ဖတ္ၿပီး ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္း တခုကို သတိရတယ္။ Purpose of this text ကို ေမးရင္ Educating and informing ေျပာရလိမ့္မယ္။ literture အမ်ိဳးအစားကေတာ့ Creative လည္းပါ composition လည္းပါတယ္ဆိုေတာ့ ႏွစ္မ်ိဳးစပ္လို႔ ေျပာရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္။

ျဖဴတုတ္ေလး said... | Monday, October 26, 2009 9:12:00 AM

ဗဟုသုတအတြက္ ေက်းဇူးပါ မမကိ။ တင္ျပပံု အရမ္းေကာင္းပါတယ္။

ေတာင္ေပၚသား said... | Monday, October 26, 2009 9:24:00 AM

ေ၀ဒနာကုိ ခံစားေနရတဲ့လူေတြ သနားစရာပါပဲ။ အဆင့္မမီတဲ့ ေဆးေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ေနရတာလဲ ဒုနဲ႕ေဒးပါ အဆုိးဆုံးကေတာ့ ေဘးပတ္၀န္းက်င္က ပစ္ပယ္မူေတြပါ ဒါေတြဟာ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆျဖစ္ေပမဲ့ ဘယ္သူမွ မျပင္ႏုိင္ေသးတာပါ အေတာ့္ကုိ ၀မ္းနည္းမိပါတယ္


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said... | Monday, October 26, 2009 12:03:00 PM

မယ္ကိ ေရ...
ေရာဂါ ရွိ ျပီး ပိုက္ဆံ မရွိရင္ ဘာဆက္လုပ္သင့္ သလဲဆိုတဲ့ post ေလးေရးပါဦး....

Anonymous said... | Monday, October 26, 2009 3:11:00 PM

ပါေမာကၡႀကီး...

ဘေလာ ့ဂ္ေဘးကတန္းေတြ၊စီပံုးေတြေပ်ာက္ကုန္
ပါလား...ဘယ္ေတြေရာက္ကုန္ၿပီလဲ....

ဓါးထက္ထက္ said... | Monday, October 26, 2009 4:51:00 PM

အင္းခက္တယ္ဗ်ာ တကယ္ကိုမလြယ္ဘူး တာ၀န္ရွိသူေတြရဲ ့တာ၀န္မဲ ့မႈေတြ တာ၀န္မယူလစ္လွ်ဳရႈထားတာေတြေျကာင္ ့ ေက်ာမြဲေတြဘ၀ဟာ နာလံမထူနိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနျကရတဲ ့ျဖစ္ရပ္ေတြေပါ ့ တကယ္လို ့မ်ား ျမင္ ့ျမတ္တဲ ့ အေတြးေခါ ္အယူဆေတြနဲ ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ ကတြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ေလး ေစာင္ ့ေရွာက္ကူညီမႈေတြရွိခဲ ့ရင္ အတိုင္းတာတခုထိတားဆီးနိုင္မယ္ေပါ ့ ခုေတာ ့ မဆိုင္သလို ပစ္ထားလိုက္ ေစတနာအရင္းခံနဲ ့ ကူညီသူေတြကို ဖိနိွပ္လိုက္နဲ ့ ျပည္သူေတြရဲ ့က်မၼာေရးေစာင္ ့ေရွာက္မႈေတြဟာ အလိုလို ေနရင္း ဟိုေရွး ေရွးတံုးက ပံုျပင္ေတြလို ျဖစ္ခဲ ့ရျပီေပါ ့းးးးးေတာ္ျပီဗ်ာေရးရင္းနဲ ့ေရးခ်င္စိတ္ကုန္သြားျပီ ဓါးထက္ထက္

လသာည said... | Monday, October 26, 2009 7:58:00 PM

မကိက တကယ္ကိုစာေရးေကာင္းတာပဲ။ စိတ္မေကာင္းစရာအျဖစ္ေလးကို ေျဖသာေအာင္ ဟာသေလးစြက္ျပီးတင္ျပထားေပးတယ္ေနာ္။ ဟုတ္တယ္ကြာ.. ကုရာနတၳေဆးမရွိရတာ တကယ့္ကိုဘ၀႐ံႈးေနသလိုပါပဲ..

မမသီရိ said... | Monday, October 26, 2009 8:12:00 PM

ကိုယ္တိုင္မလုပ္ေပးႏို္င္ေတာင္မွ လုပ္ေပးေနသူေတြ ကို ၾကည္ျဖဴသင့္တာေပါ့ .. ခုေတာ့

ဒါနဲ႕
ကိကီ ၀မ္းတြင္းရူးဆိုတာ ဖတ္ျပီး ျပံဳးရေသးတယ္
လူေတြဟာ တမ်ိဳး မဟုတ္ တမ်ိဳး မူးတဲ့ အေၾကာင္းေလး မမ လဲ ကဗ်ာ တပုဒ္ ေရးဖူး ခဲ့ေသးတယ္
(ရူးတာေတာ့ မဟုတ္.. မူးတာ.. အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္ လို႕ ောကာ္ျငာ ၀င္တာေနာ္.. :P)) း))

http://mamathiri.blogspot.com/2009/02/blog-post_11.html#comments

း)

ဥာဏ္ပိုင္စိုး said... | Tuesday, October 27, 2009 7:01:00 PM

မွန္ပါတယ္။ အားလံုးမွန္တယ္။ သို႔ေပမဲ့ အၾကားမလပ္ လိုက္လံေဆာင္ရြက္ဖို႔ကလဲ ႏိုင္ငံေတာ္မွာ စီမံကိန္းတစ္ခုတည္းမဟုတ္ပါ။ က်န္းမာေရးအေနနဲ႔တင္ တုိက္ဖ်က္မႈစီမံကိန္းမ်ားစြာပါဝင္ေနတာကို က်န္းမာေရးဝန္းထမ္းေတြ သိပါလိမ့္မယ္။ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြမွန္ပါတယ္ လစ္ဟင္းမႈေတြအတြက္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ခုလက္ရွိလဲ ဒီေရာဂါႀကီးကိုပဲ ဦးစားေပးနံပါတ္တစ္ေနရာထားၿပီး တိုက္ဖ်က္ေနတာပါ ဒါလဲသိၿပီးျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ လိုအပ္ခ်က္မွန္သမွ် ႏိုင္ငံအတြက္ျဖည့္ဆည္းေပးရမွာ အစိုးရတစ္ခုရဲ႕တာဝန္ပါ။ တာဝန္မယူတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး သူ႔အေျခေနအခ်ိန္ခါနဲ႔ ဘယ္ေနရာကႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ကိုပိုမိုသံုးစြဲရမယ္ဆိုတဲ့ တစ္ႏွစ္စာေငြစာရင္းကို သိရင္ လုပ္မေပးႏုိင္တာလည္း သူတို႔အျပစ္မဟုတ္ေသးပါဘူးလို႔သိလာပါလိမ့္မယ္။ အားလံုးကေတာ့ဘယ္စိတ္ေကာင္းပါ့မလဲဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးတယ္ေျပာေျပာ၊ ေကာင္းတယ္ေျပာေျပာ ကိုယ့္ႏုိင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးကိုလူတိုင္းခ်စ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဥေပကၡာျပဳထားတယ္ေတာ့လဲ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ လုပ္ေပးႏိုင္တာေတြ လုပ္ေပးတာလည္းရွိေနပါတယ္။ နာလို႔ဝင္ေျပာတာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ႏိုင္ငံေရး၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ကိုမသိပဲရမ္းသမေနတာမေကာင္းလို႔ပါ၊ အခုအစိုးရမွမဟုတ္ပါဘူး ေနာက္အစိုးရသစ္တက္ရင္လဲ ႏုိင္ငံေတာင္ဘတ္ဂ်က္မမီေသးပါဘူး။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ပစ္ပယ္လ်စ္လ်ဴရႈမႈေတြကလည္း တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါဝင္ပါတယ္။ အစိုးရအျပစ္ခ်ည္းပဲပံုခ်ေနရင္ က်န္တဲ့ဟာကြက္ေတြကိုလဲသတိရေစလိုပါတယ္။ ဘယ္ေနရမွာမဆို အေကာင္းနဲ႔အဆိုးဒြန္တြဲေနပါတယ္။ ေကာင္းကြက္ကိုေရြးျမင္ရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ျမင္ၿပီး၊ မေကာင္းကြက္ကိုေရြးျမင္ရင္ အဆိုးျမင္ဝါဒဘက္ေရာက္သြားပါမယ္။ လက္ရွိအေျခေနအတိုင္းထက္ ဘယ္လိုအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားသံုးသပ္ၿပီး လုိအပ္ခ်က္ကို အစိုးရ၊ ျပည္သူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမွာပါ။ စစ္အစိုးရမွာလဲ ေကာင္းကြက္ေတြရွိသလို၊ ဆိုးကြက္ေတြရွိမွာပါ။ ဆိုးကြက္ေတြကိုနားလည္မႈထားၿပီး ေကာင္းကြက္ေတြနဲ႔ညွိႏႈိင္းေဆာင္ရြက္ရင္လည္း ေကာင္းမြန္တဲ့အေျဖထြက္လာမွာပါ။ တစ္ဘက္ေစာင္းနင္းအယူအဆေတြကိုမထားပဲ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အေျခေနကိုအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ကိုင္ကြယ္မယ္ဆိုတာကို အေျဖရွာၾကပါစို႔။ သင္ကိုယ္တိုင္အုပ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္မပါဘူးရင္ အုပ္တစ္ခ်ပ္သဲတစ္ပြင့္ရဲ႕တန္ဖိုးကို အျပင္ကမျမင္ပါဘူး။ အုပ္တစ္ခ်ပ္လစ္လပ္ရင္ေတာင္ ျပည့္စံုတဲ့အေဆာင္အဦးမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိပါေစ။ တကယ္ေစတနာနဲ႔ျပဳစုကုသတဲ့သူေတြ အစိုးရေဆးရံုမွာလဲအမ်ားႀကီးပါ။ စားရိတ္မွ်ေပးက်န္းမာေရးမာေရးမွ မလုပ္ရင္လဲ ဆရာဝန္ေတြအိပ္စိုက္ဖို႔ပဲရွိပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္လစာကိုစားၿပီး ရတဲ့လစာေလးေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေပးနဲ႔တဲ့အစိုးရဝန္ထမ္းေတြမရွိလို႔မျဖစ္ပါဘူး။ သူတို႔အပင္ပန္းခံၿပီး တာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ေစတနာထားတဲ့က်န္းမာေရးဝန္ထမ္းေတြကိုလဲ ႀကံဳဖူးသူသိဖူးမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာၿပီးတဲ့အတိုင္းပါပဲေလ ေနရာတိုင္းမွာ အေကာင္းအဆိုးဒြန္တြဲေနပါတယ္။ အေကာင္းေလးေတြကိုခ်ီးမြမ္းဖို႔ ႏႈတ္စြံ႕အသေလာက္၊ အဆိုးေတြကိုဘာလို႔မ်ားထုတ္ေဖာ္ခ်ီးက်ဴးခ်င္ေနရတာပါလိမ့္ဗ်ာ။ အေကာင္းျမင္ဝါဒထားတတ္တဲ့ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ကိုဂုဏ္ယူတတ္ၾကပါေစ။ ဒါဟာေစတနာပါ။ သင္ေကာင္လွ်င္ကၽြႏ္ုပ္မဆိုးပါဆိုတာလိုျဖစ္မေနေစခ်င္ပါ။ သင္ေကာင္းေကာင္းမေကာင္းေကာင္း ကၽြႏ္ုပ္ေကာင္းေအာင္ေနမည္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကမွ ျမင့္ျမတ္တာပါ။ ဘယ္သူ႔ကိုမွမရည္ရြယ္ပါ။ အကယ္၍ မိမိမေက်နပ္သည္မ်ားကိုေဆြးေႏြးခ်င္လွ်င္ nyanpaingsoe09@gmail.com ကိုအပ္လိုက္ပါ။ အခ်ိန္တိုင္းမဟုတ္ေတာင္ အခ်ိန္တိုင္းနီးပါးရွိေနပါလိမ့္မယ္။။။ မည္သူ႔ကုိမွ်အဆိုးျမင္စြာမရည္ရြယ္ပါ။ အားလံုးအေကာင္းျမင္တတ္ၿပီး တကယ့္ေစတနာစစ္စစ္နဲ႔ ကာယဥာဏစိုက္ၿပီး အကူညီေပးႏုိင္ၾကပါေစ။ (အုပ္တစ္ခ်ပ္၊ သဲတစ္ပြင့္)

ဥာဏ္ပိုင္စိုး